Ολοκληρώθηκε χθες 1 Σεπτεμβρίου, η 52η διοργάνωση του Telluride Film Festival, ίσως του πιο εναλλακτικού Φεστιβάλ Κινηματογράφου στον κόσμο, τουλάχιστον από αυτά που αποκαλούμε «μεγάλα». Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα μικρό φεστιβάλ σε ένα γραφικό χωριό, με λίγο κόσμο, πολλούς σταρ, ελάχιστα φλας και σπουδαίες πρεμιέρες. Πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, στο ομώνυμο ορεινό χωριό στα βουνά Σαν Χουάν του Κολοράντο των ΗΠΑ.
Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα του φεστιβάλ κινηματογράφου του κόσμου, και στέκεται δίπλα στις Κάννες, την Βενετία και το Σάντανς.
Παρά την κινηματογραφική του αίγλη και τα πρωτοκλασάτα ονόματα ανάμεσα στους επισκέπτες, το Telluride προσπαθεί να μένει όσο μπορεί μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Επίσης διεξάγεται ταυτόχρονα με το Φεστιβάλ της Βενετίας το οποίο... θέλει όλα τα φώτα πάνω του και άρα όλα τα φλας επικεντρώνονται εκεί.
Επιπλέον, δεν είναι ανταγωνιστικό: δεν περιλαμβάνει διαγωνιστική ενότητα και δεν μοιράζονται βραβεία στη λήξη του. Η ίδια η διοργάνωση γράφει: «Καταβάλλουμε μεγάλη προσπάθεια να μην παραμένουμε ένας διαγωνισμός, αλλά ένας εορτασμός των καλύτερων ταινιών στον κινηματογράφο, του παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, από όλο τον κόσμο».
Άλλη ιδιαιτερότητα του φεστιβάλ είναι πως δεν ανακοινώνει το πλήρες πρόγραμμα του μέχρι να φτάσουν όλοι οι συμμετέχοντες στην πόλη, συνήθως δηλαδή, μια μέρα πριν την έναρξη. Φέτος, το πλήρες πρόγραμμα ανακοινώθηκε δημόσια στις 28 Αυγούστου.
Το πιο χαρακτηριστικό όμως είναι πως σε αυτό το φεστιβάλ, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου παπαράτσι..
Η γεωγραφική απομόνωση αλλά και το μικρό μέγεθος του χωριού (μόλις 2.500 κάτοικοι) δυσκολεύουν την είσοδο πολλών παπαράτσι και την ανεξέλεγκτη κάλυψη από τα μίντια. Μετά τον «θόρυβο» της Βενετίας λοιπόν, οι καλλιτέχνες βρίσκονται μεταξύ τους σε μια αυθεντικά σινεφίλ γιορτή, κυκλοφορούν και υπάρχουν σαν «κοινοί θνητοί», συζητάνε για ταινίες και πάνε για πεζοπορίες.
Αντί για λαμπερά σμόκιν και βραδινές τουαλέτες, οι αστέρες του Χόλιγουντ φοράνε σκισμένα σνίκερς, χειμωνιάτικα μπουφάν, φούτερ, τζιν και σκουφιά. Κάνουν βόλτες στο χωριό, συγχρωτίζονται με τον κόσμο. Είναι χαρακτηριστική η περιγραφή του Κλέιτον Ντέιβις στο Variety, «Στο μικροσκοπικό φαρμακείο Sunshine, στην καρδιά της πόλης, οι θαμώνες συζητούν τα υπέρ και τα κατά του να γυρίσεις μια ταινία στην Ουγγαρία. Ακόμη και οι πιο μεγάλοι σταρ του Χόλιγουντ περιμένουν στην ουρά. Κυριολεκτικά.»
Και γίνεται καλύτερο: Σύμφωνα με το Variety, υπάρχει ένα σπιτάκι στο χωριό μέσα στο βουνό που έχει και μια τεχνητή λίμνη και φιλοξενεί δεκάδες σταρ. Πίνουν μιμόζες, τρώνε ομελέτες και συζητάνε για το ΑΙ στο σινεμά, όπως γράφει χαρακτηριστικά.
Περιγράφοντας το φεστιβάλ, ο κριτικός κινηματογράφου του Variety, Τοντ Μακάρθι το χαρακτήρισε ως «το πιο σπάνιο κόσμημα στο στέμμα της εμπειρίας των φεστιβάλ. Είναι το πιο ανοιχτό, δημοκρατικό και συναδελφικό από όλα τα φεστιβάλ, ενώ είναι από τα καλύτερα σε οργάνωση και προγραμματισμό.»
Το 52ο Telluride Film Festival
Το Telluride δημιουργήθηκε το 1974 και φημίζεται για την σινεφίλ και όχι εμπορική επιλογή των ταινιών του. Πολλές από τις ταινίες που κάνουν πρεμιέρα στο φεστιβάλ, συχνά βραβεύονται την νέα σεζόν, αρκετές φορές με Όσκαρ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το Stranger than Paradise (1984) του Τζιμ Τζάρμους, τα αριστουργήματα του Ντέιβιντ Λιντς, Blue Velvet (1986) και Mulholland Drive (2001), το Brokeback Mountain (2005) του Ανγκ Λι, το Nomadland (2020) της Κλόι Ζάο το Lady Bird (2017) της Γκρέτα Γκέργουικ, το The Shape of Water του Γκιλιέλμο Ντελ Τόρο. κ.α. Όλες αυτές οι ταινίες σάρωσαν τα βραβεία στην μετέπειτα πορεία τους.
Φέτος, στην 52η διοργάνωσή του, παρουσίασε περισσότερες από 60 ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους μαζί με αφιερώματα, συζητήσεις, φοιτητικά προγράμματα και ειδικές εκδηλώσεις.
Οι πιο πολυσυζητημένες πρεμιέρες του φετινού προγράμματος, περιλαμβάνουν το δράμα της Κλόι Ζάο με θέμα τον Σαίξπηρ, Hamnet, με πρωταγωνιστές την Τζέσι Μπάκλεϊ και τον Πολ Μεσκάλ, το ψυχολογικό θρίλερ του Έντουαρντ Μπέργκερ, Ballad of a Small Player, με τον Κόλιν Φάρελ και η μουσική βιογραφία του Σκοτ Κούπερ, Springsteen: Deliver Me From Nowhere, με πρωταγωνιστή τον δις βραβευμένο με Emmy, Τζέρεμι Άλεν Γουάιτ.
Στη διοργάνωση ξεχώρισαν η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, «Bugonia» και το «Hamnet» της Κλόι Ζάο, οι οποίες, σύμφωνα με το Variety, έλαβαν σχεδόν καθολική αποδοχή από κριτικούς και επισκέπτες του φεστιβάλ.
Επιπλέον, τρεις ταινίες ήρθαν ακριβώς μετά από το Φεστιβάλ της Βενετίας όπου έκαναν πρεμιέρα, συμπεριλαμβανομένης της νέας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου Bugonia, την 5η συνεργασία του σκηνοθέτη με την Έμα Στόουν. το Jay Kelly του Νόα Μπάουμπατς, με τον Τζορτζ Κλούνεϊ και τον Άνταμ Στάντλερ και το La Grazia του Πάολο Σορεντίνο, το ιταλικό δράμα που άνοιξε την αυλαία στο φεστιβάλ της Βενετίας.
Οι παρουσίες του Φεστιβάλ
Το παρών φέτος έδωσαν μεταξύ άλλων ο Γιώργος Λάνθιμος με την Έμμα Στόουν και τον Τζέσι Πλέμονς, οι οποίοι ανέβηκαν στο βουνό αμέσως μετά την αποθέωση στη Βενετία, όπως επίσης και οι Τζέρεμι Άλεν Γουάιτ, Ίθαν Χοκ, Άντριου Σκοτ, Πολ Μεσκάλ, ο Στέλαν Σκάρσγκαρντ με τον γιο του Αλεξάντερ, η Κλόι Ζάο, ο Όσκαρ Άιζακ, η Τζέσι Μπράκλεΐ, ο Βέρνερ Χέρτζογκ κ.α.
