Πηνελόπη Αναστασοπούλου: «Για τους σοβαρούς άντρες οι κακοποιητικές συμπεριφορές σε γυναίκες είναι ένα μεγάλο τραύμα»
Μια «Μέδουσα» που μιλά για όσα μένουν πάντα μισά
Πολλές ταινίες από σήμερα που αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον. Έχουμε και τις δημιουργίες που παραπέμπουν τα επερχόμενα Χριστούγεννα. Το «EllaMcCay» περιγράφει με συναρπαστικό τρόπο εύγλωττα και ρεαλιστικά τον αγώνα που δίνει μια 30χρονη παντρεμένη ιδεαλίστρια πολιτικός για όσα αγαπάει. Σκηνοθετεί, μετά από 15 χρόνια, ο Τζέιμς Μπρουκς. Παίζουν οι Τζέιμι Λι Κέρτις, Γούντι Χάρελσον. Η ιστορία διερευνά τι σημαίνει πολιτική ηγεσία, φιλοδοξία αλλά και ύπαρξη οικογένειας ταυτόχρονα. Είναι μια διαδικασία αμφίσημη, σχετικά γνωστή, ενώ το φιλμ στοχεύει και σε βραβεία.
Χριστούγεννα αλλά τρόμος, τρόμος. Ο νέος εξειδικευμένος Αμερικανός δημιουργός ΄Οσγκαντ Πέρκινς μας προσφέρει το «Keeper». Μια όμορφη νέα κοπέλα, για να περάσει ευχάριστα μια επέτειο με τον αγαπημένο της, πηγαίνουν στην εξοχή σε μια απομονωμένη καμπίνα. Χαρές και λουλούδια αλλά τότε κάτι τους χωρίζει. Μια υπερφυσική δύναμη, κάτι ανεντόπιστο σπέρνει το αφύσικο. Τι εκφράζει άραγε αυτό το στοιχείο, τι μετωνυμία είναι; Ενδιαφέρον.
Από το ένα μοτίβο στο άλλο και πάμε τώρα στο θρίλερ «Αν είχα πόδια θα σε κλωτσούσα» της Μαίρη Μπρονστάιν. Μια ψυχαναλύτρια έχει ένα παιδάκι που πάσχει από μια ανίατη και μυστηριώδη ασθένεια και έναν άνδρα που συνεχώς απουσιάζει και μια σειρά ασθενών της με πολλά προβλήματα. Βρίσκεται σε νευρική κατάπτωση, κι όταν το σπίτι γεμίζει από νερά, μετακομίζει σε μοτέλ και καταλήγει σε συνάδελφό της ψυχαναλύτρια την οποία δεν εκτιμά. Σκληρή, δύσκολη ταινία, πιθανά «ακτινογραφία» του φαντασιακού. Γεμάτη ένταση, ερωτηματικά, αμφισημίες, από τα καλύτερα του είδους. Στις «Νύχτες Πρεμιέρας» κέρδισε την «Χρυσή Αθηνά» καλύτερης ταινίας και φυσικά στο φετινό φεστιβάλ του Βερολίνου κέρδισε Αργυρή Άρκτο, γυναικείο ρόλο για την εκπληκτική υπόδυση της Ρόουζ Μπίρνε στον βασικό ρόλο.
Και πάμε τώρα στο «Silent night, deadly night» («Άγρια νύχτα, νύχτα θανάτου») φιλμματοβαμένο που έχει σχέση με τα Χριστούγεννα και διαθέτει μια τεράστια ιστορία. Το πρώτο περίφημο καλτ φιλμ γυρίστηκε στα 1984. Στα 1987 γυρίζεται το δεύτερο μέρος, στα 2012 (ως «Silentnight») το πολύ ενδιαφέρον ριμέικ και τώρα το δεύτερο ριμέικ. Από το αρχικό φιλμ κρατάμε πως ένας πεντάχρονος μικρούλης παραμονή του Άη Βασίλη «τραυματίζεται» συναισθηματικά όταν βλέπει τους γονείς του σε σεξουαλική φάση και στη συνέχεια κάποιος τους σκοτώνει. Ο μικρός κλείνεται σε ορφανοτροφείο όπου τον κακοποιούν. Βγαίνει και γίνεται υπάλληλος σε κατάστημα παιγνιδιών. Ξαφνικά, παραμονή Πρωτοχρονιάς, αποσυντονίζεται και κάνει τρομερά πράγματα. Μοιράζει παιγνίδια του εργοστασίου σε παιδάκια, σφάζει αδιακρίτως… Παρόλα αυτά υπάρχει μια ποιητική αίσθηση του τρόμου και σαφώς και ψυχαναλυτική ματιά πάνω στη σχέση σεξουαλικότητας- νέων παιδιών, αλλά και ορμών θανάτου.
Επί τέλους βλέπουμε την «Ευσπλαχνία» του φημισμένου Γάλλου δημιουργού ‘Αλεν Γκιροντί που διεκδικεί μια θέση στις καλύτερες θέση στις καλύτερες ταινίες του 2025. Ο Ζέρεμι επιστρέφει στην γενέτειρά του για την κηδεία του πρώην αφεντικού του. Μένει στο σπίτι της χήρας του εκλιπόντος και τελικά η διαμονή του παρατείνεται.’Ενας γείτονας εξαφανίζεται, ένας ιερέας έχει παράδοξη συμπεριφορά. ‘Εξοχο, βραδυφλεγές φιλμ που ξεφεύγει από την δομή ενός ερωτικού θρίλερ και καταλήγει σε κάτι γοητευτικό, αταξινόμητο μοναχικό και υπέροχο. Παράδοξα αιματηρά μυστήρια και σεξουαλικότητα δένουν υπέροχα σε διάφορες υποπλοκές. Εξαιρετική ταινία.
Και να περάσουμε τώρα στο «Ρενουάρ» ,μια εξαιρετική έγχρωμη συμπαραγωγή Ιαπωνίας-Φιλιππίνων-Σιγκαπούρης, της ευαίσθητης Ιαπωνίδας σκηνοθέτιδας Τσι Χαγιακάβα. Βρισκόμαστε στο Τόκιο στα 1987.Η Φούκι είναι στα 11 της. Ο πατέρας της μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία πολεμώντας με τον καρκίνο. Η μητέρα μόνιμα στρεσαρισμένη με την φροντίδα του συζύγου, εργάζεται σκληρά σε ολοήμερη δουλειά. Η Φούκι είναι συνέχεια μόνη, είναι γοητευμένη από την τηλεπάθεια και περιπλανιέται συνέχεια στον δικό της φανταστικό κόσμο. Με συμμετοχή στο φεστιβάλ Καννών βραβευμένη, ευαίσθητη ταινία ενηλικίωσης, πειστικά σκηνοθετημένη.
Να κλείσω με την εξαιρετική ταινία «Κυριακές», ισπανογαλλική παραγωγή της ευαίσθητης σκηνοθέτιδας Αλαούτα Ρουιζ ντε Αζούα που στο φετινό κινηματογραφικό φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν κέρδισε το Χρυσό Κοχύλι καλύτερου φιλμ, καλύτερης σκηνοθεσίας, άλλα δύο βραβεία και εκείνο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών κινηματογράφου. Η Αϊνάρα είναι μια όμορφη και νέα γυναίκα που διερευνά τις πιθανότητες, τις δυνατότητες και τις επιλογές για την επαγγελματική τους καριέρα. Η οικογένειά της παίζει σημαντικό ρόλο. Ευαίσθητη, καλογυρισμένη, διακριτική ταινία χαμηλών τόνων με μια εκπληκτική σκηνή στο νεκροταφείο στην κηδεία της γιαγιάς της ηρωίδας. Πολύ καλή δουλειά. Θα αρέσει.
