Σινεμά: Ο Αλέξης Δερμεντζόγλου προτείνει τις καλύτερες ταινίες της εβδομάδας
Η Φρίντα, η Τζόαν, η Φλόρα και ένα ζευγάρι που «σβήνει»
Μία ιστορία γεμάτη συναισθήματα και αξίες που φωτίζουν τις γιορτινές μέρες. Είναι «Ο Μολυβένιος Στρατιώτης» του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν σε μία πρωτότυπη διασκευή και σκηνοθεσία του Αναστάση Δεληγιάννη.
Γιατί το επέλεξε ο ίδιος; «Θεωρώ ότι είναι ένα πάρα πολύ διαχρονικό έργο, το οποίο τελικά δείχνει ότι δεν τελειώνει η ανάγκη της κοινωνίας για συμπερίληψη. Χρειάζεται να αγκαλιάσουμε τα άτομα με διαφορετικότητα, είτε αυτή έχει σχέση με το σώμα ή με κάτι άλλο. Βλέπουμε ότι η κοινωνία μας τελικά όσο και να προσπαθεί δεν μαλακώνει, δεν γίνεται εύκολα υψηλών ιδανικών. Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο και επειδή πιστεύω πάρα πολύ στα κλασικά μυθιστορήματα και στους παλαιούς κλασικούς συγγραφείς, επέλεξα τον Άντερσεν γιατί μέσα από τον μολυβένιο στρατιώτη δίνει ένα πάρα πολύ ωραίο παράδειγμα: χρησιμοποιεί τη σωματική διαφορετικότητα για να δείξει πώς μπορούμε να προετοιμάσουμε τα παιδιά να καταλάβουν ότι όλοι είναι σπουδαίοι και όλοι είναι ίσοι και αξίζουν μια θέση στην προσπάθεια», τονίζει ο Αναστάσης Δεληγιάννης.
Έγραψε ο ίδιος το κείμενο εμπνεόμενος και σεβόμενος πάρα πολύ την ιστορία του Άντερσεν η οποία είναι πάρα πολύ μικρή με πολύ λίγα λόγια. «Ο Άντερσεν είχε βγάλει ένα μικρό παραμυθάκι με εικονογράφηση από τότε, η οποία βέβαια μέσα από τα χρόνια έχει περάσει πάρα πολλές διασκευές, αλλά είναι σύντομο κείμενο. Δημιούργησα ένα καινούριο μεγάλο θεατρικό έργο, το οποίο δείχνει το ταξίδι του μολυβένιου στρατιώτη από τη δημιουργία του έως και την τελική του κατάληξη της ιστορίας με την μπαλαρίνα. Μέσα σε όλο αυτό παρουσιάζω και τον ίδιο τον Άντερσεν με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο ο οποίος μας προετοιμάζει γι’ αυτό που θα δούμε. Έτσι δείχνω και την αγωνία των καλλιτεχνών για τα δημιουργήματά τους», επισημαίνει ο σκηνοθέτης.
Η καλή χρήση των ελληνικών
Ο Αναστάσης Δεληγιάννης δεν αυτολογοκρίνεται, καθώς δεν μιλάει στα παιδιά με παιδική γλώσσα. «Τα παιδιά μιλάνε με παιδική γλώσσα μεταξύ τους και καμιά φορά παρατηρώ, επειδή είμαι και εκπαιδευτικός, ότι μιλάνε και με πιο ώριμη γλώσσα από ότι εμείς οι μεγάλοι. Αυτό που προσέχω πάρα πολύ είναι να κάνω μία καλή χρήση των ελληνικών. Θεωρώ δηλαδή επιτακτική ανάγκη να εντάσσω στο έργο ιδιωματισμούς, γλωσσικά ιδιώματα και λέξεις που δεν συνηθίζονται και χωρίς να γίνεται εκείνη την ώρα μάθημα να τις εξηγώ κιόλας ώστε τα παιδιά μας να μάθουν τον πλούτο των ελληνικών. Δεν είναι δύσκολο το κείμενο δεν είναι πολύπλοκο αλλά δεν είναι και απλοϊκό».
Διδάσκει σε παιδιά από 2,5 ετών καλλιτεχνικά μαθήματα σε εκπαιδευτήρια, ενώ είναι και καλλιτεχνικός διευθυντής σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια στην Αθήνα. «Με την τέχνη έχω πάρα πολύ μεγάλη εμπειρία στην προσχολική ηλικία. Βέβαια, ο Μολυβένιος Στρατιώτης είναι γραμμένος για όλες τις ηλικίες. Νομίζω όμως ότι το κείμενο είναι το καταλληλότερο για τις μεγαλύτερες τάξεις όπως είναι το δημοτικό και γενικά για τα παιδιά στις εύθραυστες ηλικιακές περιόδους».
Ως εκπαιδευτικός και φίλος των παιδιών προσπαθεί να καταλάβει πώς εκείνα περνάνε καλά. «Θέλω τα παιδιά να φύγουν από την παράσταση και να θυμούνται λέξεις, μελωδίες, να ξαναψάξουν κάποιες σκηνές με τους φίλους τους, να τους εξάψω τη φαντασία και να ξαναζήσουν όσα είδαν μετά, να προσπαθήσουν να μεταδώσουν την ιστορία και να την κάνουν ως παιχνίδι με τους φίλους τους», υπογραμμίζει ο Αναστάσης Δεληγιάννης.
Άλλες τρεις παραστάσεις στην Αθήνα
Και την ώρα που «Ο Μολυβένιος Στρατιώτης» ξεκινά στη Θεσσαλονίκη δύο άλλες παραστάσεις του παρουσιάζονται στην Αθήνα.
Στο θέατρο «Αλκυονίς» ανεβαίνει σε σκηνοθεσία δική του «Το κλειδί της ευτυχίας» που είναι ένα έργο βασισμένο στο «Κλειδί των Χριστουγέννων» του Μάριου Μάζαρη. «Είναι μια παιδική, ζωηρή και πολύχρωμη παράσταση η οποία μιλάει για τον χρόνο και τον τρόπο που οι γονείς έρχονται σε συναναστροφή με τα παιδιά τους και πώς εκείνα θέλουν περισσότερο χρόνο μαζί τους, τι σκαρφίζονται για να τον αποκτήσουν».
Παράλληλα στο θέατρο Βέμπο αρχίζει ο «Καρυοθραύστης» σε μουσική Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι και σκηνοθεσία και διασκευή δική του, ένα πολύ μεγάλο μιούζικαλ με τους Κατερίνα Γερονικολού, Μπέσσυ Μάλφα, Σπύρο Μπιμπίλα, Ίαν Στρατή κ.α. και έναν θίασο 15 ατόμων με ζωντανή ορχήστρα.
Τέλος, την καλοκαιρινή περίοδο έκλεισε το Ηρώδειο η παράστασή του με τίτλο «Για τον Αριστοφάνη», τα έσοδα της οποίας διατέθηκαν για τους σκοπούς του «Σπιτιού του Ηθοποιού». Επρόκειτο για ένα αφιέρωμα στον Αριστοφάνη με τους Λάκη Λαζόπουλο, Κατερίνα Γερονικολού, Θανάση Αλευρά κ.α. και με τις μουσικές των Μίκη Θεοδωράκη, Κωστή Μαραβέγια, Σταμάτη Κραουνάκη, Χρήστου Λεοντή. «Ασχοληθήκαμε με τον Αριστοφάνη στην εφηβεία, ο οποίος μπαίνει μέσα σε ένα δάσος και συναντά ήρωες που τον διδάσκουν κάποια σημαντικά πράγματα, τα οποία ως μυθοπλασία υποτίθεται ότι τον ενέπνευσαν για να γίνει ο συγγραφέας, ο ποιητής. Συμμετείχαν 18 ηθοποιοί και ένας μεγάλος χορός 13 ατόμων. Η παράσταση έφερε υπέροχες κριτικές και πολύ ωραίες στιγμές και για το ίδρυμα. Μας έφερε πάρα πολύ κοντά μέσα στο Ηρώδειο και ήταν πάρα πολύ συγκινητικό γιατί η μουσικοθεατρική αυτή παράσταση έγινε για φιλανθρωπικό σκοπό», καταλήγει ο Αναστάσης Δεληγιάννης.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Μολυβένιος Στρατιώτης
Θέατρο Αριστοτέλειον
Καθημερινές παραστάσεις για σχολεία
Σάββατο: 18: 30
Κυριακή: 11.30
*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 16.11.2025
