Γράφει
Μιχάλης Αλεξανδρίδης
Θυμάστε, υποθέτω, το παραμύθι του ψεύτη βοσκού. Εκείνου που για να περάσει την ώρα του ενώ έπληττε μόνος του με το κοπάδι του στα βοσκοτόπια φώναζε από τη βουνοκορφή: «τρέξτε χωριανοί να βοηθήσετε, εμφανίστηκαν λύκοι», ξεσηκώνοντας όλο το χωριό και κάνοντας τους άνδρες να παρατήσουν τις δουλειές τους και να ανηφορίσουν στο βουνό ψάχνοντας λύκους για να τους εκδιώξουν.
Όπως και θα θυμάστε ότι καθώς αυτή η «φάρσα» επαναλήφθηκε κι άλλες φορές, την στιγμή που πράγματι γυρόφερναν οι λύκοι τα πρόβατά του, κανείς δεν πήρε στα σοβαρά την έκκλησή του, αφήνοντάς τον αβοήθητο κι ανήμπορο να προστατέψει τα ζώα του.
Η ιστορία του ψεύτη βοσκού, μου έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που διαβάζω ανακοινώσεις εμπόρων για το πόσο κακά πηγαίνει η αγορά, για το πόσο ζορίζονται να ανταπεξέλθουν στα έξοδα, για το πόσο άδικοι είναι οι έλεγχοι και οι φόροι…
Αυτά ισχύουν γενικώς. Οι έμποροι έχουν εκπαιδευτεί πάντα να γκρινιάζουν, να διαμαρτύρονται, να είναι ανικανοποίητοι. Θεωρούν ότι έτσι οφείλουν να κάνουν για να υπερασπιστούν την δουλειά τους και πως αν πουν ένα «δόξα τω Θεώ», θα τους φθονήσουμε οι υπόλοιποι και θα τους χιμήξουμε για να τους πάρουμε τα λεφτά από τις τσέπες.
Φέτος ωστόσο τα πράγματα, νομίζω ότι δεν είναι έτσι.
Αυτήν τη φορά, οι έμποροι έχουν δίκιο να διαμαρτύρονται. Οι περισσότεροι από αυτούς, βρίσκονται στο όριο ανοχής τους και πιέζονται αφόρητα να τα βγάλουν πέρα.
Η καλή εποχή που ακολούθησε τα χρόνια του COVID, όταν οι εγκλεισμένοι αποταμιεύαμε αφού δεν ξοδεύαμε πολλά, πέρασε. Ό,τι λεφτά είχε στην άκρη ο πολύς κόσμος, τα έριξε σε ψώνια και ταξίδια ξεσπώντας μετά το τέλος του συναγερμού και των περιορισμών της πανδημίας.
Δεύτερος παράγοντας που μειώνει εισέτι την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, είναι η ακρίβεια που έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Το κόστος ζωής αυξάνεται πολύ περισσότερο από τα εισοδήματα, με αποτέλεσμα να μην περισσεύουν πολλά για ρούχα, παπούτσια, προϊόντα εν γένει. Αν στην μείωση των διαθέσιμων για αγορά ποσών συνυπολογιστεί το γεγονός ότι μεγάλο τμήμα του δυνητικού τζίρου, χάνεται στις απευθείας αγορές μέσω των κολοσσών ηλεκτρονικού εμπορίου (Amazon, Skroutz, Temu, Shein), καταλαβαίνετε ότι η πίτα περιορίζεται δραστικά.
Εκτός από αυτά, υπάρχει η αύξηση του κόστους λειτουργίας των καταστημάτων (νοίκια, ρεύματα, μισθολογικό κλπ), η αύξηση των φορολογικών απαιτήσεων του κράτους και- κυρίως- οι νέοι τρόποι ελέγχου που δεν επιτρέπουν εύκολα το μαύρο χρήμα, την μαύρη εργασία, την αισχροκέρδεια, το λαθρεμπόριο.
Δύσκολοι καιροί για εμπόρους αυτοί που διανύουμε. Κι ακόμη δυσκολότεροι για τους μικρούς, που αντιμετωπίζουν το φάσμα του κλεισίματος.
Γι αυτό οι απαιτήσεις από τις εκπτώσεις που ξεκινούν αύριο, είναι μεγάλες, αν και η ανάλυση των πραγματικών δεδομένων, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τις υψηλές προσδοκίες.
Ο Θεός βοηθός…
* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 13.07.2025