Η αγωνία για τις σημερινές παρελάσεις, το πολιτικό μήνυμα Καρυστιανού, το «καρφί» του Αγγελούδη στον Δούκα και το «λουκέτο» στους δήμους - Γράφει ο Σαλονικιός

Δύο φορές το χρόνο, και μάλιστα σε διαδοχικούς μήνες, η Θεσσαλονίκη συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας.

Η πρώτη κάθε αρχές Σεπτεμβρίου στο δεκαήμερο της ΔΕΘ και η δεύτερη το εορταστικό τριήμερο 26 έως 28 Οκτωβρίου το οποίο ολοκληρώνεται σήμερα με την καθιερωμένη στρατιωτική παρέλαση. Υπάρχει και μια τρίτη φορά, με αφορμή έναν θεσμό το εκτόπισμα του οποίου υπερβαίνει τα ελληνικά σύνορα. Αναφέρομαι στο διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του οποίου η αυλαία ανοίγει μεθαύριο 30 του μήνα. Όμως, ας επανέλθουμε στα της σημερινής επετείου. Το ενδιαφέρον, πέρα από την παρέλαση αυτή καθ' αυτή, εστιάζεται στο ενδεχόμενο να υπάρξουν διαμαρτυρίες από διάφορες συλλογικότητες, με αιχμή του δόρατος το ζήτημα των Τεμπών.

Όλοι, ή σχεδόν όλοι, για να είμαι ακριβής, απεύχονται βεβαίως οι όποιες διαμαρτυρίες να εξελιχθούν σε έκτροπα. Όμως, κανείς δυστυχώς, δεν μπορεί να αποκλείσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Μάλιστα, οι περισσότερες ανησυχίες εστιάζονται κυρίως στην Αθήνα και όχι στη Θεσσαλονίκη. Ο λόγος είναι προφανής: εκεί θα δοκιμαστεί σήμερα η ισχύς της προσφάτως ψηφισθείσας διάταξης η οποία απαγορεύει οποιαδήποτε διαμαρτυρία στον περιβάλλοντα χώρο του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Το έχω επισημάνει από την πρώτη στιγμή ότι η επίμαχη διάταξη ήταν παντελώς αχρείαστη και άστοχη. Ας ελπίσουμε να διαψευστούν οι φόβοι περί επεισοδίων και η σημερινή επέτειος να στείλει ένα μήνυμα ενότητας και όχι διχασμού.

Οι εχθροί της χώρας

Μένω στα των παρελάσεων και δη αυτήν της Θεσσαλονίκης. Είθισται μετά το πέρας της στρατιωτικής παρέλασης να γίνονται δηλώσεις από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, τους εκπροσώπους των κομμάτων και της Αυτοδιοίκησης. Στο παλμαρέ των επετειακών δηλώσεων προστέθηκε φέτος ακόμη μία. Πρόκειται για την ανάρτηση την οποία έκανε χθες το βράδυ η Μαρία Καρυστιανού, εκπρόσωπος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών. Το περιεχόμενό της διαφέρει από αυτές που θα ακούσουμε σήμερα. Απευθύνεται στους μαθητές και τις μαθήτριες που θα παρελάσουν σήμερα στην Αθήνα και τους παρακινεί “όταν παιδιά μου στρέψετε το κεφάλι και το βλέμμα σας στην κατεύθυνση του ιερού αυτού Μνημείου, να θυμάστε ότι μπροστά στον ένδοξο πολεμιστή, πλάι στις επιγραφές που θυμίζουν τις ηρωικές μάχες είναι γραμμένα και 57 ονόματα. Δεν ήταν στρατιώτες (κάποιοι από αυτούς δεν προλάβαν...).

Συνεχίζοντας η κυρία Καρυστιανού αναφέρει ότι “αύριο στην παρέλασή σας, θα σας συνοδεύουν και οι 57 ψυχές που καθοδηγούν το ΟΧΙ του αγώνα όλων μας ενάντια στους σημερινούς εχθρούς της χώρας μας, που την έχουν βουλιάξει , στον βούρκο, στη σήψη και τη διαφθορά. Αύριο η παρέλασή σας δεν είναι μόνο για τις γενιές που πέρασαν, αλλά και για τη δική σας γενιά, και για όσες έπονται, για αυτές που τους οφείλουμε όλοι μας ένα καλύτερο αύριο”. Η αποστροφή αυτή, ιδιαιτέρως η αναφορά στους “εχθρούς της χώρας” αποτελεί σαφή πολιτικό υπαινιγμό και ξεκάθαρη πολιτική στόχευση, γεγονός που συντηρεί τα σενάρια περί ίδρυσης πολιτικού φορέα εκ μέρους της.

Παραμένει ανεξάρτητος

Είδα τη συνέντευξη την οποία παραχώρησε ο Στέλιος Αγγελούδης στο δημοσιογράφο του protothema.gr, Γιώργο Ευγενίδη, με αφορμή το εορταστικό τριήμερο της Θεσσαλονίκης. Ο δήμαρχος αναφέρθηκε σε πολλά ζητήματα σχετικά με την πόλη: από την καθαριότητα και τα έργα που προγραμματίζονται να ξεκινήσουν, ως το επίμαχο θέμα της ανάπλασης της ΔΕΘ, την ανταγωνιστική σχέση με την Αθήνα, καθώς και τον τίτλο “συμπρωτεύουσα” τον οποίο χρησιμοποιούν οι Αθηναίοι ως επί το πλείστον για να μας χρυσώσουν τα χάπι.

Σε ό,τι αφορά το πολιτικό στίγμα του, ο Αγγελούδης παρέμεινε σταθερός στη γραμμή του “ανεξάρτητου” με το οποίο συστήθηκε ως υποψήφιος. Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι “τα προβλήματα της καθημερινότητας καθώς και τα έργα δεν έχουν κομματικό χρώμα” για να υπογραμμίσει πως “ο δήμαρχος πρέπει να κάνει τη δουλειά του δημάρχου και όχι να ασχολείται με την κεντρική πολιτική σκηνή”. Τώρα, εμένα αυτό μου ακούστηκε σαν καρφί προς τον δήμαρχο Αθηναίων Χάρη Δούκα ο οποίος δαπανά σημαντικό μέρος του πολιτικού κεφαλαίου του στις συνεχείς συνεχείς τριβές, είτε με την κυβέρνηση είτε με τη Χαριλάου Τρικούπη.

Προκαλείται

Θα πρέπει να επισημάνουμε βεβαίως, ότι δεν φταίει μόνον ο ίδιος. Από την επομένη της εκλογής του, πριν καν να προλάβει να αναλάβει καθήκοντα, ο Δούκας μπήκε στο στόχαστρο της κυβέρνησης. Πότε με την Βασιλίσσης Όλγας, πότε με το Γηροκομείο Αθηνών και τελευταία και με τις αρμοδιότητες σχετικά με την ευθύνη για την καθαριότητα του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Αλλά και όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ οι αφορμές δεν λείπουν από τον Νίκο Ανδρουλάκη. Δέστε, για παράδειγμα τι έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο με το... διπλό τζακ ποτ του Νίκου ο οποίος προτίμησε να δει τον μπασκετικό Παναθηναϊκό στην Μπολόνια αντί θα παρευρεθεί στην κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου, ενώ αναγκάστηκε να παραιτήσει και τον διευθυντή του γραφείου του, Γιώργο Παπαβασιλείου, τον οποίο είχε διορίσει σε αυτή τη θέση δυο μέρες νωρίτερα. Με τόσα αυτογκόλ άντε να κουνηθεί η βελόνα, που λέει και ο Γερουλάνος.