Στο «μικροσκόπιο» οι προκλήσεις και προοπτικές των υβριδικών απειλών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο
Κατά τη συνεδρίαση εξετάσθηκαν προκλήσεις και προοπτικές των υβριδικών απειλών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο
- Newsroom
Βαρύ το πένθος στη Σχοινούσα για τον θάνατο του Γιώργου Κωβαίου, του 92χρονου παππού που έγινε αγαπητός σε όλη την Ελλάδα μέσα από τη χαρά, τη λεβεντιά και την αγάπη του για την παράδοση, τον χορό και τη ζωή.
Ο εκλιπών άφησε την τελευταία του πνοή έπειτα από νοσηλεία στο Νοσοκομείο Σύρου, όπου μεταφέρθηκε στα τέλη Αυγούστου με επιβαρυμένη υγεία. Η κηδεία του θα τελεστεί το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου, στις 14:30, στον Ιερό Ναό Παναγίας της Ακαθής στη Σχοινούσα, παρουσία συγγενών, φίλων και ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας.
Μια φιγούρα που έγινε σύμβολο ζωής και παράδοσης
Ο Γιώργος Κωβαίος ήταν κάτι πολύ περισσότερο από ένας σεβάσμιος ηλικιωμένος του νησιού. Ήταν μια ζωντανή ψυχή, ένας άγρυπνος φρουρός της νησιωτικής κουλτούρας, που μέχρι και την τελευταία στιγμή δεν σταμάτησε να χορεύει και να εμπνέει.
Το 2022, συγκίνησε ολόκληρη τη χώρα όταν, στη Γιορτή της Φάβας, χόρεψε μπάλο με την εγγονή του Ποθητή, σκορπώντας χαμόγελα και θαυμασμό στα κοινωνικά δίκτυα, με το σχετικό βίντεο να συγκεντρώνει εκατοντάδες χιλιάδες προβολές. Φέτος, παρά την ηλικία του, σηκώθηκε ξανά να χορέψει, αποδεικνύοντας έμπρακτα πως η καρδιά που αγαπά δεν γερνά ποτέ.
Συλλογική απώλεια για τη Σχοινούσα
Σε αποχαιρετιστήρια ανακοίνωσή του, ο Σύλλογος Σχοινουσιωτών τον χαρακτήρισε «παράδειγμα ζωντάνιας, λεβεντιάς και αγάπης για τη ζωή», τονίζοντας πως η μνήμη του θα παραμένει ζωντανή σε κάθε γιορτή, κάθε πανηγύρι, κάθε μπάλο που θα στήνεται στο νησί.
«Ο Γιώργος δεν ήταν απλώς ένας παππούς. Ήταν η ψυχή του νησιού. Ήταν η απόδειξη ότι η ζωή, όσο δύσκολη κι αν γίνεται, μπορεί να παραμένει γιορτή», αναφέρουν χαρακτηριστικά κάτοικοι του νησιού.
Η μνήμη του θα χορεύει για πάντα μαζί μας
Η απώλεια του αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στη μικρή αλλά δεμένη κοινότητα της Σχοινούσας. Όμως οι εικόνες του – με τα ανοιχτά του χέρια, το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και τα μάτια γεμάτα φως – θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη συλλογική μνήμη. Για τις νεότερες γενιές, ο παππούς Γιώργος θα είναι πάντα το παράδειγμα ότι ο χορός είναι τρόπος να λες “σ’ αγαπώ” στη ζωή.
