Ο 75χρονος με τα τρία ρεκόρ Γκίνες που κάνει τον γύρο της Ελλάδας με ποδήλατο!

Συνάντηση της «ΜτΚ» με τον ποδηλάτη-μαραθωνοδρόμο Γιάννη Ουζουνίδη

- Newsroom

Του Νίκου Ασλανίδη

Είχα την τύχη να γνωρίσω πολλούς ανθρώπους που κατάφεραν απίστευτα πράγματα στη ζωή τους, χρησιμοποιώντας την αστείρευτη δύναμη της θέλησης. Εάν έγραφα μία λίστα, στις πρώτες θέσεις σίγουρα θα ήταν ο Γιάννης Ουζουνίδης από την Κρύα Βρύση Γιαννιτσών.

Από μία σύμπτωση αγάπησε τον αθλητισμό και τελικά, όχι μόνο τον έκανε τρόπο ζωής, αλλά κατάφερε να μπει τρεις φορές στο βιβλίο Γκίνες με τις απίθανες επιδόσεις του. Πριν από τέσσερις μήνες είχε ένα ατύχημα ενώ έκανε ορειβασία στον Όλυμπο. Έπεσε από ύψος πέντε μέτρων με αποτέλεσμα να πάθει κατάγματα στο δεξί του χέρι και στο δεξί πόδι. Πίστεψα ότι μετά από αυτό θα περιορίσει τη γυμναστική που κάνει κάθε μέρα στο γήπεδο της Κρύας Βρύσης και τις μεγάλες αποστάσεις που διανύει με το ποδήλατό του. Παρά τον τραυματισμό του όμως αποφάσισε για άλλη μια φορά, να διανύσει 3.300 χιλιόμετρα σε 18 μέρες γιατί όπως λέει στη «ΜτΚ», μάλλον θα είναι και η τελευταία φορά που κάνει τον γύρο της Ελλάδας.

Συνεννοηθήκαμε να τον ακολουθήσω με αυτοκίνητο και να απαθανατίσω με κάμερες την προσπάθειά του.

Ξεκίνησε το ταξίδι του στις 26 Μαΐου. Η σύζυγος, τα παιδιά του και τα εγγόνια του, τον αποχαιρέτησαν με την ευχή να γυρίσει πίσω υγιής.

ouzounidis-aslanidis.jpg

Λεζάντα: Στο γεφύρι της Άρτας με τον Νίκο Ασλανίδη.

Δεν σας πονάνε τα κατάγματα από το τελευταίο ατύχημα;

Προς το παρόν είμαι μια χαρά. Ο γιατρός μου είπε να βάλω το χέρι μου στο γύψο αλλά ευτυχώς δεν τον άκουσα (γελάει)… Με την κατάλληλη γυμναστική το έκανα καλά.

Πώς ασχοληθήκατε με τη γυμναστική;

Πριν από πολλά χρόνια έπαθα τροφική δηλητηρίαση, όταν πήγαμε σε μια ταβέρνα και φάγαμε οικογενειακώς. Ήθελα να πάω στο νοσοκομείο και κάλεσα ταξί. Το ταξί όμως άργησε να έρθει και έτσι αποφάσισα να τρέξω, όπως έκανε ο πατέρας μου με τα πρόβατα όταν αρρώσταιναν. Έτρεξα για λίγο και αμέσως άρχισε το πρόβλημα μου να περιορίζεται. Από τότε αποφάσισα να συνεχίσω το τρέξιμο. Την επόμενη μέρα αγόρασα αθλητικά παπούτσια και άρχισα να τρέχω. Πήρα μέρος και σε πολλούς μαραθώνιους δρόμους. Στη συνέχεια αγόρασα ποδήλατο και έκανα μεγάλες διαδρομές. Τελικά ανακάλυψα ότι η είσοδος στον αθλητισμό ήταν η είσοδος στον παράδεισο της ζωής.

Πότε πήρατε την απόφαση να κάνετε τον πρώτο γύρο της Ελλάδας με ποδήλατο;

Ήμουν σε ηλικία 38 ετών και έφτασα στο σημείο να κάνω μέχρι και 300 χιλιόμετρα τη μέρα με το ποδήλατο μου. Έτσι αποφάσισα να κάνω την πρώτη μου ποδηλατική Οδύσσεια, με ένα απλό αγωνιστικό ποδήλατο, τον Ιούνιο του 1986. Πήγα στον τάφο του πατέρα μου πρώτα και μετά αποχαιρέτησα τη μάνα μου η οποία μου είπε: «Από μικρός είχες το ελάττωμα να φεύγεις σαν να ήσουν πουλί». Μου θύμισε ότι όταν ήμουν παιδί είχα χαθεί τρεις φορές. Συγκινήθηκα και για να αποφορτίσω την κατάσταση της είπα: «Εσύ φταις μάνα… Συνέχεια όταν ήμουνα μικρός με φώναζες: πουλίμ, πουλίμ…». Έτσι ξεκίνησα τον πρώτο μου γύρο και θυμάμαι ότι την πρώτη στάση την έκανα στη Θεσσαλονίκη, στα γραφεία της εφημερίδας «Θεσσαλονίκη» και μου έκαναν μεγάλο αφιέρωμα την επόμενη μέρα. Μετά από αυτό όπου πήγαινα ο κόσμος με ήξερε και πολλοί μάλιστα μου πρότειναν να με φιλοξενήσουν και να μου προσφέρουν φαγητό.

Τι προβλήματα συναντήσατε στον πρώτο γύρο της Ελλάδας;

Τα μεγαλύτερα προβλήματα ήταν ο καιρός, δηλαδή η βροχή, ο αέρας και ο καύσωνας. Όταν έβρεχε συνέχιζα το ταξίδι μου και τα βρεγμένα μου ρούχα στέγνωναν πάνω μου. Ο αέρας με δυσκόλευε όταν ήταν κόντρα και όταν ήταν πολύ δυνατός κινδύνευα να πέσω από το ποδήλατο και να βρεθώ κάτω από τις ρόδες των διερχόμενων αυτοκινήτων. Τέλος όταν είχε καύσωνα γινόμουν μούσκεμα στον ιδρώτα και ήθελα να πιω νερό για να μην πάθω αφυδάτωση. Δεν θα ξεχάσω όταν μια μέρα μου τελείωσε το νερό πηγαίνοντας για Φλώρινα και ζήτησα από έναν βοσκό που συνάντησα να μου δώσει λίγο. Εκείνος μου έδωσε το φλασκί του και μου είπε: «Πιες από αυτό, είναι καλύτερο». Γέμισα το παγούρι μου και ήπια. Ήταν αριάνι… Ήταν τόσο εύγευστο που δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Εκτός από τις καιρικές συνθήκες ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετώπισα και συνεχίζω να αντιμετωπίζω, είναι τα αδέσποτα σκυλιά που πολλές φορές μου ορμάνε. Όταν είμαι σε κατηφόρα δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί δεν με προλαβαίνουν και φεύγω. Όταν όμως τα συναντάω σε ανηφόρα με προλαβαίνουν και μάλιστα μία φορά με δάγκωσαν και χρειάστηκε να πάω σε νοσοκομείο και να κάνω αντιλυσσικό ορό.

Μέχρι τώρα πόσες φορές κάνατε τον γύρο της Ελλάδας με ποδήλατο;

Μέχρι τώρα έκανα 21 φορές τον γύρο της Ελλάδας. Πέρυσι τον αφιέρωσα στα 200 χρόνια από την Ελληνική επανάσταση του 1821 και φέτος τον αφιερώνω στα 100 χρόνια από τη μικρασιατική καταστροφή.

Ποια διαδρομή θα ακολουθήσετε;

Θα ξεκινήσω όπως πάντα από εδώ το σπίτι μου την Κρύα Βρύση και θα πάω Σκύδρα-Έδεσσα- Καστοριά- Κόνιτσα-Γιάννενα-Άρτα-Μεσολόγγι-Πάτρα-Πύργο-Καλαμάτα-Σπάρτη- Τρίπολη-Άργος-Κόρινθος-Αθήνα-Χαλκίδα-Λαμία-Καρδίτσα-Τρίκαλα-Λάρισα-Κατερίνη-Θεσσαλονίκη-Καβάλα-Ξάνθη-Κομοτηνή και θα φτάσω μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Θα επιστρέψω μέσω Δράμας και Σερρών, δηλαδή θα κάνω περισσότερα από 3.300 χιλιόμετρα σε 17-18 μέρες. Για να γίνει αυτό θα πρέπει κάθε μέρα να διανύω περίπου 200 χιλιόμετρα. Θα πρέπει να ξεκινάω νωρίς το πρωί για να μην έχει ζέστη και θα κάνω διαλείμματα για να πιω νερό και να φάω κάτι.

Το φαγητό και το νερό θα το μεταφέρετε με το ποδήλατο;

Ναι, αυτό κάνω πάντα. Έχω στο ποδήλατο περίπου 40-45 κιλά βάρος. Είναι τα πράγματα που μεταφέρω. Δεν είναι μόνο τα τρόφιμα αλλά έχω τα ρούχα μου, ανταλλακτικά για τυχόν βλάβες στο ποδήλατο, υπνόσακος και σκηνή γιατί συνήθως κοιμάμαι έξω και όχι σε ξενοδοχείο. Κάθε μέρα πίνω περίπου 18 λίτρα νερό γιατί ιδρώνω πολύ. Φυσικά δεν είναι δυνατόν να κουβαλάω τόσα πολλά λίτρα νερό για αυτό κάνω στάσεις όπου υπάρχουν βρύσες.

Τι τρώτε συνήθως τις μέρες αυτές που ταξιδεύετε με το ποδήλατο;

Έχω μαζί μου φρούτα, ξηρούς καρπούς και κονσέρβες με ψάρι. Στη διαδρομή σταματάω και αγοράζω ψωμί και γιαούρτι συνήθως. Πολλές φορές κάνω στάσεις σε περιοχές όπου υπάρχουν άγρια βατόμουρα, δαμάσκηνα, μούρα και τα τρώω επί τόπου. Άλλες εποχές που κάνω μικρότερες διαδρομές βρίσκω σύκα, καρύδια, αμύγδαλα που δίνουν ενέργεια για να βγάλω χιλιόμετρα. Συνολικά μέχρι τώρα έχω κάνει 42 μικρούς και μεγάλους γύρους της Ελλάδος και έτσι γνώρισα τις απίθανες ομορφιές της χώρας μας.

Πάντα κοιμάστε σε σκηνή ή πάτε και σε ξενοδοχεία;

Κάθε 3-4 μέρες πάω και σε ξενοδοχείο, κυρίως όταν βρέχει, για να κάνω και ένα μπάνιο. Μερικές φορές με φιλοξενούν φίλοι και γνωστοί και στα σπίτια τους. Δεν θα ξεχάσω σε ένα μου ταξίδι όταν έφτασα στο Μεσολόγγι και ζήτησα την άδεια από μία οικογένεια για να κοιμηθώ σε ένα σπίτι που ήταν ερειπωμένο δίπλα στο δικό τους. Θυμάμαι με πλησίασε ο σπιτονοικοκύρης και ζήτησε να μάθει από που είμαι. Όταν του είπα, με ρώτησε: Και θέλεις σίγουρα να μείνεις σε αυτό το ερείπιο;

-Ναι, θέλω του απάντησα.

Τότε εκνευρισμένος γύρισε στη γυναίκα του και τα παιδιά του και είπε:

-Είναι αυτός που είδαμε στην τηλεόραση. Θα έρθει να κοιμηθεί σπίτι μας.

Με το ζόρι με πήγε στο σπίτι του και με φιλοξένησαν λες και ήμουν στενός συγγενής τους. Με είχαν δείξει στην τηλεόραση και με ήξερε περισσότερος κόσμος.

Μπήκατε και στο βιβλίο Γκίνες με τα ρεκόρ που κάνατε;

Ναι, την πρώτη φορά που έκανα τον γύρο της Ελλάδας με ποδήλατο, μπήκα και στο βιβλίο Γκίνες, το 1986. Την επόμενη χρονιά, έκανα τον γύρο της Ευρώπης, συνολικά 8.500 χιλιόμετρα! Τότε είχα και ένα ατύχημα. Στη Γερμανία ένας Τούρκος οδηγός ΙΧ άνοιξε ξαφνικά την πόρτα του και έπεσα πάνω με αποτέλεσμα να βρεθώ στο αντίθετο ρεύμα. Ήταν σαν με χτύπησε κεραυνός και παραλίγο να με παρασύρουν τα διερχόμενα αυτοκίνητα. Ευτυχώς στάθηκα τυχερός μέσα στην ατυχία μου. Ένα αυτοκίνητο που οδηγούσε ένας ηλικιωμένος Γερμανός, φρέναρε μόλις ένα μέτρο από το σώμα μου. Ήρθε η αστυνομία και συνέλαβαν τον οδηγό ενώ εμένα με μετέφεραν με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο. Είχα κάταγμα στο χέρι μου και οι γιατροί ήθελαν να με κρατήσουν στο νοσοκομείο αλλά εγώ υπέγραψα και έφυγα για να συνεχίσω το ταξίδι μου. Οι αστυνομικοί μου είπαν να κάνω μήνυση στον οδηγό αλλά εγώ τον λυπήθηκα και είπα να τον αφήσουν ελεύθερο. Ο Τούρκος από τη χαρά του μου έδινε το πορτοφόλι του που ήταν γεμάτο μάρκα αλλά δεν τα πήρα. Συνέχισα με σπασμένο χέρι και ολοκλήρωσα με επιτυχία το γύρο της Ευρώπης. Το 1994 μπήκα για τρίτη φορά στο βιβλίο με τα ρεκόρ Γκίνες γιατί σε 16 ημέρες έκανα τον γύρο της Ελλάδας, διανύοντας συνολικά 4.200 χιλιόμετρα.

Πώς αποδεικνύεται ότι κάνατε όλες αυτές τις διαδρομές;

Για να μην υπάρχει η παραμικρή αμφισβήτηση, από όποια πόλη περνάω πάω στο αστυνομικό τμήμα και σφραγίζουν και υπογράφουν σε ένα βιβλιαράκι που έχω για κάθε διαδρομή. Μόνο φέτος που θα είστε εσείς μαζί μου και θα με καταγράψετε με τις κάμερες δεν θα πάω στα αστυνομικά τμήματα γιατί δεν χρειάζεται. Οι κάμερες είναι το καλύτερο αποδεικτικό στοιχείο.

Στη διαδρομή τι σκέφτεστε;

Στη διαδρομή τις περισσότερες φορές δεν σκέφτομαι αλλά παρατηρώ τη φύση. Αυτά τα υπέροχα τοπία που έχει η Ελλάδα. Ακούω την συναυλία των πουλιών. Λες και όταν με βλέπουν τα πουλιά αρχίζουν και κελαηδούν. Πολλοί μου λένε τι τα θέλεις σε αυτήν την ηλικία να τρέχεις και να ταλαιπώρησε; Τους απαντώ: Ελάτε μία φορά μαζί μου να δείτε αυτή την ομορφιά και να ακούσετε αυτά τα πουλιά που κελαηδούν και θα καταλάβετε γιατί βγαίνω στους δρόμους με το ποδήλατο μου.

Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε με αυτή την προσπάθεια σας;

Εμείς οι άνθρωποι είμαστε εξωφρενικά ματαιόδοξοι. Προσπαθούμε να ανακαλύψουμε τι γίνεται στα αστέρια που βρίσκονται εκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας και αδιαφορούμε για τον εαυτό μας που είναι ο πλησιέστερος μας πλανήτης. Όσο περνά ο καιρός τόσο περισσότερο καταλαβαίνω την αξία του «Γνώθι σαυτόν» που έλεγαν και οι πρόγονοί μας. Το μήνυμα λοιπόν που θέλω να στείλω είναι ότι η άθληση είναι ο καλύτερος γιατρός για μικρούς και μεγάλους. Μην κάθεστε στους καναπέδες, βγείτε έξω στη φύση και γυμναστείτε. Όπως λέω συχνά: Οι Ιθάκες είναι ο τροφοδότης της ζωής. Παράλληλα κάθε χρονιά προσπαθώ να περάσω και ένα ιστορικό μήνυμα. Γι’ αυτό φέτος αφιερώνω αυτό τον γύρο στα 100 χρόνια από τη μικρασιατική καταστροφή. Πρέπει να μάθουμε την ιστορία μας για να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη.

Παράλληλα γράφετε και βιβλία;

Ναι, από τότε που ξεκίνησα τις μεγάλες διαδρομές έχω εκδώσει έντεκα βιβλία. Το πρώτο βιβλίο μου ήταν η «Ποδηλατική Οδύσσεια» όπου περιγράφω το ταξίδι που έκανα με το ποδήλατο το γύρο της Ευρώπης. Μετά έγραψα και εξέδωσα σε βιβλία για τους γύρους που έκανα στην Ελλάδα, για την άθληση, ποιήματα, ανέκδοτα, αποφθέγματα και διαφορά άλλα. Βέβαια έχω γράψει πολύ περισσότερα πράγματα αλλά δεν κατάφερα να τα εκδώσω. Αυτή τη στιγμή έχω γραμμένα πάνω από 100 βιβλία τα οποία είναι υπό έκδοση. Γράφω συνέχεια γιατί με δίνουν δύναμη τα σχόλια των αναγνωστών. Όπως λέει σε ένα μου βιβλίο που το προλογίζει ο καθηγητής των ΤΕΙ Θεσσαλονίκης Αλέξης Αναστασιάδης: «Ζούμε-δυστυχώς-σε μέρες κατάπτωσης ηθών και αξιών. Διαβάζοντας τα βιβλία του Γιάννη Ουζουνίδη είπα μέσα μου: Δεν χάθηκαν όλα, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δείχνουν το δρόμο ακόμη και με ένα ποδήλατο».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 11-12.06.2022

Loader