Η πιο κρίσιμη ΔΕΘ για τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Για την πιο κρίσιμη ΔΕΘ της κυβερνητικής του θητείας προετοιμάζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Οι παλιοί θυμούνται ότι και η πρώτη του άνοδος ως πρωθυπουργού το 2019 στη Θεσσαλονίκη είχε δώσει καθοριστικό στίγμα. Τότε, ο αέρας έπλεε στα πανιά της κυβέρνησής του και ήταν ούριος.

Σήμερα, η έβδομη άνοδος στην Έκθεση που θα πραγματοποιηθεί το πρώτο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου έχει μία ξεχωριστή βαρύτητα γιατί βρίσκει την κυβέρνηση σε μία δύσκολη περίοδο και υπό πίεση. Μία πίεση που ξεκίνησε στις αρχές του χρόνου με την αναζωπύρωση της τραγωδίας των Τεμπών, τις τεράστιες κινητοποιήσεις και τα συλλαλητήρια, συνεχίστηκε με την υποβόσκουσα εσωκομματική αμφισβήτηση από τις παρεμβάσεις των πρώην πρωθυπουργών, Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή, και κορυφώθηκε με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ το οποίο, όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, ζορίζει ιδιαίτερα την κυβέρνηση, που, στο μεταξύ, είχε καταφέρει με πολύ κόπο και παροχές να ξανακερδίσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και την εμπιστοσύνη ενός ποσοστού ψηφοφόρων που ξεπερνούσε ξανά στις δημοσκοπήσεις το 30%. Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί και η μεταρρυθμιστική κούραση που επέδειξε στην αρχή της δεύτερης θητεία του το κυβερνητικό σχήμα, με αποτέλεσμα να είναι διάχυτη η εντύπωση ενός φρεναρίσματος στο επίπεδο των μεταρρυθμίσεων. Ο τελευταίος ανασχηματισμός που έγινε τον Μάρτιο έδωσε μία σημαντική ώθηση στην κυβερνητική πρακτική, όμως τα 6 χρόνια της διακυβέρνησης φαίνεται ότι βαραίνουν πολύ στις πλάτες των κυβερνητικών αξιωματούχων και επηρεάζουν συνολικά την εικόνα της κυβέρνησης. Κοντά σε όλα αυτά και για ένα ακόμα καλοκαίρι, η κυβέρνηση καλείται, αυτές τις ημέρες, να αποδείξει ότι το επιτελικό Κράτος λειτουργεί και στις περιπτώσεις των φετινών πυρκαγιών.

Σε μία τέτοια συγκυρία έρχεται η φετινή 89^η ΔΕΘ να δώσει στην κυβέρνηση τη μεγάλη ευκαιρία μίας δυναμικής επανεκκίνησης, όπου το σήκωμα των μανικιών θα είναι συνεχές, σε πολλά επίπεδα και διαρκείας. Γιατί, πέραν όλων των άλλων, η φετινή ΔΕΘ και οι σχετικές ανακοινώσεις που θα γίνουν κατά τη διάρκεια των εγκαινίων της, αποτελεί, ίσως, την τελευταία ευκαιρία για την κυβέρνηση να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων, καθώς η επόμενη σχετική διοργάνωση του 2026 θα είναι προεκλογική και άρα οι οποιεσδήποτε πρωτοβουλίες δεν θα έχουν τον χρόνο για να αφομοιωθούν από τους πολίτες. Συνεπώς, η ΔΕΘ του 2025 αποτελεί ορόσημο για την κυβέρνηση και την πορεία της προς τις εθνικές εκλογές, οι οποίες, όπως επανειλημμένα έχει τονίσει ο πρωθυπουργός, θα διεξαχθούν την άνοιξη του 2027.

Τα συν

Στα συν της κυβέρνησης είναι σίγουρα η καλή πορεία της ελληνικής οικονομίας, τα θετικά αποτελέσματα που προκύπτουν από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και τα αυξημένα κρατικά έσοδα που δίνουν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να προχωρήσει σε παροχές που έχουν ως κύριο στόχο την ελάφρυνση της μεσαίας τάξης, ενώ ταυτόχρονα στις άμεσες προτεραιότητες της κυβέρνησης είναι και η καταπολέμηση του στεγαστικού, το οποίο αναδεικνύεται σε πρόβλημα που όλο και μεγαλώνει για την ελληνική κοινωνία. Ακόμα η λειτουργία των πρώτων μη κρατικών πανεπιστημίων θα είναι ψηλά στην ατζέντα, θα συνεχιστεί ο εκσυγχρονισμός των υποδομών στην Υγεία, ενώ θα υπάρξουν και στοχευμένες φοροελαφρύνσεις για τις επιχειρήσεις, που αναμένεται να ανακοινωθούν στη φετινή ΔΕΘ.

Τα πλην

Στα αρνητικά της περιόδου είναι η αυξημένη, το τελευταίο διάστημα, εσωτερική αμφισβήτηση, που τουλάχιστον στην πρώτη θητεία του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν υπήρχε. Μία εσωτερική αμφισβήτηση που εκφράστηκε, κυρίως, από τις παρεμβάσεις των πρώην πρωθυπουργών, Αντώνη Σαμαρά, και Κώστα Καραμανλή, και η οποία φαίνεται ότι επεκτείνεται σιγά-σιγά και εντός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, όπου το τελευταίο διάστημα έχουν παρουσιαστεί δυσλειτουργίες, όπως φάνηκε και κατά την κοινοβουλευτική διαδικασία της ψηφοφορίας για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Επίσης, παρασκηνιακά καταγράφεται και μία αύξηση της δυσαρέσκειας ομάδας βουλευτών που δεν ανήκουν στο στενό μητσοτακικό μπλοκ και οι οποίοι δείχνουν αποφασισμένοι, στην τελευταία φάση της δεύτερης θητείας της διακυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, να καταγράψουν τις όποιες διαφωνίες τους. Εδώ, επίσης, έρχεται και ο παράγοντας της επανεκλογής των βουλευτών, καθώς σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ αναμένεται να συρρικνωθεί στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Συνεπώς, η επιβίωση για τους βουλευτές και η επανεκλογή που είναι εκ των ουκ άνευ, πιθανόν να δημιουργήσει περαιτέρω φυγόκεντρες τάσεις.

Σε όλα αυτά υπάρχει και το σενάριο της ίδρυσης κόμματος από τον Αντώνη Σαμαρά, ένα ενδεχόμενο που πριν από μερικές εβδομάδες συζητιόταν έντονα και με βάση αμιγώς πολιτικά δεδομένα. Αυτήν τη στιγμή, όμως, και λαμβάνοντας υπόψη τον ξαφνικό θάνατο της κόρης του πρώην πρωθυπουργού, είναι πολύ δύσκολο να ειπωθεί με βεβαιότητα τι σκέφτεται ο Αντώνης Σαμαράς.

Στα συν για την κυβέρνηση περιλαμβάνεται σίγουρα η ανυπαρξία ενός ισχυρού αντιπολιτευτικού πόλου που θα αμφισβητήσει την πολιτική κυριαρχία της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και θα διεκδικήσει για τον εαυτό της το ενδεχόμενο μίας εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης. Η δυναμική παρουσία της Πλεύσης Ελευθερίας την περίοδο των συλλαλητηρίων για τα Τέμπη έχει υποχωρήσει σημαντικά, τοποθετώντας το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη ζώνη κομμάτων που δεν ξεπερνούν το 10%. Ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να μην μπορεί να επανακάμψει με τα ποσοστά του να κυμαίνονται σε μονοψήφια νούμερα. Όσο για το ενδεχόμενο ίδρυσης νέου κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα, στη ΝΔ δεν φαίνεται να το βλέπουν με αρνητικό μάτι, καθώς θεωρούν πρώτον, ότι ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί προνομιακό αντίπαλο για τον πρωθυπουργό και δεύτερον, ότι η δημιουργία ενός νέου κόμματος στον χώρο της κεντροαριστεράς, χωρίς, μάλιστα, προς το παρόν δυναμική εξουσίας, θα οδηγήσει σε περαιτέρω αποδυνάμωση των ήδη υπαρχόντων πολιτικών σχηματισμών.

Συνεπώς, το σλόγκαν στην κυβέρνηση είναι το «πάμε σαν άλλοτε» με βασικό αντίπαλο το ΠΑΣΟΚ. Αυτό σημαίνει ότι η συνέχιση της στρατηγικής της προσέλκυσης ψηφοφόρων του κέντρου θα συνεχιστεί, καθώς αυτό κρίνεται κρίσιμο για την τελική έκβαση της εκλογικής μάχης του 2027, την περαιτέρω ενίσχυση της ΝΔ αλλά και την αποδυνάμωση του βασικού πολιτικού αντιπάλου της ΝΔ, που αυτήν τη στιγμή είναι το ΠΑΣΟΚ.

*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 17.08.2025