Δράμα: Η ιστορία και η πολιτιστική ανάπτυξη της Δράμας σε ένα μοναδικό μουσείο φωτογραφικών μηχανών

Ιδρυτής του ο ευπατρίδης επιχειρηματίας και μεγάλος ευεργέτης της Δράμας Άρης Θεοδωρίδης

- Newsroom

Στιγμές συγκίνησης και συναισθηματικής φόρτισης, σημάδεψαν τη φετινή εκδήλωση απονομής των ετήσιων βραβείων της ΑμΚΕ ΚΥΚΛΩΨ αλλά και των εγκαινίων του νέου Μουσείου Φωτογραφικών Μηχανών, που ίδρυσε ο ευπατρίδης επιχειρηματίας και μεγάλος ευεργέτης της Δράμας Άρης Θεοδωρίδης.

   Επίκεντρο της λαμπρής εκδήλωσης ήταν ο πανέμορφος κήπος του Μαρμάρινου Σπιτιού (αρχοντικό Αναστασιάδη), που πλέον στεγάζει ένα από τα πλέον εντυπωσιακά και ολοκληρωμένα Μουσεία Φωτογραφικών Μηχανών και Φωτογραφίας στην Ευρώπη. Στα ψηλοτάβανα δωμάτια με τις καλαίσθητες τοιχογραφίες και στις μεγάλες σάλες με τη λάμψη της εποχής των αρχών του 20ου αιώνα, εκτίθεται πλέον η μοναδική προσωπική συλλογή φωτογραφικών μηχανών του κ. Θεοδωρίδη, που αριθμεί πάνω από 2.000 μοναδικά κομμάτια από ολόκληρο τον κόσμο.

egkainiamuseufotografias3.jpg
egkainiamuseufotografias6.jpg

   Η επίσημη λειτουργία του Μουσείου Φωτογραφικών Μηχανών και Φωτογραφίας στις επιβλητικές αίθουσες του εκ βάθρων ανακαινισμένου εμβληματικού αρχοντικού Αναστασιάδη ή αλλιώς Μαρμάρινο Σπίτι, που χτίστηκε το 1875, αποτέλεσε σκοπό ζωής για τον Δραμινό επιχειρηματία.

   Με τρεμάμενη από συγκίνηση φωνή, παρουσία του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Αθανάσιου Δαβάκη, όλων των τοπικών αρχών της Δράμας και εκατοντάδων πολιτών, ο κ. Θεοδωρίδης τόνισε: «Συνέλεγα φωτογραφικές μηχανές εβδομήντα ολόκληρα χρόνια, ήταν η μεγάλη μου αγάπη. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φωτογραφική μηχανή που μου δάνεισε ο αείμνηστος Ιορδάνης Αλτσίδης, όταν μικρό παιδί πήγαινα και χάζευα τις φωτογραφίες στο μικρό φωτογραφείο που είχε στην γειτονιά μου. Αλλά και χρόνια μετά, το 1952, όταν αγόρασα στην Ιταλία όπου σπούδαζα, την πρώτη προσωπική μου φωτογραφική μηχανή που κρατάω ακόμα».

egkainiamuseufotografias1.jpg?v=0
egkainiamuseufotografias4.jpg?v=0

   Νωρίτερα από τα επίσημα εγκαίνια, που τέλεσε ο μητροπολίτης Δράμας κ. Δωρόθεος, πραγματοποιήθηκε η απονομή των ετήσιων βραβείων της ΑμΚΕ ΚΥΚΛΩΨ για το 2025, με συντονιστή τον Στράτο Κασμερίδη, μέλος της Επιτροπής Φωτογραφίας και Εικόνας. Η εναρκτήρια ομιλία της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε από τον ίδιο, με θέμα «οι καπναποθήκες της Δράμας».

   Τα ετήσια βραβεία ΚΥΚΛΩΨ για ανθρώπων έργα

   Στη συνέχεια ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του 8ου φωτογραφικού διαγωνισμού που είχε ως θέμα την «Πέτρα». Στο διαγωνισμό συμμετείχαν 132 φωτογράφοι και αξιολογήθηκαν από την Επιτροπή 378 φωτογραφίες. Το χρηματικό έπαθλο των 1.000 ευρώ δόθηκε από τον Αθανάσιο Γαλόπουλο, μέλος της Επιτροπής Φωτογραφίας και Εικόνας της ΚΥΚΛΩΨ, στον τρίτο νικητή Γεώργιο Διγαλάκη. Το έπαθλο των 2.000 ευρώ δόθηκε από τον Αθανάσιο Παπανδρίκο, μέλος του Δ.Σ. της ΑμΚΕ ΚΥΚΛΩΨ, στο δεύτερο νικητή Τάσο Σχίζα και το έπαθλο των 3.000 ευρώ δόθηκε από τον Κώστα Βιδάκη, μέλος του Δ.Σ. της ΑμΚΕ ΚΥΚΛΩΨ, στον Γιώργο Τσάφο.

   Η ενδιαφέρουσα βραδιά συνεχίστηκε με την απονομή των «Βραβείων ΚΥΚΛΩΨ» για το έτος 2025, τα οποία συνοδεύονταν από οικονομική ενίσχυση 4.000 ευρώ. Τα βραβεία αυτά απονέμονται κάθε χρόνο σε ανθρώπους, που με τη δράση και το έργο τους αναδεικνύουν και προβάλλουν την περιοχή της Δράμας.

   Το βραβείο, στην κατηγορία «Δραμινός Επιστήμονας», δόθηκε σε μια καταξιωμένη επιστήμονα και δραστήρια γυναίκα, την ιστορικό και ερευνήτρια Γεωργία Μπακάλη, για τη μεγάλη και συνεχή συνεισφορά της στην ανάδειξη του πολιτισμού και της τοπικής ιστορίας της Δράμας.

   Το βραβείο του «Καινοτόμου Αγρότη - Κτηνοτρόφου της Δράμας» δόθηκε στον επιχειρηματία Βασίλειο Μελενεκλή, πρόεδρο του συνεταιρισμού «Μενοίκιο», ως λαμπρό παράδειγμα υγιούς επιχειρηματικότητας, που εμπνέει τους νέους παραγωγούς, ανοίγοντας νέους δρόμους για την ανάπτυξη του τόπου, με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον.

   Ο 9ο διεθνής φωτογραφικός διαγωνισμός της ΚΥΚΛΩΨ

   Ο διακεκριμένος Δραμινός φωτογράφος Κώστας Βιδάκης ανακοίνωσε το θέμα του ένατου κατά σειρά ετήσιου φωτογραφικού διαγωνισμού της ΚΥΚΛΩΨ, που θα έχει τίτλο «Αντανακλάσεις», και για πρώτη φορά θα είναι διεθνής.

   «Το θέμα αυτό», υπογράμμισε ο κ. Βιδάκης, «επικεντρώνεται στην αποτύπωση της μαγευτικής αλληλεπίδρασης του φωτός, του νερού, του γυαλιού και άλλων ανακλαστικών επιφανειών, που μπορούν να μετατρέψουν συνηθισμένες σκηνές σε εξαιρετικά φωτογραφικά έργα. Το θέμα δεν έχει χωρικούς περιορισμούς. Στη φύση, μπορεί η συμμετρία ενός βουνού ή μιας ομάδας δέντρων που αντανακλώνται τέλεια στην επιφάνεια του νερού μιας λίμνης, η αρμονία της αντανάκλασης πουλιών που πίνουν νερό από μια μικρή υδατοσυλλογή ή καθρεφτίζονται σε ήρεμα νερά, οι αντανακλάσεις στις σταγόνες των πετάλων ενός λουλουδιού, να είναι κάποιες από τις οικείες σε όλους μας εικόνες. Εντούτοις και το αστικό τοπίο με τον μεγαλύτερο αριθμό ανακλαστικών επιφανειών παρέχει πολύ περισσότερες ευκαιρίες».

   Επίσης, ο κ. Βιδάκης, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην ολοκλήρωση των εργασιών του Μαρμάρινου Σπιτιού, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά: «Φέτος, με τη συμπλήρωση 150 χρόνων από την κατασκευή του Μαρμάρινου Σπιτιού και της καπναποθήκης, τα κτίρια αυτά γίνονται ένας υπερτοπικός θύλακας πολιτισμού αφιερωμένος στην τέχνη της φωτογραφίας.

   Το κτηριακό αυτό συγκρότημα συνδέει το μέσο καταγραφής και αποτύπωσης (τη μηχανή) με τη φωτογραφική δημιουργία, μέσα από την παρουσίαση περιοδικών εκθέσεων σπουδαίων Ελλήνων και ξένων φωτογράφων και τη διοργάνωση ετήσιου φωτογραφικού διαγωνισμού. Γι' αυτή την ξεχωριστή χρονιά, που για μας τους ανθρώπους της ΚΥΚΛΩΨ είναι τόσο σημαντική όσο και η χρονιά του 2019, που ξεκίνησε η υλοποίηση του οράματος του προέδρου μας Άρη Θεοδωρίδη, επιλέξαμε ένα πολύ δημιουργικό φωτογραφικό θέμα, που είναι οι Αντανακλάσεις».

   Η ιστορία της φωτογραφίας συνυπάρχει με την τοπική ιστορία Δράμας

   Το ιστορικό Μαρμάρινο Σπίτι και η καπναποθήκη Αναστασιάδη αποτελούν ως ένα ενιαίο κτηριακό συγκρότημα δυο μοναδικά ορόσημα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της Δράμας του 19ου αιώνα. Πλέον, η ιστορία του εμβληματικού συγκροτήματος συναντά την ιστορία της φωτογραφίας στο Μουσείο Φωτογραφικών Μηχανών.

   Στο ισόγειο και στους δυο ορόφους του μουσείου, ο επισκέπτης κάνει ταυτόχρονα ένα ταξίδι τόσο στην ιστορία του μέσου της φωτογραφικής μηχανής όσο και στην τοπική ιστορία της Δράμας. Είναι αυτό το στοιχείο που κάνει το συγκεκριμένο μουσείο τόσο διαφορετικό. Από τις πρώτες νταγκεροτυπικές μηχανές και την κάμερα obscura, έως της εμβληματικές Leika, Nikon, Canon και Hasseblad, ο επισκέπτης παρακολουθεί την τεχνολογική πρόοδο και την εξέλιξη των φωτογραφικών μηχανών. Επίσης, στον ισόγειο του μουσείου, που αποτελεί τμήμα της παλιάς καπναποθήκης, υπάρχει ένας ιδιαίτερα καλοφροντισμένος χώρος, όπου θα πραγματοποιούνται εκθέσεις και ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

   Τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να περιγράψουν την αρχοντιά και την λάμψη αυτού του ιδιαίτερου μουσείου. Μέσα σε αίθουσες γεμάτες ιστορικές αναμνήσεις, που αποτέλεσαν τους προσωπικούς χώρους της οικογένειας του καπνεμπόρου Αναστασιάδη, ο επισκέπτης θαυμάζει εντυπωσιακά μοντέλα φωτογραφικών μηχανών που άφησαν την δική τους ιστορία.

   Πανοραμικές φωτογραφικές μηχανές, στερεοσκοπικές, υποβρύχιες και κατασκοπευτικές, κινηματογραφικές, μινιατούρες, ευφάνταστες και τσέπης, καθώς και συλλεκτικά χρυσά μοντέλα, είναι συγκεντρωμένες μέσα στις γυάλινες προθήκες του μουσείου. Μαζί με όλα αυτά, ένας πλήρως λειτουργικός σκοτεινός θάλαμος και ένα ανακατασκευασμένο στούντιο εποχής. Ίσως, ο πιο ινσταγκραμικός χώρος του μουσείου, όπου ο επισκέπτης μπορεί να βγει φωτογραφία σε μια ατμόσφαιρα εποχής, με φόντο το Μαρμάρινο Σπίτι αλλά και εικόνες της παλιάς Δράμας.

   Μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις του μουσείου, βρίσκεται στη κεντρική σάλα του δεύτερου ορόφου, στη δυτική πτέρυγα, πίσω από μια περίτεχνη ξύλινη πόρτα με έγχρωμα υαλοστάσια. Εκεί, υπάρχει μια πιστή αναπαράσταση από δυο προσωπικούς χώρους της οικογένειας του αρχοντικού Αναστασιάδη. Πρόκειται για το σαλόνι και το γραφείο του καπνεμπόρου. Στο σαλόνι δεσπόζει μια φωτογραφία του Ιωάννη Αναστασιάδη με τη σύζυγό του Ευανθία, που τραβήχτηκε στην Κωνσταντινούπολη γύρω στα 1870. Επίσης, αίσθηση προκαλούν, η πορσελάνινη θερμάστρα, τα βαριά χειροποίητα χαλιά και τα έπιπλα εποχής.

   Αξίζει να τονιστεί πως ο εντοπισμός και η ταύτιση των σπάνιων θυρόφυλλων της ξύλινης πόρτας με τα έγχρωμα υαλοστάσια στον κεντρικό διάδρομο ήταν ένα από τα μικρά μυστικά που αποκαλύφθηκαν κατά το δύσκολο και επίπονο έργο της αποκατάσταση του αρχοντικού. Όταν χτίζονταν το σπίτι το 1875, οι τότε μηχανικοί, είχαν σχεδιάσει πάνω σε έναν τοίχο πώς θα τοποθετηθούν οι υαλοπίνακες. Το σχέδιο αυτό αποκαλύφθηκε μετά την απομάκρυνση των παλιών βαφών, κατά τις εργασίες αποκατάστασης.

   Η εορταστική βραδιά των εγκαινίων και της απονομής των ετήσιων βραβείων της ΚΥΚΛΩΨ ολοκληρώθηκε με μια δεξίωση, προς τιμή όλων των Δραμινών, στο εκ βάθρων ανακαινισμένο ιστορικό κέντρο «Νησάκι» απέναντι από το Μαρμάρινο Σπίτι. Την αποκατάσταση ανέλαβε επίσης ο κ. Θεοδωρίδης, μετά από χρόνια εγκατάλειψης. Η σπουδαία ιστορία του συγκεκριμένου χώρου ξεκίνησε τη δεκαετία του 1930, ενώ μετά το 1960 άρχισε να λειτουργεί και ως εστιατόριο.

Loader