Λαχανόκηποι στα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά από το ερχόμενο σχολικό έτος
Tο υπουργείο Παιδείας θα προμηθεύσει στα σχολεία μεταλλικά παρτέρια, χώμα, φτυαράκια κηπουρικής, θερμοκήπια, ποτιστήρια και σετ σπόρων
- Newsroom
Της Ευαγγελίας Ι. Κίτσου, Δικηγόρου
Τι εικόνα αναδύεται στη μνήμη μας, όταν ακούμε τη λέξη συνδικαλιστής; Δυστυχώς, έχει εντυπωθεί τόσο ισχυρά εκείνη, η παρελθοντική, που στο άκουσμα της λέξης σκεφτόμαστε κάποιους τσαντισμένους φωνασκούντες, να εφορμούν σε γραφεία έχοντας μαζί τους κάμερες και κομματικούς οπαδούς. Υπήρξαν εποχές, όχι πολύ μακρινές, που οι κύριοι του συνδικαλισμού θεωρούνταν και ήταν παντοδύναμοι, με συμπεριφορές αυτοκρατορικού τύπου, είχαν εξουσία που καθόριζε τύχες εργαζομένων, με ό,τι αυτό σημαίνει, που διεκδικούσαν και πετύχαιναν για τους εαυτούς τους προνόμια ασύλληπτα. Αυτή η εποχή θεωρείται μέχρι και σήμερα από μερίδα εκπροσώπων ως η ακμή του συνδικαλιστικού κινήματος, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής.
Στις μέρες μας φτάσαμε στο άλλο άκρο, των αόρατων συνδικαλιστών. Επειδή η εποχή μας δεν ανέχεται πια τους παλαιού τύπου συνδικαλιστές, δίνοντάς τους μια νότα γραφικότητας, αυτό επιδρά στους νεώτερους, που δεν έχουν βρει ακόμη τη νέα τους ταυτότητα, το νέο τρόπο δράσης τους, αποτινάσσοντας μια και καλή παλιά πρότυπα και τακτικές, με αποτέλεσμα να χάνονται από το προσκήνιο.
Η πολυετής οικονομική κρίση και η επέλαση της πανδημίας έκαναν ακόμη πιο ορατή την αναγκαιότητα δράσης του συνδικαλιστικού κινήματος και τους συνδικαλιστές πιο αόρατους από ποτέ. Είναι εμφανές και αυταπόδεικτο ότι κανείς εργαζόμενος, ιδιαίτερα μέσα σε συνθήκες κρίσης, δεν μπορεί μόνος του να διασφαλίσει τη δουλειά του, ακόμη και αυτός που αποκαλείται αυτοαπασχολούμενος! Η ομαδική δράση, η συναδελφικότητα, η ορθή εκπροσώπηση και προβολή των αναγκών και απαιτήσεων ενός κλάδου, ειδικότερα σήμερα, που πολλοί επαγγελματίες κινδυνεύουν με αφανισμό, είναι ουσιαστικές αναγκαιότητες. Και φτάνουμε έτσι στο κομβικό σημείο κάθε κοινωνικο- επαγγελματικής δράσης, που ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε τα πρόσωπα, που επιλέγουμε να μας εκπροσωπούν στις διεκδικήσεις μας. Ζούμε σε τόσο δύσκολες και απαιτητικές εποχές, που οφείλουμε να είμαστε εξόχως προσεκτικοί και να θέτουμε αυστηρά κριτήρια κατά την επιλογή των εκπροσώπων.
Δε δικαιούται να βρίσκεται στις θέσεις αυτές κανείς που κουβαλά κατάλοιπα του κακού συνδικαλιστικού παρελθόντος ορεγόμενος εξουσία προς ίδιον όφελος, κανείς που δεν ξέρει να δουλεύει, κανείς που δεν νοεί τη συναδελφικότητα, κανείς που δεν έχει αντιληφθεί τη νέα πραγματικότητα με τις σημερινές αδήριτες ανάγκες. Οι εποχές άλλαξαν δραματικά και οι εργαζόμενοι μοιάζει να αφήνονται στην τύχη τους, αφού μόλις και μετά βίας διακρίνουμε εκπροσώπους, οι οποίοι συνήθως επαίρονται για το μηδαμινό, για να μη φαίνεται η αποτυχία τους στο ουσιώδες. Η μετά – covid εποχή απαιτεί πολύ δουλειά και ομαδικότητα, προκειμένου να επανεκκινήσουμε τουλάχιστον από κει που σταματήσαμε, θα μετρήσουμε όλοι τις επαγγελματικές πληγές μας και θα διεκδικήσουμε τη στοιχειώδη επούλωση αυτών.
