- Newsroom
Στην ψηλότερη και μεγαλύτερη οροσειρά της Δυτικής Ευρώπης, στις Άλπεις, βρέθηκε ο κομοτηναίος ιχθυοπώλης Λευτέρης Ελευθερίου. Πήρε μέρος σε υπερμαραθώνιο και διένυσε μια απόσταση 166 χιλιομέτρων. Διέσχισε τρέχοντας την οροσειρά περνώντας από τρεις χώρες, την Ελβετία, την Ιταλία και τη Γαλλία.
Της Μαρίας Νικολάου
Φτάνοντας στο Λευκό Όρος ο Λευτέρης Ελευθερίου δοκίμασε τις αντοχές και τις ικανότητές του, αποδεικνύοντας ότι η αγάπη για τον αθλητισμό και το βουνό αρκούν για να σε οδηγήσουν πολύ ψηλά. Διένυσε τρέχοντας τα 166 χιλιόμετρα γύρω από τα βουνά μέσα σε 26 ώρες! Πήρε, όπως λέει, τις απαραίτητες ανάσες σε σταθμούς ανεφοδιασμού, ελάχιστο φαγητό, νερό και σταμάτησε μόνο όταν βεβαιώθηκε ότι έφτασε στον τερματισμό.
“Κινείσαι σε μεγάλα βουνά, τα ανεβοκατεβαίνεις. Το σύνολο της υψομετρικής διαφοράς που διανύουμε είναι γύρω στα έξι χιλιάδες μέτρα”.
Στον ίδιο αγώνα συμμετείχαν 2.050 αθλητές από 55 χώρες, τερμάτισαν οι 1.400, εκείνος ήταν ο 1.270ος στη σειρά τερματισμού. Ο σκοπός του, όπως διηγείται τώρα σε φίλους και γνωστούς του που σπεύδουν να τον συγχαρούν, ήταν να τερματίσει, γιατί είναι ένας αγώνας με μεγάλη καταπόνηση.
Συμμετείχαν δέκα αθλητές από την Ελλάδα και στους δύο αγώνες που διοργανώνονται παράλληλα και ο κ. Ελευθερίου ήταν ο μόνος που συμμετείχε από τη Θράκη.
“ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ”
Πολύ συγκινητική ήταν η στιγμή του τερματισμού. Επί δύο ημέρες τερμάτιζαν αθλητές και από τους δύο αγώνες που διοργανώθηκαν παράλληλα. Ο κόσμος που είχε συγκεντρωθεί, περίπου 15.000 τουρίστες, σε κάθε άφιξη αθλητή σηκωνόταν από τα γύρω καφέ και χειροκροτούσε. “Δεν υπήρχε έντονος ανταγωνισμός, μετρούσε απλά η προσπάθεια. Μια ολόκληρη πόλη χειροκροτούσε τους αθλητές”, δηλωνει ο κ. Ελευθερίου μαγεμένος ακόμη από το κλίμα που έζησε. Θα ήταν υπέροχο, λέει, παρόμοιοι αγώνες να διοργανωθούν στη Ροδόπη. Ήδη, η προσπάθεια που ξεκίνησε στο Παρανέστι Δράμας δείχνει το δρόμο. “Ο υπερμαραθωνιος από ένα σημείο και μετά είναι καθαρά κεφαλικό άθλημα. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή και συνεχίζεις κάθε φορά που νιώθεις τις δυνάμεις σου να σε εγκαταλείπουν. Απαιτεί πολύ μεγάλη ψυχική δύναμη, είναι άθλημα αντοχής και υπομονής, αντέχεις στην κακουχία περισσότερο και τον πόνο που νιώθεις. Χρειάζεται και να αθλείσαι, αλλά πιστεύω ότι μπορούν να κάνουν πολλοί υπερμαραθώνιο”, τονίζει ο κ. Ελευθερίου.
Τα τελευταία χρόνια ο κομοτηναίος μαραθωνοδρόμος έμαθε τι είναι το δασός, τι πρέπει να προσεχείς, πώς να το αγαπάς σωστά, χωρίς να του κάνεις κακό. Όσον αφορά τη διατροφή του, λόγω επαγγέλματος, στην οικογένειά του τρώνε πολλά ψαριά. “Η διατροφή μας βασίζεται στα ψαριά. Ο υπερμαραθώνιος δεν είναι απαγορευτικός και για αυτούς που έχουν περιττά κιλά. Υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι ήταν και υπέρβαροι, αλλά τερμάτιζαν σε αυτόν τον αγώνα και αυτό δείχνει θέληση ψυχής κι οχι μόνο σωματική δύναμη”.
Θέληση ψυχής, προσπάθεια και καμιά σχέση με τα συμπληρώματα διατροφής, ο κ. Ελευθερίου είναι κατηγορηματικός: “Δεν χρειάζεται κανένα συμπλήρωμα, για να ασχολείσαι με τον αθλητισμό. Τα πηγαίνεις περίφημα, δεν χρειάζεσαι κανένα φάρμακο, παρά μόνο δύναμη ψυχής, θέληση και πίστη. Ζεις στιγμές μοναδικές, οι οποίες αξίζουν τον κόπο” καταλήγει.