ΒΟΡΕΙΑ ΚΟΡΕΑ Το Μουντιάλ απειλεί τη διεθνή απομόνωση

- Newsroom

Βόρεια Κορέα: το πλέον απομονωμένο κράτος του σύγχρονου κόσμου. Μια χώρα όπου ακόμη ο κόσμος κινδυνεύει με φυλάκιση αν δεν… χαιρετίσει με περίσσιο πάθος το άγαλμα του άλλοτε ηγέτη, Κιμ Ιλ Σουνγκ, όπου η επαφή με τη δυτική κουλτούρα -ακόμη και η ανάγνωση εφημερίδων- είναι κολάσιμη, όπου απαγορεύεται στους πολίτες να ταξιδέψουν στο εξωτερικό.

Του Δημήτρη Μπουμπουγιατζή
boubougiatzis@makthes.gr

Έμελλε, ωστόσο, ο αθλητισμός και συγκεκριμένα το ποδόσφαιρο να δώσει την αφορμή στη “Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας”, όπως είναι η επίσημη ονομασία του κράτους, να βγει για λίγο από τη διεθνή απομόνωση. Την τέλεια ευκαιρία έδωσε η πρόκριση της εθνικής ομάδας στα τελικά του Μουντιάλ 2010.
Με την ισοπαλία (0-0) που απέσπασαν στη Σαουδική Αραβία, οι Βορειοκορεάτες εξασφάλισαν τη συμμετοχή τους στα τελικά για δεύτερη φορά στην ιστορία τους. Η πρώτη ήταν το 1966, στα γήπεδα της Αγγλίας. Τότε η Βόρεια Κορέα κάθε άλλο παρά πέρασε απαρατήρητη, πετυχαίνοντας μια μυθική, ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα, νίκη επί της Ιταλίας (1-0).
Στο στάδιο “Βασιλιάς Φαχντ” του Ριάντ, στο άντρο της αραβικής χώρας που συνδέεται όσο καμία άλλη με τις... μισητές ΗΠΑ, η Βόρεια Κορέα απέσπασε “λευκή” ισοπαλία από τη Σαουδική Αραβία του Ζοζέ Πεσέιρο και “κλείδωσε” την πρόκριση. Ήταν η ανταμοιβή για τη θεαματική πρόοδο που έχουν να επιδείξουν οι Βορειοκορεάτες στο ποδόσφαιρο, ίσως γιατί ζήλεψαν τα κατορθώματα των νότιών τους (η τρίτη στο Μουντιάλ 2002 Νότια Κορέα εξασφάλισε προ ημερών την έβδομη συνεχόμενη παρουσία της σε τελικά). Ήταν και η δικαίωση του προπονητή Κιμ Γιονγκ Χουν, ο οποίος δημιούργησε ένα συμπαγές σύνολο, που δέχτηκε μόνο 5 γκολ σε 8 αγώνες.
Για τα ακραία δεδομένα της χώρας, άλλωστε (κάθε πρωί οι κάτοικοι ξυπνούν με μία σειρήνα…), έχουν γίνει άλματα προόδου και η εθνική της Βόρειας Κορέας έφτασε να έχει ακόμη και “λεγεωνάριους”. Στη Νότια Κορέα κάνει καριέρα ο Αν Γιουνγκ Χακ (Σάμσουνγκ Σουβόν), στην Ιαπωνία οι Γιονγκκ Τάε Σε (Καβασάκι) και Γιονγκ Γι Ριάνγκ (Σεντάι), στην Ελβετία οι Κιμ Γιν Κουκ και Πακ Τσολ Ριόνγκ (Κονκόρντια), ενώ στη Ρωσία έφτασε η χάρη των Χονγκ Γιονγκ Γιο (Ροστόφ), Τσόε Μιονγκ Χο (Κρίλια).
Ο αθλητισμός, σημειωτέον, έδωσε και τη μοναδική αφορμή προσέγγισης ανάμεσα στη Βόρεια και τη Νότια Κορέα τα τελευταία χρόνια. Διχοτομημένες από τα 1948, όταν βρέθηκαν στη δίνη της αντιπαράθεσης Σοβιετικών και Αμερικανών, οι άλλοτε συμπατριώτες βρήκαν κοινή γλώσσα συνεννόησης μόνο με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου (2008), όταν και τέθηκε ζήτημα δημιουργίας κοινής ολυμπιακής ομάδας, που θα έκανε παρέλαση υπό κοινή σημαία. Η ιδέα εγκαταλείφθηκε, ωστόσο αυτή τη φορά έρχεται το ποδόσφαιρο να βγάλει τη χώρα από την απομόνωση.

• Σαράντα τέσσερα χρόνια μετά τη μοναδική της συμμετοχή σε τελικά Μουντιάλ, η Βόρεια Κορέα επιστρέφει με ένα ρεκόρ: εξασφάλισε την πρόκριση ερχόμενη από την 106η θέση στην επίσημη αξιολόγηση της ΦΙΦΑ, τη χαμηλότερη που καταγράφηκε ποτέ για μία φιναλίστ.

ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1966
Το 1966, στο Μουντιάλ της Αγγλίας, η Ιταλία διέθετε αστέρια της λάμψης των Ματσόλα, Ριβέρα, Φακέτι, Γκουαρνέρι, Αλμπερτόζι, σχεδόν τους ίδιους δηλαδή που δύο χρόνια μετά κατέκτησαν το EURO. Κι όμως, στις 19 Ιουλίου, στο “Έιρσομ Παρκ” του Μίντλεσμπρο, η ιστορία έγραψε πως η Βόρεια Κορέα ταπείνωσε τους “ατζούρι”. Το γκολ του Πακ Ντου Ικ διαμόρφωσε το τελικό 1-0, που σήμανε τον αποκλεισμό της Ιταλίας και έστειλε τους Βορειοκορεάτες στα προημιτελικά.
Ο αστικός μύθος, σύμφωνα με τους ταπεινωμένους Ιταλούς, θέλει την Κορέα να είχε αλλάξει όλη την ενδεκάδα στο ημίχρονο, γεγονός ωστόσο που ο Γάλλος διαιτητής Σβεντ αδυνατούσε να διαπιστώσει, λόγω της ομοιότητας των Κορεατών.
Για την ιστορία, στα προημιτελικά η Πορτογαλία κόντεψε να την “πατήσει” όπως η Ιταλία, αφού βρέθηκε να χάνει 0-3 στο 25ʼ! Με αντεπίθεση διαρκείας και τέσσερα γκολ του Εουσέμπιο, ωστόσο, επικράτησε με 5-3.
Εκείνη η Βόρεια Κορέα, πάντως, ήταν η πρώτη ασιατική ομάδα που προκρίθηκε ποτέ από τη φάση ομίλων ενός Μουντιάλ. Με αφορμή, μάλιστα, τα επτά εν ζωή μέλη της, ο Βρετανός σκηνοθέτης Ντάνιελ Γκόρντον γύρισε το 2002, επʼ ευκαιρία του Μουντιάλ σε Ιαπωνία και Νότια Κορέα τότε, ντοκιμαντέρ με τίτλο “The game of their lives”, δηλαδή “Το παιχνίδι της ζωής τους”.

ΚΟΡΕΑ Vs ΚΟΡΕΑ
Μισό αιώνα και πλέον μετά το τέλος του κορεατικού πολέμου, που στοίχισε τη ζωή σε 2 εκατομμύρια ανθρώπους, τα σύνορα της Βόρειας και της Νότιας Κορέας παραμένουν σε κατάσταση μάχης. Παραδόξως, όμως, σπάνια το πρόβλημα μεταφέρεται στο γήπεδο.
Οι ποδοσφαιρικές εθνικές της Βόρειας και της Νότιας Κορέας τέθηκαν για πρώτη φορά αντιμέτωπες στα 1980 (η Νότια Κορέα επικράτησε 2-1 για το Κύπελλο Εθνών της Ασίας στο Κουβέιτ), αλλά έκτοτε έχουν δώσει 13 ματς μεταξύ τους, μετείχαν μάλιστα στον ίδιο προκριματικό όμιλο του Μουντιάλ 2010.
Τα προβλήματα δεν λείπουν, αλλά αντιμετωπίζονται. Πέρσι στην Πιονγκγιάνγκ, η κυβέρνηση των Βορείων αρνήθηκε την ανάκρουση του εθνικού ύμνου των Νοτίων. Το ματς αναβλήθηκε και τη λύση έδωσε τελικά η ΦΙΦΑ, ορίζοντας να γίνει στην ουδέτερη Σαγκάη.
Αν, πάντως, οι δυο... Κορέες αναμετρηθούν στα τελικά της Νότιας Αφρικής, στην κερκίδα θα βρεθούν μόνο Νότιοι. Δεδομένου ότι δεν επιτρέπεται σε Βορειοκορεάτες να ταξιδεύουν στο εξωτερικό, τα παιχνίδια της εθνικής τους παρακολουθούν μόνο οι μετανάστες Ζαϊνίτσι, που γεννήθηκαν στην Ιαπωνία.

ΚΛΗΡΩΣΗ: ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ...
Η Βόρεια Κορέα έγινε και μαθηματικά η τέταρτη ομάδα της ασιατικής ζώνης -μετά τις Νότια Κορέα, Ιαπωνία, Αυστραλία- που προκρίνεται στα τελικά της Νότιας Αφρικής. Δεδομένου, λοιπόν, ότι η εθνική ομάδα των ΗΠΑ (2η στα προκριματικά της ζώνης CONCACAF) είναι σχεδόν αδύνατο να χάσει την πρόκριση για τα τελικά, καλό θα ήταν η ΦΙΦΑ να μεριμνήσει (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό…), ώστε στις 4 Δεκεμβρίου, στην κλήρωση των ομίλων της τελικής φάσης, στο Κέιπ Τάουν, να μην προκύψουν… περιπέτειες, με Αμερικανούς και Κορεάτες στο ίδιο γκρουπ.
Οι δυο χώρες, ως γνωστό, δεν έχουν διπλωματικές σχέσεις, μάλιστα συχνά - πυκνά, ειδικά στις μέρες του Τζορτζ Μπους τζούνιορ, η Βόρεια Κορέα εντοπιζόταν ως ο “μεγαλύτερος κίνδυνος” του πλανήτη. Οι πρόσφατες υπόγειες πυρηνικές δοκιμές, μάλιστα, του καθεστώτος της Πιονγκγιάνγκ ενίσχυσαν τα αμερικανικά επιχειρήματα. Ο τωρινός ηγέτης της Βόρειας Κορέας, Κιμ Ιλ Γιονγκ (παρέλαβε κληρονομικά το ανώτατο αξίωμα από τον πατέρα του στα 1994), μπορεί να έχει στη διάθεσή του συλλογή από χιλιάδες ταινίες του Χόλιγουντ, ωστόσο επίσημα δηλώνει "αντιαμερικανός" και σε ενδεχόμενη κλήρωση με τις ΗΠΑ δεν θα το έχει σε τίποτε να διατάξει την πρώτη αποχώρηση εθνικής ομάδας από τελική φάση Μουντιάλ. Ο πατέρας και προκάτοχός του, άλλωστε, το έπραξε πέντε φορές στο παρελθόν, σε μικρότερης εμβέλειας διοργανώσεις όμως.
Σε ανάλογη θέση, πάντως, η διεθνής ποδοσφαιρική ομοσπονδία βρέθηκε και το 1998. Τότε στο Μουντιάλ της Γαλλίας είχαν προκύψει αντίπαλοι στον όμιλο οι ΗΠΑ με το Ιράν, ωστόσο οι δυο χώρες, που επίσης δεν είχαν διπλωματικές σχέσεις, αγωνίστηκαν κανονικά στο “Ζερλάν” της Λιόν και παρά τον φόβο για τρομοκρατικές επιθέσεις, όλα κύλησαν ομαλά. Στο γήπεδο, οι Ιρανοί επικράτησαν με 2-1...