- Newsroom
Η μοναδική σωζόμενη τραγωδία που επικεντρώνεται σε ένα ιστορικό γεγονός και όχι σε ένα μυθικό επεισόδιο είναι οι “Πέρσες” του Αισχύλου. Αφηγούνται την καταστροφή του περσικού στόλου στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, το 480 π.X., και την ταπείνωση του Ξέρξη.
Της Έλσας Σπυριδοπούλου Στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου (φιλοξενείται σήμερα, στις 9 μ.μ., στο Θέατρο Δάσους) το έργο παρουσιάζεται σε διασκευή. Ο πολιτογραφημένος γερμανός σκηνοθέτης Ντίμιτερ Γκότσεφ “πάντρεψε” το αρχαίο κείμενο με το λόγο του Χάινερ Μίλερ, θέλοντας να φέρει τον Αισχύλο πιο κοντά στο σήμερα. Συνοδοιπόροι στην προσπάθειά του, πλειάδα ηθοποιών, ανάμεσά τους και ο Μηνάς Χατζησάββας που υποδύεται τον Δαρείο. “Δεν το κρύβω, ανέκαθεν θεωρούσα αυτό το ρόλο βαρετό!” ομολόγησε σε συνομιλία μας. Ωστόσο, ο Γκόρτσεφ του άλλαξε γνώμη, όπως είπε.
Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για ένα έργο δύσκολο. Πολιτικά μηνύματα, ηθικά, κοινωνικά και μια ματιά σύγχρονη καθιστούν την παράσταση ιδανική για όποιον θέλει να... σκεφτεί. Παρʼ όλη τη δυσκολία, το κοινό ανά την Ελλάδα υποδέχτηκε την παράσταση με ενθουσιασμό. Αντιθέτως, στην Επίδαυρο οι “Πέρσες” αντιμετωπίστηκαν με γιουχαΐσματα, όπως συνέβη πέρυσι με τη “Μήδεια”. Και εδώ ανοίγει μία μεγάλη κουβέντα.
“ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΑΗΔΙΑ” Φταίει το γεγονός ότι σκηνοθετεί -και πάλι- ξένος δημιουργός, ή η σύγχρονη προσέγγιση ενός αρχαίου κειμένου; Ο κ. Χατζησάββας είναι από τους καταλληλότερους να απαντήσει στα ερωτήματα, αφού δώδεκα χρόνια πριν είχε βιώσει την ίδια κατάσταση, όταν πρωταγωνιστούσε στις “Βάκχες”, του Λάνκχοφ. “Τότε ήμουν νέος, δεν ήξερα, αλλά τώρα είμαι παλιά καραβάνα, δεν κωλώνω καθόλου!” τόνισε γελώντας.
Ναι, η τέχνη πρέπει να είναι ζωντανή, “να δημιουργεί αντιδράσεις και σκέψεις”. Τέτοιου είδους συμπεριφορές, όμως, δεν είναι τυχαίες. “Πέρυσι τα πράγματα ήταν λίγο πιο θολά, με τις αντιδράσεις, αλλά φέτος έπεσαν οι μάσκες, ξέρεις με ποιους έχεις να κάνεις. Έχει καταντήσει αηδία αυτό το πράγμα, και νομίζω ότι έχει γίνει λίγο της μόδας. Πάμε στην Επίδαυρο, να κάνουμε ένα πικ νικ, να δούμε και μια παράσταση και να εκτονωθούμε φωνάζοντας! Πώς είναι το Τσάμπιον Λινγκ; Εκεί είναι το Θίατερ Λινγκ!”
Σίγουρα, οι αντιδράσεις δεν προέρχονται από το “λαϊκό”, απλό κοινό, όπως υποστήριξε ο ηθοποιός. “Αυτό το κοινό δεν θα φωνάξει. Προσπαθεί να καταλάβει. Δεν ξέρει τους ʽΠέρσεςʼ, ούτε έχει διαβάσει! Λοιπόν, αυτοί που φωνάζουν και διαμαρτύρονται δεν είναι καθόλου λαϊκοί άνθρωποι! Είναι ψευτοπασαλειματίες στην τέχνη!” Άνθρωποι που δεν μπορούν να δεχτούν “ότι μια τραγωδία δεν μπορεί πλέον να παρουσιάζεται με αρχαιοελληνικά κοστούμια και ερμηνευτικό ύφος του ʼ40! Δεν ενδιαφέρει κανέναν αυτό, παρά μόνο αυτούς που θέλουν πάση θυσία να κρατήσουν την εξουσία στα χέρια τους!” τόνισε.