- Newsroom
Σε ποινή φυλάκισης 3 ετών με τριετή αναστολή καταδικάστηκε από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο ο Πέτρος Φιλιππίδης για τις δύο απόπειρες βιασμού σε βάρος δύο γυναικών συναδέλφων του.
Η απόφαση ελήφθη με πλειοψηφία 4 προς 3. Η μειοψηφία, δύο ένορκοι και ένας δικαστής, είχε την άποψη ότι πρέπει να επιβληθεί ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών για τη μία πράξη και δύο για την άλλη.
Νωρίτερα το δικαστήριο καταδίκασε ομόφωνα τον Πέτρο Φιλιππίδη, ενώ ομόφωνη ήταν και η απόφαση για μη χορήγηση των ελαφρυντικών του πρότερου σύννομου βίου και της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη που ζήτησε η πλευρά του κατηγορούμενου.
Όπως ανακοίνωσε η πρόεδρος, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο ηθοποιός κρίθηκε «ομόφωνα ένοχος για τις δύο πράξεις όπως και πρωτοδίκως. Απορρίπτουμε τους ισχυρισμούς περί υπαναχώρησης και μετατροπής της κατηγορίας επί το ευνοϊκότερο».
Την απόφαση άκουσε ψύχραιμος ο Πέτρος Φιλιππίδης, ενώ την ίδια στιγμή ακούγονταν στην αίθουσα τα κλάματα των δύο συναδέλφων του, οι οποίες τον κατήγγειλαν.
Οι δύο απόπειρες βιασμού
Σύμφωνα με τα στοιχεία της υπόθεσης , η πρώτη απόπειρα έλαβε χώρα το 2010 στο καμαρίνι του Πέτρου Φιλιππίδη στο θέατρο «Μουσούρη» όπου είχε πάει να τον δει η πρώτη καταγγέλλουσα για να πάρει ρόλο στην παράσταση που παιζόταν τότε. Η γυναίκα κατέθεσε στο δικαστήριο , με πολύ μεγάλη φόρτιση, για όσα ισχυρίζεται πως έγιναν, ενώ η ίδια φώναζε και παρακαλούσε τον κατηγορούμενο να σταματήσει την επίθεση του.
Η δεύτερη απόπειρα έγινε το 2014 σε βάρος ηθοποιού με την οποία είχε συναντηθεί ο κατηγορούμενος για επαγγελματικούς λόγους. Η πράξη φέρεται να διαδραματίστηκε στο αυτοκίνητο του κατηγορούμενου ο οποίος μετά την συνάντηση προσφέρθηκε να γυρίσει στο σπίτι της την παθούσα. Αντί όμως αυτού, την οδήγησε σε αδιέξοδο στενό στο Παλαιό Ψυχικό όπου επιχείρησε να την βιάσει πατώντας το κεντρικό κλείδωμα του αυτοκινήτου. Και αυτή η ηθοποιός στάθηκε απέναντι στους δικαστές και εξιστόρησε τα γεγονότα, σε μία εξουθενωτική διαδικασία: «δεν καταλάβαινε το «όχι»...» είχε πει κλαίγοντας.
Το δικαστήριο που επί σειρά μηνών δίκασε την υπόθεση, άκουσε δεκάδες καταθέσεις επιφανών ηθοποιών και προσώπων του καλλιτεχνικού χώρου. Γνωστές και γνωστοί στο ευρύ κοινό ηθοποιοί στήριξαν τις δύο καταγγέλλουσες , περιγράφοντας μία ιδιαίτερα «σκοτεινή» πλευρά της προσωπικότητας του Πέτρου Φιλιππίδη. Κάποιες από τις μάρτυρες , μέσω δικών τους εμπειριών με τον κατηγορούμενο, αναφέρθηκαν σε βιαιότητες, εκρήξεις αλλά και σεξουαλικές παρεκτροπές του Πέτρου Φιλιππίδη. Στον αντίποδα άλλοι, εξίσου καταξιωμένοι στον θεατρικό χώρο μάρτυρες , απέκλεισαν κάθε πιθανότητα να έχει ασκήσει σεξουαλική βία ο Φιλιππίδης, αποδίδοντας τις επίδικες καταγγελίες και καταθέσεις, είτε σε «απωθημένα» είτε σε οργανωμένο σχέδιο «αναδιανομής θέσεων και πόρων στην θεατρική αγορά» .
Οι δηλώσεις των δικηγόρων των δύο γυναικών
«Αισθάνομαι ανακουφισμένη και δικαιωμένη» δήλωσε μετά το πέρας της διαδικασίας ενώπιον του ΜΟΕ, η μία από τις δύο γυναίκες που κατήγγειλαν τον Πέτρο Φιλιππίδη. Ο ηθοποιός που καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τριών ετών με τριετή αναστολή για δύο απόπειρες βιασμού συναδέλφων του, έφυγε από το Εφετείο με τους συνηγόρους του, χωρίς να προβούν σε οποιαδήποτε δήλωση μετά την ετυμηγορία του δικαστηρίου. Από την πλευρά της Υποστήριξης της κατηγορίας, οι δηλώσεις που έγιναν αφορούσαν κυρίως την ικανοποίηση τους για το μήνυμα που έστειλε η Δικαιοσύνη με την απόφαση της σε μία εμβληματική υπόθεση.
Όπως ανέφερε ο εκ των δικηγόρων που εκπροσώπησαν τις παθούσες, Ανδρέας Βαγγόπουλος:
«Η ελληνική Δικαιοσύνη έκρινε με μια ομόφωνη ηχηρή απόφαση και με ομόφωνη απόρριψη ελαφρυντικών περιστάσεων. Είναι μια απόφαση σημαντική, ένα ηχηρό μήνυμα με το οποίο αναγνώρισε η ελληνική δικαιοσύνη ότι όποια μορφή κατάχρησης εξουσίας και έμφυλης βίας δεν είναι ανεκτή. Έσπασε η σιωπή, δόθηκε η ελευθερία στα θύματα να σπάσουν την σιωπή τους».
Ο Αλέξανδρος Μίντζιας, επίσης εκ των συνηγόρων Υποστήριξης της κατηγορίας, είπε στους δημοσιογράφους:
«Μετά από πέντε χρόνια και εξήντα συνεδριάσεις φτάσαμε στο τέλος μιας ιδιαίτερης υπόθεσης. Υπάρχουν μηνύματα ηχηρά από τη Δικαιοσύνη. Είχα πει στην αγόρευσή μου πως οι γυναίκες αυτές δεν ήρθαν για εκδίκηση, μόνο για δικαίωση. Δεν ήταν στόχος να γίνει παράδειγμα προς αποφυγή ο κατηγορούμενος, αλλά η Δικαιοσύνη να γίνει παράδειγμα προς μίμηση. Η ποινή δεν είναι υψηλή αλλά η ελάχιστη που του δόθηκε, αλλά τέτοιες αποφάσεις σε κάνουν να νιώθεις ότι υπηρετείς αυτόν τον τόπο».
