Κένυα: Οκτώ Έλληνες τραυματίστηκαν σε τροχαίο - Επέστρεψαν στην Ελλάδα δύο σοβαρά τραυματισμένοι
Τι είπε σχετικά ο Άδωνις Γεωργιάδης
- Newsroom
Το σίγουρο είναι πως κουβαλά πάνω του το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου. Θαυμαστές και μη του Θύμιου Καρακατσάνη δεν μπορούν παρά να αναγνωρίσουν ότι στάθηκε στο ίδιο σανίδι με ηχηρά ονόματα της ελληνικής υποκριτικής και συνεργάστηκε με σημαντικούς έλληνες σκηνοθέτες. Ένα απόσταγμα αυτής της εμπειρίας είναι και ο ρόλος του στο έργο του Άρθουρ Μίλερ “Ο θάνατος του εμποράκου”.Συνέντευξη στην Κυριακή Τσολάκη
Τρία πράγματα εντυπωσιάζουν σε μια συνάντηση μαζί του: το χιούμορ του, η ετοιμολογία του και ο τρόπος που καπνίζει το ένα τσιγάρο μετά το άλλο. Δεν φαίνεται να τον πτοούν τα χρόνια, οι τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις, ούτε και ο νόμος κατά του καπνίσματος, που τον εξαγριώνει. “Βρίζω από το πρωί μέχρι το βράδυ. Δεν μπορώ να υποφέρω τον λαβύρινθο των ψεμάτων. Εδώ αφήνουν τον κόσμο να εκτίθεται σε βιομηχανικά απόβλητα και θα μας πουν ότι βλάπτει το κάπνισμα; Αυτό τους πείραξε;”, λέει αγανακτισμένα.
Θεωρείτε δηλαδή ότι ο νόμος κρύβει σκοπιμότητα; Θεωρώ ότι το κατεστημένο βρίσκει τρόπους να υποδεικνύει ενόχους, χωρίς ποτέ να παραδέχεται ότι φταίει το ίδιο. Αυτά είναι κόλπα για να αποβλακώνεται ο πολίτης.
Ποια είναι για σας τα πιο γοητευτικά στοιχεία του έργου “Ο θάνατος του εμποράκου”; Το ότι κάνει τον θεατή να ταυτίζεται με τους ήρωες. Είχα έναν λογιστή, σκληρό σαν πέτρα. Ερχόταν στις πρεμιέρες, δεν έδινε ποτέ συγχαρητήρια, ούτε και ευχές. Μετά την παράσταση μπήκε στο καμαρίνι μου κλαίγοντας. Είδε τον εαυτό του στον ήρωα. Αυτό θεωρώ ότι είναι μαγικό. Άλλο ένα πολύ δυνατό στοιχείο του κειμένου είναι η επικαιρότητά του. Ο εμποράκος είναι αυτό ακριβώς που ζούμε σήμερα. Ο κεντρικός χαρακτήρας ενδιαφέρεται και προσπαθεί μόνο για την επιτυχία των παιδιών του, δεν σκοτίζεται αν θα έχουν γνώσεις. Το ίδιο δεν συμβαίνει και τώρα; Πόσες φορές δεν βλέπουμε μια κοπέλα σαν τρυφερό λουλούδι να καταλήγει ένα... φάντασμα χάριν του life style;
Δεν είναι θεμιτή η επιτυχία; Μόνο όταν συνάδει και με τον τρόπο ζωής, αλλιώς είναι άγρια σκλαβιά. Σήμερα πετυχημένος θεωρείται αυτός που έχει λεφτά. Αν όμως η αγωνία να γίνεις πλούσιος σε έχει στείλει επτά φορές στο χειρουργείο, τότε είσαι απλά ένας επιτυχημένος ασθενής.
Εσείς έχετε εγχειριστεί τέσσερις. Θα θεωρούσατε τον εαυτό σας επιτυχημένο σε έναν προσωπικό απολογισμό σας; Πέτυχα να σκοτώσω τον καρκίνο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πέτυχα και τίποτε σημαντικό. Χρειάζεται να σκοτώσεις πολλά για να ανασάνει ολόκληρη η γη. Για μένα τα περισσότερα πράγματα είναι αλληλένδετα και πρέπει να σκεφτόμαστε την επιτυχία ως κάτι συλλογικό.
Ένας από τους θεατρανθρώπους που σας σημάδεψαν ήταν και ο Κάρολος Κουν. Πώς σας φαίνεται το σημερινό Θέατρο Τέχνης; Δεν μπορώ να μιλάω για το πατρικό μου, γιατί δεν είμαι αντικειμενικός. Θεωρώ ότι υπάρχουν εκεί άξιοι άνθρωποι και εύχομαι να οδηγήσουν σωστά το καράβι ώστε να είναι καλοτάξιδο. Αλλά οι καιροί είναι ανεξέλεγκτοι.
Θα σκεφτόσασταν ποτέ να αφήσετε το θέατρο; Ναι, αν πεθάνω. Αλλιώς δεν πρόκειται. Θα τρελαινόμουν αν το άφηνα. Η μόνη μου σανίδα σωτηρίας είναι το θέατρο. Νομίζω ότι μόνο μέσα από αυτό προσφέρω πραγματικά. Μακάρι να τα καταφέρνω.
Μέσα από την τηλεόραση θα μπορούσατε να προσφέρετε; Βέβαια… Η τηλεόραση είναι πολύ δυνατό μέσον, αλλά πρέπει να έχεις τα κατάλληλα προσόντα γιʼ αυτό. Να φοράς δηλαδή κοστούμι και να βγαίνει ταγιέρ! Εγώ δεν έχω αυτές τις ικανότητες.
Συχνά σας ακούμε να πολιτικολογείτε. Πώς σχολιάζετε αυτές τις πολυσυζητημένες εκατό μέρες διακυβέρνησης; Έχω μια απάντηση για την κυβέρνηση: “Εκατό να είναι οι μέρες σας”! Θεωρώ ότι και η μητέρα του και πολλοί άλλοι προσπάθησαν να κάνουν τον Γιώργο Παπανδρέου πρωθυπουργό, αλλά ένας το κατάφερε πραγματικά, ο Κώστας Καραμανλής. Ξέρω ότι πολλοί είναι αυτοί που σήμερα βρίζουν τον Καραμανλή γιʼ αυτό. Δεν είναι όμως εκεί το θέμα. Πρέπει να εντοπίζεις τις ευθύνες. Και αυτές ανήκουν τώρα πια στα συμφέροντα.
