Θεσσαλονίκη: Μια ιστορική συνάντηση για το μέλλον της πολιτιστικής ταυτότητας της πόλης

Στο πλαίσιο του “ΜΑΤΕ festival” – Ποιοι φορείς συμμετείχαν - Μιλά στο makthes.gr ο επικεφαλής της διοργάνωσης στην Ελλάδα Νίκος Στεφανίδης

Ένα σημαντικό πολιτιστικό γεγονός είχε τη χαρά να φιλοξενήσει η Θεσσαλονίκη τις μέρες που πέρασαν.

Το “ΜΑΤΕ festival” που έγινε με τη συνεργασία τριών πόλεων, της Coimbra (Portugal) - Santiago de Compostela (Spain) και Θεσσαλονίκης, είχε δύο μέρη: το μουσικό με συναυλίες, αλλά και εκείνο που περιέλαβε σεμινάρια, ομιλίες, mentoring και στρογγυλά τραπέζια και στόχο είχε να φέρει κοντά όλους τους συντελεστές του πολιτισμού, από τις τέχνες μέχρι την εκπαίδευση!

Στη Θεσσαλονίκη το δεύτερο μέρος των εκδηλώσεων, με τη μεγάλη συμμετοχή που είχε, ανέδειξε την αναγκαιότητα των ανθρώπων του χώρου να αναπτύξουν ένα δίκτυο επικοινωνίας. «Επειδή για τις άλλες χώρες αυτά είναι αυτονόητα και συμβαίνουν με κρατική, περιφερειακή, δημοτική στήριξη, δυστυχώς στην πόλη μας φάνηκε ότι η από δεκαετίες υποτίμηση του συμμετοχικού πολιτισμού με ιδιώτες, από αντιδημαρχίες και αντιπεριφερειάρχες, πολύ δε περισσότερο η επιλεκτική πολιτική από τα αρμόδια υπουργεία, για την ευνοούμενη πρωτεύουσα Αθήνα, δημιούργησαν μια τεράστια ψαλίδα μεταξύ περιφέρειας και κέντρου», λέει στο makthes.gr o επικεφαλής της διοργάνωσης Νίκος Στεφανίδης.

Η τελευταία συνάντηση που στόχο είχε την επαφή των συναυλιακών χώρων, φεστιβάλ , παραγωγών, δισκογραφικών εταιριών, με τους νέους καλλιτέχνες προκειμένου να ξεκινήσουν να σχεδιάζουν το κοινό μέλλον στη Θεσσαλονίκη, απέδειξε ότι η νύφη του Θερμαϊκού είναι …γυμνή!

«Γυμνή από υποδομές, χώρους και διάθεση για να την προικίσουμε... Οι νέοι καλλιτέχνες ζήτησαν χώρους εξοπλισμένους για να χτίζουν με τέχνες τα όνειρα τους, ενώ τα φεστιβάλ και οι παραγωγοί ζήτησαν τοπική στήριξη και προτίμηση στις προσπάθειές τους, από τον δήμο και την περιφέρεια, για να διεκδικήσουν θέσεις διεθνώς όπως οι συνάδελφοι τους στην Αθήνα και να πάψουν να είναι φτωχοί συγγενείς τους. Οι δε συναυλιακοί χώροι, εκτός των άλλων, απαίτησαν και ξεκινάν την οργάνωση τους για να σταματήσει η παράλογη και αυθαίρετη χρήση του ντεσιμπελομετρου και σκληρών ελέγχων που γεμίζουν τα αυτόφωρα για ασήμαντες αφορμές. Για παράδειγμα στην Αθήνα βλέπουμε μεθυσμένους ανήλικους, στη Θεσσαλονίκη εντατικούς ελέγχους, στην Κρήτη μεθυσμένους οδηγούς χωρίς δίπλωμα που προκαλούν ατυχήματα, στη Θεσσαλονίκη αντικαπνιστικούς ελέγχους που είναι μόνο εδώ σε ισχύ και άλλα πολλά. Όλοι μαζί δηλώσαμε ότι νιώθουμε την πόλη μας, σαν να είναι άλλο κράτος από την κεντρική εξουσία. Ο λογοτέχνης Γιώργος Ιωάννου έλεγε … οι νόμοι εφευρίσκονται στην Αθήνα και εφαρμόζονται (διαστροφικά θα προσέθετα) στη Θεσσαλονίκη! Έχουμε δρόμο μπροστά μας, χρειαζόμαστε όλοι την συμπαράσταση των συμπολιτών μας, για να τους αλλάξουμε τα φώτα … γιατί ένας δήμαρχος κι ένας περιφερειάρχης δεν φέρνουν την άνοιξη, ενώ όλοι μαζί;», συμπληρώνει ο Νίκος Στεφανίδης.

mate-2.PNG

Η ιστορική συνάντηση έγινε την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου και το θέμα που κυριάρχησε αφορούσε το μέλλον της πολιτιστικής ταυτότητας της Θεσσαλονίκης. Αφορμή υπήρξε το ΜΑΤΕ φεστιβάλ, που έκλεινε την αυλαία του προσκαλώντας όλους τους συναυλιακούς χώρους, φεστιβάλ, παραγωγούς, μάνατζερ, δισκογραφικές εταιρείες και φυσικά νέους καλλιτέχνες, για να γίνει μια ανταλλαγή απόψεων και μια επαφή γνωριμίας.

Γρήγορα όμως η συζήτηση στράφηκε σε άμεσα ζητήματα που απασχολούν όλους αυτούς τους συντελεστές του πολιτισμού, σε ένα κλίμα επικοινωνίας και τοποθετήσεων, που ανάδειξε ότι η Θεσσαλονίκη έχει μία μοναδική ποιότητα ανθρώπων που θα μπορούσαν να αναπτύξουν την αναγκαία συλλογικότητα, καταργώντας τους ανταγωνισμούς! Μια συλλογικότητα που θα σπάσει την ¨θανάσιμη μοναξιά” όλων αυτών που λειτουργούν με τον έναν η άλλον τρόπο στην “αφιλόξενη” για καινοτομίες και στήριξη πρωτοβουλιών, συμπρωτεύουσα … Αυτήν που τρώει τα παιδιά της σαν τον Κρόνο!

Η συζήτηση ξεκίνησε με τον Χουάνχο Κοράλλες, διοργανωτή του “φεστιβάλ κουκλοθέατρου,” και στην συνέχεια τον Διονύση Ζαφειρίδη του “fix in Art”, που μετέφεραν τη διεθνή εμπειρία τους, συγκρίνοντας τον τρόπο που λειτουργούν οι αρχές στη Θεσσαλονίκη σε σχέση με άλλες χώρες. Το έλλειμμα που προκύπτει από αυτήν την σύγκριση είναι τεράστιο. Στις περισσότερες χώρες οι δήμοι, οι περιφέρειες και τα υπουργεία πολιτισμού, αγκαλιάζουν τους ενεργούς πολίτες στηρίζοντας τις δράσεις τους. Οι συναυλιακοί χώροι δεν είναι άντρο εγκλήματος, αλλά συνεργάτες για την προώθηση της πολιτιστικής εικόνας της πόλης και στήριξης των καλλιτεχνών. Τα δε φεστιβάλ με πρωτοβουλία ιδιωτών στηρίζονται με κάθε τρόπο, γιατί συμβάλλουν και αυτά στην κάθε μορφής ανάπτυξη των πόλεων!

Στη συνέχεια ο Κων. Τίκης - φεστιβάλ “Kapani Project”, παρουσιάζοντας αφενός τη στήριξη που έλαβε από τις τοπικές αρχές για την υλοποίηση του γεγονότος, έθιξε την αντίφαση της αστυνομικής παρέμβασης με διακοπή του πριν τις 23.00 για να μην ενοχλούνται επικείμενα airbnb και ξενοδοχείο, καταστρέφοντας μια προσπάθεια με χιλιάδες κόσμο. Σε πλήρη αντίθεση με χώρες του εξωτερικού που στις αντίστοιχες διοργανώσεις ενημερώνουν τους παροικούντες για το κοινό όφελος, μετατρέποντας όλους - αρχές, αστυνομία και κατοίκους σε συνεργάτες των φεστιβάλ.

mate3.JPG


Ο Κων. Κουλουζάκης γνωστός για το ‘IN EDIT” festival μουσικών ντοκιμαντέρ, και “PIKNIK” μουσικό και όχι μόνο festival, εστίασε στην έλλειψη σημαντικών τοπικών μέσων επικοινωνίας (τηλεόραση-ραδιόφωνο κλπ), που θα προβάλλουν και θα δημιουργούν το αντίστοιχο κοινό ενημερώνοντας και διαμορφώνοντας τους πολίτες. Πρόκειται για ένα σημαντικότατο πρόβλημα που επιφέρει την έκπτωση του ενδιαφέροντος του κοινού της Θεσσαλονίκης. Επίσης επισήμανε την έλλειψη διαθέσιμων χώρων για τη δημιουργία των καλλιτεχνικών γεγονότων εντός της πόλης.

Ο αρχιτέκτονας και μουσικός Ν. Τζαννής Ginnerup (Έλληνας -Δανός), εντόπισε τη διαχρονική αδυναμία της Θεσσαλονίκης να αποκτήσει τον ανοιχτό δημόσιο χώρο που είναι ζωτικός για τις ανάγκες της και για πολιτισμό, για την κυριαρχία του γκρι σε βάρος των άλλων χρωμάτων, την χωρίς ταυτότητα διαχρονικά ανάπλαση των ελάχιστων πλατειών, με χρήση βιομηχανικών υλικών χωρίς αισθητική.

Ο Γιώργος Γεωργιάδης από τον πολυχώρο WE, που επί χρόνια διαμορφώνει το ιδιαίτερο εναλλακτικό και όχι μόνο κοινό της πόλης, αναφέρθηκε στην επανίδρυση μιας συλλογικής προσπάθειας των συναυλιακών χώρων που ξεκίνησε πριν χρόνια, το 2011, την KonectivA, η οποία ξάφνιασε θετικά με τη λειτουργία της, ακόμη και διεθνείς επισκέπτες και πολιτικούς … Αναφέρθηκε στην ανάγκη να ανασάνουν οι χώροι από την ασφυκτική και καθημερινή αστυνόμευση, με μοναδικό κατ’ εξαίρεση αυστηρό τρόπο για την Θεσσαλονίκη σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ελλάδα, πολύ δε περισσότερο σε σύγκριση με όλες τις άλλες Ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις.

Ο άνθρωπος του Street Mode festival, Γιάννης Ευσταθίου, κατέθεσε τη δική του εμπειρία μετά από τεράστιες διοργανώσεις στη Θεσσαλονίκη, που έφτασε στο αδιέξοδο της προσωρινής διακοπής της διοργάνωσης λόγω έλλειψης κατάλληλων χώρων, μετά από την καταιγιστική μετατροπή των υπαρχόντων σε νέες χρήσεις, ενώ τόνισε ότι η πόλη έχει παντελή έλλειψη δημόσιων υποδομών, υπαίθριων και κλειστών, με αποτέλεσμα να μεταφέρει δραστηριότητες στην Αθήνα.

Ο Βαγγέλης Καμαρέτσος του ιστορικού πλέον Eightball που φιλοξένησε και την εκδήλωση, συνηγόρησε με τον Γ. Γεωργιάδη, προσθέτοντας τη δική του αγωνία, που κάθε βράδυ με συναυλία , χωρίς να ενοχλεί κανέναν, με όλες τις νόμιμες άδειες λειτουργίας, δεν γνωρίζει αν θα επιστρέψει στην οικογένειά του ή αν θα βρεθεί σε κάποια αυτόφωρη διαδικασία, λόγω του “φοβερού οργάνου” που λέγεται ντεσιμπελόμετρο, το οποίο καταχρηστικά έχει μετατραπεί στη Θεσσαλονίκη, από την τοπική αστυνομία, σε μεσαιωνικό βασανιστήριο.

Ακολούθησε μια χιονοστιβάδα παρεμβάσεων από επιχειρηματίες αντίστοιχων χώρων, ποιοτικών συναυλιών στηριγμένων διαχρονικά με μεράκι και άποψη, όπως ο Σάββας Δομόσογλου (κλαμπ Μύλος και πολλά φεστιβάλ), ο Γιώτης Ποσπορέλης διαχρονικό ιδρυτικό ιστορικό στέλεχος πολλών προσπαθειών, οι οποίοι τόνισαν την άμεση αναγκαιότητα ίδρυσης και λειτουργίας ενός οργάνου για την επίτευξη των στόχων όλων αυτών που δρουν στον χώρο, για μια πιο δίκαιη και φιλική πόλη, για τις πολιτιστικές δράσεις παλαιότερων και νέων ανθρώπων που εμπλέκονται σε αυτόν τον τόσο σημαντικό τομέα, ο οποίος δέχεται και επίθεση και υποτίμηση και εγκατάλειψη από τις αρμόδιες αρχές. Ενώ η Νικόλ από το Krau, έναν χώρο μιας συλλογικότητας που πολλά πρόσφερε και έχει να προσφέρει, διατύπωσε το αδιέξοδο των προσπαθειών τους που σε όποια άλλη χώρα, θα αγκαλιαζόταν και θα στηριζόταν.


mate4.PNG

Η Μεμα Μπινοπούλου από την “Fine! Records” και πολλές άλλες μουσικές πρωτοβουλίες, τόνισε την ανάγκη μιας κοινής ψηφιακής ενημερωτικής πλατφόρμας που θα συνδέει τους χώρους και τις δράσεις. Επίσης πρόσθεσε ότι αυτή η προσπάθεια έπρεπε να γίνει «κίνημα» των διοργανωτών αλλά και καλλιτεχνών και όλων όσων ονειρεύονται μια άλλη Θεσσαλονίκη με δράσεις και όχι …γκρίνια!

Ο Δημήτρης Αγγέλης από τον πολυχώρο Πικαπ αναφέρθηκε εκτός των άλλων σε μια σημαντική βάση δεδομένων που ξεκίνησε εδώ και καιρό, συγκεντρώνοντας τους περισσότερους νέους καλλιτέχνες από όλους τους χώρους!

Το «Καφωδειον» και «το σπίτι μου» με τον Ιορδάνη μετέφεραν τη θετική τους άποψη για μια φωτεινή Θεσσαλονίκη!

Ο Νίκος Χρηστιδης με το φρέσκο “underground Love” δήλωσε την ανάγκη δημιουργικής συνένωσης των χώρων!

Παρών ήταν ο Φίλιππος από το “Soul” τον νέο χώρο που ήρθε στην πόλη!

Ο Τάσος Ανθόπουλος από το υπέροχο και διαχρονικό «Reworks» που τόσα προσφέρει στην ακτινοβολία της Θεσσαλονίκης, δήλωσε την παρουσία του σημαντικότατου φεστιβάλ στην κοινή προσπάθεια με θετικό πρόσημο, ενώ αναμένονται σε δεύτερο στάδιο οι δημιουργικές προτάσεις των μελών του!

Ο Θωμάς Παπαχρήστος ιδρυτής των ‘Synthetic events’ και διοργανωτής του φετινού Πρωτοχρονιάτικου event πόλης με ηλεκτρονική μουσική, αναφέρθηκε στην ανάγκη συνεργασιών για μια Θεσσαλονίκη που θα βρθεί στο κέντρο της Ευρώπης ισότιμα με άλλες πόλης!

Την …ευλογία του έδωσε ο παλαιότατος των παρευρισκόμενων Γιώργος Πεντζίκης πολυσχιδής μουσικός και παραγωγός.

Ελπιδοφόρα ήταν η παρουσία των καλλιτεχνών, ενώ πήρε τον λόγο η Σεμέλη Ταγαρά για να καταθέσει την αγωνία της για μια πόλη που θα κρατά τους καλλιτέχνες της και μαζί με τη Σταματια Μολούδη δήλωσαν την ανάγκη να συμβάλουν όλοι για τη στήριξη των καλλιτεχνών για διεθνείς συνεργασίες, ανοίγοντας διαύλους συνεργασίας και επικοινωνίας.

Συγκινητικός ήταν ο επίλογος που έγραψαν οι νεότατοι καλλιτέχνες όπως ο Δημήτρης Δάρας, η Δήμητρα και ο συνεργάτης τους, που επέστρεψαν στην Ελλάδα από το Λονδίνο για να δώσουν εδώ τις μάχες τους, παρά τις αντίξοες συνθήκες, ενώ τα μέλη της νεοϊδρυθείσας “Kollectiva” που αποτελείται από νέους δημιουργούς και σπουδαστές της μουσικής τεχνολογίας, πήραν τον λόγο για να επισημάνουν την έλλειψη βασικών υποδομών στα πρώτα βήματα τους, δυστυχώς σε μια δύσκολη πόλη που αγνοεί δεκαετίες την ύπαρξη σύγχρονων πολιτιστικών χώρων με πρόσβαση σε όλους.

Όλες αυτές οι φωνές αποφάσισαν και μαζί με αυτούς που παρευρέθηκαν χωρίς να μιλήσουν, αλλά και με αυτούς που απουσίασαν λόγω ταξιδιού ή ασθένειας, την άμεση οργάνωση και κινητοποίηση τους, ο καθένας από τους χώρους του. Όλοι συμφώνησαν σε μια συνεργασία ώστε η πόλη μας να γίνει η Θεσσαλονίκη των ονείρων μας. Όλοι δηλώνουν «παρών» στον αγώνα που απαιτείται … Για αυτό οι υπεύθυνοι εκπρόσωποι καλό θα ήταν να στρέψουν την προσοχή τους σε αυτό που σήμερα γεννιέται!

Loader