Με τον εκβιασμό που υποστήκαμε ως χώρα από τους λεγόμενους θεσμούς ήμουν βέβαιος ότι τα λεγόμενα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων, θα είχαν εξοβελιστεί ανεπιστρεπτί από τη χώρα μας
Mια Ελλάδα χωρίς παιδιά δεν είναι απλώς μια μικρότερη Ελλάδα. Είναι μια Ελλάδα χωρίς συνέχεια. Μια Ελλάδα που χάνεται και θα αποτελεί μακρινή ανάμνηση, αφού θα έχουν μείνει αν συνεχίσουμε έτσι, μόνο οι κάμποι και τα βουνά, αν δεν τα καταστρέψουμε κι αυτά
Έχοντας διδαχτεί από το παρελθόν ότι οι… νταβατζήδες- όπως αποκαλούσε τους ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης- είναι πολύ σκληροί για να νικηθούν και πολλοί χρήσιμοι ως φίλοι και υποστηρικτές, ασχολήθηκε επισταμένως για να εξασφαλίσει το… μπουστάρισμά τους
Κουράστηκα να βλέπω μία κοινωνία να… πέφτει από τα σύννεφα
Περιφέρομαι σε πολυσύχναστα μέρη, κοιτώ τους ανθρώπους διεισδυτικά προσπαθώντας να ανιχνεύσω το είναι τους. Την ώρα που πηγαίνουν βιαστικά στην δουλειά τους και που επιστρέφουν κουρασμένοι από αυτήν, πού ψωνίζουν, πού αξιοποιούν τον ελεύθερο χρόνο τους,..
Ζητάμε να λειτουργήσει ό,τι υπάρχει, με σχέδιο, σοβαρότητα και επαγγελματισμό. Να υπάρξουν έκτακτα δρομολόγια, επαρκής ενημέρωση, συντονισμός με τον δήμο, με την Τροχαία, με τις ανάγκες της πόλης
Ελπίζω κάποτε να ξεκινήσουν και να ολοκληρωθούν οι δίκες. Όχι για να τιμωρηθούν με ποινές φυλάκισης, ούτε για να επιστραφούν στα δημόσια ταμεία στα χρήματα που έκαναν φτερά, αλλά για να αποδείξει η δικαιοσύνη πως δεν έκλεισε τα μάτια...
Πήρα μία μεγάλη απογοήτευση παρακολουθώντας τη συζήτηση που διεξήχθη στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων για τα εθνικά μας θέματα και την εξωτερική πολιτική
