Σταμάτη Κραουνάκη, “Πόσο σ’ αγαπώ”...

- Newsroom

Παρουσίαση: Θανάσης Γωγάδης

Χαράς ευαγγέλια για τους “κραουνακικούς”, οι οποίοι έχουν στα χέρια τους δεκαοχτώ νέα τραγούδια που έχει γράψει ο συνθέτης τα τελευταία έξι χρόνια για το θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, αλλά και για τους φίλους του. Το “Πόσο σʼ αγαπώ”, το νέο του cd, με το τραγούδι της “Μαρίας της άσχημης” που τόσο πολύ αγαπήθηκε, αλλά και με τρεις πρωτιές του συνθέτη -αφού για πρώτη φορά μελοποιεί Μάνο Ελευθερίου, Λευτέρη Παπαδόπουλο και Λούλα Αναγνωστάκη- είναι για μία ακόμη φορά γεμάτο εκπλήξεις.

 

Λίγο πριν εκπνεύσει το 2006, ο Σταμάτης Κραουνάκης μας είχε δώσει εκείνο το αριστουργηματικό σπαρακτικό “ποίημα”, που είχε τον τίτλο “Πεθαίνοντας στην Αθήνα”. Δουλεύοντας για μία ακόμη φορά με τον Νίκο Παναγιωτόπουλο κατόρθωσε να υπερβεί τον εαυτό του και να φτάσει σε “πρωτόγνωρα” επίπεδα συναισθηματισμού και τραγικότητας. Η αλήθεια βέβαια είναι πως δεν είχα δει στον κινηματογράφο την ταινία, έχοντας έτσι “μισή” γνώμη. Σιγουρεύτηκα για τον τρόπο δουλειάς του Κραουνάκη βλέποντας -μόλις την προηγούμενη εβδομάδα- το dvd του φιλμ που κυκλοφορεί, χωρίς να γοητευθώ τόσο από τις ερμηνείες των ηθοποιών όσο από τα επιτεύγματα του συνθέτη και τις διακριτικές χορογραφίες του Κωνσταντίνου Ρήγου.
Και πριν εμπεδώσουμε καλά καλά εκείνη την εργασία του Κραουνάκη, σε διάστημα μόλις πέντε μηνών ρίχνει στο εμπόριο την επόμενη δουλειά του. Είναι που έχει να πει τόσα πολλά ή το γεγονός πως πλέον έχει λόγο στην έκδοση των εργασιών του μακριά από δισκογραφικά συμφέροντα; Νομίζω πως ισχύουν και τα δύο. Από τη μια υπήρχαν ανέκδοτα τηλεοπτικά σουξέ που τα αναζητούσε ο κόσμος, και από την άλλη δεν είναι υπόλογος πλέον ή δεν είναι αναγκασμένος να δίνει αναφορά -σε καμία πολυεθνική ή μη- για το τι εκδίδει και πότε. Νέος δίσκος λοιπόν. Τα τραγούδια τα ερμηνεύει ο ίδιος με τον χαρακτηριστικό, αξεπέραστο τρόπο του, ενώ μαζί του συμμετέχουν οι φίλοι του καλλιτέχνες: Σπείρα-Σπείρα, Βικτωρία Ταγκούλη, Πωλίνα, Βασίλης Μοσχονάς, Δάφνη Λέμπερου, Χαρά Αγγελοπούλου-Εμιγκρέ και η Ζωζώ Σαπουντζάκη!

Το όμορφο τραγούδι της άσχημης!
Ως τακτικοί νοικοκυραίοι, όμως, ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Το ηχογράφημα ξεκινά με τους “Αγγέλους, υπνοβάτες” του Κραουνάκη, με απόλυτη ατάκα το “έλεγε η καρδιά αν βρεις αγάπη χτύπα”. Φυσικά μιλάμε για το ομότιτλο του δίσκου κομμάτι, το οποίο γράφτηκε στις 14.11.2006 “για άσκηση” κι ένα μήνα μετά ο Πάνος Ζώης του ζήτησε ένα τραγούδι για μια καθημερινή σειρά του MEGA. “Tο ʼστειλα στο παραπέντε...”, εξομολογείται ο συνθέτης. “Πενήντα δεύτερα ακούγονται στη ʽΜαρία την άσχημηʼ. Εδώ ολόκληρο... Aνήκει”. Με το σίριαλ μπορεί να μη συμφωνώ καθόλου, αλλά έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να κοντοστέκεται στο ζάπιγκ με το τηλεκοντρόλ στο χέρι για αυτά τα “πενήντα δεύτερα”.
Και το ευλογημένο “Βραχυκύκλωμα”, που ακολουθεί, επίσης... ανήκει. Γράφτηκε τον Μάρτιο αυτού του χρόνου σαν απάντηση στην ερώτηση: “Πόσο μʼ αγαπάς;”. Απίστευτο συναίσθημα και μοναδική συνοδεία του πιάνου το σαξόφωνο του Δημήτρη Τσάκα. Αξεπέραστο το άσμα, όσο κι αν προσπαθεί να επαναφέρει την τάξη το τρυφερό “Δυο χαμόγελα”. Πρόκειται για ένα τραγούδι που ακούγαμε εδώ και πολύ καιρό από το Βʼ Πρόγραμμα της ΕΡΤ. Εκ των υστέρων μαθαίνουμε πως είναι παραγγελία της  Άννας Σβήνου εκ μέρους του Ομίλου Εθελοντών κατά του Καρκίνου. Τους στίχους μοιράζεται ο συνθέτης με τον Χρήστο Κανελλόπουλο, ενώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι στον προγραμματισμό και τα όργανα είναι ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος.

Κόκκινα και ροζ...
Τα “Κόκκινα γυαλιά” επιστρέφουν σε μια νέα μοντέρνα εκτέλεση αλά Εμιγκρέ. Διασκευή και εκτέλεση των Εμιγκρέ, δηλαδή του εξαιρετικού Θεσσαλονικιού Γιάννη Χανιωτάκη με τη νεαρή Χαρά Αγγελοπούλου. Τον περασμένο Οκτώβριο συναντήθηκαν οι δυο τους και το αποτέλεσμα εκπληκτικό.  Όπως λέει και ο Κραουνάκης: “Με παρακάλεσε να τραγουδήσω κι εγώ, έμαθα πια να λέω το ʽσʼ αγαπάωʼ και του ζήτησα να μʼ αφήσει να το βάλω και στο CD μου. Ελπίζω να χορευτεί...”.
Η “Ροζ γραβάτα” είναι επίσης ένα συγκλονιστικό τραγούδι που δυστυχώς η  Άλκηστις Πρωτοψάλτη δεν μπόρεσε να απογειώσει στο παρελθόν. Το τραγούδι κρατάει από τον Δεκέμβριο του 1999. Η πρώτη εκτέλεση, πιάνο-φωνή στο στούντιο του Μελωδία με ηχολήπτη τον Δημήτρη Ευαγγελινό. Παραγγελία του Οδυσσέα Ιωάννου για το Millennium.
“Τα επόμενα όνειρα”, που ακολουθούν με τη Βικτωρία Ταγκούλη, είναι ένα δύσκολο τραγούδι. Γράφτηκε και εστάλη με τίτλο “Σινεμασκόπ” για να συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Tραγουδιού Θεσσαλονίκης 2006, όμως δεν πέρασε. Εδώ συνειδητοποιούμε πως ό,τι και να τραγουδήσει η Ταγκούλη το κάνει αριστούργημα.
Στη συνέχεια για πρώτη φορά δημοσιοποιείται και το “Delivery”, τραγούδι γραμμένο για την ομώνυμη ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Το ξέραμε από τη φωνή του Στέλιου Καρπαθάκη, αλλά εδώ ο συνθέτης τού δίνει άλλη διάσταση. Η ηχογράφηση προέρχεται από ιδιωτική εκτέλεση του προπροηγούμενου Μαρτίου.

Παρόν και το μπουζούκι
Το “Διαμάντια και μπλουζ” μας εισάγει στο “λαϊκό” μέρος του δίσκου και είναι το βασικό θέμα για το ομώνυμο έργο της Λούλας Αναγνωστάκη. Στη σκηνή το είπε η Ζωή Λάσκαρη. Εδώ η πρώτη επαφή του Κραουνάκη με τον στίχο και το έργο. Δικαίως το κομμάτι απέσπασε Αʼ βραβείο κοινού στα βραβεία του Αθηνοράματος 2006. Φοβερός ο Δημήτρης Τσάκας για μία ακόμη φορά.
Ρεσιτάλ στο μπουζούκι δίνει ο Μανώλης Καραντίνης στο “Χρόνια σαν τριαντάφυλλα”, που είναι η πρωτιά σε στίχο του Μάνου Ελευθερίου. Ο συνθέτης μαζί με τη Δάφνη Λέμπερου σε απρόσμενες στιγμές. Η Λέμπερου παραμένει και στο αγαπημένο μου “Έφαγα ήττα”. Συγκλονιστική η ερμηνεία του Βασίλη Μοσχονά, αφήνοντας πίσω τον Γιάννη Καραλή. Γράφτηκε για μια ταινία που τελικά δεν έκατσε και πρωτοπαίχτηκε στο “Μπιμπερό” όπου και λατρεύτηκε.
Η αγάπη του Κραουνάκη για τη Θεσσαλονίκη βγαίνει ατόφια στη “Ράια” του Λευτέρη Παπαδόπουλου, τραγούδι γραμμένο για τη γυναίκα του και για τη Θεσσαλονίκη που κουβαλάει κάθε Αθηναίος μέσα του. Παραγγελία του “Ιανού” και του Νίκου Καρατζά για το CD των εγκαινίων της Αθήνας και με πρωταγωνιστή τον Νίκο Ασλάνη στο μπουζούκι. Εδώ ηχογραφημένο για το γούρι στο στούντιο του Γιώργου Πεντζίκη πίσω από το Λευκό Πύργο, τον Μάρτιο του 2006.

Η Ζωζώ και οι άλλοι
Η παλιά και νέα Σπείρα-Σπείρα, ενωμένη δυνατή, ερμηνεύει “Το τραγούδι της Αthens voice”, παραγγελία για τη γιορτή της Κλαυθμώνος το 2005, για τη γνωστή εφημερίδα, ενώ επιστρέφει σε επίσης νέα εκτέλεση το συγκλονιστικό “Τι παίζει τώρα”. Εδώ όπως το επεξεργάστηκε ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος για τηλεοπτικές ανάγκες.
Το “Γράφτε Ζωζώ” φυσικά το ερμηνεύει η Ζωζώ Σαπουντζάκη, αφού το παρήγγειλε η ίδια για πρεμιέρα της στο “Περοκέ” το 2002. Ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος επεξεργάστηκε υποδειγματικά μια ηχογράφηση του θεάτρου και η Σαπουντζάκη το ξαναείπε στο στούντιο μοναδικά.
Από τον δίσκο δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι τηλεοπτικές “Θανάσιμες πεθερές”. Παραγγελία της Δαμασκηνής Κούτελα και του Γρηγόρη Πετρινιώτη για την ομώνυμη σειρά, αφιερωμένο στη Βίκυ Σταυροπούλου που επέμενε, με την Πωλίνα που το τσίμπησε, πήρε και βραβείο τηλεοπτικής μουσικής.
Τηλεοπτικός και “Ο πιανίστας” που ακολουθεί. Είναι οι τίτλοι της τηλεοπτικής εκπομπής του Κραουνάκη στην ΕΡΤ με τίτλο “Μην πυροβολείτε τον πιανίστα”.
Τέλος, το “Κάστρο” και το “Πάτωμα” σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου, έτσι όπως ερμηνεύτηκε στον “Ιανό” το βράδυ της 28ης Μαρτίου 2007 στο αφιέρωμα του Βʼ Προγράμματος στη Νικολακοπούλου, κλείνει αυτό το σημαντικότατο και απολαυστικότατο ηχογράφημα.
Κι αυτό το cd, που κυκλοφορεί από τη “Λυχνία”, θα το βρείτε μόνο και αποκλειστικά στα δισκοπωλεία “Μetropolis”, στον “Ιανό” και στο e-shop του site www.kraounakis.gr.