Η θεατρική παράσταση «Πετριχώρα» ταξιδεύει στην Χαλκιδική
Αναλυτικά οι ημερομηνίες και ώρες παραστάσεων
- Newsroom
Κανείς δεν υπήρξε πιο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στον παγκόσμιο αθλητισμό, όσο ο Μοχάμεντ Άλι. Ο ζωντανός θρύλος της πυγμαχίας συμπλήρωσε 70 χρόνια ζωής και η ζωή του θα μπορούσε να γίνει και βιβλίο και ταινία. Και έγινε...
Γεννημένος στις 17 Ιανουαρίου 1942 στο Κεντάκι των ΗΠΑ, ο Κάσιους Μαρσέλους Κλέι, γόνος του σχεδιαστή πινακίδων, Κάσιους Μάρσελους του πρεσβύτερου και της οικιακής βοηθού, Οντέσα Κλέι, ξεκίνησε να ασχολείται με την πυγμαχία σε ηλικία 12 ετών. Έξι χρόνια αργότερα, ο Κλέι συστήθηκε στην υφήλιο, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης. Τίποτε ασυνήθιστο μέχρι τότε, καθώς οι ΗΠΑ αναδείκνυαν πολλούς χρυσούς Ολυμπιονίκες. Ο Κλέι, όμως, δεν ήταν οποιοσδήποτε αθλητής.
Με αυτοπεποίθηση, που άγγιζε τα όρια της κομπορρημοσύνης, ο Κλέι ανακήρυξε τον εαυτό του ως τον καλύτερο πυγμάχο όλων των εποχών. "Κανείς δεν ήταν, ούτε και είναι καλύτερος από μένα", έλεγε, καθιερώνοντας το μότο που τον έκανε γνωστό ανά την υφήλιο: "Πετάω σαν πεταλούδα και τσιμπάω σαν μέλισσα". Ο Κλέι έπαιζε με την ψυχολογία των αντιπάλων του. Σε αντίθεση με τον σπουδαίο Ρόκι Μαρτσιάνο, που έτρωγε υπομονετικά ξύλο μέχρι να εξαπολύσει σχεδόν θανατηφόρα γροθιά στο σαγόνι του αντιπάλου, ο Κλέι σπάνια αμυνόταν με τα χέρια μπροστά στο κεφάλι του. Με χορευτικές κινήσεις απέφευγε τα χτυπήματα, σχεδόν περιπαίζοντας τον αντίπαλο και όταν αποφάσιζε ότι είχε έλθει η ώρα, περνούσε στην αντεπίθεση και τελείωνε με συνοπτικές διαδικασίες των αγώνα.
Κάπως έτσι ξάπλωσε κάτω τον Σόνι Λίστον, στις 25 Φεβρουαρίου 1964, κατακτώντας τον πρώτο επαγγελματικό τίτλο της καριέρας του. Δύο ημέρες αργότερα, ο Κλέι σόκαρε τους συμπατριώτες του, ανακοινώνοντας πως έχει ασπαστεί τις αρχές του ισλάμ και αλλάζοντας το όνομά του σε Μοχάμεντ Άλι, επηρεασμένος από τον πνευματικό καθοδηγητή του, Ελάιτζα Μοχάμεντ. Αργότερα, πιο συγκεκριμένα το 1970, ο Άλι ασπάστηκε τον "ορθόδοξο ισλαμισμό", αποποιούμενος τις ακραίες απόψεις του Μοχάμεντ. Πάντως, παρέμεινε στις τάξεις της οργάνωσης "Μαύροι Μουσουλμάνοι".
Τον Απρίλιο του 1967, την εποχή που ο πόλεμος στο Βιετνάμ αντιμετωπιζόταν ακόμη ως αναγκαίος από μεγάλη πλειοψηφία της αμερικανικής κοινής γνώμης, ο Μοχάμεντ Άλι σόκαρε ξανά τις ΗΠΑ, λέγοντας ότι "δεν έχω τίποτε να χωρίσω με τους Βιετκόνγκ, αρνούμαι να συμμετάσχω σε αυτόν τον πόλεμο". Γι' αυτήν του τη στάση, τιμωρήθηκε με αφαίρεση του τίτλου του παγκόσμιου πρωταθλητή, απαγόρευση συμμετοχής σε οποιαδήποτε διοργάνωση για 3,5 χρόνια και πενταετή φυλάκιση, ποινή που ωστόσο αναιρέθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα.
Η αποχή από τα ρινγκ επηρέασε τον Άλι, που το 1971 ηττήθηκε από τον Τζορτζ Φρέιζερ, στον αγώνα που έχει χαρακτηριστεί ως η αναμέτρηση του αιώνα. Ο Άλι πήρε τη ρεβάνς δύο χρόνια αργότερα, ενώ το 1974 αντιμετώπισε τον Τζόρτζ Φόρμαν στο Ζαΐρ, σε αγώνα που χρηματοδότησε ο πρόεδρος της χώρας, Μομπούτου και έμεινε στην ιστορία ως η "βροντή στη ζούγκλα". Με τους Αφρικανούς θεατές να τον αποθεώνουν φωνάζοντας "σκότωσέ τον", ο Άλι κέρδισε στον όγδοο γύρο και αποκατέστησε το κύρος του.
Η Αμερική τον είχε ήδη συγχωρήσει για την άρνησή του να πάει στο Βιετνάμ και ο Άλι συνέχισε τα κατορθώματά του στα ρινγκ, αυξάνοντας τους τίτλους του. Το 1981 αποφάσισε να σταματήσει την πυγμαχία, μετά την ήττα του από τον Τρέβορ Μπέρμπικ. Δύο χρόνια μετά, χτυπήθηκε από τη νόσο του Πάρκινσον και η εικόνα του στιβαρού και πανίσχυρου πυγμάχου έσβησε από τα μάτια των οπαδών του. Η υγεία του επιδεινώθηκε με τα χρόνια, αλλά αυτό δεν απέτρεψε τον Μοχάμεντ Άλι από το να είναι ο άνθρωπος που άναψε τη φλόγα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, το 1996. Το 2005 τιμήθηκε με το "προεδρικό μετάλλιο της ελευθερίας", καθώς και με το "χρυσό μετάλλιο ειρήνης" για την κοινωνική του δράση. Στις 19 Δεκεμβρίου 2005 ιδρύθηκε προς τιμή του το μη κερδοσκοπικό "κέντρο Μοχάμεντ Άλι", αφιερωμένο στη ζωή του, στην αθλητική σταδιοδρομία του και στα ιδανικά που υπερασπίστηκε. Ο Μοχάμεντ Άλι, πατέρας εννιά παιδιών, ζει πλέον στο Σκότσντεϊλ της Αριζόνα, μαζί με την τέταρτη σύζυγό του.
Με αυτοπεποίθηση, που άγγιζε τα όρια της κομπορρημοσύνης, ο Κλέι ανακήρυξε τον εαυτό του ως τον καλύτερο πυγμάχο όλων των εποχών. "Κανείς δεν ήταν, ούτε και είναι καλύτερος από μένα", έλεγε, καθιερώνοντας το μότο που τον έκανε γνωστό ανά την υφήλιο: "Πετάω σαν πεταλούδα και τσιμπάω σαν μέλισσα". Ο Κλέι έπαιζε με την ψυχολογία των αντιπάλων του. Σε αντίθεση με τον σπουδαίο Ρόκι Μαρτσιάνο, που έτρωγε υπομονετικά ξύλο μέχρι να εξαπολύσει σχεδόν θανατηφόρα γροθιά στο σαγόνι του αντιπάλου, ο Κλέι σπάνια αμυνόταν με τα χέρια μπροστά στο κεφάλι του. Με χορευτικές κινήσεις απέφευγε τα χτυπήματα, σχεδόν περιπαίζοντας τον αντίπαλο και όταν αποφάσιζε ότι είχε έλθει η ώρα, περνούσε στην αντεπίθεση και τελείωνε με συνοπτικές διαδικασίες των αγώνα.
Κάπως έτσι ξάπλωσε κάτω τον Σόνι Λίστον, στις 25 Φεβρουαρίου 1964, κατακτώντας τον πρώτο επαγγελματικό τίτλο της καριέρας του. Δύο ημέρες αργότερα, ο Κλέι σόκαρε τους συμπατριώτες του, ανακοινώνοντας πως έχει ασπαστεί τις αρχές του ισλάμ και αλλάζοντας το όνομά του σε Μοχάμεντ Άλι, επηρεασμένος από τον πνευματικό καθοδηγητή του, Ελάιτζα Μοχάμεντ. Αργότερα, πιο συγκεκριμένα το 1970, ο Άλι ασπάστηκε τον "ορθόδοξο ισλαμισμό", αποποιούμενος τις ακραίες απόψεις του Μοχάμεντ. Πάντως, παρέμεινε στις τάξεις της οργάνωσης "Μαύροι Μουσουλμάνοι".
Τον Απρίλιο του 1967, την εποχή που ο πόλεμος στο Βιετνάμ αντιμετωπιζόταν ακόμη ως αναγκαίος από μεγάλη πλειοψηφία της αμερικανικής κοινής γνώμης, ο Μοχάμεντ Άλι σόκαρε ξανά τις ΗΠΑ, λέγοντας ότι "δεν έχω τίποτε να χωρίσω με τους Βιετκόνγκ, αρνούμαι να συμμετάσχω σε αυτόν τον πόλεμο". Γι' αυτήν του τη στάση, τιμωρήθηκε με αφαίρεση του τίτλου του παγκόσμιου πρωταθλητή, απαγόρευση συμμετοχής σε οποιαδήποτε διοργάνωση για 3,5 χρόνια και πενταετή φυλάκιση, ποινή που ωστόσο αναιρέθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα.
Η αποχή από τα ρινγκ επηρέασε τον Άλι, που το 1971 ηττήθηκε από τον Τζορτζ Φρέιζερ, στον αγώνα που έχει χαρακτηριστεί ως η αναμέτρηση του αιώνα. Ο Άλι πήρε τη ρεβάνς δύο χρόνια αργότερα, ενώ το 1974 αντιμετώπισε τον Τζόρτζ Φόρμαν στο Ζαΐρ, σε αγώνα που χρηματοδότησε ο πρόεδρος της χώρας, Μομπούτου και έμεινε στην ιστορία ως η "βροντή στη ζούγκλα". Με τους Αφρικανούς θεατές να τον αποθεώνουν φωνάζοντας "σκότωσέ τον", ο Άλι κέρδισε στον όγδοο γύρο και αποκατέστησε το κύρος του.
Η Αμερική τον είχε ήδη συγχωρήσει για την άρνησή του να πάει στο Βιετνάμ και ο Άλι συνέχισε τα κατορθώματά του στα ρινγκ, αυξάνοντας τους τίτλους του. Το 1981 αποφάσισε να σταματήσει την πυγμαχία, μετά την ήττα του από τον Τρέβορ Μπέρμπικ. Δύο χρόνια μετά, χτυπήθηκε από τη νόσο του Πάρκινσον και η εικόνα του στιβαρού και πανίσχυρου πυγμάχου έσβησε από τα μάτια των οπαδών του. Η υγεία του επιδεινώθηκε με τα χρόνια, αλλά αυτό δεν απέτρεψε τον Μοχάμεντ Άλι από το να είναι ο άνθρωπος που άναψε τη φλόγα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, το 1996. Το 2005 τιμήθηκε με το "προεδρικό μετάλλιο της ελευθερίας", καθώς και με το "χρυσό μετάλλιο ειρήνης" για την κοινωνική του δράση. Στις 19 Δεκεμβρίου 2005 ιδρύθηκε προς τιμή του το μη κερδοσκοπικό "κέντρο Μοχάμεντ Άλι", αφιερωμένο στη ζωή του, στην αθλητική σταδιοδρομία του και στα ιδανικά που υπερασπίστηκε. Ο Μοχάμεντ Άλι, πατέρας εννιά παιδιών, ζει πλέον στο Σκότσντεϊλ της Αριζόνα, μαζί με την τέταρτη σύζυγό του.
Έχει πει...
* Ο άνθρωπος που στα 50 του βλέπει τον κόσμο όπως τον έβλεπε στα 20, έχει χάσει 30 χρόνια από τη ζωή του
* Ο κόκορας λαλάει όταν βλέπει φως. Βάλ’ τον στο σκοτάδι και δεν θα λαλήσει ποτέ. Εγώ είδα το φως και λαλώ
* Στο σπίτι είμαι καλό παιδί, αλλά δεν θέλω να το ξέρει ο κόσμος
* Η πυγμαχία είναι πολλοί λευκοί να παρακολουθούν δύο μαύρους να χτυπιούνται
* Όποιος δεν παίρνει ρίσκα, δεν θα πετύχει τίποτε στη ζωή του
* Θα είμαι πρωταθλητής για ακόμη 10 χρόνια και μετά θα παραδώσω τα ηνία στον αδερφό μου, όπως έκαναν οι Κένεντι στην Ουάσιγκτον
* Είχα σκεφτεί πως αν το επαναλάμβανα συχνά, θα έπειθα τον κόσμο ότι είμαι ο καλύτερος. Και είμαι ο καλύτερος, άλλωστε το είχα πριν να καταλάβω ότι ισχύει
* Μισούσα κάθε λεπτό της προπόνησης, αλλά έλεγα πως έπρεπε να υποφέρω τότε, ώστε να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου ως πρωταθλητής
* Ξέρω ότι έφτιαξα τη ζωή μου όταν οι υπόλοιποι μαύροι υπέφεραν, αλλά όσο δεν είναι αυτοί ελεύθεροι, δεν είμαι ούτε εγώ
* Δεν χρειάζεται να είμαι αυτός που θέλετε εσείς, είμαι ελεύθερος να γίνω ό,τι εγώ επιθυμώ
* Ποτέ δεν πίστεψα ότι θα χάσω, αλλά τώρα που έγινε, το μόνο που μου απέμενε ήταν να γίνει σωστά. Όλοι χάνουμε στη ζωή μας
* Μακάρι όλοι να αγαπούσαν τον πλησίον τους όσο αγαπούν εμένα. Ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος
* Δεν είμαι απλώς ο καλύτερος, είμαι δύο φορές καλύτερος. Όχι μόνο τους βγάζω νοκ άουτ, αλλά διαλέγω και τον γύρο
* Είμαι ο πιο αναγνωρίσιμος και αγαπητός άνθρωπος όλων των εποχών, επειδή την εποχή του Ιησού και του Μωυσή δεν υπήρχαν δορυφόροι και οι άνθρωποι στα χωριά δεν τους γνώρισαν ποτέ
* Αν ποτέ ονειρευτείς ότι με δέρνεις, το καλό που σου θέλω να ξυπνήσεις και να απολογηθείς
* Είναι δύσκολο να είσαι σεμνός, όταν είσαι τόσο καλός όσο εγώ
* Είναι απλώς η δουλειά μου. Το χορτάρι μεγαλώνει, τα πουλιά κελαηδάνε, τα κύματα βρέχουν τις ακτές κι εγώ δέρνω κόσμο
* Η μεγαλύτερη μάχη μου ήταν η πρώτη μου σύζυγος
* Κάνω χιούμορ λέγοντας την αλήθεια. Αυτό είναι το καλύτερο ανέκδοτο του κόσμου
* Κανείς δεν ξέρει τι να πει στα αποδυτήρια του χαμένου
* Ποτάμια, ρυάκια, λίμνες και κανάλια: όλα περιέχουν νερό. Όπως και οι θρησκείες. Όλες περιέχουν αλήθειες
* Η σιωπή είναι χρυσός όταν δεν ξέρεις τη σωστή απάντηση
