Σάλος (και δικαίως) έχει προκληθεί την τελευταία εβδομάδα από το νέο κομμάτι του Light με τίτλο «Polo» το οποίο έχει στίχους που περιλαμβάνουν ρατσισμό και μισαναπηρισμό. Οι αντιδράσεις ήταν σφοδρότατες με την ίδια την ΕΣΑμεΑ να κάνει λόγο για ρητορική μίσους και προτροπή σε βία, καταδικάζοντας απερίφραστα το περιεχόμενο του στίχου. Παράλληλα, κάλεσε τόσο τις διαδικτυακές πλατφόρμες όσο και τη μουσική βιομηχανία συνολικά να αντιδράσουν αποφασιστικά απέναντι σε φαινόμενα αυτού του είδους.
Η μεγάλη έκταση που πήρε το θέμα στο διαδίκτυο οδήγησε τον τράπερ σε απολογία αλλά και σε αλλαγή των επίμαχων στίχων. Ο ίδιος τόνισε σε ανάρτησή του ότι δεν κατάλαβε πόσο προσβλητικοί ήταν οι στίχοι και ανέλαβε πλήρως την ευθύνη για τα λεγόμενά του.
Το γεγονός ότι ένα τραγούδι τραπ αναπαράγει και προωθεί τοξικά στερεότυπα όμως δεν εξέπληξε κανέναν και κυρίως τους θαυμαστές του. Αυτό κάνει η τραπ και οι λόγοι για τους οποίους έχει τόση μεγάλη απήχηση στο κοινό, και δη το νεανικό, αναμφισβήτητα χρήζουν διερεύνησης. Εν προκειμένω ο Light είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς καλλιτέχνες του είδους -ενδεχομένως ο δημοφιλέστερος αυτή τη στιγμή- και γι’ αυτό το λόγο το θέμα πήρε τόσο μεγάλη έκταση τόσο γρήγορα.
Η καταδίκη λοιπόν των στίχων του Light ήταν καθολική, όπως είπαμε, ακόμα και από τον ίδιο τον καλλιτέχνη και μετά από τέτοιο σάλο, θα περίμενε κανείς όχι ότι λύθηκε το ζήτημα της αναπαραγωγής των τοξικών στερεοτύπων αλλά ότι, τουλάχιστον, το επόμενο «κρούσμα» θα αργούσε να φανεί - μέχρι να ξεχαστεί το θέμα, μέχρι να μπορέσει κάτι τέτοιο να περάσει ξανά στα ψιλά γράμματα. Όπως γίνεται πάντα.
Αμ δε.
Το νέο… κρούσμα όχι μόνο δεν άργησε αλλά ήρθε και δια... "στόματος" της ΕΡΤ, μέσα από παιδική ταινία. Ειδικότερα, το μεσημέρι της Κυριακής 4/5 η δημόσια τηλεόραση προέβαλε την ταινία «Το Τερατόσπιτο», μια αμερικανική ταινία κινουμένων σχεδίων παραγωγής 2006. Μια ταινία που βρίθει σε τοξικά στερεότυπα.
Στην ταινία, η πρωταγωνίστρια κάποια στιγμή μιλώντας στους φίλους της τους ρωτά υποτιμητικά «Καθυστερημένα είσαστε;» όταν αυτοί προσπαθούν να την προειδοποιήσουν για κάτι.
Και δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα σε όλη την ταινία. Ενδεικτικά, ακούγονται εκφράσεις του τύπου «ήρθαν οι μπάτσοι», «είσαι ηλίθιος» ή «κι εγώ στην ηλικία σου κατασκόπευα αλλά είχα κυάλια και έβλεπα τις δίδυμες αν και καμία δεν ήταν τόσο γλυκιά όσο η μαμά σου που θα με βοηθήσει να μεταφέρω τον κοπτήρα» που λέει ο πατέρας ενός παιδιού κοιτώντας τη σύζυγό του η οποία απεικονίζεται ενδυματολογικά να φοράει ποδιά. Όταν το ένα παιδί πέφτει και χτυπάει από μια μπάλα ο φίλος του τον αποκαλεί «βλάκα», η μεγάλη αδελφή ενός χαρακτήρα του κάνει μπούλινγκ, λέει ψέματα, τον σπρώχνει, ο δε αλκοολικός φίλος της πάει να την φιλήσει εκείνη αρνείται τον διώχνει επειδή «δεν σέβεται τις γυναίκες» και εκείνος την αποκαλεί «κλώσσα». Σε άλλη στιγμή λέει «όταν κάποιος με τατουάζ έρθει στη δουλειά σου, δώστου το μπέργκερ του, όχι το τηλέφωνό σου» ενώ σε άλλη σκηνή αποκαλεί τον αδερφό της και τον φίλο τους «βλαμμένα». Για να μη σχολιάσουμε το γεγονός ότι το ένα παιδί προεφηβικής ηλικίας ρωτάει τον φίλο του αν έχει καμιά… μπύρα.
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα στερεότυπα που αναπαράγει μια παιδική ταινία 86 λεπτών η οποία προβλήθηκε Κυριακή μεσημέρι στην δημόσια τηλεόραση - και σημειωτέον υπάρχει και δωρεάν στο ERTFLIX. Η διαφορά με το τραγούδι του Light είναι αφενός η απεύθυνση, γιατί ναι μεν ο τράπερ έχει μεγάλο κοινό που προέρχεται κυρίως αλλά όχι αποκλειστικά από την εφηβεία και τις πολύ νεανικές ηλικίες αλλά μια παιδική ταινία απευθύνεται αποκλειστικά σε ακόμα μικρότερα παιδιά και, δεδομένου ότι την προβάλλει η ΕΡΤ, χωρίς φίλτρα πολλές φορές από τους γονείς, οι οποίοι σπάνια φαντάζομαι θα κάτσουν να δουν μαζί με τα παιδιά τους παιδική ταινία Κυριακή μεσημέρι. Αφετέρου στην περίπτωση του Light, λόγω του μεγάλου κοινού του το θέμα κατάφερε και δεν πέρασε στα ψιλά γράμματα. Στην περίπτωση του Τερατόσπιτου, ο γονείς εμπιστεύονται την ΕΡΤ για το τι θα δουν τα παιδιά τους και ελάχιστοι ενήλικες θα αντιληφθούν τα μηνύματα και τα στερεότυπα που προβάλλει η ταινία σε πολύ ευαίσθητες ηλικίες που ενδεχομένως να έχουν πολύ μεγαλύτερη επιρροή από το τραγούδι του τράπερ - χωρίς αυτό να θέλει να δικαιολογήσει τους απόλυτα καταδικαστέους στίχους του. Και αν ο Light είναι ένας ιδιώτης και ένας καλλιτέχνης ο οποίος κρίνεται και ψέγεται για τις επιλογές του, η ΕΡΤ δεν μπορεί να λειτουργεί έτσι. Δεν γνωρίζω αν η επιλογή της ταινίας ήταν συνειδητή ή όχι αλλά σίγουρα ήταν λάθος. Ως δημόσιος φορέας (όχι ότι αν η ταινία προβαλλόταν σε ιδιωτικό κανάλι δεν θα γραφόταν αυτό το άρθρο αλλά ένα παραπάνω) οφείλει να προστατεύει το κοινό από την ρητορική μίσους, τον ρατσισμό, την υποτίμηση και την αναπαραγωγή τοξικών στερεοτύπων. Πόσο μάλλον όταν απευθύνεται σε παιδιά.
Ο Light λοιπόν απολογήθηκε, η ΕΡΤ θα το κάνει; Και αν ναι, πότε;