Ανατροπές, χιούμορ και μυστήριο. Από αυτά τα συστατικά αποτελείται η παράσταση «Ο Επιθεωρητής Ντρέικ και η Μαύρη Χήρα» του Ντέιβιντ Τρίστραμ η οποία έρχεται σήμερα και αύριο για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη σε σκηνοθεσία Βασίλη Θωμόπουλου. Τον ομώνυμο ρόλο του επιθεωρητή αναλαμβάνει ο Μάριος Αθανασίου, ο οποίος συμπρωταγωνιστεί με την Βαλέρια Κουρούπη και τον Σπύρο Πούλη. Το έργο ακολουθεί δύο αστυνομικούς που προσπαθούν να εξιχνιάσουν ένα έγκλημα και κάνουν όλους τους λάθος χειρισμούς για να καταλήξουν όμως σε ένα σωστό αποτέλεσμα. Πρόκειται ουσιαστικά για μια παρωδία αστυνομικού μυστηρίου με ψυχαγωγικό χαρακτήρα.
«Είναι ένα έργο με πολλές ανατροπές και πολύ χιούμορ. Έχουμε προσπαθήσει να μεταφέρουμε το βρετανικό χιούμορ σε λίγο πιο μεσογειακό επίπεδο και νομίζω ότι έχουμε καταφέρει να διατηρήσουμε αυτή την ισορροπία. Η σκηνοθεσία είναι του Βασίλη Θωμόπουλου δίνει μια πολύ ευαίσθητη και πολύ ωραία ματιά στο έργο. Ο ίδιος είναι γνώστης της κωμωδίας και νομίζω ότι είναι στην καλύτερη στιγμή του» λέει στο emakedonia.gr o Μάριος Αθανασίου.
Όπως εξηγεί, ο ηθοποιός δεν δυσκολεύτηκε να προσεγγίσει το ρόλο του καθώς την περσινή χρονιά υποδυόταν και πάλι τον επιθεωρητή, στην «Ποντικοπαγίδα» της Αγκάθα Κρίστι οπότε ήταν αρκετά κοντά στην... μεταλλιτέ και στην ψυχοσύνθεση του ήρωα. «Απλώς άλλαξα τον κώδικα του δραματικού και τον έκανα κωμικό» λέει χαρακτηριστικά.
Καλλιτεχνικά, ο κ. Αθανασίου αυτή τη περίοδο ασχολείται με το θέατρο και προετοιμάζεται για τη νέα τηλεοπτική σεζόν. Πολιτικά, παραμένει πάντα ενεργός πολίτης και ασχολείται με τα κοινά, αν και όχι τόσο ενεργά όσο το προεκλογικό διάστημα που κατέβαινε υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Στην πιθανότητα να ξαναδηλώσει υποψηφιότητα στο μέλλον ο ηθοποιός απαντά «ανάλογα τις συνθήκες».
«Ο αναβρασμός που υπάρχει στην κοινωνία τον τελευταίο καιρό είναι κάτι που θα μείνει»
«Ο αναβρασμός που υπάρχει στην κοινωνία τον τελευταίο καιρό είναι κάτι που θα μείνει νομίζω και θα χρειαστούν οπωσδήποτε κάποιες αλλαγές, κάποιες αποφάσεις και κάποιες τοποθετήσεις που πρέπει να κάνουμε σαν πολίτες σε σχέση με την επαφή μας με την πολιτική. Θα πρέπει να βρεθεί μια λύση και μια δίοδος ανάμεσα στον κόσμο, τους πολίτες και το κράτος, να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη, να αποκτήσουμε ξανά την αισιοδοξία μας ότι θα υπάρξει μια κυβέρνηση και πολιτικοί οι οποίοι θα μας κάνουν να αισθανθούμε αισιόδοξοι. Πολιτικοί που θα μπορούν πραγματικά κάποια μέρα να φωτίσουν το μέλλον μας και όχι πολιτικοί στους οποίους να στεκόμαστε καχύποπτα απέναντι σε οτιδήποτε ή να βλέπουμε τα λάθη που μπορεί να συμβαίνουν και να κρυβόμαστε πίσω στο δάχτυλό μας. Αυτό που βιώνουμε τώρα δηλαδή» σημειώνει.
Η οξύμωρη στάση των πολιτών και τα Τέμπη
Με αφορμή τις μεγάλες διαδηλώσεις για τα Τέμπη, ο κ. Αθανασίου ελπίζει πως όλος αυτός ο αναβρασμός θα βρει κάποια στιγμή πολιτικό τρόπο να εκτονωθεί. «Το ελπίζω αλλά έχω μια σκεπτική διάθεση απέναντι σε αυτό. Βρισκόμαστε σε μια περίεργη καμπή, είναι μια περίεργη στροφή αυτή που βιώνουμε τώρα. Γιατί συμβαίνει το εξής: Υπάρχει μια πολιτική ανεπάρκεια ή δυσκολία - δυστοκία αν θέλετε, για να μπορεί να εκφράσει το θέλημα των ανθρώπων που βρίσκονται σε διάθεση αμφισβήτησης. Οι πολίτες δεν έχουν δηλαδή αυτή τη στιγμή έναν πολιτικό χώρο ώστε να μπορούν να εκφραστούν και από την άλλη, ταυτόχρονα, οι ίδιοι είναι αρκετά μπερδεμένοι και δεν νομίζω ότι έχουν ξεκάθαρη θέση και στάση στο τι είναι αυτό που θέλουν και τι είναι αυτό που ζητάνε. Έχεις το οξύμωρο, δηλαδή, να ψηφίσεις μια κυβέρνηση όταν σου έρχονται εκλογές και αμέσως την επόμενη στιγμή να βγαίνεις στον δρόμο και να διαμαρτύρεσαι για την αυτή ή να τραγουδάς συνθήματα εν χορώ υβριστικά για τους κυβερνώντες. Και να έχεις 60% αποχή. Αυτό δεν κολλάει πολύ. Δικαιολογείται και δεν δικαιολογείται. Χρειαζόμαστε και οι πολίτες να είναι λίγο πιο εκπαιδευμένοι ως προς αυτό που θέλουν να κάνουν και θέλουν να αλλάξουν και οι πολιτικοί να ακούσουν πολύ περισσότερο τι θέλει να πει αυτή η κοινωνία και να προτείνουν λύσεις όχι απλά να τα ακούνε. Γιατί τα ακούνε».
Σε ό,τι αφορά την ίδια την υπόθεση των Τεμπών, ο ηθοποιός τονίζει πως τα Τέμπη έχουμε δύο χρόνια, δεν ξεκίνησαν χθες. «Τις περισσότερες ιστορίες από αυτές που λέει ο κόσμος αυτή τη στιγμή και εξεγείρεται και βγαίνει πίσω από τα ρούχα του, τις γνωρίζουμε δύο χρόνια. Και τις λέμε και δύο χρόνια. Δεν είναι κάτι κρυφό. Το ότι έχει γίνει συγκάλυψη το ξέρω από την πρώτη μέρα. Από την πρώτη βδομάδα που χρειάστηκε να βγούμε στα κανάλια λέγαμε ότι κάτι συμβαίνει εδώ πέρα, κάτι δεν έχει λειτουργήσει σωστά, έχουν παραποιηθεί στοιχεία, έχει γίνει απόκρυψη. Υπάρχει συμμετοχή, υπάρχει εμπλοκή, υπάρχουν ευθύνες πολιτικές και ηθικές. Αυτά λέγαμε. Κανονικά τώρα δεν μπορούμε να πούμε ότι δύο χρόνια μετά πατήθηκε το κουμπί και είδαμε τον κόσμο ανάποδα. Άρα πάει να πει ότι το σύνολο του κόσμου έχει μια καθυστερημένη αντίδραση. Γιατί έχει καθυστερημένη αντίδραση;. Είναι παραπληροφορημένο, είναι κοιμισμένο ή είναι αδιάφορο; Πρέπει να υπάρχει μια απάντηση σε αυτό. Ας πούμε ότι είναι ένας συνδυασμός όλων αυτών» σημειώνει.
«Δεν θα συμβούλευα τον γιο μου να φύγει από την Ελλάδα»
Πάντως, παρά την κατάσταση της χώρας, ο ίδιος δεν θα συμβούλευε τον γιο του να φύγει από την Ελλάδα. «Θα ήθελα πολύ να φτιάξουμε τον τόπο και να τον κάνουμε ιδανικό για να μπορούν να μένουν τα παιδιά εδώ. Θα ήθελα κάποια στιγμή η χώρα μου να είναι ένας τόπος που να είσαι περήφανος γι' αυτόν και να μπορείς να μεγαλουργήσεις και να κάνεις αυτά που φαντάζεσαι στο μέρος που έχεις γεννηθεί. Όχι από εντοπιότητα ή εθνικιστική διάθεση, αλλά γιατί είναι χαρά μας. Δηλαδή είμαι πολύ περήφανος που μπορώ να βρίσκομαι εδώ και να κάνω τη δουλειά μου, να ζω αξιοπρεπώς εδώ και να προσφέρω για τη δικιά μας κοινωνία. Θα μπορούσα να το κάνω κι αλλού, αλλά προτιμώ να το κάνω εδώ. Με αυτήν την έννοια δεν θα ήθελα να φύγει το παιδί μου. Αν τα πράγματα όμως συνεχίσουν να είναι δύσκολα και δύσφορα για έναν άνθρωπο και του παρουσιάζεται μια ευκαιρία στο εξωτερικό, τότε πρέπει να φεύγει. Γι’ αυτό ας φροντίσουμε λίγο λοιπόν να κάνουμε τα πράγματα καλά στην Ελλάδα, για να μπορούν να μένουν οι άνθρωποι. Να έχεις αξιοκρατία, να έχεις στοιχειοδώς ένα κλίμα δικαιοσύνης, να καταλαβαίνεις ότι δεν αδικείσαι μονίμως, να έχεις τους μισθούς που πρέπει να έχεις. Να μην βρισκόμαστε τώρα στον πάτο στην αλυσίδα των μισθών στην Ευρώπη. Δεν μπορούμε να ζήσουμε με την ακρίβεια. Πλέον έχει γίνει πολύ πιο μικρός ο μισθός μας και έχουμε πολλές δυσκολίες. Δεν μπορείς να προτείνεις έναν άνθρωπο να παρατήσει τα πάντα και να μένει εδώ. Είναι δύσκολο. Αυτά χρειάζεται να διορθωθούν, μεταξύ άλλων, για να γίνει πιο φιλόξενος ο τόπος. Τον έχουμε κάνει αφιλόξενο για τους πρόσφυγες και ακόμα πιο αφιλόξενο για τους Έλληνες».
Παρόλαυτά, διατηρεί 100% την αισιοδοξία του και την ελπίδα του για ένα καλύτερο αύριο. «Όσο ζούμε και υπάρχουμε αυτό θα κάνουμε. Δεν τελειώνει αυτή η αισιοδοξία και η ελπίδα δεν πεθαίνει. Είμαστε εδώ όσο ζούμε, και μετά οι επόμενες γενιές θα το πάνε ακόμα καλύτερα. Θα αγωνιζόμαστε πάντα για ένα καλύτερο αύριο, για να κάνουμε καλύτερη τη χώρα μας και τις συνθήκες διαβίωσης μας. Όπως το κάνεις ατομικά και προσωπικά θα το κάνεις και για το σύνολο» λέει χαρακτηριστικά.
«Δεν έχω συμβιβαστεί με το ότι δεν θα προλάβω να κάνω όσα έχω φανταστεί»
Ο Μάριος Αθανασίου φέτος κλείνει τα 50, και, όπως εξομολογείται, η σχέση του με τον χρόνο πάντα τον φόβιζε. «Είμαι αρκετά ανυπόμονος, θέλω να κάνω πολλά πράγματα και γρήγορα. Τρέχω και βιάζομαι στη ζωή μου πάρα πολύ για αυτό το λόγο έχω μια φοβία. Θα ήθελα ημέρα να έχει 48 ώρες. Θα ήθελα να μην κοιμάμαι καθόλου. Θα ήθελα να κάνω ό,τι έχω φανταστεί. Να αλλάξω πάρα πολλά επαγγέλματα. Να τα αλλάξω όλα. Αλλά δυστυχώς δεν προλαβαίνω να το κάνω και ακόμα παλεύω να συμβιβαστώ με αυτή την ιδέα που δεν θα γίνει». Και τι έχει μάθει όλα αυτά τα χρόνια από τον χρόνο; Απολύτως τίποτα. «Νομίζω πάντα ότι είμαι μικρός και όλα ξεκινάνε από την αρχή και τα μαθαίνω τώρα».
«Θα μπορούσα να κάνω οποιαδήποτε άλλη δουλειά αν την αγαπούσα»
Ο ίδιος εν ξεκίνησε ποτέ την υποκριτική ως χόμπι, την έβλεπε εξ αρχής σαν επάγγελμα «Για μένα είναι μια απλή δουλειά που την κάνω για να βιοπορίζομαι απλώς την αγαπώ πάρα πολύ. Αυτή είναι η διαφορά. Θα μπορούσα να κάνω οποιαδήποτε άλλη δουλειά αν την αγαπούσα για να βιοποριστώ. Δεν είναι μόνο η ανάγκη της καλλιτεχνικής έκφρασης που με οδηγεί εκεί» εξηγεί. Τέλος, εύχεται να μπορούσε να ανεβαίνει πιο συχνά στην Θεσσαλονίκη αλλά λόγω προγράμματος αυτό είναι αδύνατο. Πάντως, ανυπομονεί να πάρει το μετρό και αν κάτι… πάει λάθος, δεν πειράζει, πάει και με τα πόδια, δεν είναι τίποτα.
INFO
O Επιθεωρητής Ντρέικ και η Μαύρη Χήρα
Τρίτη 4 και Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Κολοσσαίον στις 21:00.
Εισιτήρια: more.com
