ΕΕΤΤ : Αποσύρεται οθόνης multimedia αυτοκινήτου - Δείτε ποια είναι
Με την εμπορική ονομασία «ANDOWL Q-CA666»
Από τον άλλοτε αποκλειστικό αριθμό συστημικών τραπεζών που δραστηριοποιούνταν στην ελληνική επικράτεια, σήμερα ζούμε την εποχή των αλλεπάλληλων «γεννήσεων» εταιρειών διαχείρισης ιδιωτικού χρέους.
Κάποιος θα μπορούσε, ίσως, να αντιληφθεί -με όρους οικονομίας- την αναγκαιότητα ύπαρξης περισσοτέρων της μιας εταιρειών διαχείρισης. Εγώ, όμως, θα μείνω στο κομμάτι της αποδεδειγμένης ανασφάλειας που χαρακτηρίζει την «απέλπιδα» -κάποιες φορές-προσπάθεια να ρυθμίσουν -ακόμη και οι συνεργάσιμοι οφειλέτες- τις οικονομικές τους εκκρεμότητες προς τα τραπεζικά ιδρύματα τα οποία έχουν πλέον μεταβιβάσει τη διαχείριση των οφειλών τους προς τις εταιρείες αυτές. Μια κατάσταση με πολλές προκλήσεις. Ξεκινάει, κανείς, να «συζητάει» με μια τράπεζα, στο μέσον της διαδρομής του γνωστοποιείται άλλη μια εταιρεία ως «διαχειρίστρια» της οφειλής του και κάπου μεταγενέστερα η ίδια οφειλή μπορεί να «εξαφανιστεί», ή να «επανατιτλοποιηθεί» και ούτω καθεξής.
Συχνό, επίσης, είναι το φαινόμενο στα πλαίσια διμερούς διαπραγμάτευσης οφειλών με τράπεζες και εταιρείες διαχείρισης οφειλών, να μην μπορούν οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των οφειλετών, εύκολα και με μια εξουσιοδότηση, να εκπροσωπήσουν τους εντολείς τους. Υπάρχουν πλατφόρμες εταιρειών διαχείρισης ιδιωτικού χρέους που δεν έχουν καν ως επιλογή τη δήλωση πληρεξούσιου δικηγόρου ως αντικλήτου και εκπροσώπου και η μόνη δυνατή επιλογή είναι να δηλώσει ο ίδιος ο οφειλέτης μέσω των κωδικών taxisnet την πρόθεση διακανονισμού.
Δεν θα μείνω στην προφανή αποστέρηση εύκολης εκπροσώπησης από δικηγόρο σε μια τέτοια διαδικασία διαπραγμάτευσης οφειλής. Δε θα μείνω, καν, στην έμμεση υποβίβαση της διαπραγματευτικής ικανότητας των οφειλετών απέναντι στην -ούτως ή άλλως- ενισχυμένη νομικά εκπροσώπηση των funds. Αυτή είναι μια συνθήκη που υπήρχε πάντοτε. Η παραπάνω περιγραφόμενη κατάσταση αυτονόητα συνεπάγεται, όχι μόνο την παραβίαση νομοθετικών διατάξεων περί προστασίας του τραπεζικού καταναλωτή, αλλά πολύ περισσότερο την παραβίαση συνταγματικώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των δανειοληπτών.
Όλο, δε, αυτό το κλίμα επιβαρύνει την εικόνα μιας κυβέρνησης, η οποία σε έναν ικανοποιητικό βαθμό, υιοθετεί πρακτικές που τείνουν να μειώσουν τις καταχρηστικές συμπεριφορές των τραπεζών. Κάτι τέτοιο έγινε, άλλωστε, πρόσφατα και με γνωστή συστημική τράπεζα η οποία «απροκάλυπτα» και με μια ακατανόητη πεποίθηση ότι η συμπεριφορά της θα μείνει στο απυρόβλητο, μεταβίβασε μηχανήματα POS σε έτερη εταιρεία η οποία επέβαλλε ήδη καταργημένες στις μεταφορές προμήθειες.
Μετά από όλα τα παραπάνω, θεωρώ χρέος της Πολιτείας αρχικώς να καταστήσει υποχρεωτική τόσο την ύπαρξη ορισμένου και σαφούς πεδίου στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες των τραπεζών και εταιρειών διαχείρισης της δυνατότητας υποβολής αιτημάτων και επισύναψης οικονομικών στοιχείων των εντολέων τους από τους δικηγόρους αυτοτελώς, και ταυτόχρονα να καταστήσει σαφές ότι θα πρέπει να σταματήσει άμεσα η τηλεφωνική όχληση των δανειοληπτών, όταν αυτοί έχουν γνωστοποιήσει με κάθε νόμιμο τρόπο ότι εκπροσωπούνται από πληρεξούσιους δικηγόρους. Σε κάθε άλλη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με άσκηση ψυχολογικής βίας για το διακανονισμό των οφειλών που παρέλκει της κοινωνικής ευαισθητοποίησης που οφείλουμε να επιδεικνύουμε ως Πολιτεία. Η Πολιτεία, άλλωστε, κινείται ήδη προς αυτή την κατεύθυνση.
Το αίτημα, τέλος, για ολοκλήρωση του «Μητρώου εταιρειών διαχείρισης» με την παράλληλη αναφορά συγκεκριμένων και υπαρκτών μέσων επικοινωνίας με τους αρμόδιους χειριστές των επισφαλών δανείων, παραμένει πάγιο, όπως το ίδιο πάγιο παραμένει και το αίτημα για επιβράβευση των συνεπών και συνεργάσιμων δανειοληπτών μέσω της διαγραφής εξόδων και λοιπών εξωλογιστικών τόκων αλλά και μέρους του κεφαλαίου.
Αν καταφέρουμε, ως κοινωνία, να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων μιας ολοένα μεταβαλλόμενης τραπεζικής λογικής, τότε, ίσως, μπορέσουμε να ατενίζουμε το μέλλον μας με μεγαλύτερη αισιοδοξία.
