- Newsroom
Στην αίθουσα της Φιλαρμονικής των Σκοπίων, οι ντόπιοι θεατές δίνουν τον ρυθμό, χτυπώντας διαδοχικά τα πόδια, τα χέρια και τα δάχτυλά τους. Κάθε φορά που λαμβάνουν το σύνθημα από τη μαέστρο, ξεσπούν στο κλασικό τρισύλλαβο επιφώνημα που συνοδεύει τραγούδια της Θράκης. Πάνω στη σκηνή, 39 ταλαντούχες μαθήτριες από το Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης ερμηνεύουν το παραδοσιακό θρακιώτικο «Μαργούδι», ξεσηκώνοντας τους λίγους Έλληνες θεατές, αλλά και την πλειονότητα του κοινού από τη γειτονική χώρα, που αγκάλιασε την εκδήλωση και αποζημιώθηκε με το αποτέλεσμα.
Πρόκειται για την καταληκτική στιγμή μιας 90λεπτης συναυλίας που διοργάνωσε η Ελληνική Πρεσβεία στη Βόρεια Μακεδονία, με στόχο την προώθηση του πολιτισμού, αλλά και των εκπαιδευτικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. «Η σκέψη ήταν να ξεκινήσουν συνεργασίες μεταξύ μουσικών σχολείων, κάτι που “χτίζει” πάνω στις βαλκανικές συνεργασίες που έχει ξεκινήσει η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης. Παράλληλα συνδέεται με πρωτοβουλίες που έχουμε αναλάβει, ώστε να έρθουμε πιο κοντά με σχολεία, διοργανώνοντας σεμινάρια και προωθώντας εκπαιδευτικές σχέσεις που έχουν μείνει πίσω», δήλωσε στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η πρέσβης της Ελλάδας στη χώρα Σοφία Φιλιππίδου, τονίζοντας την ανάγκη να «επενδύει κανείς στην αλληλοκατανόηση και στη νέα γενιά».
Η προσοχή με την οποία οι θεατές παρακολούθησαν τα πιο ήρεμα σημεία του προγράμματος, αλλά και ο αυθόρμητος ενθουσιασμός τους στα πιο δυναμικά κομμάτια, φανέρωσαν ότι η συναυλία τους άγγιξε βαθιά. Το παρατεταμένο θερμό χειροκρότημα στο τέλος επιβεβαίωσε την έντονη συγκίνηση που προκάλεσε η εμφάνιση. Ακόμη και μετά το κλείσιμο της αυλαίας, πολλοί παρέμειναν στο φουαγιέ για να μοιραστούν τις εντυπώσεις τους, χαρακτηρίζοντας τη βραδιά «υπέροχη», «σπάνια εμπειρία» και «αξέχαστη».
Η ιδέα για τη συναυλία γεννήθηκε τον περασμένο Μάιο, μετά την επιτυχημένη εμφάνιση της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης στον ίδιο χώρο. Ο αντιπρόεδρος της ΚΟΘ και σύμβουλος εκπαίδευσης της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΔΕ) Ανατολικής Θεσσαλονίκης Αντώνης Κωνσταντινίδης πρότεινε τη συγκεκριμένη χορωδία και εγγυήθηκε την επιτυχία. «Χαιρόμαστε που με την εκπληκτική εμφάνιση της χορωδίας του Μουσικού Σχολείου Θεσσαλονίκης συμβάλλαμε θετικά στο έργο της ελληνικής πρεσβείας. Με τον πολιτισμό και τη μουσική οικοδομούμε γέφυρες συνεννόησης, ανθρωπισμού και συνεργασίας στα Βαλκάνια», είπε, υπογραμμίζοντας τη σημασία της συνεργασίας φορέων εκπαίδευσης και πολιτισμού, όπως η ΚΟΘ και η ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης.
Παρών ήταν και ο Δημήτρης Μυλωνάς, επόπτης ποιότητας της εκπαίδευσης στη ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης, τη μεγαλύτερη -όπως είπε- διεύθυνση της χώρας, με περίπου 170 σχολεία, 30.000 μαθητές και 4.500 εκπαιδευτικούς. «Πέρα από το καλλιτεχνικό κομμάτι, στόχος είναι να ενώσουμε λαούς και πολιτισμούς και να αφήσουμε ένα πολιτιστικό αποτύπωμα με συνέχεια. Η μουσική ενώνει, κάνει τους ανθρώπους καλύτερους και διευκολύνει τις συνεργασίες», σημείωσε.
Ενενήντα λεπτά μουσικής δύναμης και σκηνικής φαντασίας
Το βιολί εισέρχεται πρώτο στην αίθουσα και, υπό τους ήχους του, ακολουθούν τα μέλη της χορωδίας, τραγουδώντας σε αυτοσχεδιασμό πεντατονικής κλίμακας το «αλληλούια». Αφού πάρουν τις θέσεις τους στη σκηνή, τελευταία εμφανίζεται η μαέστρος. Με τις κινήσεις των χεριών της καθοδηγεί απόλυτα τις φωνές: αυξάνουν και χαμηλώνουν την ένταση, δημιουργούν κυματισμούς, παύσεις και κορυφώσεις.
Μουσικές του Μάνου Χατζιδάκι, παραδοσιακά τραγούδια από Ήπειρο, Χαλκιδική και άλλες περιοχές, ερμηνευμένα με μοναδικό τρόπο, συνοδεία πιάνου από τη Σοφία Ζουμή και ενίοτε κανονάκι και κρουστά από μαθήτριες, αναδεικνύουν την ποιότητα της χορωδίας. Σε αρκετά κομμάτια, μαθήτριες αναλαμβάνουν σόλο μέρη, μαγεύοντας το κοινό.
«Τα παιδιά αλλάζουν σχεδόν κάθε χρόνο και κάθε Σεπτέμβριο ξεκινώ από την αρχή. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει μεθοδικότητα ώστε η χορωδία να μη διαλύεται. Πέρσι χάθηκε ο πυρήνας της, αλλά τον ξαναφτιάξαμε. Με βάση αυτά, το γεγονός ότι μέσα σε ενάμιση μήνα προετοιμάστηκε πρόγραμμα 18 τραγουδιών θεωρείται πραγματικός άθλος», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η διευθύντρια της χορωδίας Αγγελική Κρίσιλα, η οποία τη διατηρεί ζωντανή εδώ και 29 χρόνια.
Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας, τα ελληνικά τραγούδια διαδέχονται ξένα κλασικά ακούσματα, με το κοινό να ξεσηκώνεται στο βαλκανικό Ederlezi του Goran Bregović. Πριν το τελευταίο τραγούδι, η αίθουσα γεμίζει με ήχους ζώων της ζούγκλας, που μιμούνται τα παιδιά, λίγο πριν αποκαλυφθεί ότι πρόκειται για το γνωστό κινηματογραφικό «The Lion Sleeps Tonight».
«Μου αρέσει το θέαμα να κρατάει το ενδιαφέρον, δεν θέλω να βαριέται το ακροατήριο. Στις πρόβες προκύπτουν ιδέες, τις δοκιμάζουμε κι αν μας αρέσουν, τις κρατάμε», εξηγεί η κ. Κρίσιλα για το παραστατικό κομμάτι της εκδήλωσης, αφού σχεδόν σε κάθε τραγούδι, τα παιδιά έχουν και μία διαφορετική σκηνική παρουσία.
«Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που συμμετέχουμε σε αυτήν τη διοργάνωση, γιατί μόνο με τη μουσική μπορούμε πραγματικά να κάνουμε νέους φίλους, να γνωρίσουμε νέες εμπειρίες και να το κάνουμε να αξίζει», είπε εκ μέρους των μελών της χορωδίας η Άννα - Χριστίνα.
Ένα μουσικό σύνολο που ξαναγεννιέται κάθε χρόνο και η ουσία της εξωστρέφειας για τα μουσικά σχολεία
Η χορωδία του Μουσικού Σχολείου Θεσσαλονίκης αποτελείται από 65 παιδιά, ενώ στα Σκόπια συμμετείχαν τα 39, όλα τους κορίτσια, καθώς τα αγόρια σε αυτήν την ηλικία βρίσκονται στο στάδιο της μεταφώνησης. Μάλιστα, συνέδραμαν και επτά απόφοιτες του σχολείου, αποδεχόμενες με χαρά την πρόσκληση και αποδεικνύοντας το καλό κλίμα που επικρατεί. «Το μάθημα της χορωδίας είναι υποχρεωτικό, είναι δύο ώρες την εβδομάδα και διδάσκεται σε κάθε τμήμα ξεχωριστά», εξηγεί η Αγγελική Κρίσιλα. Ωστόσο, η συγκεκριμένη χορωδία, αποτελεί ένα από τα μουσικά σύνολα του σχολείου (όπως τζαζ, ρεμπέτικης ή συμφωνικής μουσικής), στο οποίο επιλέγουν να συμμετάσχουν οι μαθητές που επιθυμούν.
«Η χορωδία είναι ένα από τα παλιότερα μουσικά σύνολα στο σχολείο μας και το έχει εκπροσωπήσει πολλές φορές επιτυχώς σε εκδηλώσεις και προσκλήσεις που έχουμε δεχτεί», αναφέρει, από την πλευρά της, η διευθύντρια του Μουσικού Σχολείου Θεσσαλονίκης Αλεξάνδρα Μαυρίδου, στη θητεία της οποίας η χορωδία βγαίνει για πρώτη φορά στο εξωτερικό. Τονίζει ότι η εξωστρέφεια είναι θεμελιώδες χαρακτηριστικό ενός μουσικού σχολείου, «αλλιώς μεγάλο μέρος όσων γίνονται μέσα στο σχολείο χάνει το νόημά του. Το να περνάμε τα σύνορα είναι σημαντικό και για την ψυχολογία και για τη διδασκαλία. Τα παιδιά μαθαίνουν άλλους πολιτισμούς, διευρύνουν ορίζοντες, αποδέχονται και σέβονται. Είναι μάθημα που συχνά δεν μπορεί να διδαχθεί μέσα στην τάξη», καταλήγει.
Τα μουσικά σχολεία στη χώρα μας είναι γυμνάσια και λύκεια, που καλύπτουν πλήρως το αναλυτικό πρόγραμμα των τυπικών σχολείων, ενώ το ωράριό τους διαρκεί περισσότερο, για να χωρέσουν τα μουσικά μαθήματα. Στην τριήμερη αποστολή στα Σκόπια, ολιγομελής αποστολή από τη Θεσσαλονίκη είχε την ευκαιρία να συναντηθεί στα γραφεία της ελληνικής πρεσβείας με τον διευθυντή του δημόσιου σχολείου Μουσικής και Μπαλέτου των Σκοπίων, Γιόβαν Μπίσεφσκι (Jovan Bicevski) και να ανταλλάξουν πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα μουσικά σχολεία στις δύο χώρες. «Είναι το μεγαλύτερο μουσικό σχολείο στη χώρα μας, με 2.000 μαθητές και 240 καθηγητές και απευθύνεται τόσο στην πρωτοβάθμια (6-14 ετών) όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (15-18 ετών). Υπάρχουν άλλα τέσσερα τέτοια στη χώρα και για τις δύο βαθμίδες και επτά που έχουν μαθητές μόνο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης», εξήγησε ο κ. Μπίσεφσκι, τονίζοντας ότι από το συγκεκριμένο σχολείο αποφοίτησαν οι σπουδαιότεροι μουσικοί της χώρας. Οι δύο μεριές δεσμεύτηκαν να παραμείνουν σε επαφή για να εξετάσουν το ενδεχόμενο μελλοντικής συνεργασίας, ακόμα και αδελφοποίησης στο μέλλον.
Η συγκινητική παρουσία των παιδιών από το Κότσανι
Με ενέργειες του γραφείου δημόσιας διπλωματίας της ελληνικής πρεσβείας και την καθοδήγηση των στελεχών Κλαίρης Κολτσίδα (σύμβουλος επικοινωνίας α’) και Χριστίνας Φιορέντζη (γραμματέας επικοινωνίας α’), που είχαν τον συντονισμό της εκδήλωσης, προσκλήθηκαν ως ξεχωριστοί καλεσμένοι μαθητές από το Κότσανι, περιοχή που έχει σημαδευτεί από πρόσφατη τραγωδία με δεκάδες νεκρούς. Παιδιά που έχασαν αδέρφια ή συγγενείς, καθώς και μαθητές του μουσικού σχολείου της περιοχής, είχαν περίοπτες θέσεις στην αίθουσα.
«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που είμαστε εδώ και θέλουμε να αφιερώσουμε το τραγούδι “Η αγάπη στο τέλος πάντα νικά” στους νέους φίλους μας από το Κότσανι με ενσυναίσθηση και αγάπη», είπε από τη σκηνή, πριν από την έναρξη της συναυλίας,η Σοφία.
«Εμείς, οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου από το Κότσανι. είμαστε πάρα πολύ ευτυχισμένοι που έχουμε έρθει αυτό το Σαββατοκύριακο εδώ και μπορούμε να έχουμε φιλία με τα παιδιά που έχουν έρθει με τη χορωδία από τη Θεσσαλονίκη. Και στο μέλλον θα συνεχίσουμε με τέτοιες συνεργασίες και θα αποκτήσουμε και νέες φιλίες», δήλωσε η μικρή Μπιάνκα.
Η πρώτη γνωριμία μεταξύ τους, έγινε το μεσημέρι της ίδιας ημέρας. Τα παιδιά κάθισαν μαζί, συνομίλησαν και μια μαθήτρια από τη Θεσσαλονίκη τους τραγούδησε a cappella (α καπέλα) το «Καλημέρα, τι κάνεις;». Η κοινή παρέα συναντήθηκε και την επόμενη ημέρα, πριν την αναχώρηση για Θεσσαλονίκη, κάνοντας βόλτα στο κεντρικό πάρκο και γιορτάζοντας τα γενέθλια μιας μαθήτριας από το Κότσανι.
«Τα παιδιά ήταν ενθουσιασμένα που θα άκουγαν για πρώτη φορά μια άλλη χορωδία σε συναυλία, αλλά και για τη δημιουργία νέων φίλων. Η μουσική θα ανοίξει τις καρδιές μας, θα αφήσει ωραίες αναμνήσεις και ελπίζω να συνεργαστούμε ξανά», δήλωσε η διευθύντρια του μουσικού σχολείου Κότσανι Μαρία Λαζάροβα.
Στόχος της συνάντησης ήταν η ανάπτυξη συνεργασίας και κοινών εμφανίσεων, ενώ προγραμματίζεται πρόσκληση για φιλοξενία στη Θεσσαλονίκη.
Ανάμεσα στους θεατές της εκδήλωσης όμως ήταν και μέλη ενός πολιτιστικού συλλόγου Ρομά της περιοχής με μικρούς μαθητές, οι οποίοι μετά τη λήξη της συναυλίας, στα εξωτερικά σκαλιά της Φιλαρμονικής, προσκάλεσαν τις μαθήτριες από Θεσσαλονίκη που αποχωρούσαν να τραγουδήσουν όλοι μαζί το Ederlezi, προσφέροντας μοναδικές στιγμές και δυνατές αναμνήσεις.
