Η ανεπανάληπτη επιτυχία του Γιάννη Μπουτάρη, το ταξίδι στο Μάντσεστερ του Σιμόπουλου και το άσμα του Πουλόπουλου που ενέπνευσε τον Μυλόπουλο Γράφει ο Μποξέρ*

Για τον Γιάννη Μπουτάρη γράφτηκαν και θα γραφτούν πολλά τις επόμενες ημέρες. Εμείς θα πούμε ό,τι ο Κυρ-Γιάννης λάτρευε τα κοινά, όπως έδειξε και η ενασχόλησή του με τα ζητήματα της πόλης ήδη από τη δεκαετία του 80. «Αρκτούρος», κρασί, ΣΒΒΕ, Άρης, η ιστορία της πόλης και δήμος Θεσσαλονίκης είναι μερικά από τα πράγματα με τα οποία ασχολήθηκε. Μπορεί να μην είχε σε όλα δίκιο, μπορεί να άλλαζε συχνά γνώμη και ταυτόχρονα να ήταν πολλές φορές απίστευτα ξεροκέφαλος ως Βλάχος, αλλά είχε τον τρόπο του να σε κερδίζει.

Ένα από τα βασικά του συν ήταν ότι σε μια περίοδο, όπου ο κόσμος ήταν στα κάγκελα λόγω της δημοσιονομικής κρίσης, κατάφερε και διοίκησε ένα δύσκολο μαγαζί, όπως ο Δήμος Θεσσαλονίκης και η πόλη γύρισε σελίδα, κρατώντας ισορροπίες σε πολλαπλά επίπεδα. Είτε με τις κυβερνήσεις είτε με τον κόσμο είτε με τις απαιτήσεις των ξένων. Για σκεφτείτε: ήταν δήμαρχος Θεσσαλονίκης στα χειρότερα χρόνια της μεταπολιτευτικής Ελλάδας και θεωρείται ο πιο πετυχημένος δήμαρχός της.

Φυσικά το πιο σημαντικό που πέτυχε ήταν το άνοιγμα της πόλης ύστερα από πολλά χρόνια σχετικής εσωστρέφειας. Η Θεσσαλονίκη στα χρόνια του υποδέχτηκε επιτέλους Ισραηλινούς, Τούρκους αλλά και Αθηναίους, κάτι που σαφώς και βοήθησε την τοπική οικονομία. Παρόλα αυτά -και σε αυτό δε φταίει ο ίδιος αλλά η πόλη- δεν κατάφερε όσο και αν ο ίδιος ήταν κοσμοπολίτης να αποκτήσει η Θεσσαλονίκη τον παλιό κοσμοπολιτισμό της.

Το ότι φίλοι και εχθροί είχαν χθες μια κουβέντα να πουν για τον Γιάννη Μπουτάρη έχει τη σημασία του. Κανένας θάνατος πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης δεν προκάλεσε τόσος πολλές ανακοινώσεις σε πανελλαδικό επίπεδο όσο αυτό που συμβαίνει από προχθές με τον Γιάννη Μπουτάρη. Στην πολιτική του κηδεία εκτός από τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα δώσει το παρών και η Κατερίνα Σακελλαροπούλου και ένα μεγάλο κομμάτι του υπουργικού συμβουλίου.

Μένουμε στο γαλάζιο στρατόπεδο και στα της κυβέρνησης, όπου οι συζητήσεις για την επόμενη μέρα από την άνοδο του Ντόναλντ Tραμπ συνεχίζονται. Γενικά η φράση «ας μη βιαζόμαστε» είναι συχνή, καθώς η αναμονή κρίνεται απαραίτητη και για να αποσαφηνιστεί η ανθρωπογεωγραφία της νέας αμερικανικής κυβέρνησης, αλλά και για να γίνει σαφές αν η δεύτερη θητεία Tραμπ θα αποτελεί συνέχεια της πρώτης και θα περιλαμβάνει τομές. Φυσικά μένει να απαντηθεί και το ερώτημα αν ο νέος Αμερικανός πρόεδρος θα είναι συνεπής στις προεκλογικές του δεσμεύσεις ειδικά σε ότι αφορά στην επιβολή δασμών. Εδώ είναι και το μεγαλύτερο ζήτημα, γιατί αν υπάρξει ένας εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης τα απόνερά του θα πλήξουν σίγουρα και την Ελλάδα.

Η εκλογή Τραμπ προκάλεσε και εσωτερικές συζητήσεις στη ΝΔ, καθώς εμφανίστηκαν πολλοί υποστηρικτές του νέου Αμερικανού προέδρου. Οι «τραμπικοί», που προέρχονται από το παραδοσιακό κομμάτι της ΝΔ και ανήκουν είτε στην εσωκομματική αντιπολίτευση είτε στη λαϊκή δεξιά, δηλώνουν δικαιωμένοι, καθώς θεωρούν ότι όσα επισημαίνουν τόσο καιρό ήταν αυτά που έκριναν τις εκλογές στις ΗΠΑ. Δηλαδή, η σκληρή αντιμεταναστευτική ρητορική, αλλά και η εναντίωση στην woke ατζέντα.

Φυσικά υπάρχει και η άλλη πλευρά που αυτή τη στιγμή εστιάζει την προσοχή της στον παράγοντα που επίσης επηρέασε το εκλογικό αποτέλεσμα των ΗΠΑ και δεν είναι άλλος από την οικονομία. Και εδώ οι δεύτερες σκέψεις λένε ότι μπορεί η οικονομία στις ΗΠΑ να πηγαίνει καλά, αλλά ο πληθωρισμός επηρεάζει τους φτωχότερους.

Μένουμε στη ΝΔ. Ταξίδι αστραπή στο Μάντσεστερ έκανε αυτή την εβδομάδα ο γαλάζιος βουλευτής της ΝΔ Στράτος Σιμόπουλος, που έπαιξε εκτός. Εννοούμε τον ποδοσφαιρικό αγώνα του ΠΑΟΚ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, καθώς ως γνωστόν ο βουλευτής της ΝΔ είναι φανατικός οπαδός του Δικεφάλου του Βορρά. Μάλιστα το ταξίδι έγινε παρέα με τον γιο του Γιώργο και από ότι φαίνεται και από τη σχετική φωτογραφία εκτός του το ευχαριστήθηκαν και οι δύο πέρασαν και από μια μπουτίκ της αντίπαλης ομάδας για τα σχετικά αναμνηστικά.

Αντίθετα εντός έδρας έπαιξε αυτές τις ημέρες ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος. Ο υφυπουργός Υγείας, ψυχίατρος στο επάγγελμα και με αρμοδιότητα την ψυχική υγεία, εγκαινίασε το Κέντρο Ημέρας υποστήριξης Ψυχικής Υγείας μέσω Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, που έχει ως στόχο την παροχή υποστήριξης της ψυχικής υγείας μέσω διαφόρων μορφών τέχνης, όπως η ζωγραφική, η θεατρική έκφραση και η μουσική.

Όπως έλεγε το Κέντρο αποτελεί «μια καινοτόμα πρωτοβουλία, που στοχεύει στην πρόληψη και θεραπεία της ψυχικής νόσου και στην προαγωγή της ψυχικής υγείας στην ευρύτερη κοινότητα» και είναι χρηματοδοτούμενο με πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ ένα 24ωρο μετά τις ανακοινώσει για τη δημιουργία νέου κόμματος η σύγκρουση με τον Στέφανο Κασσελάκη οδηγείται στα άκρα και με δικαστικές προεκτάσεις.

Νέο πεδίο του ατελείωτου πολέμου των δύο πλευρών αποτελεί όσα καταγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ για ψευδές πόθεν έσχες του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και τις σχέσεις του με offshore εταιρίες. Το πρώτο χτύπημα έγινε από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ που ανακοίνωσε ότι σήμερα θα προχωρήσει σε προσφυγή στη δικαιοσύνη για τις εξωχώριες εταιρείες Κασσελάκη.

Λίγη ώρα αργότερα ήρθε η απάντηση Κασσελάκη, στην οποία ο ίδιος όχι μόνο έκανε λόγο για «λάσπη στον ανεμιστήρα», αλλά ανακοίνωσε ότι θα προσφύγει και ο ίδιος στη δικαιοσύνη κατά των συκοφαντών και λασπολόγων.

Όλα αυτά που συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ έκαναν τον Γιάννη Μυλόπουλο, που φωτογραφήθηκε με φόντο το Βέλος με τον Γρηγόρη Γεροτζάφια, να θυμηθεί το άσμα του Γιάννη Πουλόπουλου «Αυτοί που φεύγουν και αυτοί που μένουν».

Έγραψε σε ανάρτησή του ο Μυλόπουλος: «Λες να μπαρκάρουμε με το Βέλος, Γιάννη; Η Αριστερά πάλι διασπάται»,
με ρώτησε ο φίλος και συναγωνιστής Γρηγόρης Γεροτζιάφας, όταν κατά σύμπτωση βρεθήκαμε κι οι δυο στο λιμάνι.
«Όχι, Γρηγόρη. Εσύ, έτσι κι αλλιώς, ζεις στο Παρίσι. Εγώ που ζω εδώ, στην ταλαιπωρημένη Ελλάδα, λέω να μείνω στον ΣΥΡΙΖΑ και να συνεχίσω να το παλεύω. Δεν χαρίζω τις ιδέες μας σε κανένα…» ήταν η δική μου απάντηση.
Τουλάχιστον δεν τους λείπει η έμπνευση στον ΣΥΡΙΖΑ.

*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη