Νέο τζακ ποτ στο Τζόκερ - Το ποσό ρεκόρ των 25 εκατ. ευρώ θα κληρωθεί την Τρίτη
Ένα δελτίο κέρδισε 100.000 ευρώ στη 2η κατηγορία
- Newsroom
Της Βαλάντου Γιαννακούδη
Αλλαγές στη σήμανση καταλληλότητας των τηλεοπτικών προγραμμάτων έρχονται από τις 30 Σεπτεμβρίου 2019.
Έπειτα από πρόταση του ΕΣΡ, το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής αποφάσισε την αντικατάσταση των παλιών σημάτων που είχαν τη μορφή γεωμετρικών σχημάτων και συνοδεύονταν από λεκτική σήμανση π.χ. επιθυμητή γονική συναίνεση.
Όπως αναφέρεται στην υπουργική απόφαση, οι τηλεοπτικοί σταθμοί θα είναι υποχρεωμένοι να εντάσσουν τα προγράμματά τους σε μία από τις πέντε κατηγορίες που θα υπάρχουν, «ανάλογα με το βαθμό της δυσμενούς επίδρασης που μπορεί να έχει το περιεχόμενό τους στην εν γένει σωματική, ηθική, πνευματική και ψυχική ανάπτυξη των ανηλίκων (προσώπων ηλικίας έως 18 ετών)».
Πιο αναλυτικά, μέσα σε ένα μαύρο τετραγωνάκι με ένα κύκλο στη μέση θα υπάρχει το «Κ», το οποίο σημαίνει ότι τα συγκεκριμένα προγράμματα είναι κατάλληλα, για να προβληθούν σε όλες τις ηλικίες. Πέρα από αυτό, στις άλλες τέσσερις κατηγορίες θα εμφανίζεται ένα από τα ακόλουθα νούμερα, 8-12-16 &18 που θα υποδεικνύει το ηλικιακό όριο και πάνω του τηλεθεατή, που μπορεί να παρακολουθήσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Οι ψυχολόγοι για τη νέα σήμανση
Όσον αφορά την επιλογή των ηλικιών, ο Γιάννης Τσουματίδης, ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος, εξηγεί στο makthes.gr πως «ο λόγος που ενδεχομένως επιλέχτηκε η ηλικία των 16 αντί για 15,» όπως είχε ακουστεί, «είναι καθώς από τα 16 και μετά το παιδί μεταπίπτει περισσότερο στο κομμάτι του ενήλικα, έχει παραστάσεις και μπορεί να διαχειριστεί πιο εύκολα πράγματα όπως η εικόνα των ναρκωτικών, ενώ μέχρι τα 15 είναι ακόμη στο κομμάτι της εφηβείας, οπότε στο στάδιο αυτό διαμορφώνει προσωπικότητα και άποψη με αυτά που βλέπει γύρω του».
Τη δική του θέση σχετικά με το ηλικιακό όριο δίνει και ο Νίκος Ξανίδης, διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο της Γλασκόβης & κλινικός ψυχολόγος στην παιδοψυχιατρική μονάδα παιδιών και εφήβων στο βρετανικό Ε.Σ.Υ., προτείνοντας τις ηλικιακές ομάδες 8-10-12 &16, με την αιτιολογία της διαφορετικής γνωστικής αντίληψης που συνοδεύει την κάθε ηλικία. Στην ουσία όπως εξηγεί στο makthes.gr, «τα διάφορα στάδια ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης των παιδιών αντανακλούν την συναισθηματική νοημοσύνη και τον έλεγχο της παρορμητικότητας. Τα παραπάνω παίζουν σημαντικό ρόλο στο κατά πόσο ένα παιδί μπορεί να εκλογικεύσει τα ερεθίσματα που δέχεται από την τηλεόραση και κατά συνέπεια το ποσό επηρεάζεται από αυτά».
Πέρα των ηλικιών, θα υπάρχουν και ρυθμίσεις αναφορικά με την ώρα προβολής του κάθε προγράμματος ανάλογα με την κάθε επιμέρους σήμανση. Πιο αναλυτικά:
- Κατάλληλο για άνω των 8 ετών: Στην ευχέρεια του παρόχου υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων, αρκεί να μη μεταδίδεται σε ζώνη παιδικού προγράμματος καθώς και τριάντα λεπτά πριν και μετά τη ζώνη αυτή.
- Κατάλληλο για άνω των 12 ετών: Για τα τηλεοπτικά προγράμματα που προβάλλονται μετά τις 21.00 έως τις 06.00 – Παρασκευή, Σάββατο παραμονή αργιών και κατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών μετά τις 22.00.
- Κατάλληλο για άνω των 16 ετών: Για τηλεοπτικά προγράμματα που μεταδίδονται μετά τις 22.00 έως τις 06.00.
- Κατάλληλο για άνω των 18 ετών: Για τηλεοπτικά προγράμματα που μεταδίδονται μετά τις 00.00 έως τις 06.00.
Σημειώνεται ότι, θα υπάρχει επιπλέον και ειδική λεκτική σήμανση προσδιορισμού του περιεχομένου προγράμματος και επεξήγησης αυτής, σε τέσσερις περιπτώσεις: βίας, σεξ, χρήσης ουσιών και ακατάλληλης φρασεολογίας.
Γενικότερα, υπέρ της σήμανσης καταλληλότητας τίθεται ο κ. Τσουματίδης, διευκρινίζοντας παράλληλα ότι τον πρώτο ρόλο στην τήρησή της παίζει η παιδεία που έχει προσλάβει το παιδί. «Καλό είναι να υπάρχει σήμανση καταλληλότητας αλλά το αν το παιδί θα συμμορφωθεί στις υποδείξεις είναι θέμα παιδείας. Για παράδειγμα όταν ένα παιδί γαλουχείται από την ηλικία των πέντε ετών με ένα τάμπλετ και έχει την ευχέρεια να δει τα πάντα εκεί μέσα, όπως σκηνές βίας και σεξ, έστω και από καρτούν, στα 13 του θα είναι ήδη εξοικειωμένο με όλα αυτά, πράγμα που σημαίνει ότι δύσκολα η σήμανση από μόνη της θα είναι αποτελεσματική», καταλήγει ο ίδιος και σπεύδει να συμπληρώσει πως «η ψυχολογία του παιδιού και ειδικά του εφήβου που είναι γεμάτη περιέργεια και ανακάλυψη νέων πραγμάτων ιντριγκάρεται πολύ περισσότερο όταν του δίνεις στο πιάτο, μέσω της σήμανσης, το απαγορευμένο περιεχόμενο».
