Ολοκληρώθηκε η ανάπλαση στη Δοϊράνη
To έργο «αναβαθμίζει ουσιαστικά και αναδεικνύει τη λίμνη Δοϊράνη, έναν ανεκτίμητης αξίας υγροβιότοπο όχι μόνο της περιφερειακής ενότητας Κιλκίς, αλλά της χώρας
- Newsroom
«Εικόνα» εγκατάλειψης παρουσιάζει το τελευταίο… αρκετό διάστημα η περιοχή της λίμνης Δοϊράνης, που υπό «κανονικές συνθήκες» θα έπρεπε να αποτελεί «μαγνήτη» επισκεπτών και εκδρομέων και «κράχτη» για τις φυσικές ομορφιές του σε μία τόσο νευραλγική θέση στην μεθόριο.
Την εν λόγω «εικόνα» συνθέτουν ολόκληρες… «αποικίες» καλαμιών, ανεξέλεγκτη «οργιώδης» βλάστηση άλλων φυτών, στάσιμα νερά, δυσωδίες οφειλόμενες εν πολλοίς σε αυτά, αμέτρητα… κουνούπια και σκουπίδια σε αρκετά σημεία.
Και όλα αυτά, την στιγμή που οι βόρειοι γείτονες, με την σαφώς υπολειπόμενη φυσική ομορφιά της δικής τους περιοχής της Δοϊράνης από την δική μας, έχουν φροντίσει να την διατηρούν καθαρή και ελκυστική, χρησιμοποιώντας, μάλιστα, θεριζοαλωνιστικά μηχανήματα… ελληνικής κατασκευής (το εργοστάσιό τους στην Θεσσαλονίκη), για να απαλλάσσουν την ακτή και το βυθό της λίμνης από καλαμιές και λοιπή ρυπογόνο βλάστηση.
Δεν είναι δε λίγες οι φορές, που οι τοπικοί άρχοντες της Πολυανής, χάρη στις ιδιαιτέρως φιλικές σχέσεις με τους δικούς μας Δοϊρανλήδες, φέρνουν τα μηχανήματα και καθαρίζουν την ελληνική πλευρά της Δοϊράνης.
Αυτό. Δηλαδή, το οποίο θα έπρεπε κανονικά να γίνεται από την δική μας πλευρά, δηλαδή τοπική διοίκηση και Πολιτεία. Να εκδηλώνουν, δηλαδή, και οι δύο τουε ειλικρινές και ουσιαστικό ενδιαφέρον, ώστε, κάποια στιγμή, επί τέλους, να αποτελέσει η περιοχή της Δοϊράνης «πόλο έλξης» επισκεπτών και εκδρομέων, σε σχέση τόσο με τα φυσικά και ιστορικά αξιοθέατα όσο και με την παροχή υπηρεσιών σε τομείς όπως η αναψυχή, η εστίαση, αλλά και ως τόπος διοργάνωσης σημαντικών πολιτιστικών δρωμένων.
Τα ανωτέρω παρατεθέντα προέρχονται από αναφορές επισκεπτών και δηλώσεις του προέδρου του συλλόγου φίλων λίμνης Δοϊράνης «Δόβηρος» Γιώργου Δήμπαλα, που επί δεκαετίες έχει δοθεί ψυχή τε και σώματι στην υπόθεση της ανάπτυξης και ανάδειξης της Δοϊράνης.
Μία υπόθεση, που μπορεί να έχει αίσια κατάληξη, αν, επί τέλους, τοπικοί άρχοντες και κεντρική διοίκηση επιδείξουν ειλικρινές και ουσιαστικό ενδιαφέρον.
Διαφορετικά, ο τόπος μας θα συνεχίσει να μην διαθέτει μία περιοχή «βιτρίνα» και να προβάλλει προς τα έξω μιάν απαξιωτική γι’ αυτόν «εικόνα».
