Θεσσαλονίκη: Ο ρώσος θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης Ιβάν Βιριμπάγιεφ παρουσιάζει μια παράσταση για πρώτη φορά στην Ελλάδα
Τι πραγματεύεται – Πότε και πού ανεβαίνει
Δεν γνωρίζω, αλλά το καλοσκέφθηκα και αρχίζω με τον «Τενεκεδένιο στρατιώτη», ταινία για την οποία τόσα γράφτηκαν. Γυρίσματα στη Δράμα στο καπνολογικό της ινστιτούτο, στην Προσοτσάνη, στη Θεσσαλονίκη, στη Θέρμη με ηθοποιούς επιπέδου των οσκαρικών. Ρόμπερτ Ντε Νίρο (παίζει τρία με τέσσερα λεπτά) και πολλά «παχιά» λόγια μαζί με μία παγκόσμια εμπορική αποτυχία. Η αμερικανική κυβέρνηση αποφασίζει να περιστείλει τη διόγκωση μίας ένωσης βετεράνων πολέμου και στέλνει έναν πράκτορα. Από εκεί και μετά, εκρήξεις, κυνηγητό, ασάφεια και φυσικά έρωτας. Προσωπικά πιστεύω πως πρόκειται περί ντροπής που μας εκθέτει βαθιά ως χώρα μια που γυρίστηκε στην Μακεδονία.
Για πέρα καρδιά, προτείνω μία ανώδυνη, χαλαρή, καλοφτιαγμένη αμερικανική υπερπαραγωγή το «A Big Bold Beautiful Journey» με καλούς ηθοποιούς, τους Ρόμπιν Ράιτ, Κόλιν Φάρελ, σ’ ένα οδοιπορικό γεμάτο χαρά και φύση. Ως εκεί βέβαια.
Το σπουδαίο φιλμ της εβδομάδας το υπογράφει ο θαυμάσιος Σκωτσέζος δημιουργός Ντέιβιντ Μακένζι, που τώρα στα 60 του ώριμος όσο ποτέ, μας φέρνει τον «Μεσολαβητή» («Relay»). Τι συμβαίνει όταν ένας αποφασισμένος άνδρας στρέφεται μόνος του κατά των διεφθαρμένων εταιρειών. Το βλέπουμε με κομμένη την ανάσα, έχει ιδεολογικό και κοινωνικό αποτύπωμα και σωστό σκηνοθετικό ρυθμό. Must τελικά.
«Έρωτας στη Βαρκελώνη» είναι μία ισπανική κωμωδία του Σές Γκέι με την εξής υπόθεση: Μία γυναίκα από την Βαρκελώνη, η 50χροη Εύα για είκοσι χρόνια παντρεμένη με δύο έφηβα παιδιά, βρίσκεται για ταξίδι στη Ρώμη. Εκεί συνειδητοποιεί ότι τα χρόνια περνάνε και αποφασίζει ότι θέλει να ερωτευθεί. Όταν συναντάει τον σεναριογράφο Άλεξ αρχίζει μαζί του μία ερωτική σχέση. Η ταινία αναμασάει, με καλό τρόπο, ένα γνωστό και πολλές φορές γυρισμένο θέμα, με όλα τα κλισέ παρόντα.
Και τώρα, ένα πολύ ιδιαίτερο και διαφορετικό ισπανικό θρίλερ, από έναν σαραντάρη φιλόδοξο σκηνοθέτη, «Μία Φάλαινα» διαπραγματεύεται την περίπτωση μίας νέας και μοναχικής γυναίκας πληρωμένης δολοφόνου που ποτέ δεν αποτυχαίνει στις αποστολές της. Μεγάλο της ατού ότι μετά τον φόνο εξαφανίζεται γιατί εισέρχεται σ’ ένα άλλο σύμπαν, σε διαφορετικό χωρόχρονο. Δράση και επιστημονική φαντασία, σχόλιο για τον χωρόχρονο, δεν ακολουθεί τα συμβατικά δεδομένα. Νεωτερική σκηνοθετική αντίληψη, αλλά πιθανά θα μπερδέψει.
Υπάρχουν ακόμα θεατές που λατρεύουν το… τετράωρο κουλτουριάρικο σινεμά. Τότε άμεση επίσκεψη στην τετράωρη γαλλική «Ωραία καβγατζού» (1991) με τους Εμανουέλ Μπεάρ, Μισέλ Πικολί, Τζέιμ Μπίρκεν. Ένας ζωγράφος αποφασίζει να τελειώσει έναν παλιό του πίνακα αξιοποιώντας ως μοντέλο τη Μαριάνα, την κοπέλα ενός νέου που τον επισκέπτεται στο σπίτι. Δύο μεγάλα βραβεία στο φεστιβάλ Καννών του 1991 και φυσικά όλα τα θέματα τίθενται επί τάπητος. Ζωή και τέχνη, πραγματικότητα και αναπαράσταση, αυθεντικό και κίβδηλο. Κορυφαία ταινία, δεν είναι δύσκολη, αλλά το τετράωρο θέλει αρετή και τόλμη.
