Η 8η Ιουνίου 2002 είναι μια ημερομηνία που έχει ανεξίτηλα σφραγίσει την ιστορία της παγκόσμιας πυγμαχίας.
Εκείνο το βράδυ, στην κατάμεστη Pyramid Arena, στο Μέμφις του Τενεσί, δύο θρυλικοί μαχητές, ο Λένοξ Λιούις και ο Μάικ Τάισον, ανέβηκαν στο ρινγκ για έναν από τους πιο πολυσυζητημένους αγώνες όλων των εποχών.
Ήταν κάτι παραπάνω από μια απλή αναμέτρηση για τον παγκόσμιο τίτλο βαρέων βαρών – ήταν η σύγκρουση δύο εποχών, δύο θρύλων, δύο διαφορετικών σχολών μποξ.
Ο Λιούις, ήρεμος, μεθοδικός και τεχνικά άρτιος, μπήκε στο ρινγκ ως παγκόσμιος πρωταθλητής και υπερασπιστής των τίτλων του (WBC, IBF και IBO). Αντίθετα, ο Τάισον, εκρηκτικός, απρόβλεπτος και με τη φήμη του "σκληρού" πυγμάχου της δεκαετίας του '80, επιδίωκε την επιστροφή του στην κορυφή, σε έναν αγώνα που πολλοί θεωρούσαν το τελευταίο του μεγάλο στοίχημα.
Από τον πρώτο γύρο έγινε σαφές ότι ο Λιούις είχε τον έλεγχο. Με την εξαιρετική άμυνα και το φημισμένο «jab» (γρήγορη, ευθεία γροθιά που εκτελείται με το μπροστινό χέρι), κράτησε τον Τάισον σε απόσταση, αποφεύγοντας τα «φονικά» του χτυπήματα.
Ο Τάισον προσπάθησε να πιέσει αλλά φαινόταν βαρύς, κουρασμένος, και χωρίς το παλιό του ένστικτο. Γύρο με γύρο, ο Λιούις "έχτιζε" τη νίκη του με ψυχραιμία και ακρίβεια.
Ο αγώνας κορυφώθηκε στον 8ο γύρο όταν ο Λιούις, μετά από συνεχείς επιθέσεις, κατάφερε να ρίξει τον Τάισον στο καναβάτσο με ένα δεξί κροσέ που έμεινε στην ιστορία. Ο διαιτητής διέκοψε τον αγώνα και ο Βρετανός ανακηρύχθηκε νικητής με νοκ-άουτ, εδραιώνοντας τη θέση του ως αδιαμφισβήτητου πρωταθλητή.
«Ο Λένοξ είναι σπουδαίος πρωταθλητής. Δεν μπορώ να πω τίποτα. Με νίκησε δίκαια», παραδέχτηκε μετά το τέλος του αγώνα, ο Iron Mike, που έχασε και την τελευταία ευκαιρία επιστροφής στον θρόνο.
Η αναμέτρηση Λιούις - Τάισον έμεινε στην ιστορία και ως τηλεοπτικό φαινόμενο, αφού προβλήθηκε σε περισσότερες από 130 χώρες και σημείωσε ρεκόρ σε pay-per-view πωλήσεις.
Η τελευταία παράσταση του Λιούις
Ο τελευταίος του αγώνας του Λιούις έγινε το 2003, εναντίον του ανερχόμενου Βιτάλι Κλίτσκο, τον οποίο νίκησε με τεχνικό νοκ άουτ, καθώς ο Ουκρανός είχε υποστεί σοβαρό τραυματισμό στο μάτι. Ήταν μια σκληρή μάχη αλλά ο Λιούις αποσύρθηκε ως πρωταθλητής, χωρίς να χάσει τον τίτλο του στο ρινγκ.
Τελείωσε την επαγγελματική του καριέρα με ρεκόρ 41 νίκες (32 με νοκ άουτ), 2 ήττες και 1 ισοπαλία και ήταν ο τελευταίος αναγνωρισμένος αδιαμφισβήτητος παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία βαρέων βαρών, πριν επέλθει το «σχίσμα» των διοργανώσεων, τα επόμενα χρόνια.
Ο Λιούις θεωρείται ως ένας από τους πιο πλήρεις πυγμάχους όλων των εποχών, συνδυάζοντας δύναμη, ταχύτητα και τακτική ευφυΐα. Είναι μέλος του διεθνούς Hall of Fame και συνεχίζει, έως και σήμερα, να συμμετέχει σε αθλητικές εκδηλώσεις ως σχολιαστής αλλά και «πρεσβευτής» του αθλήματος.
