Το διήμερο «ματς» στη Βουλή και το στοίχημα της φετινής ΔΕΘ. Γράφει ο Μποξέρ*

Είχε το ενδιαφέρον του το διήμερο «ματς» που έγινε στη Βουλή. Κυρίως σε επίπεδο στρατηγικής και όχι τόσο σε επίπεδο εντυπώσεων, μια και όλα αυτά που διαδραματίζονται σε τέτοιες στιγμές εντός του Κοινοβουλίου μπορεί να δημιουργούν ένα πολιτικό «κους κους» (που δε διαρκεί παραπάνω από μερικές ώρες), αλλά τελικά δεν επηρεάζουν τους πολίτες που έχουν γυρίσει την πλάτη τους σε τέτοιου είδους συζητήσεις.

Το ενδιαφέρον έχει να κάνει με τα δίπολα που προκύπτουν από τέτοιες συζητήσεις. Και ένα από τα πιο βασικά που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο διάστημα είναι αυτό μεταξύ του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του προέδρου του
ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη, όπου η αντιπαλότητα είναι πλέον συχνή και έντονη. Είναι ίσως και ένα πλάνο από την προεκλογική ταινία που θα δούμε στις οθόνες μας τα επόμενα δύο χρόνια, καθώς ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στη μέση της κυβερνητικής θητείας και ότι από δω και πέρα όλα τα κόμματα λίγο έως πολύ θα βλέπουν στο βάθος των σχεδιασμών τους τη μάχη των προσεχών εθνικών εκλογών.

Στη Βουλή είχαμε και ένα παλιό πλέον δίπολο. Αυτό μεταξύ του Γιώργου Φλωρίδη και της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Που θα κόψει σίγουρα πολλά εισιτήρια μέχρι τις εκλογές. Κι αν κάτι χαροποιεί τους ανθρώπους στη ΝΔ είναι ότι στο πρόσωπο του υπουργού Δικαιοσύνης βρήκαν τον πολιτικό εκείνο, ο οποίος αντέχει το διάλογο με την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας και ο οποίος δεν… κωλώνει να αντιπαρατίθεται μαζί της και κάνει
μερικές φορές και τη βρώμικη δουλειά.

 Ας μην ξεχνάμε ότι οι Νεοδημοκράτες προτιμούν τις πιο
πολλές φορές το «σαβουάρ βιβρ» που λέει και ο Χρήστος Ζαμπούνης. Από την άλλη ο Φλωρίδης τα λέει όλα αυτά, γιατί ως εξωκοινοβουλευτικός δεν φοβάται καθόλου το πολιτικό κόστος.

Πάντως αν συνεχίσει αυτές τις κοινοβουλευτικές παρουσίες,
είναι σίγουρο ότι θα βγει πρώτος βουλευτής της ΝΔ σε οποιαδήποτε εκλογική περιφέρεια και αν κατέβει.

Τώρα πάμε στα σοβαρά. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ θα  συνεχίσει με κάποιον τρόπο να απασχολεί την πολιτική επικαιρότητα, όμως το βαρύ χαρτί από δω και πέρα θα είναι οι ανακοινώσεις και οι παρουσίες
των κομμάτων στη ΔΕΘ του Σεπτεμβρίου.

Στην κυβέρνηση μελετούν προσεκτικά το πακέτο των μέτρων που θα ανακοινώσει ο πρωθυπουργός το πρώτο Σαββατοκύριακο της Έκθεσης, ένα πακέτο μέτρων που όπως όλα δείχνουν θα πλησιάζει τα 2 δις και θα στοχεύει στην ενίσχυση της μεσαίας 
τάξης.

Αυτό μπορεί να είναι λίγο γενικό, αλλά σημασία θα έχουν σίγουρα και οι εκπλήξεις που πάντα μάς επιφυλάσσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα τη ΔΕΘ. Κάποιο μέτρο, δηλαδή που δεν έχει γνωστοποιηθεί και το οποίο θα το ακούσουμε το Σάββατο το βράδυ στις 6 Σεπτεμβρίου στο Συνεδριακό Κέντρο Ιωάννης Βελλίδης.

Σίγουρα το έργο για την κυβέρνηση τα επόμενα δύο χρόνια θα είναι δύσκολο. Θα έχει απέναντί της το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης και αυτή η συνεχής πίεση και η πολιτική αντιπαράθεση δεν είναι σίγουρο ότι θα τίς κάνουν καλό.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ένα όπλο και αυτό είναι η αξιοπιστία που έχει επιδείξει τα έξι χρόνια που κυβερνά. Το θέμα είναι αν θα τα καταφέρει να εμπνεύσει και πάλι, πείθοντας τους πολίτες για την ανάγκη του εγχειρήματος μιας τρίτης τετραετίας
και αν δε θα ξαναμπλέξει με δύσκολα θέματα, όπως ήταν τα Τέμπη και το πάρτι με τις ευρωπαϊκές αγροτικές επιδοτήσεις.

Για τον Νίκο Ανδρουλάκη το στοίχημα της ΔΕΘ είναι σίγουρα η σοβαρότητα και το κυβερνητικό πρόγραμμα που θα παρουσιάσει, ενώ -καλώς ή κακώς- ρόλο θα παίξει και η στάση που θα τηρήσει
απέναντι στα κρίσιμα κοινωνικά στρώματα του λεγόμενου μεσαίου χώρου και αν θα καταφέρει να τα κερδίσει. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με αξιόπιστες προτάσεις είτε με σοβαρό προφίλ είτε 
επιδεικνύοντας συναίνεση που είναι αλήθεια ότι δεν μας έχει δείξει ποτέ ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Αυτά ως προς τα γενικά. Για τα ειδικότερα, δηλαδή τα δικά μας, η φετινή Έκθεση θα περιλαμβάνει σίγουρα δύο νέα στοιχεία. Το ένα θα είναι το τελικό σχέδιο της κυβέρνησης για την ανάπλαση
της ΔΕΘ, που - όπως όλα δείχνουν - θα περιλαμβάνει μια πιο πράσινη πρόταση για τη ΔΕΘ και με λιγότερο εκθεσιακό κέντρο και εμπορικές χρήσεις από ό,τι περιείχε το αρχικό σχέδιο. Σκέψεις
για μεταφορά κάποιων κλαδικών εκθέσεων σε άλλα σημεία της πόλης μπορεί να υπάρχουν και να ρίχνονται και στο τραπέζι (εξάλλου δεν κοστίζουν και τίποτα), αλλά είναι δύσκολο να υλοποιηθούν.

Από κει και πέρα όλο και κάποια καινούργια έκπληξη θα ακούσουμε και για τη Θεσσαλονίκη από το στόμα του πρωθυπουργού.

Την ίδια στιγμή οι απαιτήσεις τόσο του ιδίου όσο και των πολιτών της πόλης από την πολυμελή πια παρουσία της Θεσσαλονίκης στην κυβέρνηση θα αυξάνονται συνεχώς. Με τους 7 συνολικά Θεσσαλονικιούς υφυπουργούς να καλούνται πλέον
να παρουσιάσουν έργα. Και κυρίως απολογισμούς.

*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη