Ανθή Τουμπάκη: Μας οδηγεί στον «Μυστικό κήπο με τα άνθη του καλού»

Πριν από 5 χρόνια την έφερε σε επαφή με τον Μάριο Στρόφαλη ο αγαπημένος τους, κοινός φίλος και συνεργάτης, ο σπουδαίος βιολονίστας Κυριάκος Γκουβέντας, για ένα γυναικείο τραγούδι στην ταινία «Army Baby», όπου τη μουσική υπέγραφε ο γνωστός συνθέτης. Ήταν το μεγάλο της όνειρο η συνεργασία αυτή και προς μεγάλη της έκπληξη, μόλις ολοκληρώθηκε η ηχογράφηση του τραγουδιού «Χτυποκάρδι» ο δημιουργός τής έκανε πρόταση να ετοιμάσουν μαζί μία ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά.

Κάπως έτσι ξεκίνησε το κοινό μουσικό ταξίδι της ερμηνεύτριας Ειρήνης Τουμπάκη με τον Μάριο Στρόφαλη με τον οποίο δημιούργησαν την επιτυχία «Έρωτας φυγάς» αλλά και άλλες δισκογραφικές δουλειές. Αυτή τη φορά μας οδηγούν σε έναν μαγικό τόπο: «Ο μυστικός κήπος με τα άνθη του καλού». Έτσι ονομάζουν τη νέα τους δισκογραφική δουλειά με την ίδια να αφηγείται στη «ΜτΚ» την ιστορία των στίχων που γεννήθηκαν από σπουδαία ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής, αλλά και εκείνη: «Η ανεύρεση των στίχων ήταν μία υπέροχη περιπέτεια που μας χάρισε πολλά δώρα. Το ‘Κυκλάμινο’ του Λευτέρη Παπαδόπουλου προϋπήρχε και μάλιστα ήταν και το πρώτο τραγούδι που μου έπαιξε στο πιάνο, για να μου κάνει τον πρόλογο της πρότασης ο Μάριος. Το αγάπησα αμέσως. Όταν αργότερα ήρθα σε επαφή με τη Βάσω Αλλαγιάννη Svarno, τότε ακριβώς ένιωσα η πιο τυχερή τραγουδίστρια του κόσμου. Οι δύο αγαπημένοι μου δημιουργοί μου χάριζαν κομμάτια της ψυχής τους και μάλιστα η Svarno παρ’ ότι δεν έδινε μόνο στίχο μου είπε: ’θα κάνω μία εξαίρεση για εσάς γιατί πιστεύω πολύ στη συνεργασία σας’. Στον συγκεκριμένο δίσκο μπήκαν δύο από όλα όσα μας έδωσε. Το ‘Άκουσε’ και το ‘Πορφυρό κοχύλι’. Με τη Φωτεινή Κοροβού είχαμε ετοιμάσει ένα τραγούδι με άλλη μουσική, για μία γαλλικής παραγωγής ταινία, με συνθέτη τον συνεργάτη και κοινό μας φίλο με τον Μάριο, Βασίλη Μιχάλη. Όταν όμως πληροφορήθηκε τη συνεργασία μας είπε: ‘αυτόν τον στίχο τον είχες παραγγείλει ακριβώς όπως τον ήθελες εσύ στη Φωτεινή και τον αγαπάς όσο και εγώ, θα ήθελα να τον πάρει ο Μάριος και να σου φτιάξει το πιο όμορφο τραγούδι του δίσκου σας’. Το τραγούδι αυτό είναι το ‘Μη με λησμόνει’, ωστόσο μέσα η Φωτεινή μάς χάρισε και το ‘Αυγουστιάτικο φιλί’ και το ‘Κράτα μου το χέρι’. Ο φίλος μας, Βασίλης Μιχάλης όμως μας έκανε ακόμη ένα δώρο. Παρήγγειλε έναν στίχο στον Γιάννη Παπαδάμη που να αφορά τον έρωτα και τα λουλούδια. Έτσι γεννήθηκε το ‘Είν’ ο έρωτας’. Ο Μάριος στόλισε τον κήπο μας με το υπέροχο ‘Σαπφείρινο μαβί’ και εγώ μέσα σε αυτόν τον δίσκο γεννήθηκα ως δημιουργός με τις μοναδικές μουσικές του Μάριου, όπου μου τις έστελνε και τις έντυνα με εικόνες. Η πρώτη ανάγκη του να γράψω πάνω σε μουσική ήταν στο ‘Tango της πρώτης βόλτας’, ακολούθησαν το ‘Πώς να ριζώσει το φιλί’, ‘Με την καρδιά βλέπεις σωστά’, ένα τραγούδι που ζωγραφίζει τον Μικρό Πρίγκιπα του παραμυθιού και φυσικά ‘Το λουλούδι του μυστικού κήπου’. Μέσα σε όλη αυτή τη διαδρομή ο κήπος μας άνθισε με αγάπη και όμορφες στιγμές. Κάθε διαδρομή όμως έχει και αγριόχορτα που χαρίζουν και ομορφιά και πόνο, είχε λάσπες, είχε χρώματα και αρώματα. Έτσι ο καθένας μας έκρυβε μέσα σε αυτόν τον κήπο τα δικά του συναισθήματα και ο τίτλος, ο μυστικός κήπος, δεν άργησε να έρθει. Ωστόσο όπως ο σημαντικός Μποντλαίρ έγραψε «Τα Άνθη Του Κακού» και πήρε όλη την ασχήμια του μέσα από την ποίηση, κατάφερε να τη μεταλλάξει σε κάτι μοναδικά όμορφο, σκεφτήκαμε να κάνουμε το εντελώς ανάποδο. Να πάρουμε την ίδια την ομορφιά και να τη μεταφέρουμε με προσοχή και φροντίδα στους ακροατές. Έτσι γεννήθηκε το άλμπουμ».

Μία αέναη αναζήτηση ομορφιάς και γαλήνης

Για εκείνη αυτός ο δίσκος σηματοδοτεί «την πραγματοποίηση των ονείρων μου, μέσα από τη απόλυτη ελευθερία και δημιουργία», όπως λέει χαρακτηριστικά.

Θα ήθελε η δουλειά αυτή να λειτουργήσει για το κοινό ως ένα ταξίδι στον χωροχρόνο. «Ως μία αέναη αναζήτηση ομορφιάς και γαλήνης. Εύχομαι να φτάσουν στις ψυχές των ακροατών αυτά που νιώθαμε σε όλα τα στάδια της δημιουργίας αυτού του δίσκου».

Στη διάρκεια της πορείας της έχει συμπράξει με πολλούς καταξιωμένους καλλιτέχνες και σχήματα, έχει όμως πολλά ακόμη σχέδια για το μέλλον. «Είμαι πολύ περήφανη και τυχερή για όλες μου τις συνεργασίες. Στο άμεσο μέλλον έρχονται συναυλίες εντός και εκτός Ελλάδος, αλλά και μια τηλεοπτική σειρά όπου συμμετέχω κυρίως ως στιχουργός, σε μουσικές του Μάριου Στρόφαλη, που για άλλη μία φορά τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την εμπιστοσύνη του. Στην ίδια σειρά ερμηνεύω και δύο τραγούδια. Τα ‘θέλω να κάνω’ στη μουσική δεν τελειώνουν ποτέ, ωστόσο βρίσκονται πάντα υπό το πρίσμα της καλής και ποιοτικής μουσικής, ανεξάρτητα από το αν θα είναι εμπορική ή όχι», τονίζει.

Τέλος, έχοντας γνώσεις μουσικής και τραγουδιού η Ειρήνη Τουμπάκη, απαντά στο ερώτημα για το αν στην εποχή που ζούμε η επαγγελματική ερμηνεία είναι θέμα τεχνικής, γνώσεων ή μόνο… ψυχής: «Στην εποχή που ζούμε για να είμαι ειλικρινής δεν ακούω και πολλές ερμηνείες. Δεν ξέρω τι είναι η ‘επαγγελματική ερμηνεία’. Σε κάποια είδη μουσικής δεν καταλαβαίνω καν τι λένε τα λόγια, σε κάποια άλλα ακούω να φωνάζει ένα υπερεγώ, σε κάποια άλλα είδη αισθάνομαι πως παρακολουθώ έναν διαγωνισμό τεχνικής και γυρισμάτων, πολλές φορές εκτός ύφους. Θεωρώ πως η μουσική και το τραγούδι, όπως και κάθε μορφή τέχνης, έχει να κάνει με την αισθητική του καθενός. Βέβαια, καλό είναι να υπάρχει γνώση της μουσικής και τεχνική. Τι να τα κάνεις όμως αυτά άμα δεν έχεις ψυχούλα; Στο χωριό μου όλοι και όλες τραγουδάνε συγκλονιστικά. Μεγάλη Παρασκευή που ψέλνουμε όλοι τα εγκώμια, χωρισμένοι σε ομάδες, δακρύζω από συγκίνηση. Κι ενώ κανείς δεν έχει σπουδάσει μουσική, όλοι έχουν αποκτήσει μια ιδιαίτερη ‘τεχνική ενστίκτου’ που βασίζεται ακριβώς σε αυτό: Tραγουδούν με ψυχή! Είναι απερίγραπτο το συναίσθημα να ακούς τόσες φωνές σαν μια και να μυρίζεις ροδόνερο, λιβάνι και τα λουλούδια του επιταφίου».

*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 27.04.2025