Πέθανε ο σπουδαίος θεατράνθρωπος Βασίλης Παπαβασιλείου (βίντεο) - Τι δήλωσε για την απώλεια η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη

- Newsroom

Πέθανε σε ηλικία 76 ετών ο Βασίλης Παπαβασιλείου, συγγραφέας, ερμηνευτής, σκηνοθέτης και Ιππότης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού της γαλλικής κυβέρνησης.

Το τελευταίο διάστημα ο Βασίλης Παπαβασιλείου νοσηλευόταν σε νοσοκομείο καθώς αντιμετώπιζε προβλήματα με την υγεία του. 

Ποιος ήταν ο Βασίλης Παπαβασιλείου

Ο Βασίλης Παπαβασιλείου γεννήθηκε το 1949 στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά, ξεκίνησε σπουδές στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αλλά δεν τις ολοκλήρωσε, καθώς αποφάσισε να ακολουθήσει τον δρόμο της υποκριτικής, εγγραφόμενος στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης.

Στην πορεία της καριέρας του, σκηνοθέτησε τριάντα παραστάσεις σε διάστημα τριάντα ετών, περιλαμβάνοντας έργα κλασικών και σύγχρονων συγγραφέων όπως Σοφοκλή, Γκολντόνι, Μαριβώ, Χόρβατ, Μποντ, Σαίξπηρ, Πιραντέλλο, Μολιέρου, Αναγνωστάκη, Στάϊκου, Μανιώτη, κ.ά. Επιπλέον, ασχολήθηκε με τη μετάφραση θεατρικών και πεζών κειμένων, εργαζόμενος πάνω σε έργα συγγραφέων όπως Γκολντόνι, Μποντ, Μολιέρος, Μπαρτ, Σαντ, κ.ά..

Η συνεισφορά του στο χώρο του θεάτρου τιμήθηκε με διάφορες διακρίσεις από φορείς όπως ο Δήμος Αθηναίων, ο Δήμος Χαλανδρίου, η Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, καθώς και το Φεστιβάλ Θεάτρου Συρακουσών στη Σικελία.

Επιπρόσθετα, παρείχε εκπαίδευση, όχι συστηματικά, σε δραματικές σχολές και στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Τον σημαντικό άνθρωπο του θεάτρου αποχαιρέτησε μέσα από ανάρτηση στο Facebook, ο Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, δραματουργός και μεταφραστής, Μάνος Λαμπράκης, γράφοντας:

Ο Βασίλης Παπαβασιλείου αναχωρεί σε έναν καιρό απόλυτης διαφάνειας, όπου το νόημα δεν στοχάζεται, αλλά επιδεικνύεται. Ο Παπαβασιλείου ωστόσο σε όλη την διάρκεια του βίου του επέμεινε στο αντίθετο: στο αδιαφανές, στο δυσνόητο, στο μετέωρο. Στον χρόνο του λόγου, όχι στην αμεσότητα της πληροφορίας. Η σιωπή του δεν ήταν αποχώρηση, αλλά θέση. Η απόσυρσή του από τον θόρυβο ήταν μορφή πράξης. Σήμερα, αυτός ο τρόπος ύπαρξης, μη θεαματικός, μη εκβιαστικά συναισθηματικός, εκλείπει. Και μαζί του, χάνεται ένας κόσμος που ήλπιζε ακόμη πως το θέατρο μπορεί να μη διασκεδάζει, αλλά να διαρρηγνύει. Να μη μεταδίδει, αλλά να αποκαλύπτει την απουσία.

Αντίο, λοιπόν
όχι ως αποχαιρετισμός, αλλά ως ανοιχτή συνθήκη εκκρεμότητας.
Όχι ως πέρας, αλλά ως αναστολή της τελεσιδικίας.
Ως υπόλειμμα φωνής που δεν συμπληρώθηκε, ως νόημα που αρνήθηκε να κλείσει.
Όχι μνήμη, αλλά ρωγμή στη ροή της λήθης.
Όχι φως, αλλά η καθυστέρηση της απόφασης να το αναζητήσεις.
Καμία αφήγηση δεν τον εμπεριέχει.
Μόνο ο χώρος που τον στερεί και τον μαρτυρεί ταυτόχρονα.
Μια σκιά χωρίς προέλευση, ένα αποτύπωμα που επιμένει, όχι επειδή υπήρξε, αλλά επειδή δεν εξαντλήθηκε. 

Δήλωση της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη για την απώλεια του Βασίλη Παπαβασιλείου

Πληροφορούμενη την απώλεια του Βασίλη Παπαβασιλείου, η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Ο Πολιτισμός μας θρηνεί την απώλεια του Βασίλη Παπαβασιλείου, ενός μετεωρικού διανοητή, που καταλείπει πλατύ και βαθύ αποτύπωμα. Μαθητής του Κουν, ο Βασίλης Παπαβασιλείου σφράγισε, ως σκηνοθέτης, ηθοποιός και θεατρικός δάσκαλος, τα θεατρικά μας δρώμενα, τον τελευταίο μισό αιώνα. Με τη βαθύτατη καλλιέργειά του, τη σπάνια λόγια σκευή του, θεμελιωμένη στην πληρέστατη εποπτεία όλων των πεδίων της τέχνης, τη διαρκή επαφή του με κλασικά αλλά και ανακαινιστικά ρεύματα, και, κυρίως, με την ανυποχώρητη αφοσίωση στην ουσία, στις αρχές και στην αποστολή της Τέχνης, ο Βασίλης Παπαβασιλείου διαμόρφωσε μια απόλυτα διακριτή προσωπική θεατρική προσέγγιση.
Τη μετουσίωσε σε εμβληματικές παραστάσεις που άφησαν εποχή, μεταβάλλοντας σημαντικά τις θεατρικές προσλήψεις του κοινού, ταυτόχρονα δημιουργώντας νέες ορίζουσες για το θέατρο. Άνθρωπος που συνδύαζε, όσο λίγοι, τη σκηνική πράξη και τον λόγο, ο Βασίλης Παπαβασιλείου υπήρξε προσφιλής δάσκαλος και καθοδηγητής για όλους όσους είχαν το προνόμιο να δουλέψουν μαζί του. Ήταν ένας απολαυστικός συνομιλητής, με ιοβόλο χιούμορ και με μία μοναδική διεισδυτική, καυστικότατη άποψη για την πραγματικότητα.
Στην περίπτωση του Βασίλη Παπαβασιλείου, αυτό που συχνά λέγεται περί αναντικατάστατης απώλειας, αποτελεί κατ’ εξοχήν σχήμα λιτότητας. Γιατί η προσφορά του στον Πολιτισμό υπερβαίνει κατά πολύ το έργο του και το παράδειγμά του, ως αυθεντικού πνευματικού ανθρώπου, διαρκώς ανήσυχου και ασίγαστου, θα συνεχίσει να αποτελεί πρότυπο. Για μένα προσωπικά αποτελεί απώλεια ενός πολύτιμου και ειλικρινούς φίλου μου.
Στους οικείους του, στους πολλούς φίλους του, τους συνεργάτες και μαθητές του απευθύνω ειλικρινέστατα συλλυπητήριά μου.