«Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι» στο Βακούρα 1

Από την Κινηματογραφική Λέσχη Εργαζομένων ΕΡΤ3 και το ΚΕΜΕΣ  

- Newsroom

Τη Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου  και πάντα στο αφιέρωμα «Ζευγάρια» στον κινηματογράφο Βακούρα 1 (Ιωάννου Μιχαήλ 8 τηλ.2310233665) η κινηματογραφική  Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ3 και το  Κέντρο Μελετών και Ερευνών για το Σινεμά  δίνουν την ευκαιρία  στους σινεφίλ να απολαύσουν από τον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι που «έφυγε» πρόσφατα «Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι» (Ultimo tango a Parigi, έγχρωμο 1972, Ιταλία Γαλλία, διάρκεια 129').

Το φιλμ  προτάθηκε για  Όσκαρ καλύτερου ανδρικού ρόλου (Μάρλον Μπράντο) και σκηνοθεσίας. Πρωταγωνιστούν οι Μάρλον Μπράντο, Μαρία Σνάιντερ, Κατρίν Αλέγκρε, Κατρίν Μπριγιά.

Θα προλογίσει ο Αλέξης Δερμεντζόγλου, ενώ στο κοινό θα διανεμηθεί  κριτική του Νίνου Φένεκ Μικελίδη. Το προς συζήτηση θέμα, μετά το τέλος του φιλμ είναι: Οι σχέσεις σ' ένα διαλυόμενο, ασαφές  σύμπαν.

Οι δυο βασικοί ήρωες, μεταφέροντας τα προβλήματά τους, αρχίζουν, παρά τη διαφορά ηλικίας τους, μια αδιέξοδη παθιασμένη και αποκλίνουσα ερωτική σχέση. Το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό. Φιλμ ορόσημο (αρχές του '70) σ' ένα ασαφές τηκόμενο σύμπαν. Τα προβλήματα που έρχονται  είναι σε αντίστιξη με εκείνα των κοινωνικών εξελίξεων. Φανταστικοί ρόλοι, ψυχαναλυτική ματιά, σπουδαία φωτογραφία στους τόνους του κρεμώδους κίτρινου από τον Βιτόριο Στοράρο. Ένα εμβληματικό μνημείο του σινεμά, τολμηρό, ανατρεπτικό και στο βάθος πολιτικό.

Η κριτική του Νίνου Φένεκ Μικελίδη, που θα διανεμηθεί,  είναι η ακόλουθη:

«Η έλλειψη του έρωτα αλλά και τα αποτελέσματα της θλίψης είναι στο επίκεντρο  της θαυμάσιας αυτής ερωτικής ταινίας  γύρω από ένα μεσήλικα Αμερικανό, που αναζητεί την λύτρωση στο σαδομαζοχιστικό σεξ με μια νεαρή Γαλλίδα.

Είναι ευχάριστο να βλέπεις πόσο μεγάλος ηθοποιός παραμένει ο Μάρλον Μπράντο, όποιο ρόλο κι αν ερμηνεύσει. Στην επανέκδοση της θαυμάσιας αυτής καθαρά ερωτικής, επίμαχης στην εποχή της, ταινίας του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Ο Μπράντο, σε μια από τις πιο συγκρατημένες και ολοκληρωμένες ερμηνείες του, ενσαρκώνει τον μεσήλικο, μοναχικό  Αμερικανό, που η γυναίκα του έχει πρόσφατα αυτοκτονήσει. Σε αντίδοτο της θλίψης  του, ο ήρωας αναζητεί, σε ένα απρόσωπο διαμέρισμα  του Παρισιού, το απλό, σαδομαχιστικό, ασυγκράτητο σεξ στην αγκαλιά μιας νεαρής χίπι Γαλλιδούλας (Μαρία Σνάιντερ). Ένα σεξ σε όλες τις μορφές του, που στην εποχή του (ειδικά εξαιτίας της περιβόητης σκηνής σοδομισμού με βούτυρο) είχε προκαλέσει διάφορες λογοκρισίες.

Ο  Μπερτολούτσι καταγράφει με δυνατά, έντονα χρώματα, την απελπισία, το άγχος και τον εξευτελισμό, στα οποία οδηγείται ο ήρωάς του. Πίσω βέβαια από αυτά υπάρχει το θέμα του έρωτα και της έλλειψής του. Οι σκηνές του σεξ -παρά τη σημερινή  ελευθερία της λογοκρισίας- παραμένουν δυνατές, βίαιες και προκλητικές. Ο Μπερτολούτσι τονίζει τη σκοτεινή, εφιαλτική καταστροφική συχνά, μαζί και μαγική πλευρά του σεξ, πλευρά που τόσο ανέπτυσσε και στις δικές του ταινίες ο Μπουνιουέλ. Στα συν της ταινίας η ατμοσφαιρική, με τα μουντά χρώματα , φωτογραφία του Βιτόριο Στοράρο και η υποβλητική μουσική του Γκάτο  Μπαρμπέρι, χωρίς να ξεχνάμε τους πίνακες του Φράνσις Μπέικον στους τίτλους της αρχής. Μια ταινία που δείχνει να έχει κερδίσει με το πέρασμα του χρόνου».

Ταινίες που πλησιάζουν την προβληματική του  «Τελευταίου ταγκό στο Παρίσι» είναι: Η λάμψη μιας γυναίκας  του Κώστα Γαβρά, Οι τρεις μέρες του Κόνδορα του Σίντνεϊ  Πόλακ, Οι επαγγελματίες του Ρίτσαρντ Μπρουκς.

Για οποιαδήποτε επικαιροποιημένη πληροφορία σχετικά με το φιλμ να ανατρέχετε στο kemes.wordpress.com και στο kemes facebook

Υ.Γ. Την άλλη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου κλείνει το αφιέρωμα Ζευγάρια με την προβολή της ταινίας του Τζόσουα Λόγκαν ΠΙΚΝΙΚ(1956) με την Κιμ Νόβακ.

Loader