Γράφει
Νίκος Ηλιάδης
Εάν δεν άκουγες ή δεν έβλεπες την προχθεσινοβραδινή ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο συνέδριο του Economist, αλλά απλώς τη διάβαζες, θα ήταν δύσκολο να αντιληφθείς ότι πίσω από αυτές τις λέξεις βρισκόταν ο πρωθυπουργός των κυβερνήσεων της πρώτης φοράς Αριστερά.
Λέξη η οποία δεν μπόρεσε να χωρέσει στις 4.497 που περιλάμβανε η ομιλία του, όπως δεν χώρεσαν και άλλες όπως ΣΥΡΙΖΑ, σοσιαλισμός κ.ο.κ. Η εμφάνιση του κ. Τσίπρα το βράδυ της Παρασκευής στη Θεσσαλονίκη ήταν ένα ακόμη βήμα προς την ίδρυση νέου κόμματος. Η ομιλία του από το βήμα του συνεδριακού κέντρου “Ι. Βελλίδης”, το οποίο έχει το δικό του θεσμικό βάρος, ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι “επιστρέφω”. Αυτή τη φορά μάλιστα, πιο ώριμος, λιγότερο τοξικός και, κυρίως, καθόλου Αριστερός.
Είναι σαφές ότι ο κ. Τσίπρας έχει πειστεί ότι για να έχει ελπίδες να επιστρέψει στο Μέγαρο Μαξίμου θα πρέπει να απαρνηθεί τον προηγούμενο εαυτό του. Τόσο εκείνον με το αντιπολιτευτικό αμπέχονο, όσο και τον Τσίπρα με το πρωθυπουργικό κοστούμι, έστω και χωρίς γραβάτα.
Εν ολίγοις, θα πρέπει να τραβήξει μια διαχωριστική γραμμή με τον Τσίπρα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό ακριβώς προσπάθησε να κάνει το βράδυ της Παρασκευής από τη Θεσσαλονίκη. Παραθέτω μερικές ενδεικτικές αναφορές του:
- Ο πρωθυπουργός του “ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν” δηλώνει τώρα ότι “η τοξικότητα βλάπτει σοβαρά το δημοκρατικό διάλογο”.
- Ο “ριζοσπαστισμός” αντικαταστάθηκε από τον “ρεαλισμό”.
- Από την πολιτική των “ανοιχτών συνόρων”, που διακήρυσσε ο ΣΥΡΙΖΑ στο μεταναστευτικό, ο κ. Τσίπρας την αποκήρυξε από το βήμα του Economist, ζητώντας τώρα “μια δημιουργική μεταναστευτική πολιτική. Όχι ασφαλώς ανοιχτών συνόρων, αλλά ανοιχτής αγοράς εργασίας, ιδιαίτερα σε τομείς που λείπουν τα εργατικά χέρια. Προφανώς με όρους αξιοπρέπειας, σεβασμού στους νόμους και το δίκαιο της χώρας, και με μέτρα ενσωμάτωσης”.
- Από την περίφημη “σεισάχθεια” που διακήρυσσε παλαιότερα ως λύση για τα ιδιωτικά χρέη, μιλά τώρα για “ένα σχέδιο ρεαλιστικής απομείωσης του ιδιωτικού χρέους”.
- Από την πλήρη αποκήρυξη των ΣΔΙΤ προς τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ αντιτίθεται έως και σήμερα, ο τέως πρωθυπουργός μίλησε ανοιχτά για «σύμπραξη ιδιωτικού και δημοσίου τομέα».
- Από τις πλέον σοκαριστικές (για τους πρώην συντρόφους του) αναφορές του ήταν εκείνη που έκανε για την αξιολόγηση. Λέξη απαγορευμένη στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνο).
Ο κ. Τσίπρας είπε και ορισμένες γενικόλογες προτάσεις, χωρίς να μπει, προς το παρόν τουλάχιστον, στον κόπο να τις αναπτύξει, όπως ότι “η χώρα χρειάζεται άμεσα ένα μεγάλο αναπτυξιακό σοκ, εφάμιλλο των αντίστοιχων της περιόδου Τρικούπη και Βενιζέλου”, ότι “χρειάζεται Εθνικό Σχέδιο Ανάταξης με ορίζοντα πενταετίας”, ότι “τα πολύ μεγάλα εισοδήματα, ανεξάρτητα από την πηγή τους, να στηρίζουν τον τόπο, με την εισαγωγή μιας Πατριωτικής Εισφοράς η οποία θα κατευθύνεται σε έναν ειδικό κλειστό λογαριασμό, ένα Ταμείο με μία μόνο προτεραιότητα: Τη Στήριξη των Νέων Γενεών”. Μίλησε επίσης για έναν “νέο, γνήσιο πατριωτισμό”, αλλά και για την ανάγκη μιας “Νέας Εθνικής Πυξίδας”.
Η προσπάθεια του κ. Τσίπρα να επαναπλασαριστεί με νέα πολιτική ταυτότητα αποτελεί και μια έμμεση παραδοχή ότι το “πείραμα του ΣΥΡΙΖΑ” απέτυχε. Άλλωστε οι αναφορές στα κυβερνητικά πεπραγμένα του ήταν ελάχιστες και αφορούσαν κυρίως την τελευταία περίοδο της διακυβέρνησής του.
Με όπλο τη νέα πολιτική του ταυτότητα ο τέως πρωθυπουργός επιχειρεί να απευθυνθεί σε νέο ακροατήριο. Κυρίως σε κεντρώους οι οποίοι στις δύο τελευταίες εκλογές του '19 και του '23, ψήφισαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά τώρα κρατούν αποστάσεις. Παράλληλα, πιστεύει πως, παρά τη δεξιά στροφή του, η πλειονότητα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη κι αυτοί που τον εγκατέλειψαν τα τελευταία χρόνια, θα το ακολουθήσουν εκ νέου. Το τι θα καταφέρει στο τέλος, θα φανεί στην κάλπη, εάν και εφόσον ολοκληρώσει το σχέδιό του και προχωρήσει στην ίδρυση κόμματος, κάπου στις αρχές του 2026, όπως λένε οι πληροφορίες. Θα φανεί επίσης, εάν ο “νέος Αλέξης Τσίπρας” μπορεί πράγματι να απαρνηθεί τον προηγούμενο εαυτό του.