«Μια θάλασσα πλατιά και μικρή». Γράφει ο Μποξέρ*

Είναι να απορεί κανείς σε αυτή τη χώρα με το πώς καταφέρνουμε ακόμα και σε στιγμές που θα έπρεπε να δείχνουμε τον απόλυτο σεβασμό σε κάποιον μεγάλο που έφυγε και να προσέχουμε αυτά που γράφουμε, να αφήνουμε την ένταση και πολλές φορές τον πολιτικό φανατισμό να μας κλείνει τα μάτια.

Έφυγε προχθές το βράδυ ένας άνθρωπος του πολιτισμού που επηρέασε με τα τραγούδια του και πολλές γενιές και εκατομμύρια ανθρώπους στον τόπο μας.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος έδωσε με τη μουσική του το στίγμα μπορεί και τριών δεκαετιών της Ελλάδας, ενώ κατάφερε κάτι πολύ δύσκολο. Να γίνει στην πορεία του αποδεκτός σχεδόν από
παντού. Δεξιούς και αριστερούς.

Παρόλα αυτά και σε αυτήν τη στιγμή του εθνικού πένθους υπήρξαν και φάλτσα.

Το πρώτο προήλθε από αρκετούς παλαιούς αριστερούς που δεν
συγχώρησαν ποτέ στο Σαββόπουλο ότι από ένα σημείο της ζωής τους και μετά υποστήριξε θέσεις συντηρητικές. Έτσι από την Αριστερά λίγες ήταν οι αναφορές με αφορμή το θάνατό του, ενώ όσοι έκαναν κάποιους σχολιασμούς τίμησαν μόνο τον Διονύση Σαββόπουλο του παρελθόντος, δηλαδή της Αριστεράς. Έτσι οι πιο φανατικοί δημόσιοι θαυμαστές του αποδείχθηκαν αυτές τις ώρες οι συντηρητικοί, αυτοί δηλαδή που ποτέ δεν άκουγαν Σαββόπουλο!

Τα πιο μεγάλα φάλτσα βέβαια έγιναν εκεί που κυριάρχησε η τύφλωση και η πολιτική αντιπαράθεση.

Κάποιοι πιάστηκαν από το μήνυμα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος αποχαιρέτησε τον Σαββόπουλο με ένα στίχο του ιδίου «για ένα ταξίδι προς μια θάλασσα
πλατιά».

Επακολούθησαν ουκ ολίγες αναρτήσεις στο X με ισχυρισμούς ότι ο συγκεκριμένος στίχος δεν ανήκει στον Σαββόπουλο αλλά στον Μάνο Χατζιδάκι!

Ανάμεσά τους και ο… στιχουργός που ανήκει στην Αριστερά Θάνος Μωραΐτης, αλλά και άλλοι με παρόμοιες αναρτήσεις που ισχυρίζονταν ότι το «θάλασσα πλατιά» είναι του Χατζιδάκι, ενώ
ο Σαββόπουλος έχει πει «το θάλασσα μικρή». Που όντως το είχε πει βέβαια στο ομώνυμο τραγούδι από τα «10 χρόνια κομμάτια».

Ωστόσο ο στίχος «φύσα θάλασσα πλατιά» που χρησιμοποίησε ο
πρωθυπουργός ανήκει στον Διονύση Σαββόπουλο και στο τραγούδι «Θαλασσογραφία» πού είναι από δίσκο «Το περιβόλι του τρελού».

Το ωραίο βέβαια είναι ότι την ίδια έκφραση χρησιμοποίησε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος στη δήλωσή του για τον Διονύση
Σαββόπουλο ανέφερε και αυτός το στίχο για την «πλατιά θάλασσα». Εκεί βέβαια δεν προκλήθηκαν διαμαρτυρίες, γιατί άλλο Βενιζέλος και άλλο ο «κακός Μητσοτάκης». Αυτά για μια στιγμή, όπου όλοι κρινόμαστε. Και αντί να καθόμασταν προσοχή
και με τεράστιο σεβασμό μπροστά στον Διονύση Σαββόπουλο ψάχνουμε να εκτονώσουμε τα πολιτικά μας πάθη.

Λίγα λόγια και για τη Βουλή στον απόηχο της συζήτησης για την τροπολογία για την προστασία του Αγνώστου Στρατιώτη που πέρασε χθες χωρίς απώλειες για τη ΝΔ με 159 θετικές ψήφους.

Ποια είναι τα συμπεράσματα; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης
έδειξε ότι δεν κάνει πίσω, ακόμα και όταν έχει απέναντί του όλη τη Βουλή. Απευθύνθηκε σε ένα μετριοπαθές, κεντρώο κοινό, το οποίο διαφωνεί με την κατάληψη της πλατείας και θέλει ένα μνημείο που θα έχει την εικόνα που αρμόζει σε μια κανονική κοινωνία.

Εσωκομματικά μπορεί να δημιουργήθηκε ένα κάποιο ζήτημα, όμως η χθεσινή ψήφος -δια της παρουσίας του μάλιστα στη Βουλή- του Νίκου Δένδια μάλλον κλείνει προσωρινά το
θέμα. Φυσικά κάτι «μικροπληγές» έχουν δημιουργηθεί στο εσωτερικό της ΝΔ και μένει να δούμε πόσο θα επηρεάσουν και το όλο προφίλ του υπουργού Εθνικής Άμυνας. Που προσπαθεί γενικά να μιλά χωρίς γωνίες.

Χαμένος είναι σίγουρα ο Βελόπουλος, ο οποίος μπήκε στο στόχαστρο του πρωθυπουργού, καθώς δεν παρέστη στην αρχική κουβέντα, ενώ δεν ψήφισε και την τροπολογία. Αυτή η απουσία θα είναι ένα από τα όπλα της ΝΔ στη ρητορική της απέναντι στην Ελληνική Λύση. Γιατί ενώ υποτίθεται υποστηρίζει πατριωτικές απόψεις στο «δια ταύτα» κάνει πίσω.

Όσο για τον Ανδρουλάκη και το ΠΑΣΟΚ είναι ένα ερωτηματικό το κατά πόσον η διαφαινόμενη το τελευταίο διάστημα αριστερή του στροφή ως επακόλουθο της προαναγγελίας του Αλέξη Τσίπρα να ιδρύσει νέο κόμμα θα έχει θετική επίδραση στη δυναμική του.

*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη