Του Αντώνη Καμάρα*

Θα κολακεύαμε την επένδυση, σε φαιά ουσία και πολιτικό κεφάλαιο, των παραγόντων της Θεσσαλονίκης στην ανάπλαση της ΔΕΘ, αν την χαρακτηρίζαμε κοντόφθαλμη. Δεν συζητούμε καν το γεγονός ότι με χρηματοοικονομικούς όρους η ανάπλαση της ΔΕΘ δεν αποδίδει, ενώ διατηρεί μία δραστηριότητα χαμηλής προστιθέμενης αξίας στο κέντρο της πόλης αντί να την μεταφέρει στις παρυφές της, στερώντας, έτσι, από τη Θεσσαλονίκη υπερέχουσες κοινωνικές και οικονομικές υπεραξίες που τις έχουμε ήδη διαπιστώσει στην Αθήνα, στο Φαληρικό Δέλτα, με τη δημιουργία του Πολιτιστικού Κέντρου Σταύρος Νιάρχος.
Συζητούμε, όμως, την έλλειψη κατανόησης της σημερινής ηγέτιδας τάξης της πόλης των διεθνών και περιφερειακών εξελίξεων που αφορούν εξόχως το μέλλον της Θεσσαλονίκης. Θα αναφέρω τρεις.
Πρώτον, τοn σιδηρόδρομο, τώρα που η κυβέρνηση αποφάσισε να καταστήσει προτεραιότητα την αναβάθμισή του. Δεν θα έπρεπε η Θεσσαλονίκη να διεκδικήσει τη μεταφορά όλων των ελεγχόμενων σιδηροδρομικών φορέων από την Πολιτεία (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Hellenic Trains, Ρυθμιστική Αρχή), στην πόλη, μια που ο σιδηρόδρομος είναι κατεξοχήν το περιφερειακό μέσο μεταφοράς, εντός της ελληνικής επικράτειας και σε διασυνοριακό επίπεδο; Για την ΕΕ ο στόχος είναι οι μεταφορές εντός των 500 χιλιομέτρων να είναι περιβαλλοντικά ουδέτερες, και οι αποστάσεις Θεσσαλονίκης-Σόφιας, Θεσσαλονίκης-Κωνσταντινούπολης, Θεσσαλονίκης-Βελιγραδίου, Θεσσαλονίκης-Βουκουρεστίου, Θεσσαλονίκης-Σκοπίων, και Θεσσαλονίκης-Αθηνών είναι είτε κάτω είτε οριακά και μόνο άνω των 500 χιλιομέτρων. Μιλάμε, λοιπόν, για μία μεταφορική υποδομή η οποία μακροπρόθεσμα θα αναβαθμίζεται και η διοίκηση αυτής της αναβάθμισης στη Θεσσαλονίκη θα δημιουργεί συνεχώς υπεραξίες για την πόλη.
Δεύτερον, την άμυνα, η οποία αποτελεί το κορυφαίο πρόγραμμα βιομηχανικής αναγέννησης τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ΕΕ των 27. Έχουμε αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει καμία σημαντική αμυντική εταιρεία στην Κεντρική Μακεδονία σε αντίθεση με την Αττική που συγκεντρώνει την κρίσιμη μάζα της αεροναυπηγικής και ναυπηγικής βιομηχανίας και μέρος της παραγωγής χερσαίων αμυντικών συστημάτων; Δεν θα έπρεπε να διεκδικήσουμε από την κεντρική κυβέρνηση την προσέλκυση ενός διεθνούς βεληνεκούς επενδυτή στην ΕΛΒΟ όσο και μία σημαντική επένδυση σε συνεργασία με το Ισραήλ, σε δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης, στο υπό σύσταση ThessINTEC, εξαργυρώνοντας έτσι τη θεμελιώδη συμβολή του Γιάννη Μπουτάρη στις ελληνο-ισραηλινές σχέσεις;
Τρίτον, καταλήγω με τον επαναπατρισμό στην Ευρώπη των καταδιωκόμενων από τη διοίκηση Τραμπ διακεκριμένων επιστημόνων. Πρώτο το Πανεπιστήμιο Aix Marseille (AMU), που βρίσκεται στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας, απασχόλησε τη διεθνή επικαιρότητα, ανακοινώνοντας πρόγραμμα αξίας 16 εκατομμυρίων δολαρίων, για να προσελκύσει 15 κορυφαίους επιστήμονες από τις ΗΠΑ, τα ερευνητικά προγράμματα των οποίων θα έχουν καταργηθεί από την αμερικανική διοίκηση. Πού είναι το ΑΠΘ να κινήσει θεούς και δαίμονες, κυβέρνηση και ευεργεσία, για να επαναπατρίσει στη Θεσσαλονίκη κορυφαίους Έλληνες επιστήμονες από τις ΗΠΑ, λαμβανομένου υπόψη ότι έχουμε περισσότερους καθηγητές απόφοιτους ελληνικών ΑΕΙ, όπως του ΑΠΘ, στα κορυφαία ΑΕΙ των ΗΠΑ από ό,τι η Γαλλία έχει αντίστοιχα αποφοίτους γαλλικών ΑΕΙ στα ίδια αυτά αμερικανικά πανεπιστήμια; Πώς θα πάει μπροστά η Θεσσαλονίκη, αν δεν ανανεώσει και ενδυναμώσει την επιστημονική της ηγεσία;
Ας ασχοληθούμε, λοιπόν, με τα μεγάλα και τα νέα και ας αφήσουμε τα μικρά και τα παλιά. ‘
* Ο Αντώνης Καμάρας διετέλεσε σύμβουλος του δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη την περίοδο 2011-2014
*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 11.05.2025