Το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα Φάνη Παπαδημητρίου είναι ένας ύμνος για τη ζωή και μια ιδιαίτερη εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον άλλαξε για πάντα
Μπορεί το ανάγνωσμα ενός βιβλίου να αποτελεί μια γιορτή για τη ζωή; Η ζωή τελικά είναι φτιαγμένη από υλικά όπως η επιμονή;
Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δίνει ο συγγραφέας Φάνης Παπαδημητρίου μέσα από το βιβλίο του «ψηλά το κεφάλι», μια αυτοβιογραφία και ο ορισμός του «τα ξαναρχίζω όλα από την αρχή». Και αυτή η νέα αρχή δεν ήταν ούτε εύκολη, ούτε αυτονόητη για τον Φάνη, μετά από εκείνο το καλοκαίρι του 2008, 19 χρονών τότε, που ένα δυστύχημα στις διακοπές του στα ελληνικά νησιά τον καθήλωσε σε αμαξίδιο.
Και δεν ήταν εύκολη αν σκεφτεί κανείς ότι ο συγγραφέας υπήρξε ένα παιδί που τα έζησε όλα: νεανική παραβατικότητα, βία, χρήση ουσιών και τζόγος.
Για αυτά τα βιώματα και για τον τρόπο που… αναδύθηκε στη ζωή, γράφοντας τις σκέψεις του σε ένα βιβλίο, μίλησε ο συγγραφέας Φάνης Παπαδημητρίου στην παρουσίαση του «ψηλά το κεφάλι» στη Θεσσαλονίκη.
«Βρέθηκε αντιμέτωπος με τις αβεβαιότητες του. Ήταν πολύ δύσκολος ο αγώνας του Φάνη μετά από πολλά όσα πέρασε. Και προσωπικά του βγάζω το καπέλο, όπως το βγάζω σε όλους όσους απελευθερώνονται από νόμιμες εξαρτήσεις» σχολίασε ο εκπρόσωπος του θεραπευτικού προγράμματος του ΚΕΘΕΑ Επαμεινώνδας Πριναράκης, που μίλησε για τον Φάνη μαζί με την καθηγήτρια ψυχολογίας ασθενών του πανεπιστημίου Ιωαννίνων Μαίρη Γκούβα, το παρουσιαστή Γιάννη Σερβετά και τον δημοσιογράφο Γιάννη Γιαννακόπουλο.
«Ο αγώνας του Φάνη είναι παράδειγμα για όλους μας» είπε ο θεραπευτής με τον ίδιο το συγγραφέα να επιβεβαιώνει, λέγοντας «έζησα τρελές καταστάσεις, έπιασα πολλούς πάτους, πάλεψα πολύ, είχα τρελές κατηφόρες, αλλά μετά αποφάσισα να ανηφορίσω...»
«Ο Φάνης είχε σοβαρά θέματα με εξαρτήσεις αλλά σήκωσε κεφάλι και βρήκε τον εαυτό του. Ναι, ήταν τζογαδόρος, ναρκομανής, αλλά είναι ένα αρσενικό που μπορεί να ονειρεύονται οι γυναίκες. Είναι ωραίο να διαβάσει κανείς το ‘ψηλά το κεφάλι’, γιατί είναι ωραίο να διαβάσει κανείς τη γλώσσα του Φάνη» σημείωσε η κ. Γκούβα.
«Από αυτό τον πάτο αναγεννήθηκα…»
Μιλώντας για την ανάγκη του να γράψει το «ψηλά το Κεφάλι» ο συγγραφέας κ. Παπαδημητρίου δήλωσε πως «από τον πάτο αυτής της απόγνωσης αναγεννήθηκα. Βρήκα έναν λόγο για όλα αυτά τα παιδιά που έχουν ζήσει αλλιώς και πώς κύλησαν».
Το βιβλίο όμως, ξεκαθάρισε, δεν είναι βιβλίο για την αναπηρία, αλλά βιβλίο αφιερωμένο στη ζωή, ακόμη και σε όσους είναι εθισμένοι.
Για το παρελθόν του είπε «άλλαξα πόλη, άλλαξα δουλειές, αλλά από μέσα μου με έτρωγε. Είπε τι θα κάνω; Θα κάθομαι σε ένα καφενείο και θα κάνω τί; Έκανα τη σκέψη και για ένα ντοκιμαντέρ αλλά δεν έβγαινε ρεαλιστικά, αφού δούλευα στη Λάρισα και σπούδαζα στα Γιάννενα, οπότε η συγγραφή του βιβλίου ήταν μονόδρομος».
Ο Φάνης όμως μίλησε και για τις εξαρτήσεις του, χωρίς φόβο και πάθος. «Δεν ξεκίνησε καθόλου καλά η απεξάρτηση μου. Αλλά μετά από ένα σημείο είναι μονόδρομος κάποια πράγματα. Έφτασα 31 χρονών κι είπα ή παραμένεις στον εθισμό σου ή θα κάνεις στροφή 180 μοιρών. Και αυτό έκανα» τόνισε και πρόσθεσε για το… έντονο παρελθόν του «αδικούσα πολύ τον εαυτό μου, τον ξεγύμνωσα και η απόφασή μου να γράψω, στην ουσία ήταν ένα μήνυμα να μην ντρέπεσαι για αυτό που είσαι, να μην ντρέπεσαι να πέσεις…».
Η Σουηδέζα ηθοποιός, θα αποσυρθεί σε ηλικία μόλις 36 χρόνων από το σινεμά, όταν βρισκόταν στην κορυφή, γνωρίζοντας την απόλυτη δόξα, «για λίγο», όπως είχε πει, ζώντας τα υπόλοιπα 49 χρόνια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας
Ένας άρχοντας, μια αρχόντισσα, τέσσερα άλογα, δυο ταφικοί λάκκοι, μια πυρά κι ένα λαμπρό κτήριο του 10ου αιώνα π.Χ.
Απόγονοι προσφύγων θυμούνται τις ιστορίες που άκουγαν σαν παραμύθια και τους γεννούσαν την ανάγκη να τις διηγηθούν στους επόμενους
Το εργαστήριο για τη μελέτη Ελληνικού Κινηματογράφου και Τηλεόρασης που λειτουργεί στο Τμήμα Κινηματογράφου του ΑΠΘ δημιούργησε μία ιστοσελίδα που χαρτογραφεί την κινηματογραφική ιστορία της Θεσσαλονίκης
