ΙΣΟΒΙΑ Μια ποινή που πυροδοτεί εξελίξεις

- Newsroom

«Κι όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια», είχε πει ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής μετά τη μετατροπή των ποινών των πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου.

 

Της Ευρυδίκης Δούκα

Έκτοτε στη δημόσια ζωή του τόπου δεν είχε υπάρξει ούτε είχε ακουστεί ποτέ αυτή η λέξη για πολιτικό ή δημόσιο λειτουργό, μέχρι που την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου ο παλιός πρωταθλητής στίβου, πρώην βουλευτής και επί 12 χρόνια δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης Παπαγεωργόπουλος καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ισόβια κάθειρξη με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του δημοσίου.
Σοκ και δέος από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς, καθώς, πέρα από την ενοχή, ήταν η ποινή αυτή που προκάλεσε «σεισμό» τόσο σε πολιτικό όσο και σε νομικό επίπεδο. «Επί της ενοχής πιστεύω, με αυτά που διαβάζω ως πολίτης, ότι η απόφαση πρέπει να είναι σωστή. Επί της ποινής έχω την αίσθηση ότι έπρεπε να δοθεί το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου. Εδώ δίδεται σε όλους τους καταδίκους. Απόψεις είναι, δεν σχολιάζω την απόφαση», είπε ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Χαράλαμπος Αθανασίου, ο μόνος πολιτικός που θέλησε να πει τη γνώμη του, την άποψή του, πέρα από μια γενικόλογη τοποθέτηση. Τυχαίο; Ασφαλώς όχι, καθώς η δικαστική ιδιότητα τον χαρακτηρίζει πολύ πιο έντονα από την πολιτική.
Στη Βουλή, βουλευτές αλλά και υπουργοί αιφνιδιάστηκαν, καθώς κανείς -κυριολεκτικά κανείς- δεν περίμενε αυτή την ποινή. Αντίθετα, για την καταδικαστική απόφαση ήταν όλοι βέβαιοι, καθώς το κλίμα και η εξέλιξη της δίκης «έδειχναν» προς αυτή την κατεύθυνση.
Και στο Μαξίμου υπήρξε αιφνιδιασμός για τους ίδιους λόγους. Ίσως για πρώτη φορά Ιπποκράτους και Συγγρού ταυτίστηκαν τόσο έντονα, έστω και σιωπηλά. Κακά τα ψέματα... Μπορεί ο Θόδωρος Πάγκαλος να είπε την Παρασκευή ότι «υπάρχουν και πολλοί άλλοι δήμαρχοι εν ενεργεία που κλέβουν το δημόσιο και ανήκουν σε όλες τις πολιτικές παρατάξεις περιλαμβανομένης και της αντιπολίτευσης», αλλά το θέμα δεν αφορά στενά στην τοπική αυτοδιοίκηση, αφορά στο πολιτικό προσωπικό της χώρας που άσκησε εξουσία. Κι εκεί τα δύο κόμματα πρωταγωνίστησαν, ενώ στελέχη τους είτε κατηγορήθηκαν είτε είναι υπό έρευνα. Αν λοιπόν το δικαστήριο δεν αναγνώρισε στον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο κανένα ελαφρυντικό, ούτε καν του πρότερου έντιμου βίου, όπως πρότεινε ο ίδιος ο εισαγγελέας, τότε πολύ εύλογα διερωτώνται στα πολιτικά πηγαδάκια: «Δηλαδή η επόμενη ποινή θα είναι τρις ισόβια;». Ο πρόεδρος του δικαστηρίου Γιώργος Αποστολάκης ανέλυσε το σκεπτικό: «Όταν ένας πολιτικός άρχοντας αναλαμβάνει μία θέση, όπως αυτή του δημάρχου, και την επόμενη μέρα κιόλας ξεκινάει να υπεξαιρεί, τότε πάει να πει πως είναι εξοικειωμένος με το οικονομικό έγκλημα από πριν».
Νομικοί κύκλοι επιμένουν ότι το δικαστήριο εξάντλησε την αυστηρότητά του και ότι η απόφαση είναι πρωτοφανής. Αυτό κάνει ακόμα χειρότερη την υπόθεση από τη σκοπιά της πολιτικής ανάλυσης. Από πολλούς θεωρείται «μήνυμα» του δικαστικού κόσμου προς τους πολιτικούς. Άλλοι «βλέπουν» πρόθεση πολλών λειτουργών της δικαιοσύνης να κάνουν πράξη την κάθαρση στο πολιτικό πεδίο, στον βαθμό που τους αφορά. Εκεί εντάσσονται οι εισαγγελικές παρεμβάσεις που πληθαίνουν και διατάσσουν έρευνες με αφορμή ακόμη και δηλώσεις σε ΜΜΕ, όπως συνέβη με τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη. «Έχουμε Έλληνες Ντι Πιέτρο», σχολίαζε παλιός κοινοβουλευτικός, με μάλλον αρνητικό ύφος. Υπάρχουν πάντως και οι ακόμη πιο καχύποπτες ερμηνείες, οι οποίες μιλούν για την επίπτωση που έχουν η κρίση, οι περικοπές και οι κόντρες πολιτικών - δικαστικών. Κανείς δεν θα το πει δημόσια, αλλά πολλοί το βάζουν στο τραπέζι.
Με δεδομένο μάλιστα ότι ξεκινούν δίκες, όπως η πρώτη που αφορά στον Άκη Τσοχατζόπουλο και το «πόθεν έσχες» του, η οποία αρχίζει αύριο Δευτέρα, το θέμα δεν πρόκειται να καταλαγιάσει. Η δίκη αφορά σε ανακριβείς δηλώσεις από το 2006 έως το 2009, καθώς τα πρώτα τρία χρόνια ο κ. Τσοχατζόπουλος δήλωνε μικρότερες καταθέσεις, από 20.000 έως 27.000 ευρώ, ενώ στη δήλωση του 2010 για τη χρήση του 2009 υπήρχε το πανάκριβο νεοκλασικό της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Από αυτό το ακίνητο είχε ξεκινήσει και η εισαγγελική έρευνα που κατέληξε στις μίζες για τα εξοπλιστικά. Σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης μέσα στον Μάρτιο ξεκινά και η τακτική ανάκριση για την πολύκροτη υπόθεση της «Τεχνόπολης» του δήμου Αθηναίων, καθώς ασκήθηκε από τον εισαγγελέα ποινική δίωξη για υπεξαίρεση σε βαθμό κακουργήματος. Αν, όπως λένε οι πληροφορίες, η παραπομπή έγινε με βάση τον ν. 1608/1950 περί καταχραστών δημοσίου χρήματος, τότε η ιστορία -έστω και σε πολύ μικρότερη κλίμακα- επαναλαμβάνεται.

ΞΕΝΑ ΜΕΣΑ «Σπάνια απόφαση»
Ενδεικτικός πάντως του κλίματος που επικρατεί είναι ο τρόπος που τα ξένα ΜΜΕ κάλυψαν το θέμα. Τα αμερικανικά ABC News και Associated Press μετέδωσαν την είδηση, ενώ το βρετανικό BBC σχολίασε: «Μια κουλτούρα λογοδοσίας έχει αρχίσει να αναδύεται και καθώς οι Έλληνες μάχονται εναντίον της λιτότητας, η κραυγή για απόδοση ευθυνών στους πολιτικούς συνεχώς αυξάνει». Το Reuters μετέδωσε ότι «οι καταγγελίες για διαφθορά κλυδωνίζουν μεν την πολιτική τάξη της χώρας, όμως η μη απονομή δικαιοσύνης μέχρι τώρα ενοχλούσε τους ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας, οι οποίοι τροφοδοτούν με δισεκατομμύρια ευρώ μια χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας». Η «New York Times» χαρακτηρίζει την απόφαση «σπάνια, σε μια περίπτωση πολιτικής διαφθοράς η οποία συνέβαλε στη δυσλειτουργία και στην οικονομική παρακμή της χώρας», ενώ η «Wall Street Journal» επισημαίνει ότι είναι η πρώτη φορά που επιβάλλεται τόσο αυστηρή ποινή σε πολιτικό της χώρας. Η γερμανική εφημερίδα «Süddeutsche Zeitung» φιλοξένησε εκτενές ρεπορτάζ στο οποίο αναφέρεται ότι μετά την καταδίκη Παπαγεωργόπουλου «οι έλληνες λειτουργοί αρχίζουν να φοβούνται, καθώς άρχισε το ξεκαθάρισμα λογαριασμών και θα υπάρξει και συνέχεια».