Θεσσαλονίκη: Ένα φεστιβάλ και ένας τοίχος με 115 κούκλες και 9 murals για την κακοποίηση

Το φεστιβάλ Lost Dolls είναι μια δράση της street κοινότητας και στοχεύει στην ευαισθητοποίηση για την κακοποίηση αλλά και την στήριξη των κακοποιημένων ατόμων - Τι λένε οι συντελεστές στο emakedonia.gr

115 κούκλες τοποθετήθηκαν σε κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης, μια κίνηση φόρο τιμής στα θύματα των γυναικοκτονιών στην Ελλάδα την τελευταία πενταετία. Η μόνιμη εγκατάσταση τοποθετήθηκε στον εξωτερικό τοίχο του WE επί της 3ης Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο του φεστιβάλ Lost Dolls που θα πραγματοποιηθεί στον Πολυχώρο στις 23 Μαΐου ενώ στην υπόλοιπη πρόσοψη του κτιρίου δημιουργήθηκαν 9 murals με θέμα την κακοποίηση.

Πρόκειται για μια δράση της street κοινότητας που πραγματοποιείται για πρώτη φορά και στοχεύει στην ευαισθητοποίηση για την κακοποίηση αλλά και την στήριξη των κακοποιημένων ατόμων.

Η Πέννη Πασχαλίδου Καλτάκη, ιθύνων νους του εγχειρήματος και η καλλιτέχνιδα που φιλοτέχνησε την εγκατάσταση με τις κούκλες σημειώνει στο emakedonia.gr, «Εγώ είχα την ιδέα αλλά όλοι μαζί υλοποιούμε τη δράση, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να καταφέρουμε κάτι. Αυτή είναι και η πρωταρχική σκέψη, ότι πολλοί άνθρωποι μαζί μπορούν να καταφέρνουν μεγάλα πράγματα. Αφετέρου ξέρω πως είναι δύσκολο οι άνθρωποι να συνειδητοποιούν ένα τραύμα τους και να φτάνουν στο σημείο να το κάνουν βίωμά τους ώστε αυτό να γίνει κινητήριος δύναμή τους στο μέλλον. Η κατάσταση είναι τραγική. Μέσα στο ίδιο μας το σπίτι πλέον κινδυνεύουμε. Με αυτή τη δράση στοχεύουμε, στην υπενθύμιση και στο ότι δεν θα φτάσουμε πάλι να μετράμε θύματα. Είτε άντρες είτε γυναίκες. Και δεν είναι μόνο η σωματική κακοποίηση. Μπορεί να είναι και ψυχική και λεκτική και αυτές δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Μια μελανιά φεύγει. Λόγια που ειπώθηκαν μαζί με όλα τα υπόλοιπα δεν είναι τόσο εύκολο και ειδικά όταν υπάρχουν και παιδιά. Αυτοί που μένουν πίσω, τι γίνονται; Αυτά και αν έχουν μόνιμα τραύματα και πάρα πολύ βαθιά που δεν φεύγουν ποτέ, ειδικά όταν μιλάς για τους δύο βασικούς παράγοντες της ζωής ενός παιδιού, τους γονείς τους. Όλα αυτά σήμερα ακόμα μένουν μετέωρα. Γιατί δεν είναι το ότι φεύγει απλά ένα άτομο με έναν τόσο τραγικό τρόπο. Είναι και το να μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι που χάσανε τον δικό τους άνθρωπο να βρουν το δίκιο τους».

Οι 115 κούκλες 

Όπως τονίζει, το έργο με τις 115 κούκλες το εμπνεύστηκε από τη μόνιμη εγκατάσταση «Ο τοίχος με τις κουκλες» που βρίσκεται στο Μιλάνο και δημιουργήθηκε το 2014, στα πλαίσια της ανδρικής μόδας από διάφορους καλλιτέχνες ως φόρος τιμής στις γυναίκες που δολοφονήθηκαν ή κακοποιήθηκαν.

Ο αριθμός 115 είναι σχετικός γιατί κάποιες φορές συνυπολογίζονται οι μητέρες ή γιαγιάδες που δολοφονήθηκαν από τα ίδια τους τα παιδιά. «Είναι φρικιαστικές οι υποθέσεις που διαβάσαμε αυτό το διάστημα» λέει χαρακτηριστικά και προσθέτει πως «το έργο είναι υπενθύμιση ότι χάθηκαν 115 άνθρωποι. Άλλο να το βλέπεις σε αριθμό και άλλο είναι να είναι σε εικόνα. Δεύτερον είναι και η αλληλεπίδραση, γιατί δίνουμε ένα βήμα στα άτομα που έχουν δεχτεί κακοποίηση. Τοποθετώντας το δικό τους αντικείμενο δημιουργείται είναι ένα μέρος αποδοχής για όποιον το χρειάζεται» υπογραμμίζει.

1000028040.jpg?v=0

Παράλληλες δράσεις

Το Lost Dolls είναι ένα μονοήμερο φεστιβάλ από καλλιτέχνες της street κουλτούρας. στα πλαίσια του οποίου γίνονται τα μόνιμα έργα. Θα υπάρχει Live Act από καλλιτέχνες της Rap σκηνής, που, σύμφωνα με την κ. Πασχαλίδου «έμπρακτα, μέσα από τους στίχους τους, έχουν αλλάξει λίγο τις νοοτροπίες, βελτιώνουν λίγο τον τρόπο σκέψης». 

Θα υπάρχουν επίσης φορείς που θα ενημερώνουν τον κόσμο για τις δωρεάν παροχές που έχουν όταν ένα άτομο διατρέχει κίνδυνο, χρειάζεται βοήθεια ενώ θα πραγματοποιηθούν και βιωματικά workshops.

Πιο αναλυτικά, τις 25 Μαΐου σε συνεργασία με το tattoo studio "Lazy Bones", στις 25/5 θα πραγματοποιηθεί μια flash day, όπου οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να κάνουν ένα μικρό συμβολικό τατουάζ, στην τιμή τον 30€ , με όλα τα έσοδα να διατίθενται στο Irida Women’s Center.

Μέσα από το εισιτήριο αυτόματα στηρίζεται οικονομικά ο φορέας.

Όλοι συμμετέχουν αφιλοκερδώς από τους καλλιτέχνες μέχρι το WE.

Όπως εξηγεί η κ. Πασχαλίδου: «Υπάρχει πλήρης νομιμότητα και διαφάνεια. Τα είσοδα θα διατεθούν σε γυναίκες για τα παιδιά τους, μια ιατροφαρμακευτική κάλυψη, για νομική κάλυψη αλλά και για στήριξη αναγκών διαμονής».

«Συσπειρωθήκαμε για να ευαισθητοποιήσουμε το κοινωνικό ασυνείδητό» - Τι λένε οι καλλιτέχνες στο emakedonia.gr

«Συσπειρωθήκαμε για να ευαισθητοποιήσουμε επί της ουσίας το κοινωνικό ασυνείδητο και να το κάνουμε συνειδητό, γιατί η έξαρση της βίας μας αφορά όλους» εξηγεί η κ. Πασχαλίδου. «Δεν χρειάζεται να σου χτυπήσει στην πόρτα κάτι. Δεν χρειάζεται να χάσεις το παιδί σου για να σε νοιάξει. Πρέπει να σε νοιάζει. Εύχομαι μετά από αυτό το φεστιβάλ, από αυτή τη μόνιμη υπενθύμιση και την αλληλεπίδραση που μπορεί να υπάρξει, ο κόσμος θα γίνει καλύτερος. Γενικότερα, ο κόσμος πρέπει να καταλάβει πως όταν πολλοί άνθρωποι θέλουν κάτι, δεν γίνεται να μην το γίνει. Να μην αλλάξει έστω κάτι. 

Συνεπώς, το να παραδώσεις μόνιμα έργα για κάτι τόσο μεγάλο την ίδια στιγμή που η έξαρση της βίας έχει φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα είναι πολύ σημαντικό γιατί οι άνθρωποι ξεχνάμε. Οπότε, αποτυπώνοντας κάτι μόνιμα σε εικόνα λειτουργεί σαν υπενθύμιση. Πόσο μάλλον αν αυτό γίνεται στο κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα στον μεγαλύτερο συναυλιακό χώρο της περιοχής» καταλήγει.

Στην δράση συμμετέχουν οι Graffiti artists : Bzks, Evridiki, Noless, Rio, Sandman, Serman και Smaro Saliv οι οποίοι με τα murals τους κοσμούν πλέον την πρόσοψη του WE. 

Και οι επτά μίλησαν στο emakedonia.gr για τα έργα τους αλλά και για την σημασία της πρωτοβουλίας.

O Γιάννης Μπουζούκης, γνωστός και ως BZKS σημειώνει: «Σκοπός μας είναι να ευαισθητοποιηθεί και να προβληματιστεί ο κόσμος αλλά και να στηρίξουμε το φεστιβάλ ώστε η δράση να φέρει ακόμα πιο κοντά τον κόσμο αλλά και να ενισχυθούν οι φορείς. Προσπαθήσαμε να είμαστε όσο κοντά γίνεται στο θέμα της κακοποίησης».

Ο ίδιος συνεισέφερε στη δράση με τρία έργα. Όπως περιέγραψε, το πρώτο έχει ένα μήνυμα που λέει «Αν νομίζεις πως στο σπίτι είναι πιο επικίνδυνα, φώναξέ το, μίλα». Δίπλα απεικονίζει ένα γυναικείο πρόσωπο, θυμωμένο και επιβλητικό, που το εκφωνεί. Το επόμενο έργο απεικονίζει τρία σπασμένα γυναικεία πρόσωπα, τα οποία υποδηλώνουν το σπάσιμο της ψυχικής κατάστασης ενός κακοποιημένου ανθρώπου, παρόλαυτά έχουν χρησιμοποιηθεί χαρούμενα χρώματα που δείχνουν την ελπίδα που προέρχεται από την κοινωνική συνοχή και τις συλλογικές δράσεις. Το τρίτο έργο είναι ένα ρεαλιστικό γυναικείο πρόσωπο, στα μαλλιά του οποίου υπάρχουν σπασμένα πρόσωπα δείχνοντας ότι στο κεφάλι της συγκεκριμένης γυναίκας η κακοποίηση έχει ριζώσει βαθιά αλλά και πάλι τα χαρούμενα χρώματα υποδηλώνουν να δώσουν ελπίδα η οποία είμαστε όλοι εμείς που στηρίζουμε τέτοιες δράσεις και γενικότερα όποιος μπορεί να βοηθήσει στο να μπει ένα τέλος στην κακοποίηση. 

1000028034.jpg?v=0
1000028080.jpg?v=0
1000028051.jpg?v=0
1000028048.jpg?v=0

Ο Νίκος ή Serman, τόνισε πως «μου αρέσει που περνάμε ένα τέτοιο μήνυμα, ειδικά στις εποχές που περνάμε και το θέμα με την κακοποίηση έχει ξεφύγει. Θα ήθελα ο κόσμος να στηρίξει την προσπάθεια γιατί είναι πολύ καλός ο σκοπός». 

Ο ίδιος ήρθε από Λάρισα αποκλειστικά για να κάνει το έργο.

Το έργο του απεικονίζει ένα πρόσωπο. «Με το σχέδιό μου ήθελα να δώσω ζωή στον τοίχο και κάτι πιο χαρούμενο» 

1000028057.jpg?v=0

Η Ευριδίκη λέει πως «είναι τιμή μου που συμμετέχω σε ένα τέτοιο πρότζεκτ για τόσο καλό σκοπό και ανάμεσα σε τόσο σπουδαίους καλλιτέχνες» Η ίδια ζωγράφισε μια μέδουσα, που είναι σύμβολο κατά της κακοποίησης και υπέρ της γυναικείας ενδυνάμωσης γιατί αυτό ήθελα να τονίσω. Τα κεφάλια δεν είναι φίδια αλλά καταλήγουν σε τρία μάτια τα οποία συμβολικά είναι οι σπείρες του χάους το οποίο συμβολίζει όσα συμβαίνουν στην κοινωνία. Η Μέδουσα δεν έχει ίριδα στα μάτια της για να φανεί η ψυχή και η δύναμή της.

1000028041.jpg?v=0

Ο Ορέστης Παπαγεωργίου ή Sandman είναι μια πολύ σημαντική δράση επειδή δεν γίνονται και πολύ συχνά τέτοια πράγματα. Ελπίζω μέσα από αυτό ο κόσμος να δει καλύτερα το πρόβλημα, να συνειδητοποιήσει και να βάλει το χέρι του όσο μπορεί». Με το έργο του προσπάθησε να δείξει πόσο δύσκολο είναι να ξεφύγει κανείς από μια κακοποιητική κατάσταση και πως αυτό ξεκινάει από το εσωτερικό του καθενός και να φανεί ότι η βοήθεια άλλων ατόμων είναι πολύ χρήσιμη.

1000028045.jpg?v=0

Η Σμαρώ Ταχματζίδου ή Småro Saliv εξηγεί πως «πολυσκοπικά το lost dolls είναι μια πρωτοβουλία που άργησε να λάβει χώρα…ανθρωπιστικά, κοινωνικά και ιδεολογικά το φεστιβάλ αυτό αφορά την συλλογική δράση και την κοινωνική ευθύνη. Πόσο μάλλον όταν φωνή και σάρκα δίνει η σύμπραξη πολλών τεχνών . Μεγάλη τιμή και χαρά να συμβάλλω και εγώ με ένα έργο γκράφιτι , στο οποίο ο θεατής θα δει ένα κορίτσι με μια μάζα να στάζει από τα χέρια του, η υγρή μάζα συμβολίζει την «ασθένεια» της βίας που έχει υποστεί, έχει αποβάλει και προσπαθεί να εξυγιάνει.

1000028037.jpg?v=0

Η Rio από την πλευρά της σημειώνει πως «μέσα από την δράση των lost dolls καλλιτέχνες με τα έργα τους δείχνουν την αλληλεγγύη τους σε θύματ@ κακοποίησης, δίνουν το παρών στη μάχη ενάντια στην βία της πατριαρχίας που καθημερινά βιώνουμε όλοι μαζί».

1000028039-ZgHab.jpg

Τέλος, ο Noless σημειώνει «είναι μια δράση αφύπνισης και ευαισθητοποίησης του κοινού ως προς τη βία κατά των γυναικών αλλά και τη βία γενικότερα . 

Είμαι πολύ χαρούμενος που συμμετείχα σε ένα τέτοιο μεγάλο σκοπό και συνεισέφερα κ εγώ με ένα έργο μου. 

Ένα έργο το οποίο απεικονίζει δύο γυναίκες, η μια γελαστή κ "ελεύθερη" και η άλλη μια γυναίκα που της κλείνουν το στόμα , την έκφραση τη βιάζουν και την "σκοτώνουν". Μέσα από αυτό το έργο θέλησα να μιλήσω για τις γυναίκες που χάνονται - αυτές που τις φίμωσαν, τις κακοποίησαν, τις εξαφάνισαν. Αντιπαραθέτω την εικόνα της ελεύθερης, ζωντανής γυναίκας με εκείνη που της αφαιρείται κάθε φωνή και ταυτότητα, φωτίζοντας τη σκληρή πραγματικότητα της έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών στην Ελλάδα».

Όσο για το έργο του, τονίζει πως «αυτό το έργο το έφτιαξα με πόνο καθώς κατά κάποιο τρόπο συνδεομαι και εγώ μ αυτό που απεικονίζει και πρεσβεύει . Είναι για όλες εκείνες που δεν πρόλαβαν να ξαναγελάσουν, που κάποιος τους έκλεισε το στόμα για πάντα. Ήθελα να σου δείξω τι σημαίνει να σου αφαιρούν τη φωνή, την ύπαρξη, το φως».

1000028059.jpg?v=0

Οι δράσεις του Φεστιβάλ

 Live Music Act
Καλλιτέχνες της ελληνικής hip-hop σκηνής θα συμμετέχουν, μεταφέροντας μηνύματα   αλληλεγγύης και ελπίδας για αλλαγή μέσα από τη μουσική τους.

Music artists : Alfa x Kaf, Alicia, Aria, Harry Cain - Host, Komis X 

Dj Set in garden: Mr. Gore (Cult Battles Crew)

Συμβολικό Τατουάζ για τον σκοπό…
Σε συνεργασία με το tattoo studio "Lazy Bones", στις 25/5 θα πραγματοποιηθεί μια flash day, όπου οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να κάνουν ένα μικρό συμβολικό τατουάζ, στην τιμή τον 30€ , με όλα τα έσοδα να διατίθενται στο Irida Women’s Center.

Tattoo artists: Brook, Kennaii, Kostis Giatsos, Sylvia, Theo

 Workshops & Ενημέρωση
Στο πλαίσιο του φεστιβάλ, θα υλοποιηθούν workshops από διάφορους φορείς στήριξης, ενώ παράλληλα το κοινό θα μπορεί να ενημερωθεί για το έργο και τις δράσεις τους.

undefined
undefined

Στις 23 Μαΐου στον πολυχώρο WE.

Τοποθεσία: Πολυχώρος WE, Λεωφόρος 3ης Σεπτεμβρίου 3
Εισιτήριο: 7 ευρώ

Ηλεκτρονική προπώληση & ελεύθερη οικονομική συνεισφορά:

 Come Together: https://cometogether.live/el/event/2784/lost-dolls

Φυσικά σημεία προπώλησης: WEskg (3η Σεπτεμβρίου 3) , Cool Beanz (Διογένους 13 / Τούμπα) , Γιαγκίνι (Σωκράτους 59 / Εύοσμος)

Με το εισιτήριό σας δεν αγοράζετε απλώς μια θέση σε μια εμπειρία — δίνετε φωνή σε ένα συλλογικό εγχείρημα ενάντια στην έξαρση της βίας και ενισχύετε ενεργά τον φορέα κακοποιημένων γυναικών.

Μέσα στον σύνδεσμο των εισιτηρίων θα βρείτε και τη δυνατότητα ελεύθερης οικονομικής ενίσχυσης, ξεκινώντας από μόλις 2€

Το Lost Dolls Festival θα είναι η πρώτη μέρα ενός τριημέρου πολιτιστικών δράσεων του Πολιτιστικού Συλλόγου "Πολύχρωμα Λαμπάκια", όπου όλα τα έσοδα από κάθε μέρα ξεχωριστά θα δοθούν σε διαφορετικό φορέα στήριξης.

Οι άλλες δύο μέρες θα πραγματοποιηθούν στον Soul με το φεστιβάλ Πανηγύρι SKG.

1000028081.jpg?v=0

Loader