Πρωινός καφές με τον υποδιοικητή της ΔΥΠΑ Βασίλη Γεωργιάδη (βίντεο)

Περί απασχόλησης και οικονομίας ο σημερινός πρωινός καφές στο καφέ Arc. Παρέα με τον Θεσσαλονικιό υποδιοικητή της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης, του παλιού ΟΑΕΔ δηλαδή, Βασίλη Γεωργιάδη. Συζητήσαμε για τα παιδικά του χρόνια στo Φάληρο, όπου γεννήθηκε, το εμβληματικό «Μακεδονία Παλλάς» και τη θέα στη θάλασσα και στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου που έβλεπε από το θρανίο του στο 1^ο Λύκειο, όπου φοίτησε. Κουβεντιάσαμε για τα «σχολεία» της ΟΝΝΕΔ και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, όπου συμμετείχε ενεργά, αλλά και το παράρτημα του Οικονομικού Επιμελητηρίου Κεντρικής Μακεδονίας, στο οποίο ο ίδιος είναι πρόεδρος από το 2019. Και φυσικά για την ανεργία, που πια εδώ και καιρό κινείται στη χώρα μας σε μονοψήφια νούμερα. «Ο στόχος μας είναι να φτάσουμε όσο χαμηλότερα γίνεται. Όταν φτάνεις στο σκληρό πυρήνα της ανεργίας είναι ακόμη πιο δύσκολο», τονίζει.

Υπάρχει χρόνος για πρωινό καφέ στη ζωή σας;

Προφανώς και υπάρχει χρόνος. Γιατί ως Θεσσαλονικιός έχω μάθει και εγώ στο κομμάτι του πρωινού καφέ. Φροντίζω λοιπόν, κάθε πρωί πριν ξεκινήσω οτιδήποτε να πιω έναν καφέ.

Τον πίνετε στο σπίτι ή στη Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης;

Στο σπίτι και μετά στην υπηρεσία, αλλά έναν καφέ πριν να φύγω από το σπίτι σίγουρα θα τον πιω.

Γιατί διαλέξατε το καφέ «Arc»; Υπάρχει κάποιος συμβολισμός;

Γιατί είναι το στέκι μου. Δηλαδή, όποτε μού δίνεται η ευκαιρία ο πρώτος καφές ξεκινά από εδώ.

Τι είδους είναι;

Φρέντο εσπρέσο σκέτο.

Πάντα; Χειμώνα καλοκαίρι;

Χειμώνα καλοκαίρι, δεν αλλάζει.

Πέρα από το είδος του καφέ η ώρα του πρωινού καφέ τι αποτελεί για εσάς;

Περιλαμβάνει κυρίως σκέψεις για το τι έχει το πρόγραμμα της ημέρας και πως πρέπει να κινηθώ προκειμένου να είμαι όσο γίνεται πιο αποδοτικός.

Πάμε κάποια χρόνια πίσω. Γεννηθήκατε στη Θεσσαλονίκη το 1986. Σε ποια περιοχή;

1986, Θεσσαλονίκη, περιοχή Φάληρο, κοντά στο «Μακεδονία Παλλάς». Εκεί είναι το πατρικό σπίτι μου.

Παιδικές αναμνήσεις από τότε υπάρχουν; Ποια εικόνα σάς έρχεται στο μυαλό σας από εκείνη την περιοχή;

Το «Μακεδονία Παλλάς». Γιατί από τότε ήταν ένα εμβληματικό κτίριο, μόνο του στην παραλία.

Οι γονείς σας τι έκαναν;

Η μητέρα μου γιατρός, ο πατέρας μου δικηγόρος.

Σας επηρέασαν στη διαμόρφωση τη ζωή σας; Δε γίνατε ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Με επηρέασαν στο κομμάτι του να κινηθώ στις επιστήμες του πανεπιστημίου και όχι προς τα τεχνικά επαγγέλματα. Βέβαια τα τεχνικά επαγγέλματα είναι σήμερα πιο χρυσοφόρα (γελάει) από αυτά του πανεπιστημίου, αλλά οι γονείς μου με επηρέασαν στο να επιλέξω αυτά τα επαγγέλματα, αλλά όχι στο να ακολουθήσω σταδιοδρομία ως γιατρός ή ως δικηγόρος. Σίγουρα το ήθελαν, αλλά εγώ έκανα αυτό που ήθελα. Θυμάμαι τον εαυτό μου ακόμη και σε μικρή ηλικία να θέλω να σπουδάσω οικονομικά. Μού άρεσε πάντα αυτή η κατεύθυνση.

Γιατί; Το έχετε σκεφτεί αυτό ποτέ;

Γιατί πιστεύω ότι μια επιχείρηση και ένας άνθρωπος για να μπορέσει να λειτουργήσει και να αντεπεξέλθει πραγματικά στη ζωή πρέπει να γνωρίζει από οικονομικά, να ξέρει ποιες είναι οι δυνατότητές του, να ξέρει πού μπορεί να φτάσει, τι αναζητά και τι επιδιώκει. Θεωρούσα λοιπόν, πάντοτε ότι τα οικονομικά ήταν κάτι σημαντικό και για τις επιχειρήσεις και για τον ίδιο τον άνθρωπο. Μην ξεχνάτε ότι επειδή δεν τα είχαμε όλα αυτά φτάσαμε στην κρίση χρέους της προηγούμενης δεκαετίας.

Πήγατε στο 1^ο Γυμνάσιο και στη συνέχεια στο 1^ο Λύκειο Θεσσαλονίκης. Θρανίο με θέα στη θάλασσα, δηλαδή.

Πήγα στο 1^ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης επί της Βασιλίσσης Όλγας και μετά στο 1^ο Λύκειο στην παραλία. Μάλιστα στη δευτέρα και στην τρίτη Λυκείου που ήμασταν από την κάτω πλευρά του σχολείου, ναι βλέπαμε θάλασσα και το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Από νωρίς στην πολιτικοποίηση, έτσι δεν είναι;

Νωρίς, νωρίς (γελάει). Σκεφτείτε ότι είμαι 39 χρονών και ασχολούμαι τα τελευταία 21 με 22 χρόνια με την πολιτική.

Βλέπω στο βιογραφικό σας ότι ήσασταν μέλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, γραμματέας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, στην ΟΝΝΕΔ διατελέσατε μεταξύ άλλων υπεύθυνος επαρχιακών οργανώσεων στο Εκτελεστικό Γραφείο, μέχρι και πρόεδρος στο 9ο Τακτικό συνέδριο της ΟΝΝΕΔ. Τα θετικά από όλα αυτά ποια ήταν;

Αυτά τα σε εισαγωγικά «σχολεία» με έκαναν όχι μόνο να κοινωνικοποιηθώ παραπάνω, αλλά και να γνωρίσω πραγματικά κόσμο από όλη τη χώρα. Κόσμο όλων των ειδών, είτε εύπορους είτε ανθρώπους που δυσκολεύονταν να τα φέρουν βόλτα. Δηλαδή, άνθρωποι διαφόρων κοινωνικών τάξεων που πραγματικά σού έδιναν τη δυνατότητα να αντιληφθείς το πώς πραγματικά είναι η κοινωνία και το πώς πρέπει να εξελιχθεί. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό για εμάς, γιατί τις εποχές που ήμουν στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ υπεύθυνος στα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης, αλλά και μετέπειτα στην ΟΝΝΕΔ, ασχολούμασταν πραγματικά με ουσιαστικά πράγματα που τώρα τα βλέπουμε να εφαρμόζονται. Τότε είχαμε τις καταλήψεις και τότε παλεύαμε για τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Όλα αυτά τα θυμάμαι σαν τώρα, γιατί εγώ πέρασα στο πανεπιστήμιο ένα χρόνο πριν ξεκινήσουν οι καταλήψεις με τη συχωρεμένη την κ. Γιαννάκου ως υπουργό Παιδείας. Τότε συζητούσαμε για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τώρα που πραγματικά γίνονται πράξη είμαστε πολύ χαρούμενοι. Τότε παλεύαμε για τα μεταπτυχιακά με δίδακτρα, που δεν υπήρχαν στα ελληνικά πανεπιστήμια και τώρα από όσο γνωρίζω πηγαίνουν και πολύ καλά, δίνοντας τη δυνατότητα σε πολλούς συμπολίτες μας να κάνουν το μεταπτυχιακό τους.

Αρνητικά υπήρξαν από αυτήν την πολύ έντονη πολιτικοποιημένη περίοδο;

Το αρνητικό ήταν ότι δυστυχώς ζήσαμε καταστάσεις μπάχαλου μέσα στα πανεπιστήμια. Ζήσαμε όλα αυτά τα οποία βλέπουμε σήμερα ότι και η κοινωνία ακόμη τα έχει πραγματικά απορρίψει. Ζήσαμε μειοψηφίες που με το έτσι θέλω έκλειναν τη σχολή, τραμπουκισμούς, λοιδορίες καθηγητών και φοιτητών, κατηγορίες γιατί μπορεί να εξέφρασαν μια διαφορετική άποψη από τα πιστεύω τους. Αυτά, ναι ήταν τα αρνητικά της εποχής.

Δεν είπατε όμως ποτέ ότι σπαταλήσατε πολλά χρόνια με την πολιτική και ότι το μετανιώνετε;

Πότε, ποτέ, ποτέ.

Γιατί ενώ θέλατε να σπουδάσετε οικονομικά τελικά επιλέξατε το Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών στο ΠΑΜΑΚ;

Εξαιτίας της θέλησής μου να δω τι γίνεται στον γύρω χώρο πέριξ της Ελλάδος. Γιατί οι σπουδές αφορούσαν και τις Βαλκανικές χώρες και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και έτσι προέκυψε αυτό το «θέλω». Μετέπειτα ήρθε η στροφή στα σκληρά οικονομικά. Να πούμε εδώ ότι το Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών είναι ένα οικονομικό τμήμα, καθώς έχει δύο κατευθύνσεις. Το οικονομικό και το πιο θεωρητικό. Εγώ διάλεξα το οικονομικό.

Και μετά κάνατε μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στην Εφαρμοσμένη Λογιστική και την Ελεγκτική και τη Διοίκηση Επιχειρήσεων σε ΠΑΜΑΚ και ΔΙΠΑΕ. Τι σας έδωσαν; Την επαγγελματική πορεία;

Σίγουρα. Το πρώτο μεταπτυχιακό ήταν για Λογιστική και Ελεγκτική στο ΠΑΜΑΚ, το άλλο στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΔΙΠΑΕ. Πιστεύω πως ό,τι και να έχεις σπουδάσει πλέον τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό το σημαντικότερο πράγμα που πρέπει να έχεις είναι ένα μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να γνωρίζεις κάποια βασικά πράγματα για το πώς μπορεί να είσαι διοικητικός στέλεχος σε μια επιχείρηση και σε έναν οργανισμό και ένα τέτοιο μεταπτυχιακό είναι πολύ χρήσιμο.

Και μετά ξεκίνησε η επαγγελματική πορεία;

Αυτή τη στιγμή εργάζομαι ήδη 14 χρόνια στα οικονομικά.

Και μετά πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Κεντρικής Μακεδονίας, όπου μάλιστα στη συνέχεια επανεκλεγήκατε. Από πρόεδρος στην ΟΝΝΕΔ πρόεδρος στο Οικονομικό Επιμελητήριο. Ήταν ένα σκαλοπάτι αυτό, ήταν κάτι που το φανταζόσασταν ότι θα γίνει ποτέ;

Θα έλεγα ότι ήταν ένα σκαλοπάτι και το επιδίωξα. Γιατί η ενασχόληση με το Επιμελητήριο αφορούσε καθαρά στο επαγγελματικό κομμάτι του. Όταν μπαίνεις για να κάνεις κάποια ουσιαστικά πράγματα για το επάγγελμά σου τα Επιμελητήρια είναι εκείνοι οι φορείς που μπορεί να προωθήσουν θέματα και καταστάσεις και να τα διορθώσουν. Αλλά πέραν τούτου ήθελα να ασχοληθώ με το Οικονομικό Επιμελητήριο γιατί ήταν το ίδιο «θέλω» που με έφερε κοντά και στα οικονομικά. Για να μάθει δηλαδή, ο κόσμος τι σημαίνει οικονομία. Εδώ να πούμε ότι μέχρι την πανδημία όταν έλεγες χρηματοδοτικό εργαλείο ή ΕΣΠΑ στις επιχειρήσεις μπορεί και να σε κοιτούσαν περίεργα. Τώρα όλα αυτά είναι διαδεδομένα και είναι πια πολύ σημαντικό μια επιχείρηση να γνωρίζει τι είναι το χρηματοδοτικό εργαλείο και πώς μπορεί να το χρησιμοποιήσει.

Πως ήταν και πως είναι το ταξίδι στο Επιμελητήριο; Ξεκίνησε το 2020…

… ξεκίνησε το 2019 και τώρα κάνω τη δεύτερη θητεία.

Η εμπειρία;

Το σημαντικό ήταν ότι και εδώ εν μέρει βοήθησε ο covid, έτσι ώστε να κάνουμε ως φορέας το επάγγελμά μας επιστήμη. Πλέον όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι χωρίς οικονομολόγο και χωρίς λογιστή δεν πάει πουθενά και αυτό είναι σημαντικό. Πέραν αυτού έχουμε περάσει μια σειρά από μεταρρυθμίσεις σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση, οι οποίες βλέπουμε ότι έχουν απτά αποτελέσματα.

Το ψηφιακό για παράδειγμα.

Και το ψηφιακό και το φορολογικό. Το τελευταίο φορολογικό νομοσχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης ήταν ακριβώς η πρόταση του Οικονομικού Επιμελητηρίου. Και αν παρατηρήσατε φέτος ήταν η πρώτη χρονιά, όπου και γκρίνια δεν είχαμε από τους λογιστές όσον αφορά στις φορολογικές δηλώσεις και τα φορολογικά έσοδα του κράτους ανέβηκαν γιατί λειτούργησαν ενθαρρυντικά και έδωσαν κίνητρα να τρέξουν όλοι για να κερδίσουν την αρχική έκπτωση που υπήρχε μεσοσταθμικά και είχαμε και το ρεκόρ φορολογικών δηλώσεων. Για πρώτη φορά στο ελληνικό κράτος κατατέθηκε ένας τόσο μεγάλος αριθμός φορολογικών δηλώσεων. Ξέρετε, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει η ελληνική κυβέρνηση τόσο νωρίς ποια είναι τα έσοδα του κράτους.

Δεν είναι λίγο ενοχλητικό -και το λέω από τη μεριά του πολίτη- το να είναι τόσο απαραίτητος ο λογιστής;

Ο λογιστής είναι απαραίτητος γιατί ασκεί μια επιστήμη δύσκολη, που δεν είναι εύκολη να την καταλάβει ο οποιοσδήποτε. Δηλαδή, κάποιος που δεν έχει σπουδάσει οικονομικά και δεν έχει εντρυφήσει στα οικονομικά ούτε έχει κάνει εξειδίκευση επάνω στα λογιστικά, δεν είναι εύκολο να καταλάβει τι σημαίνει το Ε3 και το Ε9, ποιες είναι οι κατηγορίες και πού αρχίζουν και πού τελειώνουν τα τεκμήρια.

Θα έχετε ακούσει τις γκρίνιες των Μικρομεσαίων. Με τα POS και την ψηφιακή κάρτα να είναι στο επίκεντρο. Τι λέτε; Τις θεωρείτε λογικές, είναι οι αντιρρήσεις που υπάρχουν όταν γίνονται μεταρρυθμίσεις ή μήπως χρειάζονται κάποιες μικροδιορθώσεις;

Πάντα σε κάθε μεταρρύθμιση και ειδικά σε αυτή τη χώρα καθετί καινούριο ξεκινά με γκρίνια. Και είναι λογικό αυτό, γιατί όταν έχεις μάθει επί δεκαετίες σε ένα άλφα μοτίβο το να πας να το μεταρρυθμίσεις δεν είναι και τόσο εύκολο. Μιλώντας εκ του αποτελέσματος, αυτό που φαίνεται μέχρι στιγμής είναι ότι η μεταρρύθμιση έχει πραγματικό αποτέλεσμα. Γιατί πρώτον καταπατάς το κομμάτι της φοροδιαφυγής που είναι σημαντικό. Δεν μπορείς να έχεις ως ελληνικό κράτος δύο κατηγορίες πολιτών στα φορολογικά. Αυτούς που είναι μισθωτοί και πληρώνουν τα πάντα και στους οποίους φαίνονται τα πάντα που διαθέτουν και αυτούς που δεν είναι μισθωτοί και τους οποίους δεν μπορείς να πιάσεις. Και δεύτερον και σημαντικότερο στο εργασιακό κομμάτι βλέπουμε ότι με την ψηφιακή κάρτα εργασίας αντιμετωπίζεται και η μαύρη εργασία και οι υπερωρίες. Για αυτό βλέπετε και τις ανακοινώσεις του υπουργείου Εργασίας που σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Όταν ξαφνικά εμφανίζονται οι υπερωρίες να είναι 800 και 900% επάνω καταλαβαίνετε πόσο χαμένοι έβγαιναν οι εργαζόμενοι μέχρι να έρθει αυτό το μέτρο.

Μήπως θα έπρεπε να είναι πιο ελαστική η εφαρμογή της;

Η συγκεκριμένη κυβέρνηση είναι η πρώτη κυβέρνηση που έχει ακούσει τους φορείς. Τόσο τα Επιμελητήρια όσο και τους κλάδους. Και οποιαδήποτε λάθη έρχεται και τα διορθώνει.

Το 2023 ανέλαβε ως Υποδιοικητής της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης. Ποια ήταν η πρώτη σκέψη;

(Σκέφτεται). Η πρώτη σκέψη ήταν «που πας να μπλέξεις». Το 2023 μού έγινε μια πολύ τιμητική πρόταση να αναλάβω το πόστο του υποδιοικητή της ΔΥΠΑ από τον τότε υπουργό Εργασίας Άδωνη Γεωργιάδη. Ήταν λίγο αγχωτικό, αλλά πραγματικά επειδή η ΔΥΠΑ είναι ένας οργανισμός δημιουργικός, δε δίστασα.

Και πολύ βαθύ δημόσιο.

Είναι ο τέως ΟΑΕΔ. Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία έχει συνδέσει αυτό τον όνομα με το επίδομα ανεργίας. Πλέον είναι πρώτα η απασχόληση και μέσω αυτής ρίχνεις και το ποσοστό της ανεργίας.

Τα οποίο είναι πλέον στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων ετών.

Είμαστε στο 7,9% όπως έδειξε η τελευταία μέτρηση της ΕΛΣΤΑΤ, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και το γεγονός ότι η μείωση της ανεργίας είναι για πολλούς μήνες κατά τους οποίους είμαστε το νούμερό της είναι μονοψήφιο. Γιατί δεν είναι σημαντικό μόνο το ποσοστό, αλλά και το πόσους μήνες διαρκεί το μονοψήφιο ποσοστό. Είναι πολύ ενθαρρυντικό αυτό, όμως δεν έχουμε τελειώσει ακόμα. Τώρα είμαστε στο σκληρό πυρήνα της ανεργίας.

Ο στόχος ποιος είναι;

Ο στόχος είναι να φτάσουμε όσο χαμηλότερα γίνεται. Όταν φτάνεις στο σκληρό πυρήνα της ανεργίας είναι ακόμη πιο δύσκολο. Εμείς τα τελευταία χρόνια στη ΔΥΠΑ λειτουργούμε με στόχο, κάνουμε έρευνες και μελέτες, βλέπουμε πράγματα, αναλύουμε γιατί σε κάποιες πληθυσμιακές ομάδες έχουμε περισσότερους ανέργους και δυσκολεύονται να βρουν εργασία, αλλά ψάχνουμε και το γιατί. Επίσης κοιτάμε να δούμε ποια είναι τα κριτήρια που πρέπει να δώσουμε εμείς ως κίνητρα προκειμένου να έρθουν οι επιχειρήσεις και να προσλάβουν τις συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες. Πλέον τα τελευταία χρόνια όλα τα προγράμματα της ΔΥΠΑ αγκαλιάζονται και από τις επιχειρήσεις, αλλά και από τις φορείς, γιατί έχουμε και τέτοια προγράμματα που αφορούν και στους φορείς, όπως το «55+» πλησίον της σύνταξης. Και για αυτό είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι.

Ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι στην καταπολέμησή της ανεργίας; Οι νέοι; Οι γυναίκες; Οι μεγάλες ηλικίες;

Οι δύσκολες κατηγορίες είναι οι γυναίκες. Σχεδόν πάνω από το 50% του μητρώου είναι γυναίκες, ένα ποσοστό που πλησιάζει το 60%. Η δεύτερη δυσκολότερη ηλικιακή ομάδα είναι αυτή των νέων, γιατί δεν έχουν την προϋπηρεσία την οποία αναζητούν οι επιχειρήσεις και για αυτό και εμείς τρέχουμε στοχευμένα προγράμματα πάνω σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Και η τρίτη κατηγορία είναι η ομάδα άνω από 50 ετών. Εκεί υπάρχει θα έλεγα μια μη λογική αντιμετώπιση από τις επιχειρήσεις του στυλ «γιατί να πάρω έναν που είναι κοντά στη σύνταξη, ο οποίος δεν έχει να μου προσφέρει πολλά», κάτι το οποίο δεν είναι σωστό. Γιατί όταν ζητάς εργαζόμενο πρέπει να το ζητάς με βάση κάποια δεδομένα που απαιτεί η επιχείρησή σου και όχι με βάση ηλικιακά κριτήρια. Όπως και να έχει όμως και εκεί τρέχουμε στοχευμένα προγράμματα και τα οποία και αυτά αγκαλιάζονται από τον κόσμο. Ανοίξαμε τον Μάρτιο ένα πρόγραμμα για 6.000 θέσεις εργασίας και την προηγούμενη εβδομάδα άλλο ένα για άλλες 2.500 που αφορά αποκλειστικά δήμους και περιφερειακές ενότητες.

Στις αρμοδιότητάς σας είναι μεταξύ των άλλων και η ψηφιακή διακυβέρνηση της ΔΥΠΑ. Που βρισκόμαστε εδώ;

Έχουμε ψηφιοποιήσει το 80% των υπηρεσιών μας και αυτό είναι πολύ ευχάριστο. Αν κάνετε μια βόλτα στις υπηρεσίες της ΔΥΠΑ θα δείτε ότι όλο και λιγότερος κόσμος προσέρχεται σε αυτές, γιατί μπορεί πλέον να τελειώσει τις συναλλαγές του μέσω των ψηφιακών υπηρεσιών μας. Δεν έχουμε ολοκληρώσει ακόμα το 100%, είμαστε όμως στη φάση, με τη βοήθεια του Ταμείου Ανάκαμψης αλλά και άλλων προγραμμάτων, που τρέχουμε για να πετύχουμε το απόλυτο.

Επίσης στις αρμοδιότητές σας είναι και η επαγγελματική εκπαίδευση και η μαθητεία, η αρχική αλλά και συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση. Τι κάνετε εκεί συγκεκριμένα;

Αυτό αφορά ουσιαστικά τις σχολές της ΔΥΠΑ, τις παλιές σχολές του ΟΑΕΔ. Για καθαρά τεχνικά επαγγέλματα σε όλη τη χώρα.

Με μέλλον πια.

Δόξα τω Θεώ τα τελευταία χρόνια αυτά τα επαγγέλματα πραγματικά αγκαλιάζονται από τον κόσμο. Κάθε χρόνο έχουμε καινούργιο ρεκόρ αιτήσεων για τον λόγο του ότι εφαρμόζουμε το δυαδικό σύστημα και είμαστε εμείς και η Γερμανία οι μόνες χώρες που το κάνουμε. Αυτό σημαίνει πράξη το πρωί, δουλειά και πρακτική στην επιχείρηση και το απόγευμα θεωρία. Το σύστημα είναι επιδοτούμενο, πληρώνεται η πρακτική άσκηση, πληρώνεται επίδομα στέγασης, αν είσαι από άλλο νόμο και πληρώνεται σε όλους το επίδομα σίτισης. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που πραγματικά όλο και περισσότερος κόσμος έρχεται και κάνει την αίτησή του για να φοιτήσει σε σχολές μαθητείας της ΔΥΠΑ, γιατί υπάρχει πραγματική επαγγελματική αποκατάσταση. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες στη χώρα μας τα τεχνικά επαγγέλματα αντιμετωπίζονταν κοινωνικά -ας μου επιτραπεί η έκφραση- «ρατσιστικά». Και τώρα που υπάρχει πραγματική οικονομική ανάπτυξη, αυτά τα επαγγέλματα είναι ιδιαίτερα ζητούμενα. Επίσης είναι θετικό ότι στις διάφορες έρευνές μας βλέπουμε πως το 80% των ανθρώπων που τα τελευταία χρόνια έχουν σπουδάσει σε σχολές μαθητείες της ΔΥΠΑ μετά από δύο χρόνια συνεχίζουν να εργάζονται. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Τι καινούργιο θα μας φέρει η επόμενη χρονιά από τη ΔΥΠΑ; Τι σχεδιάζετε; Ποιος είναι ο βασικός στόχος;

Ο μεγαλύτερος στόχος είναι να ρίξουμε κι άλλο το ποσοστό της ανεργίας. Δεν εφησυχάζουμε, στόχευσή μας είναι να πέσει ακόμα παραπάνω. Και για το λόγο αυτό θα βγούμε το επόμενο διάστημα με ακόμα πιο συγκεκριμένα προγράμματα απασχόλησης, με στόχο να βοηθήσουμε σημαντικά σε αυτό το σκοπό.

Πως είναι να έχετε δύο γυναίκες ως προϊσταμένους; Εννοώ την υπουργό Νίκη Κεραμέως και τη νέα διοικήτρια της ΔΥΠΑ Γιάννα Χορμόβα;

Σίγουρα είναι πάρα πολύ ευχάριστο. Γιατί το να δημιουργείς και να συνεργάζεσαι με γυναίκες είναι πολύ σημαντικό. Και οι δύο είναι πολύ δυναμικές και πολύ άξιες για τις θέσεις στις οποίες βρίσκονται.

Πάμε λίγο στα πολιτικά. Η κυβέρνηση είναι σε μια δύσκολη φάση λόγω και του ΟΠΕΚΕΠΕ. Υπάρχει μαγική συνταγή για την επανεκκίνησή της; Κάτι που πρέπει να γίνει;

Όντως την περίοδο που διανύουμε η κυβέρνηση αντιμετωπίζει κάποια συγκεκριμένα προβλήματα. Είναι λογικό γιατί ο κόσμος έχει απαιτήσεις και γιατί βλέπει ότι είσαι μια κυβέρνηση που έχεις κάνει πάρα πολλά πράγματα και ζητάει από σένα να κάνεις ακόμα περισσότερο. Πιστεύω ότι η κυβερνητική πολιτική είναι στο σωστό δρόμο, γιατί η βασική στόχευση είναι το να δημιουργηθούν ακόμη περισσότερες νέες θέσεις εργασίας, να αυξηθούν κι άλλο οι μισθοί που πραγματικά έχουν αυξηθεί. Ήδη αυτή τη στιγμή που μιλάμε ο μέσος μισθός είναι πάνω από τα 1.300 ευρώ και η στόχευση είναι στο τέλος της τετραετίας να έχουμε φτάσει στα 1.500 ευρώ. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό βοηθά στη μείωση της ανεργίας, γιατί δυναμώνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων και των ενδιαφερόμενων. Παράλληλα η κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις που στόχο έχουν την πάταξη της γραφειοκρατίας. Και σε πολλούς τομείς μέσω της ψηφιοποίησης υπηρεσιών του κράτους το έχει καταφέρει και νομίζω ότι θα το καταφέρει ακόμα περισσότερο.

Μια σκέψη για τη Θεσσαλονίκη;

Η Θεσσαλονίκη είναι ένα διαμάντι για την Ελλάδα και θεωρώ ότι αποκτώντας τα έργα υποδομής, τα οποία είχε στερηθεί τόσα χρόνια, θα γίνει μια πραγματική ευρωπαϊκή πόλη. Ήδη βλέπουμε ότι με το μετρό η εικόνα της πόλης σε όλα τα επίπεδα έχει αλλάξει πραγματικά. Εμείς το βλέπουμε και από το Οικονομικό Επιμελητήριο, αλλά και από τα οικονομικά δεδομένα. Τα έργα υποδομής φέρνουν ανάπτυξη. Και είναι λογικό αυτό, γιατί όταν οι μεγάλες εταιρείες σου ζητάνε να επενδύσουν κάπου, θέλουν να υπάρχουν εκεί και τα κατάλληλα έργα υποδομής. Θεωρώ ότι η επέκταση στην Καλαμαριά θα αναβαθμίσει την πόλη ακόμα περισσότερο, όπως και ο Flyover όταν θα δοθεί στην κυκλοφορία και οι πολίτες θα δουν ότι είναι ένα σημαντικό έργο που έπρεπε να γίνει. Καταλαβαίνω από την άλλη ότι οι Θεσσαλονικείς τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκαν για τον λόγο του ότι δεν υπήρχαν οι υποδομές για να φτάσει κανείς από την ανατολική στη δυτική πλευρά και ανάποδα, αλλά όταν τελειώσει το flyover η εικόνα θα είναι πάρα πολύ διαφορετική. Επίσης νομίζω ότι πρέπει να συνεχιστούν τα έργα υποδομής, που εκκρεμούν και τότε πραγματικά οι Θεσσαλονικείς θα δουν μια πόλη που θα είναι ευρωπαϊκό κόσμημα.

Υπάρχουν σκέψεις για πολιτική ενασχόληση στο μέλλον;

Πάντοτε η πολιτική ενασχόληση είναι το μικρόβιο το οποίο μάς διακατέχει.

Δεν σας έχω όμως ακούσει ακόμα να ενδιαφέρεστε για υποψήφιος βουλευτής.

Όχι, όχι (γελάει), δεν είμαι υποψήφιος βουλευτής, ούτε αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι στα άμεσα σχέδιά μου. Αλλά η ενασχόληση με την πολιτική είναι πάντοτε για μένα σε πρώτο πλάνο από όποιο μετερίζι και αν κληθώ να το κάνω. Πάντοτε όταν μπαίνω σε μια διαδικασία να κάνω ένα πολιτικό βήμα πρέπει να υπάρχει στόχος. Ο στόχος δεν είναι τόσο πολύ η εκλογή, αλλά το τι πρέπει να πετύχεις μέσω της εκλογής. Έτσι έγινε και όταν ξεκίνησα με το Επιμελητήριο, όταν είχα θέσει και κάποιους στόχους, τους περισσότερους από τους οποίους μέχρι στιγμής τους έχω καταφέρει, ενώ έχουν μείνει ακόμα μερικά πράγματα για να γίνουν. Οπότε και οποιαδήποτε άλλη ενασχόληση με την πολιτική έχει να κάνει με τη στόχευση.

Πάμε στον ιδιώτη Βασίλη Γεωργιάδη: Παντρεμένος;

Παντρεμένος με τη σύζυγό μου, Μένια και με ένα παιδί 3 ετών, τον Αντώνη, τον οποίο υπεραγαπώ και υπερλατρεύω.

Η γνωριμία με τη σύζυγό σας που έγινε; Στην ΟΝΝΕΔ;

Έγινε μέσω των φοιτητικών, ναι, στη ΔΑΠ. Ένα άλλο θετικό που μού άφησε η κοινωνικοποίηση μέσω της οργάνωσης (γελάει).

Χαλάρωση υπάρχει στη ζωή σας;

Η χαλάρωσή μου είναι ο γιος μου. Ό,τι και να γίνει επιστρέφοντας θα ασχοληθώ με τον Αντώνη. Με τρελαίνει, είναι πραγματικά θείο δώρο, γιατί τώρα είμαστε και στη φάση όπου μιλάει και καταλαβαίνει πράγματα.

Τι ομάδα θα τον κάνετε;

Η ομάδα που είναι ο μπαμπάς είναι Άρης. Ελπίζουμε να ακολουθήσει τα βήματα αυτά (γελάει).

Στη Θεσσαλονίκη έρχεστε συχνά;

Έρχομαι όσο πιο συχνά γίνεται, αν και υπάρχουν και περίοδοι που οι υποχρεώσεις μου δεν μού το επιτρέπουν. Με την πρώτη όμως ευκαιρία είμαι εδώ. Την αγαπώ τη Θεσσαλονίκη.

Διακοπές που θα κάνετε; Χαλκιδική, σωστά;

Εννοείται, σαν τη Χαλκιδική εξάλλου δεν έχει.

Που;

Δεύτερο πόδι, στη Σάρτη.

Έχετε κάποιο αγαπημένο τραγούδι ή κάποιο είδος μουσικής που σας αρέσει;

Δεν θα το έλεγα, ακούω διάφορα. Και ελληνικά και ξένα. Μπορώ να προσαρμοστώ σε όλα.

Μότο ζωής υπάρχει;

Ότι πάντοτε σημασία έχει ο στόχος.

Για το τέλος η ερώτηση με το μαγικό ραβδί: αν το είχατε τι θα αλλάζατε στην ελληνική δημόσια διοίκηση που δεν αλλάζει εύκολα;

Αν είχα ένα μαγικό ραβδί και θα ήθελα ακριβώς την επόμενη στιγμή να αλλάξει αυτό θα ήταν η πλήρη πάταξη της γραφειοκρατίας. Πρέπει πλέον η ελληνική δημόσια διοίκηση να είναι φιλική προς τους πολίτες και οι πολίτες να μην την αντιμετωπίζουν με ένα «ωχ πού να μπλέξεις τώρα σε αυτή τη γραφειοκρατία». Να έχεις αναμονή, να περιμένεις, να αναζητάς εσύ κάποια λύση, η οποία θα σου φέρει πραγματικά αυτό το οποίο αναζητάς, είτε είσαι ιδιώτης είτε είσαι επιχείρηση και να μπλέκεις σε αυτή τη διαδικασία. Αν είχα λοιπόν, ένα μαγικό ραβδί εκείνο το οποίο θα ήθελα να κάνω θα ήταν η πλήρη πάταξη της γραφειοκρατίας.