Παρακολουθούμε τις διεθνείς εξελίξεις με ιδιαίτερη προσοχή. Ο Πρόεδρος Τραμπ αλλάζει κάθε τόσο για τους δασμούς που λέει και για την Ουκρανία που υποτίθεται θέλει να βοηθήσει. Μία στο καρφί και μία στο πέταλο. Φυσικά γι’ αυτό και οι πρώτες 100 μέρες του δεν αντιμετωπίστηκαν και τόσο καλά από τους Αμερικάνους. Ας πρόσεχαν θα πω εγώ και να το σκεφτούν στις εκλογές για Βουλή και Γερουσία και Κυβερνήτες των Πολιτειών. Μία επίπτωση σημαντική ήταν και η ανατροπή των προβλέψεων στον Καναδά! Εξελέγη ο συνεχιστής του προηγούμενου αντί για τον αντίπαλο του ώστε να μην γίνει ο Καναδάς η 51η πολιτεία των ΗΠΑ! Θα δούμε λοιπόν!
Στην Γερμανία η κοινή λογική επικράτησε! Οι δύο πολιτικές οικογένειες (Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες) που είναι υπέρ της συνεργασίας και κατά του απομονωτισμού αποφάσισαν να συνεργαστούν! Αυτονόητο θα πούμε και μάλιστα είναι σημαντικό ότι η απόφαση βασίστηκε σε εσωκομματικό ηλεκτρονικό δημοψήφισμα! Δηλαδή τα μέλη των κομμάτων τοποθετήθηκαν και ενέκριναν την συνεργασία! Έτσι οι απομονωτιστές -που θέλουν την επιστροφή στα δικά τους σύνορα και την αποκοπή από την ΕΕ θα είναι αντιπολίτευση! Εμείς την παλιά εποχή ζήσαμε τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ!
Εμείς παρακολουθούμε συζητήσεις στην Βουλή και γενικά που κινούνται γύρω από την προσπάθεια ανασχηματισμού του κομματικού μας τοπίου. Φυσικά χωρίς να υπάρξει η συζήτηση για την αναμόρφωση του κράτους! Θα περιμένω την συζήτηση για την αναμόρφωση της Αυτοδιοίκησης. Ελπίζω για όλα τα κόμματα να μην είναι μία ακόμη ευκαιρία ανταλλαγής εκατέρωθεν κατηγοριών και «εξυπνάδων».
Σε ένα διεθνές περιβάλλον που βρίσκεται σε κρίση, η αναζήτηση συναίνεσης σε μία χώρα γίνεται με προγραμματικά αιτούμενα και όχι με διατύπωση κατηγοριών με όχημα την προφανή αντίδραση του συνόλου των πολιτών για το δυστύχημα στα Τέμπη που οδηγούν κάθε κόμμα να προσπαθεί να γίνει κύριος αντίπαλος της ΝΔ και της κυβέρνησης.
Ούτε είναι δυνατόν να προσδοκούν οι βουλευτές μας να γίνουν δικαστές και εισαγγελείς! Δεν μπορεί να αναλάβει η Βουλή τον ρόλο της δικαστικής εξουσίας! Και να κάνει δίκες! Με αφορμή το δυστύχημα στα Τέμπη δεν μπορεί να στηθούν δικαστήρια εκτός των δικαστηρίων! Αν και από το 1828 και τη δολοφονία του Καποδίστρια έχουν αλλάξει πολλά, παραμένει πάντα η προσδοκία τακτοποίησης των «δικών μας παιδιών» σε θέσεις και η προσδοκία ρυθμίσεων που ξεκινούν από την ατομική και όχι από την συλλογική ανάγκη. Τρανό παράδειγμα οι αντιδράσεις για τα τοπικά αναπτυξιακά και οικιστικά!
Ελπίζω να πέρασε καλά η Πρωτομαγιά και με τους αγώνες που δεν πρέπει να ξεχνάμε και με τις βόλτες και τη διασκέδαση μας! Κατά τα άλλα ο Μάιος που μας έρχεται με βήμα ταχύ ετοιμάζεται για τις φοιτητικές εκλογές (14 Μαΐου) και για την λήξη των Λυκείων (19 Μαΐου) και τις γενικές εξετάσεις!
*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 04.05.2025