Στην γειτονιά μας αλλά και πιο μακριά γίνονται εκλογές. Στην γειτονιά μας, το αδιέξοδο συνεχίζεται χρόνια. Κανένα κόμμα δεν κατάφερε να ξεχωρίσει στην Βουλγαρία π.χ. Με συμμετοχή στο 40% στην Βουλγαρία η βούληση του εκλογικού σώματος δείχνει προς την αποχή από μια διαρκή προσπάθεια διαφορετικών κομμάτων να μην συνεννοηθούν. Η σύγκρουση συντηρητικών με τους φιλελεύθερους με ισχυρή παρουσία ακραίων δεξιών εθνικιστών και κόμματος της μουσουλμανικής μειονότητας δεν προσφέρει καμία πρακτικά λύση.
Τι θα γίνει; Ξανά εκλογές για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια. Αν μάλιστα κατανοήσουμε ότι μια μερίδα του εκλογικού σώματος είναι με την Ρωσία, παρά την συμμετοχή της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μοιάζει να είναι ακατανόητη η όλη κατάσταση. Πιθανόν να συνδέουν την σημερινή Ρωσία με τον χαμένο το 1989 παράδεισο. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου…
Η εισβολή στην Ουκρανία και η διαχείριση της πανδημίας έπαιξε σημαντικό ρόλο και στις εκλογές στην Φιλανδία. Ισχυρό και το ενδιαφέρον για την πολιτική για την μετανάστευση. Βγαίνοντας από μία δύσκολη εποχή, αισθανόμενη την ανάσα της γειτονικής Ρωσίας η Φιλανδία άλλη μια φορά βρίσκεται σε ένα δύσκολο σημείο.
Τι μας νοιάζουν όλα αυτά; Σε μας η εικόνα αδυναμίας συνεννόησης μπορεί να μας οδηγήσει βγαίνοντας από την δύσκολη εποχή σε ένα μεγαλύτερο κενό. Περάσαμε την Κυριακή των Βαΐων και είμαστε στο Πάσχα -δηλαδή τη μετάβαση, που ελπίζουμε να είναι ουσιαστική. Φρούδα ελπίδα; Αν συνεχιστεί η προσδοκία «χαρίζω οικόπεδα, χαρίζω χρέη», που το αυθεντικό κόμμα της στις εκλογές του 2012 πήρε 199 ψήφους και τα άλλα που έλεγαν το ίδιο πήραν την πρωτοβουλία κινήσεων, με τη μορφή υποσχέσεων θα το δούμε. Δύσκολο να περιοριστεί η παροχολογία άσχετα αν ορθολογικά καταλαβαίνει η καθένας ότι δεν είναι δυνατόν οι υποσχέσεις προς όλους για όλα να τηρηθούν. Αλλά σου λέει: και αν; μπας και; Άλλωστε περιμένει να «διορθώσει» την ψήφο του σε επόμενες εκλογές -όπως έγινε το 2012! Που σε ένα μήνα άλλαξε σχεδόν το 25% ψήφο.
Αν αλλάξουμε συμπεριφορά (πολύ αμφιβάλλω) θα το δούμε. Αν υπάρξει η πιθανότητα αναζήτησης συναινέσεων (δηλαδή το αντίθετο από την ψυχοσύνθεσή μας) θα δείξει. Πάντως αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πάμε μπροστά. Να αναζητήσουμε συναινέσεις και συμμετοχή. Θα τα ξεχάσουμε στις εκκλησίες και στην Ανάσταση που αυτή την φορά θα πλημυρίσει από κόσμο; Θα τα θυμηθούμε μετά;
Στο κομματικό μας σύστημα που είναι κατακερματισμένο, η ελπίδα της συνεννόησης είναι φρούδα. Άλλωστε η εκμετάλλευση καταστάσεων διαρκεί λίγο και μερικές φορές τα πράγματα είναι απλά και δυστυχώς τα μπερδεύουμε.
Μακάρι να προχωρήσουμε σε αλλαγές και προσαρμογές στην ψηφιακή εποχή. Αυτό θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε και τις επιπτώσεις από την μπερδεμένη πολιτική του Προέδρου Τραμπ! Άντε να δούμε!
Σήμερα με την Ανάσταση του Κυρίου ας ελπίσουμε και την «Ανάσταση» του πολιτικού μας συστήματος με την διεύρυνση της συμμετοχής και την άνοδο του ενδιαφέροντός μας!
Καλό μας Πάσχα, ελπίζω χωρίς ιατρικά ή άλλα απρόοπτα.
*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 19-20.04.2025