Θεσσαλονίκη: Σε ρυθμούς Thessaloniki Pride με χρώματα του ουράνιου τόξου και μηνύματα ισότητας
Όλα έτοιμα για την παρέλαση υπερηφάνειας που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 21 Ιουνίου
- Newsroom
«Δυστυχώς, η πατρίδα μας δεν μας δίνει πλέον κίνητρα για να μείνουμε εδώ. Παρά τις σπουδές μας και τις προσπάθειές μας, δεν υπάρχει προοπτική. Πιστεύω, ότι υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, ο κόπος μου δεν θα ανταμειφθεί ούτε οικονομικά, ούτε ποιοτικά. Γι’ αυτό, είμαι αποφασισμένη να φύγω στο εξωτερικό, ώστε να μπορέσω να έχω μια ευκαιρία στη ζωή μου και να φτιάξω το μέλλον που ονειρεύομαι».
Της Νικολέττας Μπούκα
nikolettabouka@yahoo.gr
nikolettabouka@yahoo.gr
Με τα λόγια αυτά, η Φαίη Θεοδωρούλα, φοιτήτρια στο 6ο έτος της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, εξηγεί στη «ΜτΚ» τους λόγους που την οδήγησαν στο να θέλει να φύγει από την Ελλάδα και να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό. Όπως λεει, η ειδικότητα που την ενδιαφέρει είναι νευρολογία-ενδοκρινολογία, αλλά θα χρειαστεί να περιμένει τουλάχιστον 3-4 χρόνια, για να «ανοίξει» κάποια θέση. Επιπλέον, ονειρεύεται να εργαστεί σε δημόσιο νοσοκομείο και η εικόνα που παρουσιάζουν σήμερα τα νοσηλευτικά ιδρύματα στη χώρα μας είναι απογοητευτική, εξαιτίας των σοβαρών ελλείψεων σε υλικά, υποδομές και προσωπικό.
«Σκέφτομαι να επιλέξω τη Γερμανία ή την Ελβετία. Δεν υπάρχει κάτι που να με προβληματίζει στην απόφασή μου αυτή. Άλλωστε, ακόμη και η οικογένειά μου με παροτρύνει να κάνω το βήμα, προκειμένου να έχω μια καλύτερη τύχη. Στις χώρες αυτές, δεν υπάρχει αναμονή για ειδικότητα, ενώ και οι αμοιβές είναι πολύ πιο υψηλές απ’ ό,τι στην Ελλάδα, όπου φτάσαμε στο σημείο οι γιατροί να δουλεύουν απλήρωτοι», τονίζει η Φαίη.
Δίπλα της είναι ο συμφοιτητής της, Κωνσταντίνος Ιμπριάλος, ο οποίος ονειρεύεται να φύγει στην Αγγλία, προκειμένου να κάνει εκεί την ειδικότητά του στην παθολογία.
«Αν μείνω εδώ, θα χρειαστεί να περιμένω σχεδόν τρία χρόνια για να αρχίσω να κάνω την ειδικότητά μου. Επίσης, η κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά νοσοκομεία είναι τραγική, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για να λειτουργήσουμε όπως θέλουμε. Λείπουν αντιδραστήρια, χαλάνε τα ακτινολογικά μηχανήματα κι εμείς δεν είμαστε σε θέση να προσφέρουμε στους ασθενείς αυτό που θα επιθυμούσαμε. Μπορεί η μόρφωση και η εκπαίδευσή μας να είναι υψηλού επιπέδου, αλλά δεν μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε», εξηγεί στη «ΜτΚ» ο Κωνσταντίνος.
Παράλληλα, αναφέρει, ότι ακόμη και οι μισθοί των ειδικευόμενων είναι πολύ χαμηλοί, κάτω από χίλια ευρώ, ενώ παλαιότερα οι εφημερίες τους δεν πληρώνονταν, ενώ τώρα που πληρώνονται, όταν πληρώνονται, είναι μειωμένες κατά 40%. Την ίδια στιγμή, στη Γερμανία, ο πρώτος μισθός ενός ειδικευόμενου είναι 2.500 ευρώ.
Σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Ιμπριάλο, ο οποίος είναι αντιπρόεδρος του πανελλήνιου δ.σ. της Επιστημονικής Εταιρείας Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδος(ΕΕΦΙΕ) και πρόεδρος του παραρτήματος Θεσσαλονίκης ΕΕΦΙΕ, τα τελευταία τέσσερα χρόνια παρατηρείται ένα έντονο κύμα φυγής των νέων γιατρών στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, το 40% των φοιτητών ιατρικής φεύγουν στο εξωτερικό για ειδικότητα, ενώ το 60% επιθυμεί να φύγει. Οι χώρες προτίμησης είναι η Αγγλία και η Σουηδία, ενώ πλέον την πρωτιά έχει η Γερμανία, με αποτέλεσμα τα φροντιστήρια γερμανικών της Θεσσαλονίκης να έχουν γεμίσει από φοιτητές ιατρικής, που θέλουν να μάθουν τη γλώσσα.
Επίσης, αναφέρει, ότι κλινικές της Γερμανίας πληρώνουν ιδιωτικές εταιρείες προκειμένου αυτές να μάθουν τη γλώσσα σε νέους Έλληνες γιατρούς και να τους φέρουν για δουλειά στη Γερμανία. Την ίδια στιγμή, το παράρτημα Θεσσαλονίκης της Επιστημονικής Εταιρείας Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδος διοργανώνει ενημερωτικά σεμινάρια, στη διάρκεια των οποίων οι φοιτητές ιατρικής ενημερώνονται για τις προοπτικές και τις δυνατότητες εργασίας τους στο εξωτερικό.
Η κρίση τούς διώχνει από τη χώρα
Για μεγάλο ρεύμα μετακίνησης γιατρών από την Ελλάδα στο εξωτερικό, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και των τραγικών συνθηκών εργασίας στην πατρίδα μας, κάνει λόγο στη «ΜτΚ» ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, Αθανάσιος Εξαδάκτυλος και προσθέτει, ότι το 10% των γιατρών του Συλλόγου, ο οποίος αριθμεί 9.000 μέλη, είναι εγγεγραμμένο στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ.
Μάλιστα, όπως εξηγεί, υπάρχει μεγάλο ρεύμα μετακίνησης προς την Αγγλία, κάτι που υπήρχε και παλιότερα, ενώ αυξανόμενο είναι το ρεύμα μετακίνησης προς Σουηδία και Γερμανία. Ειδικά, η Γερμανία έχει κάνει και σχετική ενημερωτική εκστρατεία, ενώ στο τέλος Οκτωβρίου θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη η υπουργός Υγείας του κρατιδίου Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, καλεσμένη του ΙΣΘ.
«Υπολογίζουμε, ότι 20 γιατροί φεύγουν κάθε μήνα από τη Θεσσαλονίκη στο εξωτερικό αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Η ροή είναι αυξανόμενη για όλες τις ηλικίες, που σημαίνει ότι δεν φεύγουν μόνο γιατροί που ψάχνουν να εκπαιδευτούν και να κάνουν ειδικότητα, αλλά και μεγαλύτεροι που έχουν πολλά χρόνια εργασίας στην πλάτη τους και φεύγουν για βιοποριστικούς λόγους. Επίσης, είναι γιατροί απ’ όλους τους κλάδους. Αυτό που πρέπει να καταλάβουν όλοι είναι, ότι ο γιατρός θέλει να δουλέψει κι όχι να κάνει απεργίες, αλλά το σύστημα στην Ελλάδα δεν του το επιτρέπει», εξηγεί ο κ. Εξαδάκτυλος.
Παράλληλα, αναφέρει ότι επιλέγουν χώρες της ΕΕ, διότι εκεί είναι αναγνωρισμένα τα πτυχία και οι ειδικότητές τους, σε αντίθεση με χώρες εκτός ΕΕ όπου πρέπει να δώσουν τοπικές εξετάσεις. Στην Αγγλία η επιλογή γίνεται λόγω κι ευκολίας της γλώσσας, ενώ στη Γερμανία υπάρχει μεγάλη ζήτηση για γιατρούς, παρά τη δυσκολία της γλώσσας. Έδαφος κερδίζει και η Σουηδία, διότι έχει ένα πολύ καλό σύστημα υγείας κι αρκετές διαθέσιμες θέσεις.
«Στην Αγγλία η καθημερινή γραφειοκρατία είναι μηδενική και η δουλειά πιο ομαλή και συνεχής. Τα τελευταία δέκα χρόνια έγιναν μόλις δύο απεργίες. Υπάρχει προοπτική εξέλιξης. Στη Γερμανία, πάλι, η δουλειά είναι σκληρή, εξοντωτική. Ωστόσο, η αμοιβή είναι πολύ καλή. Ο επιμελητής παίρνει 8.000 ευρώ το μήνα, όταν στην Ελλάδα παίρνει 1.600 ευρώ. Επίσης, υπάρχει δυνατότητα άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος κι εκτός νοσοκομείου. Βασικό πλεονέκτημα είναι και το ότι οι όποιες αλλαγές γίνονται σε απόλυτη συνεργασία με τους γιατρούς», εξηγεί ο κ. Εξαδάκτυλος κι επισημαίνει ότι «δυστυχώς, όλοι οι Έλληνες γιατροί φεύγουν έξω. Αδειάζει η χώρα από επιστήμονες και καλά μυαλά. Όμως, σε μία τέτοια χώρα, με τα φαινόμενα που επικρατούν, πόσοι θα καθίσουν και θα έχουν το ρομαντισμό να αλλάξουν το σύστημα;».
Πλαστικός χειρουργός στη Γερμανία
Σχεδόν επτά χρόνια ζει κι εργάζεται στη Γερμανία ο 35χρονος Κωνσταντίνος Καλούσης από την Έδεσσα, ο οποίος σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ. Μιλώντας στη «ΜτΚ», εξηγεί ότι ο μόνος τρόπος για να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του ήταν να φύγει στο εξωτερικό, αφού η ειδικότητα που ήθελε να πάρει ήταν η πλαστική χειρουργική κι από το 2005, οπότε έφυγε, μέχρι σήμερα, ακόμη δεν έχει ανοίξει θέση γι’ αυτόν στην Ελλάδα.
«Έφυγα τον Ιούλιο του 2005. Ήταν πιο εύκολο για μένα να πάω στο εξωτερικό, παρά να μείνω στην Ελλάδα και να περιμένω πότε θα ανοίξει θέση για την ειδικότητα που με ενδιέφερε. Άλλωστε, ζητούσαν γιατρούς και γνώριζα και καλά γερμανικά. Πιστεύω, ότι το αν θα φύγεις από την πατρίδα σου ή όχι είναι θέμα προτεραιοτήτων. Σίγουρα, πρέπει να αρνηθείς κάποια πράγματα, όπως την οικογένειά σου, τους φίλους σου και τον ήλιο, αλλά από την άλλη, ξέρεις ότι η οργάνωση του συστήματος και οι αμοιβές σε μια χώρα, όπως η Γερμανία, είναι σαφώς καλύτερες από την Ελλάδα», τονίζει ο Κωνσταντίνος.
Ο ίδιος εργάζεται σε πανεπιστημιακή κλινική πλαστικής χειρουργικής στην περιοχή Λούνβικ, που βρίσκεται πάνω από το Αμβούργο, ενώ μαζί του εργάζονται άλλοι δύο Έλληνες γιατροί. Μάλιστα, όπως λεει, η Γερμανοί είναι πολύ ευχαριστημένοι από τις γνώσεις και τη δουλειά του, χωρίς ωστόσο να λείπουν και κάποια πειράγματα για την οικονομική κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα.
«Ευτυχώς, ο μισθός μου είναι ικανοποιητικός και μου επιτρέπει να ταξιδεύω 3-4 φορές το χρόνο στην Ελλάδα για να βλέπω την οικογένεια και τους φίλους μου. Πάντως, τα επόμενα έξι χρόνια σίγουρα θα συνεχίσω να εργάζομαι στη Γερμανία», λεει ο Κωνσταντίνος.
Σχεδόν επτά χρόνια ζει κι εργάζεται στη Γερμανία ο 35χρονος Κωνσταντίνος Καλούσης από την Έδεσσα, ο οποίος σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ. Μιλώντας στη «ΜτΚ», εξηγεί ότι ο μόνος τρόπος για να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του ήταν να φύγει στο εξωτερικό, αφού η ειδικότητα που ήθελε να πάρει ήταν η πλαστική χειρουργική κι από το 2005, οπότε έφυγε, μέχρι σήμερα, ακόμη δεν έχει ανοίξει θέση γι’ αυτόν στην Ελλάδα.
«Έφυγα τον Ιούλιο του 2005. Ήταν πιο εύκολο για μένα να πάω στο εξωτερικό, παρά να μείνω στην Ελλάδα και να περιμένω πότε θα ανοίξει θέση για την ειδικότητα που με ενδιέφερε. Άλλωστε, ζητούσαν γιατρούς και γνώριζα και καλά γερμανικά. Πιστεύω, ότι το αν θα φύγεις από την πατρίδα σου ή όχι είναι θέμα προτεραιοτήτων. Σίγουρα, πρέπει να αρνηθείς κάποια πράγματα, όπως την οικογένειά σου, τους φίλους σου και τον ήλιο, αλλά από την άλλη, ξέρεις ότι η οργάνωση του συστήματος και οι αμοιβές σε μια χώρα, όπως η Γερμανία, είναι σαφώς καλύτερες από την Ελλάδα», τονίζει ο Κωνσταντίνος.
Ο ίδιος εργάζεται σε πανεπιστημιακή κλινική πλαστικής χειρουργικής στην περιοχή Λούνβικ, που βρίσκεται πάνω από το Αμβούργο, ενώ μαζί του εργάζονται άλλοι δύο Έλληνες γιατροί. Μάλιστα, όπως λεει, η Γερμανοί είναι πολύ ευχαριστημένοι από τις γνώσεις και τη δουλειά του, χωρίς ωστόσο να λείπουν και κάποια πειράγματα για την οικονομική κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα.
«Ευτυχώς, ο μισθός μου είναι ικανοποιητικός και μου επιτρέπει να ταξιδεύω 3-4 φορές το χρόνο στην Ελλάδα για να βλέπω την οικογένεια και τους φίλους μου. Πάντως, τα επόμενα έξι χρόνια σίγουρα θα συνεχίσω να εργάζομαι στη Γερμανία», λεει ο Κωνσταντίνος.
Φεύγουν οι οδοντίατροι
Το δρόμο της ξενιτιάς παίρνουν και οι οδοντίατροι της πόλης μας. Όπως αναφέρει στη «ΜτΚ» ο πρόεδρος του Οδοντιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, Αθανάσιος Δεβλιώτης, 67 οδοντίατροι μετακόμισαν σε χώρες της Ε.Ε. το 2010 (κυρίως Αγγλία και Γερμανία) και πέντε σε χώρες εκτός Ε.Ε., το 2011 84 οδοντίατροι επέλεξαν χώρες της Ε.Ε. κι ένας χώρα εκτός Ε.Ε κι από τις αρχές του 2012 μέχρι σήμερα έχουν φύγει συνολικά 84 οδοντίατροι, εκ των οποίων 75 σε χώρες της Ε.Ε. και 9 σε χώρες εκτός Ε.Ε.(όπως Ελβετία, Ντουμπάι κι Αυστραλία).
«Αυτοί που επιλέγουν να φύγουν στο εξωτερικό είναι κυρίως νεότεροι σε ηλικία, έως 45 ετών. Οι μεγαλύτεροι μένουν στην Ελλάδα, κυρίως γιατί έχουν αποκτήσει όνομα κι έχουν καταξιωθεί επαγγελματικά. Πάντως, υπάρχουν και οδοντίατροι που φεύγοντας παίρνουν μαζί τους και την οικογένειά τους», εξηγεί ο κ. Δεβλιώτης.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του 33χρονου οδοντιάτρου, Μπάμπη Παντελίδη, ο οποίος από τον Αύγουστο του 2008 ζει κι εργάζεται στο Μάντσεστερ της Αγγλίας.
«Οι λόγοι που έφυγα από την Ελλάδα ήταν οικονομικοί. Όταν τελείωσα την Οδοντιατρική Σχολή του ΑΠΘ, εργαζόμουν με 150 ευρώ την εβδομάδα. Είχα όνειρα, όμως. Ήθελα κάποια στιγμή να ανοίξω ιδιωτικό ιατρείο και τα χρήματα που απαιτούνταν ήταν πολλά και δύσκολα θα τα μάζευα. Έτσι, αποφάσισα να φύγω στην Αγγλία», εξηγεί στη «ΜτΚ» ο κ. Παντελίδης.
Παράλληλα, αναφέρει ότι οι μισθοί είναι σαφώς καλύτεροι απ’ ό,τι στην Ελλάδα, που σημαίνει ότι ένας νέος οδοντίατρος με 2-3 χρόνια προϋπηρεσία παίρνει καθαρές αποδοχές 6.800 ευρώ, καταβάλλοντας βεβαίως υψηλό ποσό στην εφορία. Επιπλέον, η ζωή δεν είναι το ίδιο ακριβή ή ελάχιστα περισσότερο ακριβή σε σχέση με την Ελλάδα, με εξαίρεση τη νότια Αγγλία και το Λονδίνο. Για παράδειγμα, το ενοίκιο για ένα δυάρι σπίτι στο Λονδίνο είναι 1.700 ευρώ το μήνα, ενώ στο Μάντσεστερ 807 ευρώ.
«Υπάρχει μεγάλη φυγή Ελλήνων γιατρών στο εξωτερικό, κυρίως προς Αγγλία και Γερμανία. Το 2008 στο Μάντσεστερ ήμασταν 20-22 οδοντίατροι και πλέον είμαστε 160. Ειδικά από τις αρχές του 2012 έρχονται συνέχεια νέα παιδιά. Τέσσερα χρόνια μετά την άφιξή μου στην Αγγλία, είμαι βέβαιος ότι άξιζε τον κόπο», λεει ο κ. Παντελίδης.
