Θεσσαλονίκη: «Πλημμύρισε» με μοτοσικλέτες το κέντρο της πόλης
Μαγνήτισαν τα βλέμματα των περαστικών
Θαρρείς και κουβαλά μια κατάρα η πλατεία Ελευθερίας, η οποία παραμένει εγκλωβισμένη εδώ και χρόνια σε ένα πλέγμα ακατάλληλων εργολάβων, ανιστόρητων τοπικών πολιτικών παραγόντων και ελληνικής γραφειοκρατίας. Μία πλατεία με βαρύ ιστορικό φορτίο καθώς αποτέλεσε τόπο μαρτυρίου για τους εβραίους της Θεσσαλονίκης και αφετηρία για το μακρύ ταξίδι τους προς την εξόντωσή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί.
Χθες Παρασκευή 11 Ιουλίου, ανήμερα της 83ης επετείου από τη συγκέντρωση των αρρένων εβραίων της Θεσσαλονίκης και τον εξευτελισμό τους από τα κατοχικά στρατεύματα, η ιστορική πλατεία δέχθηκε ένα ακόμη πλήγμα. Μία ακόμη προσφυγή η οποία μεταθέτει για αρκετούς μήνες την έναρξη του έργου της ανάπλασης το οποίο επρόκειτο να ξεκινήσει το φθινόπωρο. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες του emakedonia.gr αργά το μεσημέρι της Παρασκευής εταιρεία η οποία είχε συμμετάσχει στον διαγωνισμό για την ανάπλαση της πλατείας, κατέθεσε νέα προσφυγή, τρίτη κατά σειρά, στο Διοικητικό Εφετείο, ζητώντας να μην προχωρήσει η υπογραφή της σύμβασης με τον προσωρινό ανάδοχο. Η εξέλιξη αυτή μεταθέτει, για πολλοστή φορά την έναρξη των εργασιών για αρκετούς μήνες, πιθανότατα εντός του 2026.
Οι αλλεπάλληλες προσφυγές
Στο νέο διαγωνισμό τον οποίο προκήρυξε η διοίκηση του Στέλιου Αγγελούδη συμμετείχαν τέσσερις εταιρείες. Μετά την αξιολόγηση των προσφορών, τον Ιούνιο του 2024 αναδείχθηκε προσωρινός ανάδοχος η εταιρεία «Ένωση Κουκουμάς ΑΤΕ-Τάννου Χρυσούλα του Δημητρίου» η οποία προσέφερε έκπτωση 25,58% με το τελικό κόστος του έργου να ανέρχεται στα 5,1 εκατ. ευρώ, από τα 6,8 εκατ. που αρχικά είχαν προϋπολογιστεί. Δεύτερος μειοδότης ήταν η «Ένωση Εταιριών ΣΤΑΤ ΑΤΕ ΝΑΤΟΥΡΑ ΑΕ» με έκπτωση 21,42%.
Ωστόσο, στη συνέχεια ξεκίνησε ένα μπαράζ προσφυγών με την εμπλοκή των δύο πρώτων, προσφεύγοντας τόσο προς την Ενιαία Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΔΗΣΥ) όσο και προς το Διοικητικό Εφετείο. Από αυτήν την πολύμηνη διαδικασία η οποία διήρκεσε έως τον περασμένο Μάρτιο κερδισμένη βγήκε η εταιρεία «Ένωση Κουκουμάς ΑΤΕ-Τάννου Χρυσούλα του Δημητρίου» η οποία και ανακηρύχθηκε στη συνέχεια από την Επιτροπή Διενέργειας του Διαγωνισμού προσωρινός ανάδοχος του έργου.
Ωστόσο, αμέσως μετά, ο δεύτερος κατά σειρά μειοδότης που ήταν η «Ένωση Εταιριών ΣΤΑΤ ΑΤΕ ΝΑΤΟΥΡΑ ΑΕ» προσέφυγε στην ΕΑΔΗΣΥ κατά της απόφασης του δήμου να αποδεχθεί τα δικαιολογητικά του προσωρινού αναδόχου, ισχυριζόμενος ότι υπήρχαν σε αυτά προβλήματα. Πριν από λίγες εβδομάδες η ΕΑΔΗΣΥ εξέδωσε απορριπτική απόφαση κατά της προσφυγής με το σκεπτικό ότι οι λόγοι που επικαλούταν ήταν αβάσιμοι. Βάση του νόμου η «Ένωση Εταιριών ΣΤΑΤ ΑΤΕ ΝΑΤΟΥΡΑ ΑΕ», μετά την απορριπτική απόφαση της ΕΑΔΗΣΥ είχε τη δυνατότητα να καταθέσει νέα προσφυγή, αυτή τη φορά ξανά στο Διοικητικό Εφετείο, εντός προθεσμίας δέκα ημερών η οποία έληγε την Παρασκευή.
Λίγες ώρες πριν να εκπνεύσει η προθεσμία ο δεύτερος μειοδότης κατέθεσε τελικά την προσφυγή επικαλούμενος αυτή τη φορά άλλους λόγους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η έναρξη των εργασιών θα πάει αρκετούς μήνες πίσω καθώς η εκδίκαση της προσφυγής θα γίνει, στην καλύτερη περίπτωση, προς το τέλος του 2025.
Δεκατρία χρόνια
Το εγχείρημα ανάπλασης της πλατείας Ελευθερίας ξεκίνησε τον δεύτερο χρόνο της δημαρχιακής θητείας του Γιάννη Μπουτάρη, συγκεκριμένα, το καλοκαίρι του 2012. Χρειάστηκε, ωστόσο, να περάσουν σχεδόν επτά χρόνια για να μπει, τον Απρίλιο του 2019, ο εργολάβος και να ξεκινήσουν οι εργασίες. Όμως, λίγους μήνες μετά το έργο εγκαταλείφθηκε καθώς, όπως αποδείχθηκε, ο ανάδοχος δεν είχε τη δυνατότητα να το υλοποιήσει. Ακολούθησαν οι εκλογές και η ανάδειξη του Κωνσταντίνου Ζέρβα ως δημάρχου Θεσσαλονίκης. Ο νέος δήμαρχος, ακολουθώντας παρελκυστική τακτική, με το επιχείρημα ότι θα επιδίωκε, ταυτόχρονα με την ανάπλαση να κατασκευάσει και υπόγειο πάρκινγκ κάτω από την πλατεία, το μόνο που έκανε ήταν να μετατρέψει εκ νέου το χώρο σε πάρκινγκ, παραπέμποντας τελικά το έργο στις ελληνικές καλένδες. Από εκεί το ανέσυρε η διοίκηση Αγγελούδη η οποία είναι υποχρεωμένη τώρα να περιμένει για αρκετούς μήνες ακόμη έως ότου αποφανθεί το Διοικητικό Εφετείο στην τελευταία προσφυγή του δεύτερου μειοδότη.
