Λύνουν τους κάβους τους τα πλοία της γραμμής Ελλάδας - Ιταλίας
ΣΕΕΝ – ΠΕΝΕΝ συμφώνησαν για τον τερματισμό των απεργιακών κινητοποιήσεων - Τι περιλαμβάνει η συμφωνία
- Newsroom
Όταν θυμόμαστε τον θάνατο της Μέριλιν Μονρόε, σαν αύριο πριν από 51 χρόνια, οδηγούμαστε σε μια σπουδή στο παράδοξο αλλά και στις αλήθειες ή αντιφάσεις που αναδεικνύουν τη θεωρία των ευκαιριών και τη σκληρή όψη του συστήματος στις ΗΠΑ.
Του Αλέξη Ν. Δερμεντζόγλου
Δεν πέρασε πολύς καιρός που ιδιωτικός ερευνητής βεβαίωσε πως, παρακολουθώντας την, άκουσε τις κραυγές της πριν πεθάνει. Δεν ήταν τα ναρκωτικά αλλά το χέρι του Ρόμπερτ Κένεντι που την έστειλε πρόωρα στο θάνατο στα 36 της!
Ήταν δυστυχισμένη, όπως διαβάζουμε και στο βιβλίο ενός υπηρέτη του Φρανκ Σινάτρα. Μεταξύ των άλλων μαθαίνουμε πως έπασχε από βαρύτατη κατάθλιψη. Με τους άνδρες υπήρξε ιδιαίτερα ανεπιτυχής. Η μοιραία συνάντηση με τους αδελφούς Κένεντι έφερε τον θάνατό της. Πέρασε από την αγκαλιά του Σινάτρα και της παρέας του, του Ιβ Μοντάν... Αυτή η ατυχία με τους άνδρες είχε σχέση με τα τραγικά παιδικά της χρόνια. Η μητέρα της την εγκατέλειψε, πέρασε από ορφανοτροφείο. Στα 16 της παντρεύτηκε έναν ασήμαντο αστυνομικό. Στα 20 της ήταν παντρεμένη με τον θρύλο του μπέιζμπολ Τζόε Ντι Μάτζιο.
ΟΙ ΠΛΗΘΩΡΙΚΕΣ ΣΕΞΟΒΟΜΒΕΣ
Όταν έφθασε στα 30, είχε την πιο σοβαρή σχέση και μετέπειτα γάμο με τον αμερικανό διανοούμενο Άρθουρ Μίλερ. Πάντως, η παράνοια που έζησε η Μέριλιν στα παιδικά της χρόνια τη μετέτρεψε σ’ ένα πλάσμα που ακόμη και την εποχή της μεγάλης δημοφιλίας της ήταν ανασφαλές, άστατο και πάνω απ’ όλα δεν ήξερε τι ακριβώς του συνέβαινε. Ουσιαστικά σε μια ξέφρενη πορεία προς τον θάνατο, έπαιρνε βαρβιτουρικά, και τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν απόλυτα ασυνεπής στις κινηματογραφικές υποχρεώσεις της.
Με τις διαστάσεις της χρυσής τομής ήταν η εκπρόσωπος των γνωστών σεξοβομβών, όπως η Τζέιν Ράσελ ή η Σοφία Λόρεν, με αντίπαλο δέος τη γατούλα της Γαλλίας, τη λεπτή Μπριζίτ Μπαρντό. Και στο μέγα ερώτημα αν είχε ταλέντο ή όχι, μπορώ να απαντήσω πως εξελισσόταν. Γύρισε συνολικά 33 φιλμ σε περίπου 20 χρόνια, ξεκινώντας από το 1947.
Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ
Το πόσο μπορούσε να αποδώσει είχε σχέση και με το ποιος τη σκηνοθετούσε. Έτσι, στα 1960 κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για τον ρόλο της στο «Μερικοί το προτιμούν καυτό». Ο Μπίλι Γουάιλντερ την αξιοποίησε στο έπακρο, στην καλύτερη ταινία της καριέρας της. Το φιλμ παραμένει αγαπημένο, διαχρονικά μοντέρνο, ψυχαγωγικό, κλασικό.
Η Μέριλιν με την αισθησιακή, χαρακτηριστική φωνή της τραγουδούσε καλά. Αν θέλετε να προμηθευτείτε ένα cd, προσέξτε να υπάρχουν τα εξής τραγούδια της που ακούστηκαν σε ταινίες: «One silver dollar», «Diamonds are a girl’s best friends», «I wanna be loved by you», «River of no return», «My heart belongs to daddy», «Kiss».
ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΙΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ
Το πραγματικό της όνομα ήταν Νόρμα Τζιν Μόρτενσον. Μετά από κάποιους ασήμαντους ρόλους έπαιξε στην κλασική «Ζούγκλα της ασφάλτου» (1950) του Χιούστον. Σε δύο χρόνια και πάλι σε μικρό ρόλο στο κλασικό νουάρ «Σύγκρουση εραστών» του Φριτς Λανγκ. Το 1953 το έγχρωμο νουάρ του Χάθαγουεϊ «Νιαγάρας» δίνει μια προφητεία για το τέλος της. Ο άντρας της τη δολοφονεί επειδή του είναι άπιστη. Ένας προφητικός τίτλος σ’ ένα έγχρωμο γουέστερν του 1954, το «Ποτάμι χωρίς επιστροφή» του Πρέμινγκερ, όπου τραγουδά εξαιρετικά. Η ζωή ένα ποτάμι, και οχτώ χρόνια αργότερα για την ωραία ξανθιά δεν θα υπάρξει επιστροφή.
Προτείνω ακόμα: «Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές» (1953) του Χοκς, «Εφτά χρόνια φαγούρα» (1955) του Μπίλι Γουάιλντερ.
Η ΜΟΙΡΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΕΝΕΝΤΙ
Θα τη συναντήσουμε ακόμα στη «Στάση λεωφορείου» (1956), στο «Έλα να αγαπηθούμε» (1960) του Κιούκορ, ενώ το 1961 θα φθάσει ένας άκρως προφητικός τίτλος στο ασπρόμαυρο δράμα του Χιούστον «Οι αταίριαστοι».
Η Μέριλιν έφυγε, αλλά ακόμα δεν απαντήθηκαν μερικά ερωτήματα γύρω απ’ αυτήν:
1. Ήταν ή όχι πλήρως διαταραγμένη ζώντας στον δικό της κόσμο;
2. Είχε ταλέντο ή ό,τι καλό έκανε έγινε χάρη στη βοήθεια ικανών σκηνοθετών;
3. Εξέφραζε το αμερικανικό όνειρο ή την έκπτωση και τη σκοτεινή του όψη;
4. Ήταν ή όχι ιδιαίτερα αφελής, εύκολη ερωτικά, εύπιστη και εύθραυστη;
Μέχρι τις τελευταίες ώρες του θανάτου της έψαχνε τον Ρόμπερτ Κένεντι για μια διευθέτηση που δεν έγινε ποτέ. Όταν κάποτε, παρουσία του Τζον Κένεντι, είχε τραγουδήσει λάγνα «Happy birthday mister president», νόμιζε ίσως πως είχε κερδίσει την κορυφή σε όλα τα επίπεδα. Τελικά, υπήρξε σίγουρα θύμα μιας ακραίας ψευδαίσθησης και βαθύτατης εκμετάλλευσης. Σπάνια μια τόσο αισθησιακή γυναίκα φέρθηκε τόσο αλόγιστα σπαταλώντας έτσι τη φυλλορροούσα ζωή της.
