Οι άλλες προσφορές για το «Ολύμπιον», τα παράσιτα στο θέατρο Δάσους, οι πρώτες δημοτικές υποψηφιότητες και η αποστρατεία του κυρ Φώτη. Γράφει ο Σαλονικιός

Οι άλλες προσφορές για το «Ολύμπιον», τα παράσιτα στο θέατρο Δάσους, οι πρώτες δημοτικές υποψηφιότητες και η αποστρατεία του κυρ Φώτη. Γράφει ο Σαλονικιός

Πολύ δάκρυ, υπερβολικά πολύ, τα λέγαμε και χθες στο emakedonia.gr, χύνεται για το εμβληματικό «Ολύμπιον» (το bar restaurant, όχι ο κινηματογράφος) επειδή, όπως ακούγεται, πρόκειται να μετατραπεί σε ταχυφαγείο της γνωστής αμερικανικής αλυσίδας McDonald’s. Αυτή είναι και η πιθανότερη εκδοχή. Ωστόσο, όπως πληροφορούμαι, το θέμα δεν έχει κλείσει ακόμη. Ο ιδιοκτήτης του ακινήτου έχει δεχθεί προτάσεις και από άλλους ενδιαφερόμενους, μεταξύ των οποίων είναι και δύο πολύ γνωστές αλυσίδες σούπερ μάρκετ.

Τώρα, για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί σε εκείνο το σημείο της πλατείας να λειτουργήσει τέτοιου είδους επιχείρηση, η οποία έχει ανάγκη καθημερινής τροφοδοσίας (άρα μπόλικα φορτηγά), παράγει αρκετά απορρίμματα (κατά βάση βεβαίως ανακυκλώσιμα) κ.ο.κ. Και για να μην παρεξηγηθώ, διόλου δεν συμπαθώ τα ταχυφαγεία αυτού του είδους. Όμως, θεωρώ ότι η πλατεία Αριστοτέλους έχει συνδεθεί κυρίως με δράσεις ψυχαγωγίας και πολιτισμού.

Εν πάση περιπτώσει, την τελική απόφαση θα την πάρει ασφαλώς ο ιδιοκτήτης του ακινήτου. Κι επειδή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν γραφτεί και μερικά απαράδεκτα για τον συγκεκριμένο, ρωτώ αυτούς που τα γράφουν, εάν οι ίδιοι ήταν στη θέση του, τι διαφορετικό θα έκαναν; Θα επέλεγαν μισθωτή με βάση το είδος της επιχείρησης ή θα μετρούσε πρωτίστως το ύψος του ενοικίου; Υπάρχει και ένα ακόμη κριτήριο σε αυτές τις περιπτώσεις που λέγεται «φερεγγυότητα». Ο κάθε ιδιοκτήτης ενδιαφέρεται ο μισθωτής να είναι φερέγγυος και να καταβάλει κανονικά το συμφωνημένο ενοίκιο και ο συγκεκριμένος ιδιοκτήτης έχει κάθε λόγο να εστιάσει σε αυτό καθώς, όπως μαθαίνω, έχει φάει αρκετά φέσια.

Υποψήφιος στον Λαγκαδά

Μπορεί να απέχουμε σχεδόν τρία χρόνια από τις επόμενες δημοτικές εκλογές ωστόσο, οι πρώτες ζυμώσεις έχουν ήδη αρχίσει σε μερικούς δήμους. Για παράδειγμα, μαθαίνω ότι στο δήμο Λαγκαδά άρχισε να προετοιμάζει την υποψηφιότητά του ο Κώστας Πετρίδης ο οποίος ήταν υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εθνικές εκλογές. Ωστόσο, από τις πρώτες επαφές που έχει κάνει και από τους ανθρώπους με τους οποίους συζητά για τη συγκρότηση δημοτικής παράταξης φαίνεται ότι η υποψηφιότητα θα είναι υπερκομματική.

Στη Νέα Σμύρνη

Μιας και ο λόγος περί Λαγκαδά να σας πω και άλλη μια πληροφορία που μου ήρθε... από το λεκανοπέδιο. Αφορά τον πρώην δήμαρχο Λαγκαδά, Γιάννη Καραγιάννη ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει μετακομίσει στην Αθήνα. Για αρκετό διάστημα ο Γιάννης υπήρξε γενικός γραμματέας της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, επί προεδρίας Δημήτρη Παπαστεργίου. Όταν στη συνέχεια ανέλαβε πρόεδρος της ΚΕΔΕ ο Λάζαρος Κυρίζογλου ο Καραγιάννης αποχώρησε και πήγε δίπλα στον υπουργό πλέον, Παπαστεργίου, αναλαμβάνοντας διευθυντής του γραφείου του. Παρά, πάντως, τη μετακόμισή του στο κλεινόν άστυ, το μικρόβιο της αυτοδιοίκησης εξακολουθεί να τον ορίζει καθώς, απ' ό,τι μαθαίνω, σκέφτεται να κατέβει υποψήφιος δήμαρχος στη Νέα Σμύρνη.

Ντεσιμπέλ

Το θέατρο Δάσους είναι το μόνο ανοιχτό θέατρο στη Θεσσαλονίκη, κατάλληλο για θερινές θεατρικές παραστάσεις. Το θέατρο Γης προσφέρεται κυρίως για συναυλίες, ενώ το θέατρο Κήπου, πέραν της μικρής χωρητικότητας έχει και το μειονέκτημα των θορύβων από τα διερχόμενα τροχοφόρα που συχνά επισκιάζουν τους θεατρικούς διαλόγους. Όμως και το θέατρο Δάσους αντιμετωπίζει ανάλογο πρόβλημα, παρότι βρίσκεται ουσιαστικά μέσα στο Σέιχ Σου. Το πρόβλημα εν προκειμένω προέρχεται από τις δύο επιχειρήσεις ψυχαγωγίας που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση οι οποίες έχουν πολύ δυνατά τη μουσική με αποτέλεσμα αυτή να φτάνει ως τη σκηνή και το κοίλο του θεάτρου, αποσυντονίζοντας τους ηθοποιούς και προκαλώντας δυσφορία στους θεατές. Μήπως θα έπρεπε η δημοτική αστυνομία να κάνει ορισμένες συστάσεις προς τους συγκεκριμένους επιχειρηματίες ώστε, τουλάχιστον τις ώρες των θεατρικών παραστάσεων να κατεβάζουν λιγάκι τα ντεσιμπέλ;

Τιμητική αποστρατεία

Μια φορά πρόεδρος για πάντα πρόεδρος. Στον Φώτη Κουβέλη αναφέρομαι ο οποίος εξελέγη προχθές πρόεδρος της 15μελους Επιτροπής Δεοντολογίας του ΣΥΡΙΖΑ. Υπό άλλες συνθήκες θα λέγαμε ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος γι' αυτή τη θέση, ωστόσο, εν προκειμένω, ισχύει μάλλον το αντίστροφο: η συγκεκριμένη θέση είναι η μόνη στην οποία θα μπορούσε να τοποθετηθεί ο άλλοτε πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς. Ο Κουβέλης, με μακρά θητεία στην ανανεωτική αριστερά, ήταν στέλεχος του Συνασπισμού από τον οποίο αποχώρησε το 2010, αφού τα έσπασε με τον Αλέξη Τσίπρα και έκανε τη ΔΗΜΑΡ. Οκτώ χρόνια μετά, ωστόσο, μπήκε στην κυβέρνηση Τσίπρα, το 2018 ως αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας (με υπουργό τον Καμμένο) και εν συνεχεία υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.

Αυτή η θέση του προέδρου της Επιτροπής Δεοντολογίας είναι μια τιμητική πολιτική αποστρατεία για τον Φώτη ο οποίος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως «ο μοιραίος άνθρωπος» για τη χώρα, αλλά και για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Εάν το 2014 δεχόταν την πρόταση από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου να εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας η χώρα θα απέφευγε τις πρόωρες εκλογές και το συνεπακόλουθο τρίτο μνημόνιο, αλλά ωφελημένος θα έβγαινε και ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος θα αναλάμβανε έτσι κι αλλιώς τη διακυβέρνηση λίγο αργότερα, χωρίς να χρειαζόταν να λερώσει κι αυτός τα χέρια του με τα μνημόνια.

Το... ιπτάμενο χαλί

Τρόπους για να απογειώσει τα ποσοστά του Κινήματος Δημοκρατίας αναζητά ο Στέφανος Κασσελάκης. Και κάπου εκεί, εν μέσω διακοπών διαρκείας ο αρχηγός του Κινήματος είχε μια πρωτότυπη ιδέα προκειμένου να προσελκύσει ψηφοφόρους. Απηύθυνε μια δημόσια πρόσκληση προς κάθε ενδιαφερόμενο πέριξ του Πειραιά, να συμμετάσχει σε δωρεάν μαθήματα γιόγκα, τα οποία διοργανώθηκαν στην πλαζ Φρεαττύδας. «Στις 17 Ιουλίου σας περιμένουμε σε μια βραδιά ευεξίας, ενσυναίσθησης και αλλαγής ποιότητας της ζωής μας. Πάρτε το χαλάκι σας και ελάτε να σας προσφέρουμε ένα μάθημα στον μαγικό κόσμο της γιόγκα» ανέφερε η σχετική πρόσκληση. Βεβαίως, άλλο το χαλάκι της γιόγκα, άλλο το... ιπτάμενο χαλί το οποίο πολύ θα ήθελε να καβαλήσει ο Κασσελάκης μπας και ξεκολλήσει από τα χαμηλά μονοψήφια ποσοστά. Όμως, κάπως έτσι, από χαμηλά ξεκινούν οι περισσότεροι ώσπου να απογειωθούν.