Έρευνα του ΑΠΘ για τη Θεσσαλονίκη: Τα δέντρα ρίχνουν έως και 10°C την αισθητή θερμοκρασία στις πιο θερμές οδούς της πόλης
Ο φυσικός σκιασμός αναδεικνύεται ως η βασικότερη στρατηγική βελτίωσης της θερμικής άνεσης
Την περασμένη Δευτέρα σημειώθηκε μια βλάβη (διαρροή νερού) στο δίκτυο ύδρευσης της ΕΥΑΘ, στην οδό Καλλιγά, στην περιοχή της Μαρτίου.
Την επόμενη μέρα πήγε συνεργείο της ΕΥΑΘ για να αποκαταστήσει τη βλάβη. Στο έργο της συνέδραμε και η αστυνομία η οποία ειδοποίησε τηλεφωνικά τους ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων τα οποία έπρεπε να απομακρυνθούν προκειμένου να γίνουν οι αναγκαίες εργασίες.
Στη συνέχεια οι τεχνικοί της ΕΥΑΘ, με τη βοήθεια εκσκαφέα, εντόπισαν και επιδιόρθωσαν τη βλάβη. Κανείς όμως δεν μερίμνησε για την αποκατάσταση του δημόσιου χώρου, τον καθαρισμό της λάσπης και την επιδιόρθωση του σπασμένου πεζοδρομίου.
Κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι μας έστειλαν σχετικές φωτογραφίες ρωτούν “ποιος άραγε είναι αρμόδιος για να αποκαταστήσει την τάξη;”. Ευπρόσδεκτη κάθε απάντηση.
Πληρώνουν οι δήμοι
Πάντως, η αποκατάσταση των δρόμων και των πεζοδρομίων έπειτα από εργασίες που εκτελούν συνεργεία των Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας καθώς και ιδιωτικών εταιρειών (φυσικό αέριο, οπτικές ίνες κ.λπ.) είναι μια μεγάλη πληγή για τις πόλεις και κατά συνέπεια και για τους δήμους οι οποίοι έχουν την ευθύνη συντήρησης των δρόμων.
Οι εταιρείες αυτές, ιδιαιτέρως του φυσικού αερίου, σκάβουν ό,τι ώρα θέλουν, όπου θέλουν, χωρίς να είναι υποχρεωμένες να ενημερώνουν τους δήμους για τον προγραμματισμό των έργων τους. Έτσι, συχνά παρατηρείται το φαινόμενο, λίγες μέρες μετά την ασφαλτόστρωση ενός δρόμου, πριν καν να προλάβουν να γίνουν οι διαγραμμίσεις, να μπουκάρουν οι εταιρείες και να ανοίγουν τρύπες τις οποίες μάλιστα, αποκαθιστούν με προχειρότητα.
Έτσι οι δρόμοι γεμίζουν μπαλώματα τα οποία καλούνται μετά να τα αποκαταστήσουν οι δήμοι. Και το χειρότερο για τους δήμους είναι ότι αυτοί εισπράττουν τελικά τα παράπονα των δημοτών τους παρότι δεν ευθύνονται.
Το πρόβλημα επιχείρησε να λύσει με κάποιο τρόπο ο δήμος Αλίμου, στην Αττική. Θέσπισε μια κανονιστική η οποία προβλέπει οι διάφοροι Οργανισμοί και οι εταιρείες να υποχρεούνται, πριν από την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας, να ενημερώνουν τον δήμο και να λαμβάνουν άδεια.
Επιπλέον, μετά το πέρας των εργασιών θα πρέπει να αποκαθιστούν κανονικά το οδόστρωμα και όχι με μπαλώματα.
Κατά αυτής της κανονιστικής προσέφυγε η μία εταιρεία (Cosmote) στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής η οποία έκανε δεκτή την προσφυγή, ακυρώνοντας ουσιαστικά όσα ζητούσε ο δήμος Αλίμου ο οποίος ετοιμάζεται τώρα να προσφύγει με τη σειρά του στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Επειδή το θέμα απασχολεί σχεδόν το σύνολο των δήμων, μήπως θα πρέπει να επιληφθεί και η ΚΕΔΕ;
Τι γίνεται στη Θεσσαλονίκη;
Μία από τις χθεσινές ειδήσεις που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον ήταν η εξής: “Οι δημόσιες συγκοινωνίες θα είναι προσωρινά δωρεάν στη Γενεύη, για πρώτη φορά στην Ελβετία, στο πλαίσιο μιας σειράς μέτρων που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της αύξησης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην πόλη”. Εκείνο που θορύβησε περισσότερο τις τοπικές αρχές για να προβούν στη λήψη ενός τέτοιου μέτρου ήταν η Γενεύει βιώνει μια σοβαρή κορύφωση της ρύπανσης από όζον - ένα επιβλαβές αέριο που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην αναπνοή, πονοκεφάλους και κρίσεις άσθματος, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του καντονιού της Γενεύης “οι συγκεντρώσεις όζοντος στην πόλη υπερέβησαν το όριο ασφάλειας για την υγεία που είναι τα 180 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο σε διάστημα 24 ωρών”.
Ως πρώτο μέτρο οι τοπικές αρχές αποφάσισαν οι δημόσιες συγκοινωνίες να είναι δωρεάν σε όλο το καντόνι, για να ενθαρρυνθούν οι κάτοικοι και οι επισκέπτες να στραφούν από τα αυτοκίνητά τους σε λεωφορεία, τραμ, τρένα και πλοία, προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές ρύπων από την κυκλοφορία.
Ανέτρεξα να δω ποιες ήταν οι αντίστοιχες τιμές στις 13 Αυγούστου στη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από τους εννέα μετρητές ατμοσφαιρικής ρύπανσης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας οι οποίοι είναι διασκορπισμένοι σε διάφορα σημεία του πολεοδομικού συγκροτήματος οι μέγιστες τιμές κυμάνθηκαν από 90 (Αγίας Σοφίας) έως 173 (Καλαμαριά) μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο. Είμαστε, δηλαδή, ακόμη κάτω από το όριο των 180 για το οποίο χτύπησε καμπανάκι στη Γενεύη.
Ωστόσο, το θέμα δεν είναι μόνο αυτό. Το πρόβλημα είναι πως στη Θεσσαλονίκη, όπως και στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κανείς αρμόδιος φορέας για να πάρει ανάλογες αποφάσεις σε περίπτωση που υπάρξει ανάγκη.
Διότι από τα πολεοδομικά συγκροτήματα όπως αυτό της Θεσσαλονίκης λείπουν οι μητροπολιτικές λειτουργίες οι οποίες θα έπρεπε να έχουν την ευθύνη της παρακολούθησης ζωτικής σημασίας παραμέτρων και συνακόλουθα και της λήψης αποφάσεων για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων. Διότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δυστυχώς δεν ισχύει το “τι Λωζάνη, τι Κοζάνη”.
