- Newsroom
Ένας δευτεραγωνιστής του ελληνικού θεάτρου και του κινηματογράφου, που έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό στο ρόλο του "καρπαζοεισπράκτορα" (ιδιαίτερα στο πλευρό του Διονύση Παπαγιαννόπουλου), ο Αλέκος Τζανετάκος, που "έφυγε" από τη ζωή την περασμένη Κυριακή σε ηλικία 73 ετών, κηδεύεται σήμερα το πρωί στο Α΄ Κοιμητήριο Αθηνών.
Ο ηθοποιός, που νοσηλευόταν σε νοσοκομείο των Αθηνών, ταλαιπωρούνταν τα τελευταία τρία χρόνια από σοβαρά προβλήματα υγείας, με αποκορύφωμα μία εγχείρηση ανευρύσματος στην κοιλιακή αορτή τον Νοέμβριο του 2009. Έκτοτε και μέχρι πρόσφατα μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία λόγω επιπλοκών.
Γεννημένος στην Αθήνα το 1937, αδελφός των επίσης ηθοποιών Άννας, Νίκης και Κάσσης Τζάνετ, σπούδασε στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου. Το 1957 πρωτοεμφανίστηκε στο θεατρικό σανίδι με τον θίασο των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου στο έργο “Οι δικοί μας άνθρωποι”. Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας του ήταν ο “Τρελός του λούνα παρκ” (σύμπραξη με τους Θανάση Βέγγο και Σμαρούλα Γιούλη σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Νέα Υόρκη).
Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Αλέκου Τζανετάκου συνέπεσε με το θεατρικό του, καθώς συμμετείχε στην “Αρπαγή της Περσεφόνης”. Αργότερα, ήρθαν πολλές ταινίες, ανάμεσά τους ο “Ηλίας του 16ου”, “Μερικοί το προτιμούν κρύο”, “Νόμος 4000”, “Κάτι να καίει”, “Βίλα των οργίων”, “Εγωισμός”, “Μια τρελή τρελή οικογένεια”, “Ο μπαμπάς μου ο τεντιμπόης”, “Κορίτσια για φίλημα”, “Καλώς ήλθε το δολάριο”, “Τρελοπενηντάρης” κ.ά.
Σεναριογράφος και ραλίστας
Ο Αλέκος Τζανετάκος, τον οποίο όλοι θα θυμόμαστε για τα παρδαλά πουκάμισά του ως τεντιμπόης και για τις χαριτωμένες ατάκες, ασχολήθηκε και με το σενάριο, καθώς στις αρχές της δεκαετίας του ʽ80 αποφάσισε να σταματήσει τις θεατρικές εμφανίσεις και να ασχοληθεί με τη συγγραφή 170 σεναρίων που γυρίστηκαν βιντεοταινίες με τον ίδιο ως πρωταγωνιστή.
Πίσω του άφησε 12 χρόνια επιθεώρησης, καθώς και άλλα 13 στην πρόζα και την κωμωδία. Είχε, ακόμη, παίξει σε τηλεοπτικές σειρές και είχε ιδιαίτερο πάθος για τους αγώνες ταχύτητας, εξ ου και τα δέκα κύπελλα σε ισάριθμους αγώνες μοτοσικλέτας.