Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΟΤΣΙΚΑΣ ΣΤΗ "Μ" Όταν κάτι το εξυμνείς, σε κρατάει δέσμιο

- Newsroom

Θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει κανείς ʽκοσμοκαλόγεροʼ. Μακριά από την πόλη και την προχειρότητα των πραγμάτων, μέσα στη φύση, στο Πολυδένδρι της Λάρισας, διανύει έναν βίο που πολλοί θα ζήλευαν. Ο λόγος για τον Θανάση Τότσικα. Άνθρωπος καθάριος στη σκέψη του και ανατρεπτικός στην καλλιτεχνική του δημιουργία, επέστρεψε με νέα δουλειά στη Θεσσαλονίκη έπειτα από 16 χρόνια.

Συνέντευξη στην Έλσα Σπυριδοπούλου
spiridopoulou@makthes.gr

Δεν απομονώθηκε για να αποκεντρωθεί, αλλά για να επικεντρωθεί περισσότερο στην εικαστική τέχνη, όπως διευκρίνισε σε συνομιλία μας.
Συναντηθήκαμε στην γκαλερί της “Ζήνας Αθανασιάδου”, εκεί όπου φιλοξενούνται τα νέα ζωγραφικά του έργα (πολύχρωμα πίξελ, που δημιουργούν… παραισθήσεις!) και μιλήσαμε για τη ζωή του στη φύση, για την τέχνη, για τους νέους καλλιτέχνες και φυσικά και για τη… λογοκρισία. Δεν ξεχνάς εύκολα το φωτογραφικό έργο του που απεικονίζει τον ίδιο να συνουσιάζεται με ένα καρπούζι! Ένα έργο που έπεσε θύμα της μήνης μιας γυναίκας, η οποία όταν το αντίκρισε στην Τεχνόπολη στο Γκάζι στο πλαίσιο της έκθεσης Outlook αποφάσισε να το αποκαθηλώσει. “Ορισμένα πράγματα πρέπει να τα δεις μέσα από την Τέχνη…”,  δηλώνει ο ίδιος.

Αργήσατε να επιστρέψετε στη Θεσσαλονίκη, αλλά γυρίσατε με μια καλή δουλειά. Μια καινούργια δουλειά που έγινε σε έναν πολύ συγκεκριμένο χώρο. Έχω πάρει ένα απομονωμένο μέρος εκεί στο βουνό και κάνω πράγματα με φοβερή διάθεση. Τα έργα “γράφουν” πιο καλά σε σχέση με το πρωτογενή στοιχείο της φύσης. Έχουν μια κυβιστική αίσθηση. Βασικά σημασία έχει αυτό που κατασκευάζεις να μην προσπαθεί να μιμηθεί κάτι, γιατί τότε γίνεσαι δέσμιος της μίμησης. Εξάλλου, ένα στοιχείο που με ενδιαφέρει πολύ είναι αυτό της ενέργειας. Γιʼ αυτό έχω κάνει έργα με φωτιά, με κίνηση κτλ.

Πειραματίζεστε διαρκώς. Με τρέφει το καινούργιο. Έτσι μπορεί κανείς να δει και να μάθει πράγματα. Αυτό που δημιουργώ είναι σαν να θέλω να το… καταστρέψω, ας το πω έτσι, για να μην είμαι δέσμιος. Αν κάνεις κάτι και το εξυμνήσεις, παραμένεις εκεί, το λιβανίζεις. Μετά τα εγκαίνια μιας έκθεσης για παράδειγμα, είναι η αποκορύφωση της απαλλαγής της κάθε δουλειάς! Είναι αυτή η κάθαρση για να πας σε άλλα πράγματα. Ένα σημείο εκκίνησης.

Δεν είναι λίγοι οι καλλιτέχνες, όμως, που επαναπαύονται στις δάφνες τους. Ναι, αλλά πρέπει να προσπαθείς σαν να αρχίζεις πάντα από την αρχή, σαν να κάνεις ένα έργο για πρώτη φορά…

Πάντα μέσα στη φύση, ε; Αλήθεια, δεν σας ενδιέφερε ποτέ το αστικό περιβάλλον; Εφόσον υπάρχουμε, γιατί να είναι τόσο πρόχειρη η ζωή μας μέσα σε όλα αυτά; Οι πόλεις έχουν τελειώσει και ο καθένας κάνει τις κινήσεις του, για να σωθεί. Οι μηχανισμοί των πόλεων είναι μπασταρδεμένα πράγματα. Αν υπήρχαν κάποιες πόλεις που να βασίζονταν σε έναν πολιτισμό, θα ήταν αλλιώς. Η ουσία βέβαια είναι κατά πόσο κανείς μπορεί μέσα σʼ αυτές τις συνθήκες να κάνει κάποια πράγματα.

Οι νέοι έχουν αυτήν τη δυνατότητα; Βγαίνουν πολλά από τους νέους! Αυτό που λένε “η νεολαία δεν κάνει πράγματα” δεν το δέχομαι. Προκύπτουν πολλά σημαντικά. Αυτό εξάλλου ποτέ δεν σταματάει. Δεν μπορούμε να εγκαθιδρύσουμε κάποιες αξίες και να πούμε εκεί τελειώνουν όλα.

Βέβαια, ορισμένοι άνθρωποι παραμένουν “κολλημένοι” σε κάποιες… αξίες και φτάνουν έως και στη λογοκρισία, όπως στην έκθεση Outlook που την “πλήρωσε” ένα έργο σας. Α, ναι… Η κοινή γνώμη έχει τη γνώμη της. Οι απόψεις ήταν μοιρασμένες τότε. Εγώ έκανα αυτό που έκανα με στόχο να προκύψει κάτι. Να υπάρξει η απαλλαγή του φόβου. Αλλά… αυτά υπάρχουν. Ο ένας επιτίθεται στον άλλο, γιατί ο καθένας έχει τις δικές του αξίες. Ο ένας λέει τον άλλο τρελό. Ή μάλλον λένε κάποιον τρελό, γιατί έχει δώσει “λάθος” αξία στα πράγματα (γέλια). Θέλει μέσα από την Τέχνη να τα κρίνεις αυτά τα πράγματα, διαφορετικά…

Θα προτιμούσατε να βρίσκονται τα έργα σας έξω στη φύση; Ναι… Μπορεί να γίνει αυτό. Να κάνω μια έκθεση μέσα στο δάσος. Εκεί υπάρχει άλλη αρμονία.

Τη βρήκατε εσείς αυτή την αρμονία; Ω, συμβαίνουν πάντα πράγματα. Προσπαθείς… Και η αρμονία είναι σαν την ευτυχία. Στιγμές.

Τι να σας ευχηθώ; Να μείνω όπως είμαι (γέλια).

  • Γκαλερί “Ζήνα Αθανασιάδου” (Π.Π. Γερμανού 5). Έκθεση του Θανάση Τότσικα. Διάρκεια έως 15 Φεβρουαρίου
Loader