«Πήγαμε το ελληνικό παιδικό θέατρο παντού»

Από τις Σέρρες στη Θεσσαλονίκη και από εκεί στην υπόλοιπη Ελλάδα και τον κόσμο. Αυτή είναι η διαδρομή της Hippo Theatre Group, της θεατρικής ομάδας που κατάφερε να χρησιμοποιήσει υπέρ της την έλλειψη μόνιμης θεατρικής στέγης για να ταξιδέψει το ελληνικό παιδικό θέατρο μέχρι την άλλη άκρη της Γης.

πριν 2 ώρες

Θεσσαλονίκη: Οι «Altern-8» δίνουν ξανά «ζωή» στο rave της δεκαετίας του '90

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Η ομάδα ιδρύθηκε το 2009 εμπνευσμένη από το θέατρο του δρόμου, και συνδύασε στοιχεία της commedia dell’ arte με το σωματικό και το παιδικό θέατρο. Ιδρυτές είναι ο Αλέξανδρος Ράπτης και ο Φώτης Δούσος, ηθοποιοί, μουσικοί και συμφοιτητές κάποτε στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ, οι οποίοι γράφουν, συνθέτουν και σκηνοθετούν μαζί.

Αυτή τη περίοδο, το οικολογικό τους παραμύθι «Κόντρα στον Άνεμο: Η ιπτάμενη περιπέτεια της Τίρα» παίζεται σε διπλή διανομή σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και με αυτή την αφορμή οι δυο τους μιλούν στη «ΜτΚ».

Kinemo

Βασικός στόχος της Hippo Theatre Group ήταν εξ αρχής η κινητικότητα και η επικοινωνία με τα παιδιά. Σε αυτά τα 16 χρόνια, η ομάδα έχει ταξιδέψει σε δεκάδες πόλεις σε Ελλάδα και εξωτερικό ενώ έχει διαμορφώσει και το δικό της θεατρικό στιλ, το Kinemo.

«Δεν θέλαμε σταθερή θεατρική στέγη για να μπορούμε να ταξιδεύουμε όσο περισσότερο γίνεται. Σε ένα βαθμό αυτό προέκυψε και από ανάγκη, γιατί δεν υπήρχε η δυνατότητα για μόνιμο χώρο» σημειώνει αρχικά ο κ. Δούσος. «Χρησιμοποιούμε ελάχιστα σκηνικά και γεμίζουμε το… κενό με υψηλή ενέργεια στη σκηνή -σωματική, συναισθηματική και ψυχολογική. Βλέπαμε κάθε φορά τι λειτουργεί και πως ανταποκρίνεται το κοινό σε μία λιτή προσέγγιση του θεάτρου» προσθέτει ο κ. Ράπτης.

«Θεωρούμε ότι αυτή η έντονη ενέργεια μιλάει περισσότερο στο θυμικό του θεατή παρά στο βλέμμα του. Το Kinemo (= kin(esthesia) + emo(tion)) βασίζεται στην υψηλή ενέργεια, τον έντονο ρυθμό, τη σουρεαλιστική απεικόνιση εικόνων, το ζωντανό τραγούδι. Σωματοποιούμε όχι μόνο αντικείμενα αλλά και έννοιες και συναισθήματα, με μία πιο σουρεαλιστική ματιά. Αντλούμε στοιχεία από πολλά είδη και τα μπλέκουμε δημιουργώντας ένα προσωπικό στιλ» συνεχίζει. Μάλιστα, πάνω στο Kinemo έχουν γράψει και το ομώνυμο βιβλίο, το οποίο θα επανακυκλοφορήσει μέσα στο 2026 από τις εκδόσεις Δωδώνη.

Από το θέατρο του δρόμου στα θέατρα του κόσμου

Αυτό που τους συνδέει με την παράδοση του θεάτρου δρόμου λένε πως είναι ότι, όπως και παλιότερα στα «μπουλούκια», έτσι και αυτοί σήμερα, κάνουν τα πάντα: Κουβαλάνε, μεταφέρουν, σκηνοθετούν, ενίοτε παίζουν κιόλας -κάτι που όπως σημειώνουν κάνουν οι περισσότερες μικρές ομάδες στην Ελλάδα λόγω έλλειψης πόρων. «Δεν κάνουμε αμιγώς θέατρο δρόμου, αλλά δανειζόμαστε στοιχεία του: Την ευκινησία, τον ρυθμό, την αμεσότητα, την ικανότητα να ‘κερδίζεις’ τον θεατή ακόμα και όταν υπάρχουν αντιπερισπασμοί, ενώ συνδυάζουμε και στοιχεία της commedia dell’ arte» τονίζουν χαρακτηριστικά.

Βασικό χαρακτηριστικό τους είναι η ευελιξία. Κάθε παράσταση μπορεί να στηθεί οπουδήποτε, έχει υψηλή ενέργεια και άμεση επικοινωνία με το κοινό, ακόμα και αν αυτό είναι ετερόκλητο. Ξεκίνησαν με παραστάσεις στην επαρχία, βρέθηκαν κοντά στα σύνορα, και από εκεί άνοιξε ο δρόμος προς το εξωτερικό: Αγγλία, Γερμανία, διάφορες χώρες της Ευρώπης, και στη συνέχεια περιοδείες σε Αμερική, Καναδά και Αυστραλία.

Με το να ταξιδεύουν τις παραστάσεις τους επιτυγχάνουν την σύσφιξη σχέσεων, την ενίσχυση της γλώσσας, την πολιτισμική ανταλλαγή, την επαφή των παιδιών με την ελληνική πραγματικότητα και τις σύγχρονες τάσεις στο θέατρο. «Το θέατρο είναι τελικά μία παγκόσμια γλώσσα και στον πυρήνα του έχει περισσότερες ομοιότητες από διαφορές. Η τελετουργική του διάσταση, κοινή σε πολλούς πολιτισμούς, το κάνει κατανοητό πέρα από σύνορα και αποδεικνύει ότι όντως ενώνει τους ανθρώπους» σημειώνει ο κ. Ράπτης.

Η πρωτοβουλία σημειώνουν πως χαιρετίστηκε θερμά από τις ελληνικές κοινότητες και τους φορείς στο εξωτερικό, με τις οποίες διατηρούν ισχυρούς δεσμούς. «Θέλουμε να πιστεύουμε πως αφήσαμε μία παρακαταθήκη ακόμα και αν αυτό δεν έχει αναγνωριστεί ‘επίσημα’: Πήγαμε το ελληνικό παιδικό θέατρο παντού όλα αυτά τα χρόνια και το εκπροσωπήσαμε σε πολύ μακρινά μέρη» συμπληρώνει ο κ. Δούσος.

«Έν ἀρχῇ ἦν τὸ σῶμᾰ»

Το κοινό τους στο εξωτερικό δεν είναι ποτέ αμιγώς ελληνόφωνο αλλά, όπως εξηγούν, αυτό δεν είναι πρόβλημα. «Η γλώσσα δημιουργεί εμπόδια, τα οποία προσπαθούμε να καταργήσουμε με διάφορα τεχνάσματα: Σωματική έκφραση, σύντομες περιλήψεις στην αρχή στα αγγλικά, ή με κάποια αγγλικά αποσπάσματα μέσα στην παράσταση. Στην Ευρώπη υπάρχουν περισσότερα ελληνικά σχολεία αλλά ακόμα και εκεί η κατανόηση δεν είναι δεδομένη. Η επικοινωνία δεν βασίζεται μόνο στον λόγο -τα παιδιά δεν κολλάνε σε αυτό. Μαγνητίζονται εύκολα και προσπαθούν να βγάλουν νόημα μέσα από τον ήχο, την κίνηση, τη σχέση των σωμάτων στη σκηνή. Και εμείς δίνουμε σε έξαρση αυτά τα στοιχεία ώστε να καλύπτουμε την γλωσσική και πολιτισμική απόσταση. Από την εμπειρία φαίνεται ότι η σωματικότητα και η ενέργεια μεταδίδουν το νόημα, ακόμη κι αν οι λεπτομέρειες χαθούν» συνεχίζει ο κ. Ράπτης. «Το σύγχρονο θέατρο έχει αλλάξει -παλιά λέγανε ‘το θέατρο είναι λόγος’, σήμερα πολλοί λένε ‘το θέατρο είναι σώμα’. Εμείς πιστεύουμε πως πρώτα είναι το σώμα και μετά ο λόγος. Υπάρχει λόγος χωρίς σώμα; ‘Έν ἀρχῇ ἦν τὸ σῶμᾰ’ λοιπόν, όχι ο Λόγος*».

«Αν δεν λέμε την αλήθεια στα παιδιά, τα υποτιμάμε»

Οι Hippo Theatre Group ασχολούνται κυρίως με το παιδικό θέατρο ενώ, όντες πεπεισμένοι για τις διδακτικές δυνατότητες της Τέχνης, πραγματοποιούν και εκπαιδευτικά θεατρικά προγράμματα για παιδιά. Άλλωστε και οι δύο πιστεύουν πως είναι πανέξυπνα και καταλαβαίνουν τα πάντα. «Τα παιδιά έχουν κάτι αδιαμεσολάβητο. Χωρίς ‘τείχη κριτικής’ δεν ντρέπονται να δείξουν ότι κάτι δεν τους αρέσει. Είναι μία διαρκής ανταλλαγή ενέργειας και συναισθήματος» σημειώνουν και τονίζουν ότι στις παραστάσεις τους όχι μόνο μιλάνε για «σοβαρά» θέματα αλλά αναδεικνύουν και την πολιτική τους διάσταση. Φέρνοντας ως παράδειγμα την παράσταση «Κόντρα στον Άνεμο: Η ιπτάμενη περιπέτεια της Τίρα» σημειώνουν πως «το οικολογικό πρόβλημα είναι καταρχήν πολιτικό». «Η παράσταση δημιουργεί ερωτήματα αλλά λέμε και τη γνώμη μας: Ότι δηλαδή ο ανθρώπινος παράγοντας είναι καθοριστικός στην κλιματική αλλαγή. Γιατί να μην τα λέμε αυτά στα παιδιά; Αν δεν τους λέμε την αλήθεια, τα υποτιμάμε, δεν τα προστατεύουμε. Οφείλουμε να τα ενημερώσουμε, όχι να τα φρικάρουμε. Και εμείς προσπαθούμε να το κάνουμε αυτό όσο καλύτερα μπορούμε, με έναν διασκεδαστικό και ειλικρινή τρόπο» καταλήγουν.

Η παράσταση «Κόντρα στον Άνεμο: η ιπτάμενη περιπέτεια της Τίρα» στη Θεσσαλονίκη παίζεται κάθε Σάββατο και στη Μικρή Σκηνή μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου ενώ στη συνέχεια αναμένεται να κάνει περιοδεία στο εξωτερικό.

*«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος»: Η πρώτη πρόταση του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου

Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 7/12/2025