Κ. Νοτοπούλου: Να αλλάξουμε εκ βάθρων ότι έχει κλείσει τον κύκλο του

- Newsroom

Να αναμετρηθούμε με το πρόσφατο παρελθόν και το παρόν μας και να αλλάξουμε εκ βάθρων ότι έχει κλείσει τον κύκλο του, τόνισε από το βήμα του 5^ου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ η βουλεύτρια Α’ Θεσσαλονίκης Κατερίνα Νοτοπούλου.

Είναι ώρα να απαντήσουμε σε κρίσιμα ερωτήματα ανέφερε η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνοντας ότι «δεν είμαστε εδώ για να παρακολουθούμε ήττες αλλά για να δίνουμε νικηφόρους αγώνες» καταθέτοντας μια σειρά ερωτημάτων αλλά και προτάσεων για μια νέα αρχή. «Αν δεν μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε με θάρρος πολιτικό και προσωπικό αυτό το καταστροφικό χτες, δεν είμαι σίγουρη ότι θα υπάρχουμε ως αξιόλογη πολιτική δύναμη της Αριστεράς αύριο» τόνισε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε, δυνάμωσε μέσα στις γειτονιές, στα κινήματα, στο συνδικαλισμό, στις συλλογικότητες και ο δρόμος αυτός δεν ήταν ποτέ εύκολος. «Με τον Αλέξη Τσίπρα ενώθηκε η Αριστερά, ο προοδευτικός κόσμος, τα κινήματα και η κοινωνία, παλέψαμε με την ψυχή μας με αλήθειες και κόστος και στις πιο σκληρές μάχες η κοινωνία επανέκτησε την Αξιοπρέπεια της και η χώρα προοπτική» ανέφερε. «Σήμερα, το καθεστώς Μητσοτάκη οδηγεί την οικονομία σε τοίχο, μεγαλώνει τις αντιθέσεις, διαβρώνει τη δημόσια Υγεία, καταδιώκει τη δημόσια Παιδεία, παραβιάζει το Σύνταγμα, επιδίδεται σε διαφθορά και συγκάλυψη σκανδάλων, με αποκορύφωμα τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, πληγώνει καθημερινά τη δημοκρατία».

Η Κατερίνα Νοτοπούλου τόνισε πως η έλλειψη αποτελεσματικής αντιπολίτευσης οδηγεί την κοινωνία στην απογοήτευση, την παράλυση, την επικράτηση του στερεότυπου ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει και έθεσε κρισιμα ερωτήματα:

«Έχουμε ως ΣΥΡΙΖΑ τη σπίθα που μπορεί να ανάψει τη φωτιά της κοινωνικής διεκδίκησης;

Πώς θα μας ακούσουν εκείνοι που γύρισαν την πλάτη στο πολιτικό σύστημα; ·Με κάθε σεβασμό στον πρόεδρο και τα στελέχη , παρακολουθώντας την προηγούμενη συζήτηση και κυρίως τις εισηγήσεις του συνεδρίου νομίζω πως είμαστε εθισμένοι στις απαντήσεις».

Είναι η εποχή ερωτήσεων, που συμπυκνώνουν την αγωνία μας για το αύριο τόνισε η βουλεύτρια Α’ Θεσσαλονίκης. «Επιμένουμε σε στερεότυπα απαντήσεων, ακόμα χειρότερα σε φραστικές ενέσεις αισιοδοξίας, αποφεύγοντας να θέσουμε και να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε κρίσιμα ερωτήματα.

Δεν είμαστε εδώ για να παρακολουθούμε ήττες αλλά για να δίνουμε νικηφόρους αγώνες».

Είμαστε εδώ για να δυναμώνει η φωνή της κοινωνίας.

«Πώς και γιατί επιτρέψαμε σε ένα τύπο όπως ο Κασσελάκης να αλώσει το κόμμα μας, γιατί σωπάσαμε για απαράδεκτα μεγάλο διάστημα για το απαράδεκτο καθεστώς Κασσελάκη; γιατί στελέχη του κόμματος με αγωνιστική πορεία αρνήθηκαν να βάλουμε τέλος στη διαλυτική κατάσταση, πριν αυτή φτάσει στο απροχώρητο; Γιατί δε γίνονται σήμερα παραδοχές για αυτό που μας εξέθεσε όλες και όλους και κυρίως εξέθεσε πολύ σοβαρά, ίσως και ανεπανόρθωτα, το κόμμα για το οποίο ήμασταν υπερήφανοι; Αυτήν την ιστορία πρέπει να την αφήσουμε πίσω, αλλά δεν θα τα καταφέρουμε πριν ξεδιαλύνουμε τα πώς και τα γιατί. Πριν φωτίσουμε τις αιτίες που μας οδήγησαν σε ένα τέτοιο κατήφορο» τόνισε.

Όπως δήλωσε, αν δεν μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε με θάρρος πολιτικό και προσωπικό αυτό το καταστροφικό χτες, δεν είμαι σίγουρη ότι θα υπάρχουμε ως αξιόλογη πολιτική δύναμη της Αριστεράς αύριο και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει χωρίς αγκυλώσεις και να βρει ο ΣΥΡΙΖΑ με ποια κομματική και κινηματική ταυτότητα, μπορεί να συστηθεί και παλι αποτελεσματικά σε όσους απογοήτευσε.

«Να εκφράσουμε όχι μόνο την Αριστερά που σήμερα πενθεί εν μέσω διασπάσεων, αλλά και την κοινωνική πλειοψηφία που θέλουμε να εκφράζουμε και να εκπροσωπούμε».

Οι απαντήσεις είπε, δεν είναι εύκολες όχι μόνο λόγω της σημερινής συγκυρίας, αλλά «και γιατί δεν τολμήσαμε να κάνουμε τη συζήτηση να αναμετρηθούμε με τον εαυτό μας. Από το 2023 πήγαμε σε εκλογές προέδρου χωρίς πραγματικά συνέδρια. Ο Κασσελάκης βγήκε επειδή δεν έγινε συνέδριο και ο Κασσελάκης δεν έφυγε μόνο χάρη τον αγώνα κάποιων μελών της Πολιτικής Γραμματείας, ναι βιώσαμε ασύλληπτο πόλεμο, όπως και άλλοι σύντροφοι της Κεντρικής Επιτροπής, ίσως και ακόμα μεγαλύτερο, αλλά έφυγε επειδή ο κόσμος ήθελε να υπάρχει Αριστερά».

Ζητούμενο το θέμα της συμπεριληπτικής λειτουργίας

Η ενεργοποίηση των μελών, η διεύρυνση, η συντροφικότητα, η στήριξη της κοινοβουλευτικής ομάδας και των οργανώσεων, του πολιτικού σχεδιασμού και όχι η αναζήτηση εσωκομματικών εχθρών όταν αναδεικνύονται σοβαρά θέματα.

Προτάσεις:

· θεματικές σε κάθε περιοχή πριν τις εκλογές οργάνων με λογικές εσωκομματικής διαχείρισης όπως είχε αποφασιστεί και δεν έγινε ούτε προσυνεδριακά.

· Να πάμε σε κάθε κοινωνικό χώρο.

· Να συνομιλήσουμε και να συν διαμορφώσουμε, να κινητοποιήσουμε τη συμμετοχή.

· Θεματικές συναντήσεις πρώτα και κύρια για τα εθνικά θέματα και για το κοινωνικό κράτος.

«Γιατί η κοινωνική δικαιοσύνη είναι ο πυρήνας της ύπαρξης μας. Γιατί οι κοινωνικές ανισότητες είναι μεγαλύτερες από ποτε, και ο πολίτης βιώνει αδικία και εγκατάλειψη και δεν έχουμε δικαίωμα να μιλάμε για τον εαυτό μας πρώτα δε μιλάμε για τους πολίτες. Προσπαθήσαμε και διαμορφώσαμε εδώ και μήνες μία πρόταση για τη στεγαστική πολιτική, ολιστική και σύγχρονη. Πολύ πριν το ΠΑΣΟΚ. Την παρουσιάσαμε με καθυστέρηση για ένα ζήτημα τόσο ασφυκτικό, που η ελληνική κοινωνία δίνει 40% διαθέσιμου εισοδήματος σε έξοδα στέγης και 80% νέων ζει στο παιδικό δωμάτιο;

Να μιλήσουμε αποτελεσματικά για τη φτώχεια και την παιδική προστασία, η κοινωνική πολιτική είναι ο τόπος ευρύτερης συμφωνίας των προοδευτικών δυνάμεων μέσα από αυτήν να διαμορφωθούν συμμαχίες και κοινές διεκδικήσεις.

Σήμερα τί κάνουμε για να περάσει η πρότασή μας στο κόσμο;

· Να προχωρήσουμε σε δημοψηφίσματα για να ενεργοποιήσουμε και να φέρουμε τα μέλη κοντά μας. Προτείνω να δώσουμε χώρο και να ακούσουμε την κοινωνία, τους συνδικαλιστές τον κόσμο μας

· Να ενεργοποιήσουμε το παρατηρητήριο που προβλέπει το καταστατικό αλλά και

· να βρούμε το θάρρος,

όπως έκανε η Αριστερά σε άλλες εποχές, να αναμετρηθούμε με το πρόσφατο παρελθόν και το παρόν μας

· Να αλλάξουμε εκ βάθρων ότι έχει κλείσει τον κύκλο του.

· Να τολμήσουμε να δημιουργήσουμε το μέλλον μας

Και δεν πρόκειται να αλλάξουν όσα θέλουμε να αλλάξουμε, αν δεν «εφεύρουμε», δεν κατασκευάσουμε με φαντασία και τόλμη, το εργαλείο, το όπλο, το μοχλό που θα μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα" κατέληξε η κ. Νοτοπούλου.